FRANCIS KIRUBA

 A POEM BY

FRANCIS KIRUBA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THIRST

In the dream of a river

The Sea appeared.

The river quivered in fear.

The sea was standing at the entrance.

The river dared not open the door

Waiting for hours

The sea’s legs pained a lot

Yet it wanted not

to depart

Eventually

Lifting a hand to rub the eyes

and ward off the dream

and

without doing so

placing it back where it was

leaving the small waves floating

upon the surface of contemplation

With trembling hands

the river opened the door.

The sea asked in a drained voice:

“Can I have a mouthful of water to drink, my girl.

தாகம் :

ஒரு நதியின் கனவில்

கடல் வந்தது

நடுங்கிப் போய்விட்டது நதி

வாசலில் நின்று கொண்டிருந்தது கடல்

கதவைத் திறக்க நதிக்குப் பயம்

கால் கடுத்துப் போய்விட்டது கடல்

திரும்பிப் போகவும் மனசில்லை

இறுதியில்

கண்ணைக் கசக்கி கனவைக் கலைக்க

எடுத்த கையை

எடுத்த இடத்திலேயே வைத்து விட்டு

சிற்றலைகளைச் சிந்தனையின்

மேற்பரப்பில் மிதக்கவிட்டு

மனதில் திடமேற்றிக் கொண்டு

கைகள் நடுநடுங்க

கதவைத் திறந்தது நதி

வாடிய குரலில் கேட்டது கடல்

' குடிக்க ஒரு வாய்

தண்ணி கிடைக்குமா தாயி '

- - - ஜெ.பிரான்சிஸ் கிருபா

MIZRA JABBAR

 A POEM BY

MIZRA JABBAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

I collect the photographs in my treasure-chest

as the mark of aflatoxins that

clinging to the edge of chair

creeps up and spread around as

some evidences are lying safe still.

The memories of those humans

lived and died upon this earth

remain in tact; never decaying.

The queries that the deaths leave behind

are cruel indeed.

As appalling sorrows not to be let in

yet doing exactly that

having no way out

we have to admit several deaths.

They who have died live on

as the voice of conscience.

As the glow of red star

their radiance never fade and disappear.

Those humans breathing in the snaps

go on living in fact.

புகைப்படங்களை என் பெட்டகத்தினுள் சேகரிக்கிறேன்

நாற்காலியின் நுனியின் பற்றிப்படரும்

கரும்பூஞ்சணத்தின் அடையாளமாய் சில சாட்சிகள் இன்னும் பத்திரமாய் கிடக்கின்றன

பூமியில் வாழ்ந்து மறைந்து போன மனிதர்களின் நினைவுகள் சிதைவதே இல்லை

மரணம் விட்டுச் செல்லும் கேள்விகள் கொடூரமானவை

அனுமதிக்க முடியாத பேரவலமாய் சில மரணங்களை அனுமதித்தே ஆக வேண்டும்

மனசாட்சியின் குரலாய் காலம் முழுவதும் உயிரோட்டமாய் வாழ்கிறார்கள்

சிவப்பு நட்சத்திரங்களின் வெளிச்சமாய்

அவர்களின் ஒளி மங்குவதே இல்லை

புகைப்படங்களில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும்

மனிதர்கள் நிஜத்திலும் வாழ்ந்து கொண்டே இருக்கிறார்கள்....

மிஸ்ரா ஜப்பார்

FATHIMA MINHA

 A POEM BY

FATHIMA MINHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Having none

Yes indeed

No one.

Who at all is needed

for the Sea

For the moon floating upon it

without oars

For the fish that caress

the moonlight on the water’s surface

For the wind that goes brushing against

For the stars powdered by its force

and stuck on the sky

For the dog that is running along the roadside

being dragged along with its shadow

Furthermore

For Night’s attributive

pouring down quietude

in mugs and making it

melt and seep wax-like.

Fathima Minha

•

யாருமில்லை

ஆம்

யாருமில்லை தான்

யார் தான் வேண்டும்

கடலுக்கு

அதன் மேல் மிதக்கும்

துடுப்பற்ற நிலவுக்கு

நிலவொளியை நீரில் நீவும் மீன்களுக்கு

அதை உரசிச்செல்லும் காற்றுக்கு

அதன் வீச்சில் துகள்ந்து

வான் ஒட்டியிருக்கும் விண்மீன்களுக்கு,

தெருவோரமாக நிழலுடன்

இழுபட்டு ஓடிக்கொண்டிருக்கும்

நாய்க்கு,

இன்னும் நிசப்தத்தை

குவளைகளில் ஊற்றி மெழுகென வழியச்செய்யும்

இரவின் உரிச்சொல்லுக்கு

~மின்.

SRISHANKAR

 A POEM BY

SRISHANKAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

BEYOND

The buffaloes in the byre bellowing upon the quietude before dawn

I listen to.

Then the cawing of crows.

And also

In these days when the sparrows have become extinct

the sound of those times when they sat upon branches

would be heard

Somewhere the call of a cell singing and subsiding

the speeding parrots’ chitchat would shoot as arrows

with the direction unable to spot

the approaching sound of human

would be heard as a secret

Then slowly

from a far off lane

the dog’s bark would echo.

Beyond all these

in the paling direction’s insipid glow

I would hear

a bud opening in the creeper at the entrance;

Her snowy footsteps.

Sri Shankar

*

அப்பால்

*

வைகறைக்கு முந்தைய அமைதியின்மேல்

தொழுவத்து எருமைகள் முக்காரமிடுவதைக் கேட்பதுண்டு

பின்பு

கரையும் காகங்கள்

உடன்

நெற்குருவிகள் அழிக்கப்பட்டுவிட்ட இந்நாட்களில்

அவை

கிளைக்கவைகளில் அமர்ந்தெழுந்தவேளையின் ஓசை எழும்

சிலபோது

எங்கோ ஓர் கைப்பேசி அழைப்பு இசைத்தடங்க

விரையும் கிளிகளின் பேச்சு அம்புகளெனப் பாயும்

திசையைச் சொல்லமுடிந்திராதவாறு

இரகசியம்போலக் கேட்கும் மனித அரவம்

பின் மெல்ல

தூரத் தெருவிலிருந்து எதிரொலிக்கும்

நாய்க்குரைப்பு

இத்தனைக்கும் அப்பால்

நாளின்

வெளிர்கிற திசையின் மங்கலில் கேட்பேன்

வாசற்கொடியில்

மலர் ஒன்றின் முகையவிழ்வதை

அவள் பனிக் காலடிகளை

RIYAS QURANA

 A POEM BY

RIYAS QURANA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

MEANWHILE, LET’S MEET IN MEMORY’S SUBWAY

On a sleepless night

He dreamt of standing in a room

Of a house on the verge of ruin

Blue hue and brush

He had in hand

An unknown voice commanded him continuously

to paint the room -wall in black.

How is it possible to paint black with blue hue

He wondered

and at that he woke up.

Soon as he woke up those words came to his mind.

That astonishment went on mounting.

He was reflecting

His bedroom began to turn into a replica

Of the room in the house he dreamt of.

He began drawing the scene

that amazed him.

whichever colour he used

turning black

gave a forewarning of this being the impending dream

of the first rainy day to come.

For now

He is I.

Riyas Qurana

அதற்கிடையில், நினைவின்

சுரங்கப் பாதையில் சந்திப்போம்.

---------------------------------

தூக்கமற்றிருந்த ஒரு நாள் இரவு,

இடிந்து விழும் நிலையில் உள்ள வீட்டின்

ஒரு அறையில் நிற்பதாக

அவர் கனவு கண்டார்.

நீல நிற வர்ண மையும் தூரிகையும்

கையில் இருந்தது.

ஒரு அறியாத குரல்

அறைச் சுவருக்குக் கறுப்பு மை பூசும்படி

தொடர்ச்சியாகக் கட்டளையிட்டது

நீலத்தைக்கொண்டு கறுப்பைப் பூசுவது

எப்படிச் சாத்தியம் என யோசித்தார்

அப்படியே கண்விழித்துவிட்டார்

எழுந்ததும், அந்த வார்த்தைகளை

நினைக்க வேண்டி வந்தது

அந்தத் திகைப்பு இன்னும்

வளர்ந்து கொண்டே இருந்தது

அவர் பிரதிபலித்துக்கொண்டிருந்தார்

கனவு கண்ட வீட்டின் அறைபோல

படுக்கையறை மாறத்தொடங்கியது

அவர் வியந்த காட்சியை

வரையத் தொடங்கினார்.

எந்த வர்ணத்தைப் பயன்படுத்தினாலும்

அது கறுப்பாக மாறியது

எதிர் வரும் முதலாவது மழை நாளில்

வர இருக்கின்ற கனவு இது என்ற

முன்னறிவித்தல் ஒன்றை தந்தது

அவர் என்பது இப்போதைக்கு நான்.

RAM PERIYASAMI

 A POEM BY

RAM PERIYASAMI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

BOOK UNTITLED

The branch of a tree blooms with books all over.

All the innermost secrets of a soul

found in the ashes of silence

are there in those books

As words.

The shade of a book not plucked

Lies huddled as the butterfly caged in

a conical flask.

For washing away the cursed sins

We should have broken the thorns and

Collected the flowers of enlightenment.

That there is light before and after darkness

the dark knows.

The pages spread as waves inside ocean

The raindrops fill writing to their hearts’ content….

Accessing the key that has laid bare the universe

a book is truly opened

I sense.

ராம் பெரியசாமி

பெயரிடப்படாதப் புத்தகம்

----------------------------------------

ஒரு மரத்தின் கிளை முழுக்க புத்தகங்களாய் பூத்திருக்கிறது

மௌனத்தின் சாம்பல்களிலிருந்து

அறியப்பட்ட ஆன்மாவொன்றின்

அகமிய ரகசியங்கள் யாவும்

புத்தகங்களுக்குள் சொற்களாய்

நிரம்பியிருந்தன ....

பறிக்கப்படாத

ஒரு புத்தகத்தின் நிழல்

கூம்புக்குடுவைக்குள் அடைக்கப்பட்ட

வண்ணத்துப்பூச்சியாய் முடங்கியிருக்கிறது ....

சபிக்கப்பட்டப் பாவங்களை கழுவுதற்கு முட்களையுடைத்து

மெய்யுணர்ப்பூக்களைப்

பறித்திருக்கவேண்டும்

இருளுக்கு முன்னும் பின்னும்

வெளிச்சமென்பதை

இருள் அறியும் ...

பெருங்கடலுக்குள் அலைகளாய்

நிரவிக்கிடக்கிறப் பக்கங்களை

மழைத்துளிகள் எழுதித்தீர்க்கின்றன ....

பிரபஞ்சத்தின் ஆடையுரித்த

திறவுக்கோலினை கைப்பற்றுதலிருந்து

ஒரு புத்தகம் முழுதாய் திறக்கப்பட்டதாய் உணர்கிறேன்

ராம் பெரியசாமி

SAFNAS HASIM

 A POEM BY

SAFNAS HASIM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

They asked me to have bath

for having lifted and held close the puppy.

Finding fault with its

rubbing its cloud-soft brown

against my legs

they pushed me into the bathroom.

When snatching my clothes

as the same skysoft foam-like puppies

I had lifted and stroked

some small some big.

When they licked me _

standing outside they asked me to

rub and clean my body

so thoroughly.

The eyes they wore when I lifted them

I apply them now upon my being.

and as the same mischievous tail

I became the sky-soft foam girl.

Fed my puppy brown.

In the white foam of my bath

sweet barks.

நாய்க்குட்டியை தூக்கியதற்காக

என்னை குளிக்கச் சொன்னார்கள்.

வானப்பஞ்சு பழுப்பில்

என் கால்களை உரசுவதாய்

என்னை குளியலறைக்குள்

தள்ளி விட்டார்கள்.

என் ஆடைகளை பிடுங்கிக்கொண்டதும்

வானப்பஞ்சு நுரையாய்

நான் தூக்கிய அதே குட்டிகளாய்

சிறியதும் பெரியதுமாக

என்னை நக்கியபோது

அவர்கள் வெளியிலிருந்து

என்னை நன்றாக

தேய்க்கச் சொன்னார்கள்.

நான் தூக்கியபோதிருந்த

அதே கண்களை

என் உடலில் அப்பிக் கொண்டேன்.

அதே குறும்புவாலாய்

நான் வானப்பஞ்சு

சிறுமியானேன்.

என் பழுப்பு நாய்க்கு முலையூட்டினேன்.

குளித்த வெண்நுரையில்

அழகான குரைத்தல்கள்.

சப்னாஸ் ஹாசிம்

Safnas Hasim