MOHAMED ATHEEK - SOLAIKILI'S POEM

A POEM BY 

MOHAMED ATHEEK - SOLAIKILI

( Songs of another Traveller_ 44)

One dove
Two
Three
Countless
Thousands of doves
today stand atop the roofs of schools
and pray for our children.

Our clan

I too raise my eyes partaking in the prayer of doves.

In the world where we should always be learning
The doves that want to keep seeing those
Learning always
See their dreams anew inside the school itself.

Just as children
The dove too dream of
Flying high and higher

The doves that have made as the foremost lesson of the school
how to shake off their shit
stand on the roof in rows
as students in the morning assembly.

Here the students hold their pen and shape their life.
So also the doves carrying twigs in their small beaks
enable their lives soar high.

Mohamed Atheek - Solaikili

இன்னொரு பயணியின் பாடல்கள் –44
----------------------------------------------------------------------
புறாக்களின் கனவும்
----------------------------------------------------
ஒரு புறா
இரண்டு புறா
மூன்று புறா
எண்ண முடியாது
ஆயிரம் புறாக்கள்
மூடிக்கிடக்கும் பாடசாலையின்
கூரைகளில் நின்று
பிள்ளைகளுக்காக பிரார்த்திக்கின்றன
நமது சனங்கள்
நானும் புறாக்களின் பிரார்த்தனைகளுக்கு கண்ணேந்துகிறேன்
எப்போதும் கற்றுக்கொண்டிருக்கவேண்டிய
உலகத்தில்
எப்போதும் கற்றுக்கொண்டிருப்பவர்களை
பார்த்துக்கொண்டிருக்க விரும்புகின்ற புறாக்கள்
தங்கள் பசிய கனவுகளை
பாடசாலைக்குள்ளேயே
காணுகின்றன
புறாக்களின் கனவும்
பிள்ளைகளைப் போன்று
உயர உயரப் பறப்பதாகும்
தங்கள் எச்சத்தை தட்டும்
பாடத்தை
பாடசாலையின்
முதலாவது பாடமாக்கிவிட்ட புறாக்கள்
மாணவர்கள் காலைக் கூட்டத்தில்
நிற்பதுமாதிரி
கூரைகளில் வரிசையாக நிற்கின்றன
பேனை பிடித்து மாணவர்கள்
தங்கள் வாழ்க்கையை இங்கு
கட்டமைக்கிறார்கள்
அலகுகளில் குச்சி பிடித்து புறாக்களும்
தங்களின் வாழ்க்கையை
உயரத்தில் ஆக்கிவிடுகின்றன
26.04.2020-------------------------------------

SOWMYA NAGARAJAN'S POEM

A POEM BY SOWMYA NAGARAJAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

WEIRD

Aligning the events of your life
the letters that cluster densely
scatter hither and thither.
in those lines with recollections surfacing
you sink deep
When you feel those lines written by ink
the memories pulling you inside
hastily untangling your fingers, you look around.
At that instant your heartbeats race and
you have to face it.
When you pick up those words all too lovingly
and kiss them
they would pervade your breath.
Feeling it to be creeping on you and quivering and jerking
you tear to pieces its face
warmly embedded in your palms
and throw it to the winds.
Flying above the head
teringscatt
C
L
I
M
B
I
N
G
D
O
W
N
the way they go on sowing all kinds of fantasies
with innumerable permutations and combinations
is weird indeed.

Sowmya Natpudan

January 17 •
விநோதம்
---------------
உங்கள் நிகழ்வுகளை வரிசைப்படுத்தி
அடர்கின்ற எழுத்துகள்
அங்கும் இங்கும் என உதிர்கின்றன.
அதில் இருந்து மேலெழும்பும் நினைவுகளில்
அதன் வரிகளுக்குள் புதைகின்றீர்கள்.
தூரிகைமையினால் எழுதப்பட்ட வரிகளை
கைகளால் தடவிப்பார்க்கும்போது
நினைவுகள் உள் இழுக்க,
பதைப்புடன் வேகமாக விரல்களை உருவிக்கொண்டு
சுற்றும் முற்றும் பார்க்கின்றீர்கள்.
அப்போது உங்களின் இதயத் துடிப்பு அதிகமாவதை
நீங்கள் எதிர்கொள்ள வேண்டும்.
அந்தச்சொற்களை அள்ளி எடுத்து உச்சி முகர்கையில்
சுவாசத்தில் ஊடுருவும் அவை
உங்கள் மேல் ஊர்வதாய் உணர்ந்து சிலிர்த்து உதறி,
கைகளில் அழுந்தப் படிந்த அதன் முகத்தை
சுக்குநூறாகக் கிழித்து
காற்றில் எறிகின்றீர்கள்.
தலைக்கு மேல்
பறந்து
த றி சி
கீ
ழ்
இ
ற
ங்
கு
ம்
அவை
பலவிதமான புனைவுகளை
உங்களுக்குள் விதைத்தபடி இருப்பது தான் விநோதம்.

SHANMUGAM SIVAKUMAR'S POEMS

THREE POEMS BY 

SHANMUGAM SIVAKUMAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

 (1)

 DEAR BROTHERS, IF YOU HAPPEN TO MEET MY MOTHER….

Dear brothers, if you happen to meet my mother,
please tell her
that in order to preserve her dreams
I am striving hard here
as a sparrow hanging suspended
on the brink of life.

Even after eight thousand nights
Now the time is all set for the sun
to rise for us
Hence, my dear brothers,
ask her to bear with hunger
a little more.

To those parrots that even today come
and sit in the trees
with roots decayed
and to my dear mother
say all too loudly
that henceforth it would be the time of fruits.

Therefore my dear brothers,
tell everybody
to turn hunger into a sharp weapon
That would straighten the eyes and
lead Hope towards future.

That weapon would
bring back the lost foliage of our life.

So my dear brothers,
Tell my mother who waits
famished
that her food is ready
for harvesting.

Shanmugam SivaKumar

சகோதர்களே, பசியுடன் என் தாயை சந்திக்க நேர்ந்தால்...
சகோதர்களே, பசியுடன் என் தாயை சந்திக்க நேர்ந்தால் அவளுக்குச் சொல்லுங்கள்
அவளது
கனவுகளை காப்பதற்காக
நான்
வாழ்வின் அந்தர நுனியில்
சிட்டுக்குருவியென
பாடுபட்டுக்கொண்டிருக்கிறேன் என்று
எண்ணாயிரம் இரவுகளுக்குப்
பின்னும்
நமக்கென
ஒரு சூரியன் எழுவதற்கான
காலம் கனிந்துள்ளது
அதனால்
சகோதர்களே,
பசியை பொறுத்துக் கொள்ளுமாறு
அவளுக்குச் சொல்லுங்கள்
வேர்கள் கருகி செத்த
மரங்களில்
இன்றும்
நம்பிக்கையோடு
வந்தமரும்
கிளிகளுக்கும்,
அம்மாவுக்கும்
பெரும் சத்தத்தோடு கூறுங்கள்
கனிகளின்
காலம் தொடங்கிவிட்டது என்று
ஆதலால்
சகோதர்களே
எல்லோருக்கும் கூறுங்கள்
பசியை கூர்மையான ஆயுதமாக்கும் படி
அவ்வாயுதம்
கண்களை நிமிர்த்தி எதிர்காலம் நோக்கி நம்பிக்கையை நடாத்தும்
அவ்வாயுதம்
இழந்த எம் வாழ்வின்
பசுமையை கொண்டு வரும்
எனவே,
சகோதர்களே,
பசியுடன் காத்திருக்கும் என் தாயிடம்
கூறுங்கள்

அவளுக்கான உணவு
அறுவடைக்கு தயாராகிவிட்டதென்று.

(2)

THE POEM WOULD CONTINUE AFTER THE COMMERCIAL BREAK

Do we have freedom?

1.Yes

2. No

Tick your answer

If your chosen number is 1

Take a sheet of paper and write in it three sentences on Freedom

Or

You can take a brush and draw

Three sketches.

Can dance for a song.

In all

Enjoy Life

with that

you would be serving your state.

Also

You have the fortune of being a boss.

If your chosen number is 2 means

You are against authoritarianism

You are activists

You are those chased away from your land.

You deserve death

With that

You would be poor struggling against starvation.

Those who have not chosen any of these two

Are born to rule

They are those

Who swing the cradles of both of us

And also

Intellectuals

are fit to govern

Therefore

We can continue the poem

After the commercial break.

Shanmugam SivaKumar

விளம்பர இடைவேளையின் பின் கவிதை தொடரும்.

நாம்

சுதந்திரமானவர்களா?

1.ஆம்

2.இல்லை

தெரிவு செய்யுங்கள்

உங்கள் தெரிவு இலக்கம் 1

எனில்,

நீங்கள்

தாளொன்றை எடுத்து

சுதந்திரத்தை பற்றி

மூன்று வசனங்களை எழுதுங்கள்.

அல்லது

தூரிகையை எடுத்து

ஓவியங்கள் வரையலாம்

இல்லையெனில்

பாடலொன்றிற்கு

நடனம் ஆடலாம்.

மொத்தத்தில்

வாழ்வை அனுபவியுங்கள்.

அத்துடன்

அரசிற்கு சேவகம் செய்வீர்கள்.

மற்றும்

முதலாளியாகும் யோகம் கொண்டவர்கள்.

உங்கள்

தெரிவு இலக்கம் 2 எனில்,

நீங்கள்

அதிகாரத்திற்கு எதிரானவர்கள்.

நீங்கள்

போராட்டக்காரர்கள்.

நீங்கள்

நிலத்திலிருந்து விரட்டப்பட்டவர்கள்.

நீங்கள்

கொலையாக தகுதியுடைவர்கள்.

அத்துடன்

பசியுடன் போராடும்

ஏழைகளாவர்.

இவை

இரண்டு பதில்களையும்

தெரிவு செய்யாதோர்

ஆளப் பிறந்தவர்கள்

அவர்கள்

எம்

இருவரது தொட்டிலையும்

ஆட்டிவிடுபவர்கள்

மற்றும்

புத்திஜீவிகள்

அரசாள தகுதிபெற்றோர்.

எனவே

விளம்பர இடைவேளைக்குப் பின்

கவிதையை

தொடரலாம்.

(3)

X + Y = X + Y
When X becomes 5 and Y remains as it is
It becomes 5 + Y
Sometimes when Y becomes 2
It becomes X + Y = 7.

When X is Democracy
And Y is People
The answer 7
is never derived.

Shanmugam SivaKumar.

April 23 at 7:31 PM •
x+y = x+y
என ஆகும்.
x ஐந்தாகும் போது
y , அதுவாக இருக்கும் போது
5 + y ஆகிறது.
சிலபோது
y இரண்டாகும்போது
x + y = 7 ஆகும்.
x என்பது ஜனநாயகம்
y என்பது மக்கள்
ஆகும் போது
விடை ஏழு
கிடைப்பதேதில்லை.

RAMESH KANNAN'S POEMS

TWO POEMS BY RAMESH KANNAN
Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

 

(1)

II am not able to ascertain whether that which is there in Gandhi’s ‘Hand-Charkha – 

is the wheel of bicycle. didn’t verify the notion that if Gandhi had willed he would have changed a decree
Utham Singh is to have gone to London and joined in a horse-stable – is it so?
For how many pounds he would have purchased a gun
I remember
the way Peace displayed in the Gandhi Museum lying sideways with the blood-stained cloth
children are taken to see as part of viewing and enjoying the army air-shows.
Along the highways leading to Mahabalipuram, heavy traffic jam
On the last day of an extended Military and Defense Exhibition, admission free
But no note whatsoever that they have saved a civilian on the mountains or seas.
Please understand
these three war planes flying upside down
do appear as a scene from circus in summer.

Ramesh Kannan
April 16 at 8:47 AM •

காந்தியின் கைராட்டையில் இருப்பது மிதிவண்டி சக்கரமா என்னால் உறுதி செய்ய முடியவில்லை
காந்தி நினைத்தால் ஒரு தண்டனையை மாற்றியிருக்கலாமென சொல்லிய விஷயத்தை சரிபார்த்துக்கொள்ளவில்லை
உத்தம்சிங் இலண்டன் சென்று குதிரைலாயத்தில் சேர்ந்து கொண்டாராமே
ஒரு துப்பாக்கியை எத்தனை பவுண்ட் மதிப்பில் வாங்கியிருப்பார்
எனக்கு நினைவிருக்கிறது
காந்தி மியூசியத்தில் காட்சிப்பொருளாகியிருக்கிற உதிரக்கறை படிந்த ஆடையுடன் அமைதி ஒருக்களித்து படுத்துக்கொண்டிருப்பதை
குழந்தைகள் இப்போது ராணுவ சாகசங்களைக் காண்பதற்கென அழைத்துச் செல்லப்படுகின்றனர்
அந்த மாமல்லபுரத்து சாலைகளில் கடும் போக்குவரத்து நெரிசல்
ஒரு நீட்டிக்கப்பட்ட கண்காட்சியின் கடைசி நாளில் நுழைவு இலவசம்
ஆனாலும் மலைகளிலோ கடலிலோ அவர்கள் ஒரு சிவிலியனைக் காப்பாற்றியதாக குறிப்புகளில்லை
தயைகூர்ந்து புரிந்துகொள்ளுங்கள்
தலைகுப்புறக் கவிழ்ந்து செல்லும் இந்த மூன்று போர் விமானங்கள்
கோடைகால சர்க்கஸ் காட்சியெனத் தோன்றி விடுகிறது.

(2)

Father is turning into an element
If father chanced to be there during periods of power-cut
he would create deer in the shadow of the wall.
When the Maadakulam lake was about to overflow
right at mid-noon tying the coir-rope in the cradle-nozzle
he demonstrated how to climb on to the attic.
During rainy seasons he would be writing on the gunny bags
the name of the place and numbers in green ink
and would stitch it real stiff
using the thick long needle meant for the job.
No trade left untouched by him.
During the noon hour of Sundays
we would be waiting in queue
all eager to receive the curd-rice ball he would give.
He used to hide the fact of his smoking.
Later his cigar-fragments became visible.
In his shirts the cigarette powder would have drawn
red-hued borders.
Along with cigarette smell patches of snuff powder
He began returning home late at nights.
Father was slowly turning into an element.
In Periodic Table there would be a room exclusive for father.
In that I would be inserting my finger
into the smoke-rings emitted
enacting Bollywood's evergreen villain Pran.

Ramesh Kannan

(Note (by the Translator) _

Periodic table

From Wikipedia, the free encyclopedia

The periodic table, also known as the periodic table of elements, is a tabular display of the chemical elements, which are arranged by atomic number, electron configuration, and recurring chemical properties. The structure of the table shows periodic trends.

The organization of the periodic table can be used to derive relationships between the various element properties, and also to predict chemical properties and behaviours of undiscovered or newly synthesized elements. Russian chemist Dmitri Mendeleev published the first recognizable periodic table in 1869, developed mainly to illustrate periodic trends of the then-known elements. He also predicted some properties of unidentified elements that were expected to fill gaps within the table. Most of his forecasts proved to be correct.

அப்பா தனிமமாகிக் கொண்டிருக்கிறார்
அப்பா மின்சாரம் இல்லாத பொழுதுகளில் இருக்க வாய்த்தால் சுவர்நிழலில் மான் உருவாக்குவார்
மாடக்குளம் கண்மாய் நிறையப் போகிறது எனும் போது நடுமத்தியானத்தில் கொச்சைக்கயிறைத் தொட்டில் தூம்பில் கட்டி லாடத்திற்கு ஏறப் பயிற்சி செய்து காட்டினார்
மழைக்காலங்களில் சாக்கு மூடைகளில் பச்சை மசியில் ஊரின் பெயரையும் எண்களையும் எழுதிக் கோணூசியில் முறுக்கி முறுக்கித் தைப்பார்
தொடாத தொழிலில்லை
ஞாயிறு பின்மதியங்களில் தயிரைக்குழைத்துத் தரும் ஒருபிடி கவளச்சோற்றுக்கு வரிசைகட்டி நிற்போம்
அவர் சிகரெட் பிடிப்பதை மறைத்து வந்தார்
பின்போ அவர் சிகரெட்டுகள் கண்களில் தென்படத் துவங்கின
அவரின் சட்டைகளில் சிகரெட் துகள்கள் சேப்புகளில் ஓரம் பிடித்திருக்கும்
சிகரெட் வாசனையோடு மூக்குப்பொடி திட்டுகள்
இரவுகளில் தாமதமாக வீடு திரும்ப ஆரம்பித்தார்
அப்பா மெல்ல தனிமமாகிக் கொண்டிருந்தார்
பீரியாடிக் டேபிளில் அப்பாவிற்கென ஓர் அறையிருக்கும்
அதில் பிரானை பாவனை செய்து விட்ட சுருள் புகையில் நான் விரலை நுழைத்து விளையாடிக் கொண்டிருப்பேன்.

(குறிப்பு: பீரியாடிக் டேபிள் என்பது ஒருவிதமாக உருக்கொண்ட தனிமை யூனிக்நெஸ் சுயமதிப்பு குணாம்சங்கள் மேலும் குறிப்பிட்ட தனிமங்களை அனுமதிப்பது ஆகிய காட்சிப்படிமத்திற்கானதாய் மாறியது.எல்லாம் கணப்பொழுது தான் - கவிஞர்)

குறிப்பு 2 தனிம அட்டவணை

https://ta.wikipedia.org/s/2g9

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

திமீத்ரி மெண்டெலீவ்

தனிம அட்டவணை என்பது வேதியியற் தனிமங்களின் அணு எண், எதிர்மின்னி அமைப்பு, மற்றும் மீண்டும் மீண்டும் வரும் வேதியற் பண்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்ட தனிமங்களின் அட்டவணை மூலமான காட்சிப்படுத்தலாகும். தனிமங்கள் அணு எண்ணுக்கமைய (நேர்மின்னிகளின் எண்ணிக்கை) ஏறுவரிசையில் அடுக்கப்பட்டிருக்கும். 1869 இல் திமீத்ரி மெண்டெலீவ் என்ற ரஷ்ய நாட்டு அறிஞர் இந்த அட்டவணையைக் கண்டுபிடித்தார். கண்டறியப்பட்ட மற்றும் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட அணு எண் 1(ஐதரசன்) முதல் 118 (அன்அன்ஆக்டியம்) வரையான தனிமங்கள் தனிம அட்டவணையில் உள்ளன. இது தனிமங்களின் அணு நிறைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது. பின்னர் மோஸ்லே என்பவர் தனிமங்களின் அணு எண்களைக் கண்டறிந்தார். தனிமங்களின் அணு எண்களே, அணு நிறைகளைக் காட்டிலும் முக்கிய அடிப்படைப் பண்பு எனக் கண்டறிந்தார். இவர் நவீன ஆவர்த்தன விதியைக் கூறினார். பல்வேறு முயற்சிகளுக்குப் பின்னர், அறிவியலறிஞர்கள் ஒத்த தனிமங்களை ஒன்றாகத் தொகுத்தனர். வேறுபட்ட தனிமங்கள் பிரிக்கப்பட்டன.[1]

NUHA'S POEM

A POEM BY NUHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The raging furious dark cat would like in wait

under the cover of ashes
All too suddenly his whiskers would stir erect
As volcanic explosion it would be
Its swirling tongue starving for blood
would suck in
the flowers in the corridor
the kittens whose eyes yet to open
the butterflies just then spread their wings,
turning them all blood-splattered.
At that time
Religions with their milk-teeth coming away
their principles and philosophies
decayed
the same animal beyond evolution
would stand stark naked.
The same hunger
The same thirst
That is the focal point.
The quagmire of rage having no beginning nor end.
Terrorism is religion maimed and rotting.

*I pray for all those lives plucked out so unfairly.

Niro Niyas

சாம்பலைப் போர்த்திய வண்ணம்
பதுங்கியிருக்கும் தழல் கரும்பூனை
மீசைமயிர் விறைக்கும் திடீரென
ஒரு எரிமலையின் வெடிப்பு போல
அது
தாழ்வாரத்து மலர்களை
கண்விடுக்காத பூனைக்குட்டிகளை
அப்போதுதான் சிறை அவிழ்த்த வண்ணத்துப்பூச்சிகளை
இரத்தவெடுக்கின் பசியூறிய நாக்கின் சுழற்சியுள்
செங்குழம்பாய் பீய்ச்சியடித்துவிடும்
அந்தப் பொழுதில்
மதங்கள் பாற்பல்லாய் உதிர்ந்து
கொள்கைகள் நரைத்து
கொம்பும் பற்களும் கூராக்கப்பட்ட
பரிணாமத்துக்கு முந்தைய அதே மிருகம்
அம்மணமாய் நிற்கும்
அதே பசி
அதே வேட்கை
அதுதான் புள்ளி
தொடக்கமும் முடிவுமற்ற வெறியின் புதைகுழி
தீவிரவாதம் ஊனம் வடியும் புழுத்த மதம்
நுஹா
20/04/2020

அநியாயமாய் பறிக்கப்பட்ட அனைத்து உயிர்களுக்காகவும் இறைவனைப் பிரார்த்திக்கிறேன்😢

MULLAI AMUTHAN'S POEMS

THREE POEMS BY MULLAI AMUTHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The flowers in the yard blooming, winked

that some yield there in the kitchen garden of my better-half
Father, the sun-flower smiles at me - said she.
No way of them knowing the earthquake within me.
Will he come
Will there be the need for enduring wait
A person gave several interpretations to one cipher and left

Which is right?
That day also
She, my friend had asked
About him
He would come
My hope is so deep indeed.
I don’t want any news from thee.
I would remain silent
When there arrives the news of his departure
I should have died by then, my friend.

Mullai Amuthan
April 21, 2015 •
முற்றத்து
மலர்களெல்லாம்
பூத்தபடி கண்சிமிட்டின..
மனைவியின்
காய்கறித் தோட்டத்தில்
கொஞ்சம் விளைச்சல் என்று
சொன்னாள்.
அப்பா
சூரியகாந்திப்பூ
என்னைப்பார்த்து
புன்னகைக்கிறாதே என்று..
எனக்குள்
பூகம் இருப்பதை அவர்கள்
அறிவார்களா?
அவர் வருவாரா?
நீள் காத்திருக்கை அவசியமா?
பூச்சியம் ஒன்றை
தனக்குத் தெரிந்த
வியாகியானங்களுடன்
சொல்லிப்போனான் ஒருவன்.
எது சரி?
அன்றும்
தோழி
கேட்டிருந்தாள்.
அவரைப் பற்றி..
அவர் வருவார்..
எனது நம்பிக்கை
வைரம் பாய்ந்திருந்தது..
எந்தச் செய்தியும் உங்களிடமிருந்து வேண்டாம்..
மௌனமாகி இருப்பேன்.
அவர்
இல்லையெனும் செய்தி
வரும் போது
நான் இறந்திருக்கவேண்டும் தோழி.

(2)

The door at the entrance would open on its own

The backyard door would be broken
With the arrival of the shoe-wearing feet
My home would be wrecked.
The table-legs would turn mute.
The wall-clock would stop chiming.
All the books became frozen in fright.
They might go
One or two would remain for surveillance
Till they see me
their guns would remain fuming.
No chance of the door of our house closing.
When to come out of this book of Hồ Chí Minh
in hiding
Has the dawn come to be...
My dear daughter – please go and see .

Mullai Amuthan
April 23 at 11:21 AM •

வாசல்
தானே திறக்கும்.
கொல்லைப்புறக் கதவுகள்
உடையும்..
சப்பாத்துக் கால்களின்
வருகையுடன்
எனது வீடு
சிதிலமாகும்.
மேசைக் கால்கள் மௌனிக்கும்.
சுவர்க் கடிக்காரம்
சத்தத்தை நிறுத்திக்கொள்ளும்.
நூல்கள் அனைத்தும்
பயத்தில் உறைந்தன..
அவர்கள் போகலாம்..
காவலுக்கு ஓரிருவர் நிற்கலாம்.
என்னைக் காணும் வரை
அவர்களின் துப்பாக்கி
சூடாகவே இருக்கும்.
வீட்டின் கதவுகள்
மூடப்படும் வாய்ப்பு எனி இல்லை.
எப்போது
மறைந்திருக்கும்
இந்த ஹோசிமினின்
புத்தகத்துள்ளிருந்து வெளிவருவது?
மகளே பார்த்துச் சொல்..
விடிந்துவிட்டதா என்று..

முல்லைஅமுதன்
23/04/2020

(3)

Throughout the night

You and I remained chitchatting.
Going down we had food
at the roadside eatery……
I had come all the way from my place
for the sake of accompanying you
You would have realized this, I know.
You stood there in silence
looking at that day’s newspaper
hanging in that shop at the street corner.
I had accompanied you as someone
unaware of the silence
or the grimness tumultuous on
your countenance.
You too must’ve been thinking of father
bidding farewell
and mother standing at the door
with eyes tear-filled.
Yet
you said nothing.
Whenever I chance to see young ones
walking past, leaning on each other’s shoulder
companionship would swell so taut in me.
At least for an instant
the air, turning frozen, would remain watching
till you turn into a shell
and become nil.

Mullai Amuthan
May 7, 2019 •
இரவு முழுதும்
கதைகள் பேசியபடியே
இருந்தோம்..
கீழிறங்கி தரைவழிக் கடையில்
உணவருந்தினோம்..
உனக்காகவே
வழித்துணையாகவும் ஊரிலிருந்து
வந்தேன் என்பதை உணர்ந்திருப்பாய்..
தெருக்கோடிக்கடையில்
தொங்கிய அன்றைய
நாளிதழை மௌனமாக பார்த்துக்கொண்டிருந்தாய்.
உன் முகத்தில்
தெறித்த மௌனத்தையோ,
இறுக்கத்தையோ
கவனிக்கத் தெரியாத
வழித்துணையாய் வந்துள்ளேன்..
அப்பா வழியனுப்பிவைத்தார் என்பதையோ,
அம்மா கண்ணீருடன்
நின்றிருந்தாள் என்ற நினைப்போ?
உனக்குள்ளும்
இருந்திருக்க வாய்ப்புண்டு.
எனினும்
பேசவில்லை..
தோளில்
தலைசாய்த்து போகும்
இளமைகளை பார்க்கும்போதெல்லாம்..
நட்பு எனக்குள்ளும் இறுகும்.
ஒருகணமேனும்
காற்றும் மூச்சடங்கி பார்த்திருக்கும்..
நீ வெடியாகிப்போகும்வரை..

.முல்லைஅமுதன்

LAKSHMI MANIVANNAN'S POEM

     A POEM BY LAKSHMI MANIVANNAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Made of eight wooden planks

is Neelaveni Akkaa’s shop.
Betel leaves, Areca nut, Sharbath, Thenkuzhal
Candies
Cool earthen-pot buttermilk
Beedis
The heat of cigarette.

In course of time
with the road gradually rising
the patio got stuck in two feet pit.
Neelaveni Akka is seen
at half the height.
Her feet are buried
deep inside the Time
beyond three generations

Time inside the shop
is not there outside.
No way to send inside the shop
the Time outside

When Neelaveni was Akka
She entered inside the shop
It was a time when her full height
was known

Being this side
one can't enter that side.
Being that side means
no entrances for this side.

Between two different Times
just
eight wooden planks.

Lakshmi Manivannan
April 21, 2018 •

எட்டு மரப்பலகைகள் கொண்ட
கடை நீலவேணி அக்காவுடையது
வெற்றிலை பாக்கு ,சர்பத் ,தேன்குழல் மிட்டாய்கள்
குளிர்ந்த பானை மோர்
சுற்றுப் பீடிகள்
சுருட்டு வெம்மை
சாலை சிறுக சிறுக உயர்ந்ததில்
திண்ணை இரண்டடி பள்ளத்தில்
மாட்டிக் கொண்டது
நீலவேணி அக்கா
பாதி உயரத்தில்
நின்று தெரிகிறாள்
அவள் காலடிகள்
மூன்று தலைமுறைகளுக்கு
முந்தைய காலத்தில்
புதையுண்டிருக்கிறது
கடைக்குள் உள்ள காலம்
வெளியில் இல்லை
வெளியில் உள்ள காலத்தை
உள்ளே அனுப்ப
வழிகள் ஏதுமில்லை
நீலவேணி அக்காவாக இருக்கும் போது
அந்த கடைக்குள்
நுழைந்தாள்
அவள் முழு உயரம் அறிந்திருந்த
காலம் அது
இந்த பக்கம் இருந்தால்
அந்த பக்கத்திற்குள் நுழைய முடியாது
அந்தப் பக்கமிருந்தாலோ
இந்த பக்கத்திற்கு
வாசல்கள் இல்லை
இருவேறு காலங்களுக்கு மத்தியில்
வெறுமனே
எட்டு பலகைகள்.