RAFIYOOSZ MOHAMED

 A POEM BY

RAFIYOOSZ MOHAMED

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Far far away I feel thee

Terrible distance is but those times

when you forsake me

causing me pain immense

in every sense

and not Time Land Body and Being.

It is solely to love you that I listen to piano

play it haphazardly.

Just as the baby fish thrown out of water on to the land

its sound-beats

It is to trouble you that I write poems

When I read yours also

In that fire in that secret

In that darkness I disintegrate

Love’s angst is colossal, dear

Can’t be contained in a verse, Oh hear…..

மிகமிகத் தூரத்தில் உன்னை உணர்கின்றேன்.

தூரம் என்பது

வலிக்க வலிக்க நீ கைவிடுகின்ற பொழுதுகளே தவிர

காலமும் நிலமும், உடலும் இருப்பும் அல்ல.

உன்னைக் காதலிப்பதற்கென்றே இசை கேட்கிறேன்,

பியானோவை ஒழுங்கற்று வாசிக்கிறேன்,

நீருக்குள்ளிருந்து தரையில் தூக்கிப் போட்ட

மீன் குஞ்சு போல் அதன் ஒலித் துடிப்புக்கள்.

உன்னைத் தொல்லை செய்வதற்கென்றே கவிதை எழுதுகிறேன்.

உன் கவிதைகளை வாசிக்கின்ற போதும்

அந்த நெருப்பில், அந்த ரகசியத்தில்,

அந்த இருளில் சிதைகின்றேன்.

அன்பினுடைய தவிப்பு மிகக் கடினமானது கண்மணி,

அது கவிதைக்குள் அடங்கிப் போகும் ஒன்றல்ல.

Rafiyoosz Mohamed