A POEM BY
YUGA YUGAN
[RENGARAJAN VEERASAMY]
Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
That day our world was rectangular.
There was no jungle
We became the inhabitants of the wilderland
and wandered
There was no sea where waves lash
We turned whales and swam
No mounts there
Breathless we scaled the summit
and felt elated
No waterfalls _
Receiving shower at the peak
we revelled
Sky there wasn’t _
With wings aching we flew high
Moon there wasn’t _
Creating Full Moon
with the move of one finger and
New moon with another move
we played to our heart’s content.
No stars there _
adorning us with each other we rejoiced.
Alas, why the life-span of that Wonderland
had to be just the size of
a lone little drop of nectar ?
I don’t understand…..
Rengarajan Veerasamy
அன்று நம் உலகம்
செவ்வகமாக இருந்தது
அங்கு காடுகளில்லை
நாம் வனவாசியாகி உலாவினோம்
அலையாடும் கடலில்லை
திமிங்கலாமாகி நீந்தினோம்
மலைகளேதுமில்லை
மூச்சு முட்ட
முடி தொட்டு மகிழ்ந்தோம்
அருவிகளில்லை
உச்சியில் நீர்வாங்கித் திளைத்தோம்
வானமில்லை
சிறகு வலிக்கப் பறந்தோம்
அங்கு நிலவில்லை
விரலின் ஓரசைவுக்கு பௌர்ணமியையும்
மறு அசைவுக்கு அமாவாசையையும்
செய்து விளையாடினோம்
நட்சத்திரங்களில்லை
நம் உடல் சூடி மகிழ்ந்தோம்
அந்த அற்புத உலகின் ஆயுள்
அமிழ்தின் துளியளவோடு.
முடிந்திருக்க வேண்டியதில்லை.
-யுகயுகன்
No comments:
Post a Comment