A POEM BY
ATHMAJIV
I can see
that either very near or a little distance away
my stream of fresh water
would dissolve in salt
being not of any use for farming
and drinking
I have to slow down
From the drops that sprout
in my eyes looking back
the grand wish to leave behind
seeds a few
Mark my words
In all yields my name would have sprouted
as yet another seed.
ஆத்மாஜீவ்
•
நிதானமாக பாய்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்
எனக்குத் தெரிகிறது
மிக அருகிலோ சற்று தொலைவிலோ
என் நன்னீரோட்டம்
உப்பில் கரைந்து விடும்
விளைச்சலுக்கும் குடிப்பதற்கும்
உபயோகமற்று
சற்று நிதானிக்க வேண்டியிருக்கிறது
திரும்பிப் பார்க்கும் என் கண்களில்
அரும்பும் துளிகளிலிருந்து
விதைகள் சிலவற்றை
விட்டுச் செல்லும் பேராவல்
குறிப்பெடுத்துக் கொள்
விளைவுகளிலெல்லாம் என் பெயர்
முளைத்திருக்கும்
இன்னுமொரு விதையாக.
No comments:
Post a Comment