INSIGHT : MARIMUTHU SIVAKUMAR

Friday, March 19, 2021

A POEM BY

MARIMUTHU SIVAKUMAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

ENTERING INTO THE 
LEADER’S SHELL
He deserves to be 

reverentially saluted

Advising umpteen number of times 
to stay away 
from reminding and recalling
they injected the syringe into the brains 
and left

Many friends
made seeds from the place 
where he had gone 
deep down

Those seeds had sprouted
nourished by  drinking his blood.

Indeed I came into being
as one of those seeds myriad.

Scorching sun
Rain
Wind
Water – all absorbed 
in my growth

Once the wind blew from somewhere
hauled me lock stock and barrel
and slapped me black and blue
on the cheek.

Shell-shocked I stood still
panting
asking why 

That many a poisonous injection
had been inserted into my germ
they  themselves admit and confirm

Due to that losing my self
I am thrown away by this wind

Now I am not I am

I enter inside the shell 
of my embryo.

There HE was waiting to hone me.

தலைவனின் கூட்டில் நுழைதல்.

அவர் வீரவணக்கத்துக்குரியவர்,

அவரை
ஞாபகப்படுத்ததிலிலிருந்து விலகி நிற்கும்படி பலமுறை 
மண்டைகளுக்கு ஊசி ஏற்றிச்சென்றனர்.

பல நண்பர்கள் 
அவர் புதைந்த வெளியிலிருந்து விதைகளாக்கப்பட்டனர்.

அவ்விதைகள் அவரது உதிரம் குடித்தே முளைவிட்டிருந்தன..

நான் அவ்விதைகளில் ஒருவனாய்
பிறப்பெடுத்தேன்..

கடும் வெயில்
மழை
காற்று
நீர் என்பன
என் வளர்ச்சியின் பால் ஈர்த்து நின்றது.

ஒரு முறை எங்கிருந்தோ வீசிய காற்று
என்னை அப்படியே அள்ளிச்சென்று
சரமாரியாக கன்னத்தில் அறைந்தது.

திகைத்து நின்று 
பெருமூச்சிறைத்து
வினவி நின்றேன்.

என் விதையுள் 
பல விஷ ஊசிகள் ஏற்றப்பட்டதாக
அவர்கள் ஒப்புக்கொள்கின்றனர்.

அதனால் நான்என் சுயத்தை இழந்து இக்காற்றால் எறியப்பட்டுள்ளேன்.

இப்போது
நான் நானாக இல்லை.

என் கருவின் கூட்டிற்குள் நுழைகிறேன்.
அங்கே என்னை பட்டைத்தீட்ட அவர் காத்திருந்தார்.