MOUNAN YATHRIGA'S POEM

 A POEM BY

MOUNAN YATHRIGA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE HUNT

Oh, how many kinds of wind wander in the wood,

You know

While crossing the trees, one kind

While crossing the lawn, another

While crossing the ‘karisal’ land, yet another

While crossing the palm-tree field, yet another

While crossing the rocks, yet another

This wind here, in the hot sunny space

where the bones of the shrubs lie scattered, clinging on our skin

and leaping on our flesh

pervading the blood

and scorching the bones

is different from all others

Oh buddy

Enduring environment ill-suited

animals know not.

For them stomach is supreme

What the intestines say

the hoofs pay attention to.

Listen to what our guts convey

The way it is revealed in our leg.

It goes on

chanting the name of the prey

lying somewhere.

மௌனன் யாத்ரீகா

வேட்டுவம் நூறு

71.

காட்டில் எத்தனை வகையான

காற்று அலைகிறது காண் !

மரங்களை கடக்கும்போது ஒருவிதம்

புல்வெளியைக் கடக்கும்போது ஒருவிதம்

கரிசலைக் கடக்கும்போது ஒருவிதம்

மணல்வெளியைக் கடக்கும்போது ஒருவிதம்

பனங்காட்டைக் கடக்கும்போது ஒருவிதம்

பாறைகளைக் கடக்கும்போது ஒருவிதம்

இதோ, புதர் தாவரங்களின் எலும்புகள்

உதிர்ந்து கிடக்கும் வேனல் வெளியில்

நம் தோலில் தொற்றி கறியில் தாவி

குருதியில் பரவி எலும்பைப் பொசுக்கும்

இந்தக் காற்று அனைத்திலும் வேறுவிதம்

ஏலே பங்காளி

பொருந்தா சூழலைப் பொறுத்தருள்தல்

விலங்குகள் அறியாது

அவற்றுக்கு வயிறே முதன்மை

குடல்கள் சொல்வதை குளம்படிகள் கேட்கும்

நம்முடைய குடலின் மொழி

காலில் வெளிப்படுவதைக் கேள்

எங்கோ இருக்கும் இரையின் பெயரை

அது சொல்லிக்கொண்டே போகிறது.