IYYAPPA MADHAVAN

A POEM BY 

IYYAPPA MADHAVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

BRAINYSTONES

When the stones lying down

come into our hands

Our intelligence lands.

Targeting the barking dog

The man abusive

It smashes the skull

The stone

bearing our brain

can do things bizarre without refrain

It would expose you as

a malicious human

a casteist

religious fanatic

political defector

it would reveal you as

lying in wait to commit a murder

decrying womenfolk ever

violent utmost

and also would make certain

that you are a terrifying anti- social

element

In the weapons you hold aloft in your hands

your wise deeds would get ready

for obeying commands.

The tongues of your brain

ache

to make you

a miscreant; militant.

அறிவுக்கற்கள்

கீழே கிடக்கும் கற்கள் கைகளுக்கு வந்ததும்

நம் அறிவு வந்துவிடுகிறது

அது குரைக்கும் நாயை

வசை பாடும் மனிதனை

குறி வைத்து

மண்டையைப் பிளக்கிறது

நம் மூளையை சுமக்கும்

அந்தக் கல்

என்னவெல்லாமோ செய்துவிடும்

உன்னை ஒரு வன்மம் பிடித்தவனாக

ஜாதி வெறியனாக

மத வெறியனாக

அரசியல் துரோகியாக

காட்டிக் கொடுத்துவிடும்

உன்னைக் கொலை செய்யத் துடிப்பவனாக

பெண்களைச் சாடுபவனாக

மூர்க்கம் பிடித்தவனாக

உணர்த்திவிடும்

மிரட்டும் சமூக விரோதியாகவும்

உறுதிப்படுத்திவிடும்

உன் கைகளில் ஏந்தும் ஆயுதங்களில்

உன் அறிவார்ந்த செயல்கள்

கட்டளைக்கு தயாராகிவிடும்

உன் மூளையின் நாவுகள்

உன்னை வன்முறையாளன்

ஆக்க தினவிலிருக்கின்றன

அய்யப்ப மாதவன்

All reactions:

8

INSIGHT - JANUARY 2023

 

KANIAMUDHU AMUTHAMOZHI

 TWO POEMS BY

KANIAMUDHU AMUTHAMOZHI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1) DIGITAL DIALOGUE

Kinship formed of voices umpteen

with faces unseen

greet us day-in and day-out

Wishing us to have a day joyous and carefree.

Gifting sweet dreams to our nights

With children begotten

leaving us in search of a life of their own

For the voices that sound

to fill our aloneness

Needs abound.

As Mother

Or, Sister

Or dear

Or Sweetie

Or Daddy

Or

Brother

Or

My Man

Or Hey, Darling

Calls through net

Free of cost.

In a life where

connecting People

is the Prime Motive of all Networks

Amazon

Beachmode

Milagrow

Human touch

Robotic Feel

_So on and so forth

Absolutely free

Anyone can talk with anyone

Can melt

Listening to one’s sad tale

Can console, speaking soothing words

Love they can share

Shed tears profusely

Wail and lament

Face not a must

For these voice-born kith and kin

If some relation

proves troublesome

Simple is the solution

No need to struggle hard

crushing the concerned vocal cord.

Suffice to disconnect the net

At once

the digital clan

would go beyond too long a distance

Amuthamozhi Mozhi

•

#டிஜிட்டல்உரையாடல்

முகம் தெரியாத

குரல் வழி உறவுகள்

தினமும் நம் நாள்

இனிதாக வாழ்த்துகிறது

நம் இரவுகளுக்கு

இனிய கனவுகளை

பரிசளிக்கிறது

பெற்ற குழந்தைகள்

வாழ்க்கைத் தேடலின்

கட்டாயத்தில்

பிரிந்து போக

தனிமையை நிறைக்க

ஒலிக்கும் குரல்களுக்கு

தேவைகள் அதிகம்

அம்மா என்றோ

அக்கா என்றோ

அன்பே என்றோ

அடியே என்றோ

அப்பா என்றோ

அண்ணா என்றோ

அன்பரே என்றோ

அடேய் என்றோ

அழைப்புகள்

இணையவழி

இலவசம்

கனெக்டிங் பீப்புள்

பிரைம் மோட்டிவ் ஆஃப்

ஆல் நெட்வொர்க்ஸ்

ஆன வாழ்வில்

அமேசான்

பீச் மோட்

மிலாகுரோ ஹ்யூமன் டச்

ரோபாட்டிக் ஃபீல்....

இத்யாதிகள் இலவச இணைப்பு

யாரும் யாருடனும்

கதைக்கலாம்

கதை கேட்டு உருகலாம்

ஆறுதல் கூறி தேற்றலாம்

அன்பாய் நேசம் பகிரலாம்

கண்ணீர் விட்டு கதறலாம்

முகம் வேண்டும் என்பதில்லை

இந்த குரல் வழி உறவுகளுக்கு

உபத்திரவம் அளிக்கிறது

என்றால் வெரி சிம்பிள்

குரலை நெரிக்கும்

சிரமம் வேண்டாம்

இணையத்தை துண்டித்தால்

போதும் தூரமாகப்

போய் விடும்

டிஜிட்டல் உறவுகள்

#கனியமுதுஅமுதமொழி

(2)

That the fish would revel swimming crisscross

She pours water upon the paintings of fish

drawn on the floor

The fish looking pale with colours blurred

has gone deep down the sea

says she.

As I, dumbstruck,

looked at her who drew sea on the floor

‘Let’s go into the sea’

says she

sprinkling a droplet of water

and asking me to swim.

Between my daughter dear and myself

the sea where fishes swam across

rise surging uproariously.

Amuthamozhi Mozhi

•

மீன்கள் நீந்தி களிக்குமென்று

தரையில் வரைந்த ஓவிய மீன்களின் மீது நீரை ஊற்றுகிறாள்

கலங்கிய வண்ணங்களில் மங்கலாய் தெரியும் மீனை கடலுக்கு அடியில் போய்விட்டது என்கிறாள்

தரையில் கடலை வரைந்தவளை நான்

விக்கித்துப் பார்க்க நாமும் கடலுக்குள்

போவோம் என்று சிறு துளி நீரை தெளித்து நீந்து என்கிறாள்

எனக்கும் மகளுக்கும் இடையில் மீன்கள் நீந்திக் கடந்த ஆழி ஆர்ப்பரித்து எழுகிறது.

#கனியமுதுஅமுதமொழி

MOHAMED BATCHA

 A POEM BY

MOHAMED BATCHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

TALE PERENNIAL

Getting inside a tale

Does prove difficult always.

The feeling of knocking at the adjacent door

Though illusory would turn one apprehensive.

?That’s how I also

Got into that story

As a guest uninvited.

Each one of the introductions

Eight curves erroneous.

Diologues that can’t be told

Even iun 360 degrees.

Am searching for the entrance to exit

The pages go on and on

Despite closing it and keeping it aside

the tale

with nails

keeps on waking me up

always

Mohamed Batcha

•

முடியாத கதை

.

ஒரு கதைக்குள்

நுழையும் போது சிரமமாகத்தான் இருக்கிறது.

அடுத்த வீட்டுக் கதவைத்

தட்டுவது போல் பிரமை சங்கடப்படுத்தும்.

அப்படித்தான் நானும்

அந்த கதைக்குள் அழையாதவனாய் நுழைந்தேன்.

அறிமுகங்கள் ஒவ்வொன்றும்

எட்டுக் கோணல்கள்.

360 பாகையிலும் முடியாத வசனங்கள்.

வெளியேற வாசலைத் தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன்

பக்கங்கள்

முடியாமல் தொடர்கின்றன...

மூடி வைத்தாலும்

கதை எழுப்பிக் கொண்டேயிருக்கிறது நகங்களுடன்.

.

முகமது பாட்சா

AHMED FAIZAL

 A POEM BY

AHMED FAIZAL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The leaf that came floating and halting there

disrupts the solitude of the lone pebble.

The river bank brimming with the reflection of water

disturbs the leaf’s reposing.

Watching the sway of the leaf

the pebble sets forth on another solitariness

from Square Number One.

•

ஒற்றைக் கூழாங்கல்லின்

தனிமையை குலைக்கிறது

மிதந்து வந்து நிற்கும் ஓரிலை

இலையின் இளைப்பாறலை

சிதைக்கிறது

நீரின் பிம்பம் நிறைந்து கிடக்கும்

ஆற்றின் கரை

இலையின் ஆட்டத்தைப் பார்த்தபடி

வேறு ஓர் தனிமையை

முதலில் இருந்து தொடங்குகிறது கூழாங்கல்.

-அகமது ஃபைசல்

THARIK THASKI

 A POEM BY

THARIK THASKI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THEY

When they were conversing

They talked not

of renovating their house;

nor of attires stupendous,

not of Love

nor of War

Not of Beauty

But

they were talking about

a square meal for today

They were discussing at length

about the hunger of their

starving children.

Poor they – those men and women

Watching from inside their quarters

the Noon-Sun

could be clearly seen.

Tharik Thaski

அவர்கள்

அவர்களோடு பேசிக் கொண்டிருந்த போது

அவர்கள் தங்களின் வீட்டைச் சரி செய்வது பற்றி பேசவில்லை

அழகான உடைகள் பற்றிப் பேசவில்லை

வீரம் பற்றிப் பேசவில்லை

காதல் பற்றிப் பேசவில்லை

போர்கள் பற்றிப் பேசவில்லை

அழகு பற்றிப் பேசவில்லை

அவர்கள் இன்றைய பொழுதிற்கான உணவு பற்றி

பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்

குழந்தைகளின் பசி பற்றி நிறையவே

பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

பாவம்

அவர்களின்

வீட்டிற் குள்ளிருந்து பார்த்த போது

உச்சிச் சூரியன்

அப்படியே தெரிந்து கொண்டிருந்தது.

நீறோ

THIRUGNANASAMPANTHAN LALITHAKOPAN

 TWO POEMS BY

THIRUGNANASAMPANTHAN LALITHAKOPAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

Looking at the tree where seated she said thus:

“While rising above from the branch

the bird’s thought displaces the tree”

‘Time for parting’

I jotted down.

5.45 p.m.

Sharing the lone strand of withered feather

in Facebook

might get delayed by a few moments.

In the long stretch of passage

the cloud coins a poem as follows:

“She who was with the tree

is today with my heart”

The sky and myself

haven’t chosen our gender-stance

The tree

stands tall and erect

as the huge block for both of us

The customary readers of Poetry

_ please excuse me.

In my poem

there might surely be more than one woman.

When she concludes herself

as the breeze surging above from the branch

the winged kite of the boy

who has just got into this scene

gets entangled.

Thirugnanasampanthan Lalithakopan

•

அமர்ந்திருந்த மரத்தினை நோக்கி

இவ்வாறு கூறினாள்

"கிளையிலிருந்து மேலெழுகையில்

பறவையின் சிந்தனை மரத்தினை

இடம்பெயர்க்கிறது"

பிரிவதற்கான நேரமென

குறிப்பெடுத்துக்கொண்டேன்

பிற்பகல் 5.45.

உதிர்ந்து கிடக்கும்

ஒற்றை இறகினை

முகநூலில் பரிமாறிக்கொள்ள

சில கணங்கள் தாமதமாகலாம்.

நெடிய பாதையில்

மேகம் இவ்வாறு கவிதை புனைகிறது

"மரத்தோடு இருந்தவள்

இன்றென் மனதோடு"

நானும் வானமும்

எங்களுக்கான

பால்நிலையினை தேர்வு செய்யவில்லை

மரம் எங்களுக்கான

பெரும்தடையாக

நிமிர்கிறது.

கவிதையின் மரபார்ந்த

வாசகர்கள் மன்னியுங்கள்

எனது கவிதையில்

நிச்சயமாக ஒன்றுக்கு

மேற்பட்ட பெண்கள் இருக்கலாம்

கிளையிலிருந்து

மேலெழும் காற்றாக அவள்

தன்னை இறுதி செய்கையில்

சிக்கி கொள்கிறது

இந்த காட்சிக்குள் இப்போதுதான்

நுழைந்த சிறுவனின்

பறவைப்பட்டம்.

-லலித்தா-

(2)

In the page ending with

‘ PTO’

the image of a tree was there

Searching for the third page

of the leaf dropped down

the leaves falling further

probe along the air

At the instant of closing the book

darkness hovers.

Leaving along the way she who

forgot to switch off the light _

Moves on

Tomorrow’s Morn.

I go past the

flight of fancy

about the fireflies

While losing the page that opens

the book again

from some page arrives

the mobile’s signalling light waves.

Thirugnanasampanthan Lalithakopan

•

"மறுபக்கம் பார்க்க"

என முடிந்த பக்கத்தில்

மரத்தின் படம் இருந்தது

கீழே விழுந்த இலையின்

மூன்றாம் பக்கம்

தேடி காற்று வெளியிடையே துழாவுகின்றன

மேலும் வீழ்கின்ற இலைகள்.

புத்தகத்தை மூடும்

தருணத்தில் இருள் கவிழ்கிறது

விளக்கை அணைக்க மறந்தவளை

வழியில் விட்டு நகர்கிறது

நாளைய காலை

மின்மினிகள் குறித்த கற்பனையை

கடந்து செல்கிறேன்

மீண்டும் புத்தகத்தை திறக்கும்

பக்கத்தை தவற விடுகையில்

ஏதோவோர் பக்கத்திலிருந்து

அலைபேசியின் ஒளிச்சமிக்ஞைகள்.

-லலித்தா-