MA.KALIDAS

 TWO POEMS BY

MA.KALIDAS

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

For the music strung by thee

You alone are the accompaniment

You alone are the singer

You alone are the aficionado

You alone are the critic

You alone are the screen.

Just take a little break

The ticket for your next show

Is yet to be printed, you know.

நீ மீட்டும் இசைக்கு

நீயே கருவி

நீயே பாடகன்

நீயே ரசிகன்

நீயே விமர்சகன்

நீயே திரை.

சற்று ஓய்வெடு

உன் அடுத்த காட்சிக்கான

நுழைவுச்சீட்டு இன்னும் அச்சாகவில்லை.

(2)

Someone has broken the lock

allowing one and all to peep and see what is inside.

Everything is lying there wide-open

In the sudden downpour

drenching had taken place as much as being eaten off

by the white ants.

Fungus everywhere

Worms too.

The stench of that wasted away

getting scorched in the sun pervading.

The leftovers of food unwashed

have turned all too sticky

that it has to be rubbed real hard to be removed

Losing its self for pitch darkness and excess radiance

it starts to rot.

In the ‘Manjanathi’ flower bloomed in the cleft

the crow-poop remains frozen.

The tears here and there

roll over in the air.

As if implying that there remains something still

for pilfering

a soft sarcastic smile

is heard all too often.

பூட்டை யாரோ உடைத்துவிட்டார்கள்.

என்ன இருக்கிறது என

எட்டிப் பார்க்கும்படி

எல்லாமே திறந்து கிடக்கிறது.

திடீர் மழையில் கரையான் அரிக்குமளவு நனைதல் நிகழ்ந்திருக்கிறது.

பூசணம் பூத்திருக்கிறது

புழு வைத்திருக்கிறது.

வீணே வெயிலில்

கருகும் வாசனை வேறு.

தின்றதைக் கழுவாதது

சுரண்டி எடுக்கும்படி காய்ந்திருக்கிறது.

கும்மிருட்டுக்கும் அதீத ஒளிக்கும்

சுயமிழந்து பாழடையத் தொடங்குகிறது.

இடுக்கில் முளைத்திருக்கும் மஞ்சணத்தியில்

காக்கை எச்சம் உறைந்திருக்கிறது.

ஆங்காங்கே கிடக்கும் கிழிசல்கள்

காற்றுக்குப் புரண்டு படுக்கிறது.

திருடுவதற்கு

இன்னும் ஏதோ மிச்சம் இருக்கிறது

என உணர்த்தும்படி

சன்னமான நக்கல் சிரிப்பொலி

அடிக்கடி ஒலிக்கிறது.

மா.காளிதாஸ்

NUNDHAAKUMAARUN RAAJAA

 A POEM BY

NUNDHAAKUMAARUN RAAJAA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

NATIONAL PARK’S MORN :

THE ONGOING DREAM OF JUNGLE

The silken rims of the antlers

spread above the spotted deer by the mountain

glittering

The Mynahs of the woodland turning the leafy-notes

of the teakwood trees into songs and voicing

The cluster of elephants crossing the pathway of the forest

smiling with their trunks plucking grasses

The languorous looks of the ‘Hanuman Langur’ monkeys

lighting up with their tails turning taut leaping on to the tree

The flourishing swell of the jungle’s chlorophyll

surging forth, overflowing

The crested serpent eagle leaning on one side

explaining its situation

With the hoofs of wild boar stamping

the soil turning messy

The redwood tree that the oriental giant squirrel

of Malabar Mount climb on

scratching the back of wild boar and peeling off its barks

The blue peacock with its plumage held back refusing to call out

The jungle fowl chasing its mate

‘Sambar deer’ fawns lurking

A family waiting in vain for hours of wait

to take a photo of the tiger coming to drink water in the pond

returning to their hotel

and avoiding that evening’s visit to the forest

the European couple of the adjacent room

show them the pictures of that tiger that they had seen

revelling

Readying that family that has never seen a tiger

of the jungle in their life

for another visit to the forest

the jungle turns all the more eager

as the ongoing dream of a kaleidoscope.

தேசியப் பூங்காவின் காலை: ஆரணியத்தின் தொடர்கனவு

புள்ளிமான்களின் மேல் மலைவிரித்தக்

கொம்புக் கிளைகளின் பட்டு ஓரங்கள் ஒளிர

தேக்கு மரங்களின் இலைக் குறிப்புகளை

காட்டு மைனாக்கள் பாடல்களாக்கி ஒலிக்க

வாகனங்கள் வழிமறிக்க வனச்சாலை கடக்கும் யானைக் கூட்டம்

புற்களைப் பறிக்கும் தும்பிக்கைகளால் புன்னகைக்க

ஹனுமன் லங்கூர் குரங்குகளின் சோம்பற் பார்வைகள்

சுறுசுறுப்பாகித் தம் வால் விறைத்து மரம் தாவ

அடவிப் பச்சையத்தின் சுபிட்சத் திரட்சி பெருக்கெடுத்து வழிய

பாம்புண்ணிக் கழுகு தலை சாய்த்துத் தன்னிலை விளக்க

காட்டெருமைகளின் காலடிக் குளம்புகள் தொட்டு மண்பூமி குழம்ப

மலபார் மலை அணில் ஏறும் செம்மரம்

காட்டுப்பன்றி முதுகு சொறிந்து பட்டை உதிர்க்க

தோகை அடக்கிய நீல மயில் அகவல் மறுக்க

காட்டுக்கோழி தன் இணை துரத்த

கடமான்குட்டிகள் நிலம் பதுங்க

குளத்தில் நீர் அருந்த வரும் புலியை

ஒளிப்படம் எடுக்கக் காத்திருந்து ஏமாந்த குடும்பம் ஒன்று

விடுதி திரும்பி அன்றைய மாலையின் காட்டுப் பயணம் தவிர்க்க

அம்மாலைப் பயணம் சென்ற அண்டை அறை ஐரோப்பிய ஜோடி

தாம் கண்ட அந்தப் புலியின் சௌந்தர்ய ஒளிப்படங்களைக் காட்டிக் களிக்கின்றனர்

இன்னும் தம் வாழ்வில் ஒரு கானுயிர் புலி கூட பார்த்திராத

அக்குடும்பத்தை மேலும் ஒரு கானக உலாவிற்குத் தயாராக்கி

ஆரணியம் மேலும் ஆர்வமாகிறது ஒரு கெலைய்டாஸ்கோப்பின் தொடர்கனவாக

RIYAS QURANA

 A POEM BY

RIYAS QURANA

Translated into English by Latha Ramakrish nan(*First Draft)

SOCIAL WORKER

Imagine yourself to be a very committed social worker.

After that

in case you stand shell-shocked in a deserted street

not knowing what to do

this might help you.

Through the leaves the air wanders everywhere

As a lame person

with the major portion of the wind

lying in the atmosphere

the birds that bathed jumping into it and returning

sit on the branches.

Failing to catch hold of the leaf that falls by mistake

the wind wails.

As the leaf fell off

a passerby collects it and drops it into the trash-bin.

The wind stirs his attires.

He who came hurriedly on some errand

goes away in haste.

At his back wind swirls now and then and sways.

For the leaves in the trash-bin to be eaten

I keep waiting for a little lamp

Leaves keep falling.

Hence, considering this as an opportunity

if you bring a little lamb from somewhere

You would be commencing the first act of

exemplary social service.

The one who went inside the poem

just before

in great haste

is also a social worker.

சமூக சேவகர்

நீங்கள் தீவிரமான

ஒரு சமூக சேவையாளராக

கற்பனை செய்துகொள்ளுங்கள்.

அதன் பிறகு,

ஆளரவமற்ற ஒரு தெருவில்

ஏதும் செய்வதறியாது

திகைத்துப்போய் நிற்பீர்களானால்

இது உதவக் கூடும்.

இலைகளின் நடுவே

ஒரு நொண்டியைப்போல

காற்று நடந்து திரிகிறது

காற்றின் பெரும்பகுதி

மரத்தைச் சுற்றி

அந்தரத்தில் கிடக்க

அதற்குள் குதித்து நீந்திவிட்டு

திரும்பி வந்து பறவைகள்

கிளைகளில் அமருகின்றன.

தவறிவிழும் ஒரு இலையை

பிடிக்க முடியாமல் காற்று இரைகிறது

நிலத்தில் வீழ்ந்ததும்,

பொறுக்கி குப்பைக் கூடையில்

இடுகிறார்

தெருவில் சென்றவர்.

காற்று அவரின் ஆடைகளை அசைக்கிறது.

ஏதோ ஒரு வேலை நிமித்தம்

அவசரமாக வந்த அவர்

விரைகிறார்.

அவரின் பின்னே காற்று

இடையிடையே சுழித்து அசைகிறது.

குப்பைக்கூடையிலுள்ள இலைகளைத்

தின்ன ஒரு ஆட்டுக் குட்டியை

வெகு நேரமாக காத்திருக்கிறேன்.

இலைகள் விழுந்தபடி உள்ளன.

எனவே, இதை வாய்ப்பாக கருதி

ஒரு ஆட்டுக் குட்டியை

எங்கிருந்தாவது கூட்டி வந்தால்

மகத்தான சமூகசேவையின்

முதலாவது பணியை தொடங்கிவிடுவீர்கள்.

கவிதையினுள் சற்று முன்

அவசரமாக விரைந்து சென்றவரும்

ஒரு சமூக சேவகர்தான்.

SHAHIBKIRAN THAKKAI

 A POEM BY

SHAHIBKIRAN THAKKAI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SUNDAY BUDDHA

At dawn

Jesus himself pushed aside the rock

and closing the tomb

came out.

Seeing that the heavenly beings

and his disciples

had not come

He became silent.

At that juncture

Jesus said aloud

Eli Eli Lama Sabachthani?

that banged against the Calvary Mount

and echoed back to Jesus.

In the day dawned

Jesus dissolved.

This is a secret

Another one is that

I was hanging from that tree.

//Eli Eli Lama Sabachthani? may refer to: Opening words of Psalm 22; translated as "My God, my God, why hast Thou forsaken me" in the King James Version. one of the Sayings of Jesus on the cross, quoting Psalm 22.//

புத்த ஞாயிறு

விடியலில்

ஏசுவே கல்லறையை மூடியிருந்த

பாறையை அப்புறப்படுதியபடி

வெளியே வந்தார்

வானவர்களும் சீடர்களும்

வராதது கண்டு மெளனமானார்.

அப்போது ஏசு சப்தமிட்டு

"ஏலி ஏலி லாமா சபக்தானி"

என்றார்.

அது கல்வாரி மலையில்பட்டு

ஏசுவுக்கே திரும்பக் கேட்டது.

புலர்ந்த பொழுதில்

கரைந்துபோனார் ஏசு

இது இரகசியமான ஒன்று

மற்றொன்று

நான் அந்த மரத்திலிருந்து

தொங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

- சாகிப்கிரான் தக்கை

S.J.BABIYAN

 A POEM BY

S.J.BABIYAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

CLAY HORSE

With the desire to travel

I asked for the price of a horse.

Hearing the price screamed aloud

I shrank in shame.

I thought of creating a horse for myself

My instinct told me to make a horse

to my heart’s content

with the clay beside the well

and after leaving it to dry

ascend it and go on a gala procession.

In available place

I scratched a horizontal line.

In the parts I had kept apart

One for the head

One for the torso

One for the hands

One for the legs

I applied a dot the way I wished.

The limbs of the horse

began to grow splendidly.

Didn’t set aside any place

for the tail.

I allowed it to grow all over the ground.

The horse grew by leaps and bound.

In the morning

spending some time

I joined them carefully.

The stallion looked splendid.

The day of commencing my journey

arriving

restraining my heart turned ecstatic

and my legs all too energized

climbing on the serene stallion

I set foot on the river.

With minutes moving on

the horse too went ahead.

Now

searching for the lost horse

I voyaged through the river.

மண் குதிரை

பயணப்பட ஆசைப்பட்டு

குதிரை ஒன்றை விலை கேட்டேன்.

கூவி விற்ற விலை கேட்டு

கூனி போனேன்.

எனக்கென ஒரு குதிரை

வடிக்க நினைத்தேன்.

எங்கள் தோட்டத்தில்

கிணற்றுக்கு அருகில்

இருந்த களி மண்ணில்

மனதிற்கு இதமாய்

அழகாய் அமைத்து

காய்ந்த பின்னே ஊர்வலம் போக

உள்ளுணர்வு சொல்லிட்டு.

கிடைத்த இடத்தில்

கிடையாக கோடு கீறினேன்.

தலைக்கு ஒன்றும்

முண்டத்திற்கு ஒன்றும்

கைகளுக்கு ஒன்றும்

கால்களுக்கு ஒன்றுமாக

பிரித்து வைத்த பகுதிகளில்

எனக்கு பிடித்தபடி புள்ளி

வைத்தேன்.

குதிரையின் அங்கங்கள்

குறையின்றி

வளரத்தொடங்கியது.

வாலுக்கு ஓரிடமும்

ஒதுக்கீடு செய்யவில்லை

தரையெங்கும் பரவிட

இடம் கொடுத்தேன்.

வேகமாய் வளர்ந்தது

குதிரை.

காலைப்பொழுதில்

நேரம் ஒதுக்கி

கவனமாக இணைத்தேன்.

அழகாய் இருந்தது

குதிரை

பயணப்பட நாளும் வந்திட

பரவசப்பட்ட மனதையும்

பரபரப்பான கால்களையும் அடக்கி

பதட்டமில்லாத குதிரை மீதமர்ந்து ஆற்றில் கால் பதித்தேன்.

நிமிடங்கள் நகர்ந்திட

குதிரையும் நகர்ந்தது.

இப்போது

தொலைந்து போன குதிரையைத்தேடி

ஆற்றுவழியே பயணப்பட்டேன்.

செ.ஜெ.பபியான்

VASANTHADHEEPAN

 A POEM BY

VASANTHADHEEPAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

HE IS BEING BETRAYED

Not just the belly

but he has hands too

He toils day and night

His minutes dissolve with rest remaining unknown.

Produces mushroom as mosquitoes

He turns Amoeba into an elephant.

Money seems to reach his hands

but evaporates as heated water

As changing attires the buildings change the identities

of agricultural lands

The digital world eats the soul of man

Dreams he has that are breaking as balloons.

He goes to work daily.

returns with a desperate heart

His office goes on gradually sucking his life.

His family is being singed in desolation.

Somewhere faraway the revelry of prosperity

Rings uproariously.

It’s songs were written by This One.

Could hear the sound of wind playing in

Empty rice-pots.

Not just the belly

but he has two hands too.

He starves

Toils forgetting his fatigue

In hunger

Not just his self but his family so dear

He sets afire.

அவன் ஏமாற்றப் பட்டுக் கொண்டிருக்கிறான்

______________________________________

அவனுக்கு

வயிறு மட்டுமல்ல

இரண்டு கைகளும் இருக்கின்றன

இரவும் பகலும் உழைக்கிறான்

ஓய்வு அறியாமல் அவனது நிமிடங்கள் கரைகின்றன

உற்பத்திகள் கொசுக்களாய் வளர்கின்றன

அமீபாவை யானையாக்குகிறான்

பணம் அவன் கைக்கு வருவது போல் வந்து

சூடுபட்ட நீராய் மறைந்து போகிறது

ஆடைகளை மாற்றுவது போல கட்டிடங்கள் விளை நிலங்களின்

அடையாளங்களை மாற்றுகின்றன

மின்னணு யுகம் மனிதனின் ஆன்மாவைத் தின்கிறது

பலூன்களாய் உடைந்தபடி அவனிடம் கனவுகள் இருக்கின்றன

அவன் தினமும் வேலைக்குப் போகிறான்

விரக்தியான இருதயத்தோடே திரும்புகிறான்

தொழிலகம் அவனது உயிரை மெல்ல உறிஞ்சிக் கொண்டேயிருக்கிறது

அவனது குடும்பம் வெறுமையில் இடைவிடாது வேகுகிறது

எங்கையோ செழிப்பின் களியாட்டத்தின் ஆராவரம் ஒலிக்கிறது

அதன் பாடல்களை இவன் எழுதினான்

காலியான அரிசிப் பானைகளில்

காற்று விளையாடும் சப்தம் கேட்கிறது

அவனுக்கு வயிறுமட்டுமல்ல

இரண்டு கைகளும் இருக்கிறது

அவன் பட்டினி கிடக்கிறான்

அசதி மறந்து உழைக்கிறான்

பசியில் தன்னோடு

குடும்பத்தையும் எரிக்கிறான்.

வசந்ததீபன்