YAVANIKA SRIRAM

 A POEM BY

YAVANIKA SRIRAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In the Neon light of the playground

Rain has stopped.

You must be gulping Beer with your buddies.

He who says ‘don’t trust any female’ is your dearest friend.

I am taking pills

You must be holding your head and sitting there.

You know not how much I love you.

I am not crying

Your messages are that bad.

I am taken along

in the nude

All are wearing attires

Clasping your hands

like the ‘Kaanthal’ flower blossoming in time

for revealing to them ecstatically

my resolve

I have lost the patience involved.

Idiot

I am not crying

I like not being instructed by anyone

My hands can give out ‘Mudras’ of worshipping god.

I am in a peculiarly unique posture

Your cleverness that has seen my countenance

where an insignificant sin flashes and ceases to be

is shameful indeed.

Dissecting the private organ of frogs

I have entrusted them.

Kittens and also dogs

rub against my face.

Killing them softly for your sake

Is not just the pleasure of bearing the pain

but also for the fantasies of committing suicide at the

precise stage.

That rejects plains. Further it

has never entrusted anything in my hands.

ere my soft muscles turn dry and shrunken

the song of young tombs have I left

In our midst.

YAVANIKA SRIRAM

விளையாட்டு மைதானத்தின்

நியான் ஒளியில் மழை ஓய்ந்துவிட்டது

உன் நண்பர்களுடன் பியர் குடித்துக்கொண்டிருப்பாய்

எவளையும் நம்பாதே என்பவன் உன் அத்தியந்தன்

நான் பில்ஸ்களை எடுத்துக்கொண்டிருக்கிறேன்

தலையைப் பிடித்துக்கொண்டு

அமர்ந்திருப்பாய்

உனைக்குத்தெரியாது உன்னை எவ்வளவுநேசிக்கிறேன் என்று

நான் அழுதுகொண்டிருக்கவில்லை

நீ அனுப்பும் செய்திகள் அவ்வளவு மோசம்

அழைத்துச் செல்லப்பட்டிருக்கிறேன்

நிர்வாணமாக

எல்லோரும் ஆடையணிந்துள்ளார்கள்

உன்கைகளைப்பற்றி பருவத்தில் மலரும் காந்தளைப் போல

என் உறுதியை அவர்களிடம் குதூகலிக்க பொறுமை இழந்துள்ளேன்

முட்டாள்

நான் ஒன்றும் அழுது கொண்டிருக்கவில்லை

வேறு

யாராலும் அறிவுறுத்தப்படுவதை விரும்பவில்லை

என்கைகள் கடவுளை வணங்கும் முத்திரைகளால் அபிநயக்கக்கூடியது

விஷேசமானதொரு பாவனையில் இருக்கிறேன்

சிறு குற்றம் மின்னி மறையும் என்முகத்தை கண்டுவிட்ட

உங்கள் புத்திசாலித்தனம்கேவலமானது

தவளைகளின் உள்ளுறுப்பை பாகமிட்டு ஒப்படைத்திருக்கிறேன்

குட்டிப் பூனைகள் நாய்களும்

என்முகத்தை உ ரசுகின்றன

அவற்றை மென்மையாக உங்களின் பொருட்டுகொலை செய்வது வலியை

ஏற்கும் இன்பம் மட்டுமல்ல

பிராயத்தில் தற்கொலை செய்து கொள்வது பற்றிய புனைவுகளுக்காகவும்தான்

அது சமவெளியை நிராகரிக்கிறது மேலும் அது

எதையும் என்வசம் ஒப்படைக்கவில்லை

இளம் கல்லறைகள் பற்றிய பாடலை

என் பூந்தசைகள் உலர்ந்து வற்றும் முன்

நம்மிடையே

விட்டுச்சென்றிருக்கிறேன்.

ARSHAD AD

 A POEM BY

ARSHAD AD

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In deep sleep

A dream so tremendous

In that

In a great grand space

I was walking along

There

under a tree

Buddha was meditating

In a spot

Some were nailing Jesus on the Cross

Some more

were praying inside the ‘Masjid’

Several others

were keeping God inside the shrine

and locking it.

My legs take

a different direction

There too deep a pit

Slowly I peep into it

Millions of humans

Are murdering one another

My legs too slipped somewhat

Taken aback I woke up fast.

Arshad AD

ஆழ்ந்த உறக்கத்தில்

ஒரு அதிசயக் கனவு

அதில்,

ஒரு பெருவெளியில் நான்

நடைபழகிக் கொண்டிருக்கிறேன்

அங்கே,

ஓர் மரத்தினடியில்

புத்தர் தவமிருந்து கொண்டிருந்தார்

ஓர் இடத்தில் சிலர்

இயேசுவை சிலுவையில்

அறைந்து கொண்டிருந்தார்கள்

இன்னும் சிலர்

மஸ்ஜிதுக்குள் தொழுது கொண்டிருந்தார்கள்

வேறு சிலர்

கோவிலுக்குள் கடவுளை வைத்து

பூட்டி க்கொண்டிருந்தார்கள்

என் கால்களோ

வேறு திசையில் செல்கிறது

அங்கே,

ஒரு பெரும் பள்ளம்

மெதுவாக எட்டிப் பார்க்கிறேன்

பல கோடி மனிதர்கள்,

ஒருவரை ஒருவர்

கொலை செய்து கொண்டிருந்தார்கள்

என் கால்களும் சற்றுச் சறுக்கியது

பதறிப்போய் கண்விழித்து விட்டேன்.

-அர்ஷத்

MA.KALIDAS

 A POEM BY

MA.KALIDAS

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The river flowing towards my dunes must be you

In the alchemy of many a day’s absence

You would easily dissolve it

Erase the trails

Till it gets into a different shape

You would keep rolling it on and on

The hurdles confronting

you would dump ashore desiccated

Mocking at the leaping baby fishes

You would show them to the stork’s beak

my image bending down and drinking

you would inhale and turn into nothing

with my sand mound float and wander

like a withered leaf

your escapades casting a spell on me

I lie inert

not throwing open the floodgates

of your fountainhead.

என் மணல்மேட்டை நோக்கி

ஓடிவரும் நதி

நீயாகத் தான் இருக்க வேண்டும்.

நாள் கணக்கில்

காணாமல் போயிருந்த ரசவாதத்தில்

எளிதில் கரைத்து விடுவாய்

சுவடுகளை அழித்து விடுவாய்.

வேறொரு உருக் கொள்ளும் வரை

உருட்டிக் கொண்டே செல்வாய்.

எதிர்படும் தடைகளை

ஈரமே இல்லாமல் கரையொதுக்குவாய்.

துள்ளும் மீன் குஞ்சுகளைப் பரிகசித்து

நாரையின் அலகுக்குக் காட்டிப் கொடுப்பாய்.

குனிந்து பருகும் என் பிம்பத்தை

உள்ளிழுத்து ஒன்றுமில்லாமல் செய்வாய்.

சருகைப் போல

என் மணல்மேடு மிதந்து திரிய

நீ செய்யும் சாகசத்தில் மயங்கி

உன் ஊற்றுக்கண்ணைத் திறக்க

உணர்வற்றுக் கிடக்கிறேன் நானும்.

IYARKKAI(2)

 TWO POEMS BY

IYARKKAI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1.AUTUMNAL CHILD

The pond lay there

childlike

fast asleep

As a withered leaf swaying in the wind

falls down

the child chuckles in sleep.

இலையுதிர்க் கால குழந்தை

****************************

- இயற்கை

குழந்தை போல

அசந்துத் தூங்கிக்கொண்டிருந்தது

குளம்

சருகொன்று காற்றிலாடி விழ

தூக்கத்தில் சிரிக்கிறது

குழந்தை.

(2)A SMALL 'LOVE YOU’

When friends shoulders hug you

While parting with a handshake

Before disconnecting a call so

These days I utter all too easily

Love You

Before Love You

Wherefrom has come this courage

That too, for me…

Terribly surprised

when there are no friends nor calls

I try telling ‘Love You’ to my own self

once in a while.

That I tell ‘Love you’

In different ways to different friends

they know not.

Even if they know

What at all is there in those Love Yous

Except ‘Love You’

But

for me they are

the words of remembrance of

an ancient thirst.

As an acerbic hunting animal

without killing its prey

biting it teasingly

I say “I Love You”.

Going around like this uttering ‘Love You’

proved joyous indeed

till the day I chanced to see

as the shadow of sunny midday

under each Love You

a small

‘Love You’.

இயற்கை

ஒரு சின்ன லவ் யூ

********************

நண்பர்களின் தோள்கள் அணைக்கும் போது

கை குலுக்கி விடைபெறும் போது

அழைப்பைத் துண்டிக்கும் முன் என

இப்போதெல்லாம்

சரளமாக வருகிறது லவ் யூ

லவ் யூவுக்கு முன்னால்

எங்கிருந்து வந்ததோ இந்தத் துணிச்சல்

அதுவும் எனக்குப் போய்

ஆச்சர்யம் மிகுந்து போக

நண்பர்களும் அழைப்புகளுமற்ற வேளைகளில்

எனக்கே கூட அவ்வப்போது

லவ் யூ சொல்லிப் பார்க்கிறேன்

ஒவ்வொரு நண்பரிடமும்

வித்தியாசம் வித்தியாசமாய்

லவ் யூ சொல்வது

அவர்களுக்குத் தெரியாது

தெரிந்தாலும்

அந்த லவ் யூக்களில்

லவ் யூ தவிர என்ன இருக்கிறது

ஆனால்

எனக்கு அவை

ஒரு பழந்தாகத்தின் நினைவுச் சொற்கள்

புளிப்பேறிய ஒரு வேட்டை மிருகம்

இரையைக் கொல்லாமல்

கடித்து விளையாடுவதுபோல்

லவ் யூ சொல்கிறேன்

இப்படி

லவ் யூ சொல்லிக்கொண்டுத் திரிவது

குதூகலமாகவே இருந்து வந்தது

ஒரு நாள்

உச்சிவேளை நிழல் போல

ஒவ்வொரு லவ் யூவின் அடியிலும்

ஒரு சின்ன

லவ் யூவைப் பார்க்கும் வரை.

VIJENDRA

 A POEM BY

VIJENDRA

Translated into English by Latha Ramakrishnan

With fire and water rolling in amalgamation

Revolving to the power of many million times

Ashes of the world above

tumble down at terrible speed….

In the dense shroud of crimson dust

just two go searching for the cruelties of war

holding lantern.

Between one star and another

through the black hole

in front of a threshold

where no human had ever set foot….

Please don’t declare

that the lifeline that stretches beyond sensation

is ghost, Daughter Dear!

Dad’s puff of air _ Dictionary’s pages obscure.

In this space where

even at the distance of ten million light-year

species can live nowhere,

I am not able to free myself from you,

Daughter Dear.

தீயும் நீரும் இணைந்தே உருளும்

பலநூறு ஆயிரம் மடங்கு சுழற்சியில் விண்ணகச் சாம்பல்

கீழே சரிகின்றன வேகமாய் ...

யுத்தத்தில் அடர்ந்த செம்புழுதிப் படலத்தில் இருவரே

யுத்தத்தின் கொடுமைகளை விளக்குடன்

தேடித் திரிகிறார்கள்

விண்மீனிலிருந்து இன்னொரு விண்மீனுகிடையில்

கருந்துளை வழியே மனிதரால் மிதிக்கப்படாத வாயில்

முன் ...

புலனுக்கு அப்பால் நகரும் விரல்ரேகை பேய் என்று

சொல்லிவிடாதே மகளே !

தந்தை யின் காற்று அகராதியின் அரூபப்

பக்கங்கள்

ஓரு கோடி ஒளிவருடங்கள் தொலைவில் கூட

உயிர்கள் வாழ தகுதியற்ற இவ் வெளியில் மகளே உன்னைவிட்டு

விடுபட முடியவில்லை.

BOOMA ESWARAMOORTHY

 A POEM BY

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In a land that is neither yours nor mine

I stroll

From the sole of feet to the

crest of head

I am filled with Grass, Plant

Creeper Flowers

Trees

As wind you come and go

to and fro

My leaves due to you

quiver merrily

Butterflies, one and all

float in you

In a moment I would reach my last breath

In a moment

blood would freeze.

In a moment the body would become heavy

as a wooden block

Before that

I should utter that one word

THANKS.

Booma Eswaramoorthy

என்னுடையதல்லாத உங்களுடையதல்லாத

நிலத்தில் உலாவுகிறேன்

உள்ளங்கால்களிருந்து உச்சம்தலைவரை

புற்கள் செடி கொடி பூக்கள்

மரங்களால் நான் நிறைந்தவன்

காற்று போல நீங்கள் வருவதும் போவதும்

போவதும் வருவதுமாக இருக்கிறீர்கள்

எனது இலைகள் உங்களால் மகிழ்வோடு

அலைவுறுகிறது

வண்ணத்துப் பூச்சி

ஒவ்வொன்றும் உங்களில் மிதக்கிறது

ஒரு கணத்தில் இறுதி மூச்சை தொடுவேன்

ஒரு கணத்தில் இரத்தம் உறைந்து போகும்

ஒரு கணத்தில் உடல் மரக்கட்டை போல

கனத்துப் போகும்

அதற்குமுன் அந்த ஒரு வார்த்தையை

நான் சொல்லி விட வேண்டும்

நன்றி.

பூமா ஈஸ்வரமூர்த்தி

ATHMAJIV

 A POEM BY

ATHMAJIV

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

I flow on calm and composed

I can see

that either very near or a little distance away

my stream of fresh water

would dissolve in salt

being not of any use for farming

and drinking

I have to slow down

From the drops that sprout

in my eyes looking back

the grand wish to leave behind

seeds a few

Mark my words

In all yields my name would have sprouted

as yet another seed.

ஆத்மாஜீவ்

•

நிதானமாக பாய்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்

எனக்குத் தெரிகிறது

மிக அருகிலோ சற்று தொலைவிலோ

என் நன்னீரோட்டம்

உப்பில் கரைந்து விடும்

விளைச்சலுக்கும் குடிப்பதற்கும்

உபயோகமற்று

சற்று நிதானிக்க வேண்டியிருக்கிறது

திரும்பிப் பார்க்கும் என் கண்களில்

அரும்பும் துளிகளிலிருந்து

விதைகள் சிலவற்றை

விட்டுச் செல்லும் பேராவல்

குறிப்பெடுத்துக் கொள்

விளைவுகளிலெல்லாம் என் பெயர்

முளைத்திருக்கும்

இன்னுமொரு விதையாக.