THIRUGNANASAMPANTHAN LALITHAKOPAN'S POEM

 A POEM BY

THIRUGNANASAMPANTHAN LALITHAKOPAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The tortoise hearts

go into hiding

behind iron locks….

The droplets of sweat oozed in those days

when we played ‘Thattaamaalai’

we conceal in perfumes….

The bitter taste of salt

at one end of the lip

at those instances of wading through the sun

You eulogize in the lines of poems…..

Could it be that

in those days of bearing the title ‘Tharkuri’

the Alphabetics of your glorious hours

came into being….

Thirugnanasampanthan Lalithakopan

இரும்பு பூட்டுக்களின் பின்னே

பதுங்கி கொள்கின்றன

ஆமை இதயங்கள்.....

தட்டாமாலை சுற்றி

விளையாடிய நாட்களில்

கசிந்த வியர்வைத் துளிகளை

மறைத்து கொள்கிறோம்

நறுமண தைலங்களில்....

வெயிலோடிக்கடந்த

கணங்களில் உதட்டோரம்

கரித்த உப்பின் சுவைதனை

மெச்சி கொள்கிறாய்

கவிதை வரிகளில்....

"தற்குறியென" பட்டம்

சுமந்த நாட்களில்

தோன்றியிருக்க கூடுமா

உனது மாட்சிமை பொழுதுகளின்

அகர முதல்கள்...

-லலித்தா-

NUNDHAAKUMAARUN RAAJAA'S POEMS(2)

TWO POEMS BY

NUNDHAAKUMAARUN RAAJAA

Translated into English by Latha Ramakrishnan and the poet(*First Draft)

1.THE ROBOTIC NIGHT

COMING FOR A DIALOGUE

Extending ‘how do you do’ to the stars

coming in view

the Moon moves on

It keeps moving on.

For crossing the distance of night

the wings of fans flutter

and they go on fluttering.

It is along the orbit that the bats select

the earth now revolves.

and it goes on revolving.

The dusk of awakening

goes searching for the primordial night

in the facsimiles of night-time

and it goes on searching

Once entering the realm of sleep

the robotic night coming to converse

crossing the commercial- ad dreams

keeps saying just this on a 'circadian rhythm'

and it keeps on saying.

O, has the Sleep gone

Is the Dawn born

The night-flowering jasmines shed

They keep shedding

The squirrels screech

They go on screeching

The koel coos

It goes on cooing.

உரையாட வரும் எந்திர இரவு

கண்ணுக்குச் சிக்கிய நட்சத்திரங்களிடம்

நலம் விசாரித்தபடி நகர்கிறது நிலவு

நகர்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது

இரவின் தூரத்தைக் கடக்க

மின்விசிறிகளின் சிறகுகள் பறக்கின்றன

பறந்து கொண்டேயிருக்கின்றன

வௌவால்கள் திட்டமிடும் பாதையில் தான்

இப்போது பூமி சுழல்கிறது

சுழன்று கொண்டேயிருக்கிறது

ஜாமத்தின் பிரதிகளில்

ஆதியிரவைத் தேடி அலைகிறது

விழிப்பின் அஸ்தமனம்

அலைந்து கொண்டேயிருக்கிறது

தூக்கத்தின் தளத்தில் நுழைந்ததும்

விளம்பரக் கனவுகள் தாண்டி

உரையாட வரும் எந்திர இரவு

இதைத் தான் நாள்தோறும் சொல்கிறது

சொல்லிக் கொண்டேயிருக்கிறது

தூக்கம் விட்டதோ

விடியல் தொட்டதோ

பவழமல்லிகள் உதிர்கின்றன

உதிர்ந்து கொண்டேயிருக்கின்றன

அணில்கள் கீச்சிடுகின்றன

கீச்சிட்டுக் கொண்டேயிருக்கின்றன

மாங்குயில் கூவுகிறது

கூவிக் கொண்டேயிருக்கிறது

NUNDHAAKUMAARUN RAAJAA

(2)

I F YOU WANT TO WRITE….

If you want to write poetry like Charles Bukowski

You should become Charles Bukowski

Alright , leave him

For writing like the creations of one you like

(Don’t want to list out the names here)

You should become the respective He or she.

This ‘becoming ‘ is the key

Nothing should become more

or less.

That the good and the bad of the phrase

‘The rain of action is the dust of energy’

should be of the same proportion _

In this message lies

the handcuff for the captive of this news.

That’s why

‘ Mind your own business’ said one.

The magic of transforming news into poetry

He didn’t want to teach anybody.

You attempting to lead a life

choosing the good traits alone

of another person

is a crime.

in the focus of your motivation

the way sounds getting blunted

and coming face to face with their ideal death

_ have you crossed sympathizing as

accident happened to someone unknown.

You would have had some more important work.

Then Why What for How

could you turning into another

be possible now.

NundhaaKumaarun Raajaa

எழுத வேண்டுமெனில்

சார்ல்ஸ் ப்யுகோவ்ஸ்கி மாதிரிக் கவிதை எழுத வேண்டுமெனில்

நீங்கள் 'சார்ல்ஸ் ப்யுகோவ்ஸ்கி' ஆக வேண்டும்

சரி அவர் வேண்டாம்

உங்களுக்குப் பிடித்த ஒருவரின் படைப்புகள் போல

(இங்கே பட்டியல் போட விரும்பவில்லை)

நீங்களும் படைக்க வேண்டுமெனில்

நீங்களும் 'அவராக' வேண்டும்

இந்த 'அவராவது' என்பது தான் சூட்சுமம்

எதுவும் கூடவோ எதுவும் குறையவோ

கூடாது

'செயலின் மழை தான் சக்தியின் புழுதி' என்ற சொற்றொடரின்

நல்லதும் கெட்டதும் அதே சரி விகிதத்தில்

இருக்க வேண்டும்

என்பதில் தான் இருக்கிறது

இந்தச் செய்தியின் கைதிக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும்

விலங்கு

எனவே தான்

'உங்கள் வேலையை நீங்கள் பாருங்கள்' என்றார்

ஒருவர்

செய்தியைக் கவிதையாக்கும் வித்தையை

அவர் யாருக்கும் கற்றுத் தர விரும்பவில்லை

இன்னொருவரின் நற்பண்புகளை மட்டும் தேர்ந்து

நீங்கள் வாழ முனைவது ஒரு குற்றம்

செயலூக்கத்தின் கவனக் குவிப்பில்

சப்தங்கள் முனை மழுங்கித்

தம் லட்சியச் சாவைத் தரிசிப்பதை

நீங்கள் யாரோ ஒருவரின் விபத்து போலப்

பரிதாபப்பட்டுக் கடந்து போயிருக்கிறீர்களா

உங்களுக்கு வேறு முக்கிய வேலை இருந்திருக்கும்

அப்புறம் ஏன் எதற்கு எப்படி

நீங்கள் யாரோ வேறு ஒருவராவது

சாத்தியம்

THARMINI'S POEM

 A POEM BY

THARMINI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Upon the cheeks of houses

visited by guests none

the scar of loneliness.

*

Along the way, someone.

Must be known.

The eyes shine.

The face in front

with lips concealed, smiles.

Henceforth should learn to grin

with the eyes.

*

Not hugging the shoulders of those

who weep

Not holding the arms

O, where to keep

both the hands?

*

Hunger the worst of all viruses

So between the teeth gnawing

days and months

Blood oozing

Breathless and choked

Time moves on.

bare

nowhere.

Tharmi Ni

விருந்தினர் வருகையற்ற

வீடுகளின் கன்னங்களில்

தனிமையின் வடு.

*

வழியில் யாரோ தெரிந்தவராகத்தானிருக்கும்

விழிகள் ஒளிர்கின்றன

மறைக்கப்பட்ட உதடுகளால் முறுவல் செய்கிறார்

இனிக் கண்களால் சிரிக்கப் பழகவேண்டும்.

*

விம்மியழுபவரின் தோள்களைத் தழுவாமல்

கரங்களைப் பற்றாமல்

இரு கைகளையும் எங்கே வைப்பது?

*

பெரும்பிணி

பசிப்பிணியென

நாட்கள்,மாதங்களை இறுகக் கடித்த பற்களிடையே

குருதி வடிய

மூச்சு வாங்க

காலம் ஒன்றுமற்று நகர்கிறது

S.P.BALAMURUGAN'S POEM

 A POEM BY

S.P.BALAMURUGAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE ROOM WHERE ASH-CATS SLEEP

Nature has always been telling us many things

right from the very beginning.

Changes in species

are charged with meaning.

Tsunami

Earthquake

Tornado Cyclone….

We no more care for the old habits.

In the realms of worship and lifestyle

modern world has discarded many things

worthwhile

scoffing at them as superstitions.

Neo-astrology advocates the illusion

that none should live in the cabin

where ash-cats sleep;

that in rooms where

images of ash-cats hang

paranormals prevail _

so there goes a tale

Can it be so?

Oh oh _

Lo and Behold

What the Medal Vaasthu holds

as Astrology of the neo-world

is but business and trade.

சாம்பல் பூனைகள் உறங்கும் அறை

இயற்கை ஆரம்பத்தில் இருந்தே

பல விடயங்களை சொல்லி இருக்கிறது

உயிரினங்கள் மாற்றங்கள்

பல விதமான அர்த்தங்களை சொல்லுகின்றன

கடல் பொங்குவது ,

நிலம் நடுங்குவது ,

சூறாவளி , புயல்

பழக்கங்கள் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டோம்

வழிபாட்டு முறை

வாழ்க்கை முறை இவற்றில் பலதை

நவீன உலகம் எல்லாம் மூட நம்பிக்கை என

பலவற்றை அழித்துவிட்டது

நவீன ஜோதிடம் மாயையை சொல்கிறது

சாம்பல் பூனைகள் உறங்கும் அறையில்

யாரும் வசிக்க கூடாது

சாம்பல் பூனை படம் தொங்கும் அறையில்

அமானுஸ்யம் துயிலும் என

இந்த கதைகளை நம்புகின்றனர;

சாம்பல் பூனை உறங்கவிட்டால்

அந்த அறை அமானுஸ்யம் நிறைந்துவிடுமா ?

நவீன ஜோதிடம் என

மெடல் வாஸ்து கலாச்சாரம்

வியாபாரத்தை சொல்கிறது.

எஸ்.பி.பாலமுருகன்

MIZRA JABBAR'S POEM

 A POEM BY

MIZRA JABBAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

From Van Gogh’s colour vase

droplets of lust keep trickling.

As biting winter season

from infinity

flashes and shrinks creation.

Will this blue glow

that feels so moved

and melts for the aloneness

of this horizon

darkened

as moment unmatched

linger for a spell of two years?

Mizra Jabbar

வான்கோவின் நிறக்குடுவையிலிருந்து

தாபத்திவலைகள் சொட்டிக் கொண்டிருக்கின்றன.

கொத்திப் பிடுங்கும்

பனிக்காலமாய்

முடிவிலியிலிருந்து

மின்னிச் சுருங்குகிறது ஜனனம்.

நிகரற்ற நொடியாய்

இருண்ட இந்த தொடுவானத்தின் தனிமைக்கு

நெகிழ்ந்துருகிவிடும்

நீல வெளிச்சம்

ஈராண்டுகாலம் நிலைத்திடுமா?

மிஸ்ரா ஜப்பார்

IYYAPPA MADHAVAN'S POEM

A POEM BY

IYYAPPA MADHAVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In the corner of a land so expansive

she has built a small hut

No doors are there

for her solitary abode

But to protect her with fervour

she has a sturdy dog with her.

During daytime the servant maid comes to chitchat.

When eight feet snake slips into her hut

For catching it and leaving it in the forest

menfolk of the tiny hamlet do visit.

Also, hen cock kittens are

her darling kids.

Christening them she draws them all close

and strokes them endearingly.

Above all, that which soothe her the most

are poems written in the well of night

with her very soul dissolving.

In those noiseless nights

in the house sank in the dark

the magic of those songs

of the mountain region where she was born

crawling at the corners of her eyelids

and descending on the white sheet

as lines intense

I can only claim that words fail to describe this

charm sublime

At dawns, writing poems notwithstanding,

feeling not at all worn-out

she begins a dialogue with Kaali the Great

dwelling in her habitat.

That she and her poems are but one

proclaims this poem in conclusion.

மிகப் பெரிய நிலப்பரப்பின் ஒரு மூலையில் சிறு குடில் அமைத்திருக்கிறாள்

தனித்திருக்கும் அவள் கிராமத்து வீட்டிற்கு கதவுகளில்லை

ஆயினும் கதவு போன்று அவளைப் பாதுகாக்க

ஒரு திடமான நாயொன்று அவளிடம் இருக்கிறது

பகலில் பேச்சுத்துணைக்கு வீட்டு வேலை செய்பவள் வந்து போகிறாள்

எட்டடி பாம்பு வீட்டிற்குள் நுழைந்துவிடுகையில்

அதனைப் பிடித்து காட்டிற்குள் விட அந்தச் சிறு ஊரின் ஆண்கள் வந்துபோகிறார்கள்

அது தவிர கோழி சேவல் பூனைகள்

அவளின் செல்லக் குழந்தைகள்

அவற்றிற்கு பெயர் சூட்டி அழைத்து

கொஞ்சி மகிழ்கிறாள்

மேலும் யாவற்றையும்விட

மிகப் பெரும் ஆறுதல் அவள் உயிர் உருக நடு இரவில் எழுதும் கவிதைகள்தான்

சத்தம் எழாத இரவுகளில் இரவினுள்

மூழ்கிய வீட்டினுள் அவள் இமைகளின் ஓரங்களில்

அவள் பிறந்த மலைப்பிரதேசத்தின் பாடல்கள்

ஊர்ந்து காகிதங்களிடையே

வரிகளாய் இறங்கும் மாயத்தை

விவரிக்க சொற்களில்லை என்றுதான் சொல்ல முடியும்

விடியும் பொழுதுகளில் கவிதைகள் எழுதிய களைப்பின்றி

அவளின் நிலத்திலிருக்கும் காளியோடு உரையாடத் தொடங்குகிறாள்

அவளும் அவள் கவிதைகளும்

வேறு வேறானதில்லை என்று முடிகிறது

இந்தக் கவிதை.

அய்யப்ப மாதவன்

 

S.BRINDHA'S POEM

 A POEM BY

S.BRINDHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

GIRLHOOD AND THE GREEN TEA

The little girl in the patio of

grandma’s Shankarankoil house

wearing a cotton full-skirt

in the hue of dense purple-pink

and playing the game of pebbles _‘Thattaangal’

I keep searching within.

The Time of time has placed her

in a big city.

In a multi-storeyed building

on the fifth floor

wearing sleeveless shirt

and pants terribly faded

She stands at the balcony.

Recollecting those days

of drinking ‘karupatti’ coffee

in a huge brass tumbler

with the sheen of copper

she is drinking Tea

feeling drained

ruminating

that just like this Green Tea

life in the city too diluted.

POEM BY S.BRINDHA

பால்யமும் பச்சைத்தேநீரும்

-------------------------------------------------

சங்கரன்கோவில்

பாட்டி வீட்டுத்திண்ணையில்

அடர்ந்த வாடாமல்லி நிறத்திலான

சீட்டிப் பாவாடையுடுத்திக்கொண்டு

தட்டாங்கல் வீசி விளையாடிய

அந்தச் சிறுமியை

எனக்குள்ளே தேடுகிறேன்

காலம் சுழன்று

பெருநகரமொன்றில் அவளை

உட்கார்த்தி வைத்திருக்கிறது

அடுக்குமாடிக் குடியிருப்பின்

ஐந்தாவது தளத்து வீட்டில்

கையில்லா மேல்சட்டையும்

வெளுத்துக்கிடக்கும்

கால்சராயும் அணிந்தவண்ணம்

பலகணியில் நிற்கிறாள் அவள்.

செம்பொன் நிறங்கொண்டு மின்னும்

பெரிய பித்தளை லோட்டாவில்

கருப்பட்டிக் காப்பி குடித்த

நாட்களை நினைந்து கொண்டே

தேநீர் அருந்திக்கொண்டிருக்கிறாள்.

இந்தப் பச்சைத் தேநீரைப் போல்

நீர்த்துக் கிடக்கிறது

இந்தப் பெருநகர வாழ்க்கை

என்று சலித்தபடி..