NETKOLUTHASAN'S POEM

 A POEM BY

NETKOLUTHASAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

With an intensely sad voice

closing the eyes

the Bird of Spring would

shed off its feathers

Of those feet

measuring the world

upon whose head one foot...

In the event of it happening anywhere

even Death proves magnificent.

In your feet

where the blue flame spreads

_red lines

Shift the foot and continue dancing

Oh, The Cosmic Dancer!

In the flowing day

Nirvana’s last word

a droplet

Wail everywhere

Have ear that hears not

In blank paper – sheer salvation.

Body unparalleled

Lust unquenched

To turn frozen as water

Time devours

Alas, stop it My Lord,

The fragrance of flowing hair

Achingly approachable red lips

Bluish flame sparkling eyes

combining

to alight as Time Infinite

waits there since long

‘Empiraatti’

*Empiraatti : Parvathi – Goddess Divine/ My beloved - betterhalf

நெற்கொழு தாசன்

துயருறுத்தும் குரலில் விழிகளை மூடி

இறகுகளை உதிர்த்துக்கொள்ளும்

வசந்தகாலப் பறவை

நட்சத்திரங்களை கூடும்.

உலகளந்த கால்களில் ஒற்றையடி

யார் தலைமேல்

எங்காவது நிகழ்ந்துவிடுகையில்

சாவும் மகோன்னதம்.

நீலச்சுடர்

படியும் உன் பாதங்களில் செவ்வரி

கால்மாறி நீயாடு கூத்தனே .

வழிகின்ற பகலில்

நிர்வாணத்தின் கடைசிச்சொல்

ஒரு துளி.

விசும்புநிறை ஓலம்

யாதுமறியாச்செவிகொள்

வெற்றுக்காகிதத்தில் விமோசனம்.

தன்னிகரற்ற மேனி

தணிந்தடங்காத காமம்

நீரென உறைந்திட பலி கொள்ளும் காலம்

நிறுத்து தேவ,

விரிசடை வாசம்

அணுகச்சிவந்த உதடுகள்

நீலச்சுடர் கண்கள் கூடிப்

பேரூழியென இறங்க

கனகாலமாய் காத்திருக்கிறாள் எம்பிராட்டி.

HAMEED U.NIZAR'S POEM

 A POEM BY

HAMEED U.NIZAR

Translated Into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

TRESPASS

The blinding dark of a dense forest…

its quietude….. trepidations ….

_ Only he who enters into it is able to

can experience it all

That all too dense forest

At times in slumber

At some other times

turns wide awake.

In the midst of these pluses and minuses

the species inhabiting that space

their gait and leap

their glance and song

and their dancing in gay abandon

narrate tales myriad.

Man, merciless to the core

gaining entry into those forests

not only pulls and plucks the fruits therein

ripe and unripe

and the shade and splendour

and make it all his possession

but also bring with him

the tales jungle shares

and engraving them and nurturing them

make them his own

to his heart’s content

claiming right over them

for all his descendents.

++++ அத்துமீறல் ++++

அடர்ந்த கானகமொன்றின்

அந்தகாரத்தை ... அமைதியை ...

அச்சுறுத்தல்களை

அதனுள் நுழைபவனாலேயே

நுகர முடிகிறது

அந்த ... அடர்ந்த கானகம்

சில சமயங்களில் உறங்குகிறது

இன்னும் ...சில சமயங்களில்

விழித்துக்கொள்கிறது

இச்சாததக பாதகங்களுக்கு மத்தியில்

அங்கு வாழ் உயிரினங்களின்

நடக்கும் நடையும்

பாயும் பாய்ச்சலும்

பார்க்கும் பார்வையும்

ஓடும் ஓட்டமும்

பாடும் கீதமும்

ஆடும் ஆட்டமும்

சொல்கின்றன பல கதைகளை

ஈவிரக்கம் இல்லாத மனிதன்

அந்தக் கானகங்களுக்குள் நுழைந்து

அங்கிருக்கும்

காய்களையும் கனிகளையும்

அதன் நிழலையும் எழிலையும்

இழுத்துப் பறித்து

தனதாக்கிக் கொள்வது போல்

கானகம் சொல்லும் கதைகளையும்

எடுத்து வந்து

பதித்துப் பாதுகாத்து

தனதாக்கி மகிழ்கிறான்

சந்ததிகளுக்கும் உரிமை கொண்டாடி

உ . நிசார்

CHE.THANDAPANI THENDRAL'S POEM

 A POEM BY

CHE.THANDAPANI THENDRAL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

They locked her

who swelled with the keys of sins

inside an empty fire.

Devouring timber

Turning into sandy air

inside the cosmic-clock

She began floating

This time

He set out to eat through the nose.

with the heart accessed through the lungs,

and its course changed

In the pure blood

she was alive.

So he also..

குற்றங்களின் சாவிகளால்

நிரம்பியவளை

ஏதுமற்ற நெருப்பிற்குள் பூட்டி வைத்தார்கள்.

கட்டையைத் தின்று

வெளிக் கடிகைக்குள் மணல் காற்றாகி

மிதக்கத் துவங்கினாள்.

இம்முறை

மூக்குவழி தின்னத் துவங்கினான்.

நுரையீரல் வழி இதயம் சென்று

திசைமாற்றிய

நல்ல குருதியில்

அவள் உயிருடனிருந்தாள்.

அதனால் அவனுக்கும் உயிர் இருந்தது.

- சே தண்டபாணி தென்றல்

MANUSHI'S POEMS(2)

 TWO POEMS BY

MANUSHI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

I have learnt to swallow this life

relishing it to the hilt.

These days leaving this body

I move on as a cat.

The way it walks lovingly rubbing against the leg

I rub against Life’s feet.

Just as it strokes with its coarse tongue

I caress my sorrows.

The way it is fast asleep

No matter where

Hugging close my betrayals I sleep.

Just as it proudly brings home

its pray well hunted

I carry my joy bearing it all the way.

After learning to go out through the

window of Life

and entering inside

even the threshold of Death

resembles much like our house.

All that I pray

is to lie sleeping like a kitten

in the lap of some unknown mountain peak

or

in the warm embrace of a desolate island.

Learning to live with kittens

Eventually I have become one.

Please pardon this cat, Maya.

இந்த வாழ்வை

ருசித்து உண்ணக் கற்றுக் கொண்டேன்.

இப்போதெல்லாம் இந்த உடலை விட்டு

வெளியேறி

பூனையாக அடியெடுத்து வைக்கிறேன்.

அன்பின் நிமித்தம் காலுரசி நடப்பதைப் போல

இந்த வாழ்வின் பாதங்களை

உரசுகிறேன்.

சொரசொரப்பான நாவினால்

வருடிக் கொடுப்பது போல

என் துயரங்களை வருடிக் கொடுக்கிறேன்.

எந்த இடத்திலும் எந்த நிலையிலும்

ஆழ்ந்துறங்குவதைப் போல

எனது துரோகங்களை அணைத்தபடி

உறங்குகிறேன்.

வேட்டையாடிய உணவை

மிகுந்த பெருமிதத்தோடு

வீட்டிற்குக் கொண்டு வருவதைப் போல

எனது மகிழ்ச்சியைத் தூக்கிச் சுமக்கிறேன்.

வாழ்வின் ஜன்னல் வழி வெளியேறி

உள்நுழைய கற்றுக் கொண்டபின்

மரணத்தின் நுழைவாயில்கூட

வீட்டின் சாயலைப் போல்தான் இருக்கிறது.

நான் யாசிப்பதெல்லாம்

ஏதோவொரு மலைமுகட்டின் மடியில்

அல்லது

யாருமற்ற தீவின் அரவணைப்பில்

பூனைக்குட்டியைப் போல

படுத்துறங்குவதைத்தான்.

பூனைக்குட்டிகளோடு வாழப் பழகியபின்

நானொரு பூனைக்குட்டியாக

மாறிப் போனேன்.

இந்தப் பூனையை மன்னித்துவிடு மாயா.

(2)

That the whole lot of remaining life

to be filled with love wholesome

_ so I entered into a pact with God, O Maayaa.

Also to share tales of love

in the perennial language of kiss

sans secrets of any sort

between God and the Human She

in sheer ecstasy.

Saying that he would heal the scars of yesteryears

with kisses

The God kissed my palm.

Love is the way to move closer to God

wrote I that night.

But, O Maayaa

I forgot

that God has chores galore.

Feeling heady with the kiss planted in the palm

when I contemplated on hugging the God

emptying the wine-cup

He is blissfully sleeping.

Even this night

I go to sleep holding a doll all too tight.

மிச்சமிருக்கும் வாழ்வனைத்தையும்

காதலால் நிரப்பிக் கொள்வதென

கடவுளோடு நானோர் ஒப்பந்தம்

செய்து கொண்டேன் மாயா

கடவுளுக்கும் மனுஷிக்கும் இடையில்

ரகசியங்கள் ஏதுமற்ற

முடிவிலி முத்த மொழியில்

காதல் கதைகளைப் பேசிக் களிப்பதெனவும் தான்.

கடந்த காலத்தின் வடுக்களை

முத்தங்கள் கொண்டு

ஆற்றிவிடுவதாய்ச் சொல்லி

உள்ளங்கையில் முத்தமிட்டார் கடவுள்.

அன்றைய இரவில்

காதல் என்பது கடவுளின் அண்மையை

அடைவதற்கான வழி என

எழுதி வைத்தேன்.

ஆனால் மாயா,

கடவுளுக்கு வேறு நிறைய வேலைகள்

இருக்கின்றன என்பதை

மறந்தே போனேன்.

உள்ளங்கை முத்தத்தின் போதையில்

கடவுளை அணைத்துக்கொள்ள நினைத்தபோது

மதுக்கோப்பையைக் காலி செய்துவிட்டு

நிம்மதியாக உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறார்.

இந்த இரவிலும் பொம்மையை

அணைத்துக் கொண்டுதான் உறங்குகிறேன்.

மனுஷி

SATHIYARAJ RAMAKRISHNAN'S POEM

 A POEM BY

SATHIYARAJ RAMAKRISHNAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Growing is a tricky process

In an ordinary human face it keeps a door closed.

Imagination of thousands of years grow into a heart.

Before setting out to dance

the sparks and flames might have waited

for thousand years.

Whether flower or insect

All creations would want to grow.

But

Each one has its assigned spot

Growth always takes place in circular motion

It is through sorrows and hardships that

the soul evolves.

Growth takes place in each and every creation.

Deserts eagerly wait to expand

Birds are full of secrets.

Stars are absolutely free.

Everything linked to everything.

It is through links everything evolves.

The way speech aids in spreading news, rumours

and what not _

Oh, don’t you know that!

வளர்தல் என்பது தந்திரமான ஒன்று.

அது

சாதாரண மனித முகத்தில் ஒரு கதவை மூடி வைத்து விடுகிறது.

ஆயிரக்கணக்கான

ஆண்டுகளின் கற்பனையே மனமாக வளர்கிறது.

சுடர்கள் நடனமாடுவதற்கு முன்

ஆயிரம் ஆண்டுகள் காத்திருந்திருக்கலாம்.

பூவாயினும் புழுவாயினும்

படைக்கப்பட்ட யாவும் வளரவே ஆசைப்படும்.

ஆனால்

ஒவ்வொன்றிற்கும் ஒவ்வொரு இடம் இடக்கிறது.

வளர்தல் எப்போதும் வட்ட வடிவிலே நகர்கிறது.

துன்பங்களின் மூலமே ஆத்மா வளர்ச்சி அடைகிறது.

வளர்தல் என்பது படைக்கப்பட்ட ஒவ்வொன்றிலும் நிகழ்வது.

பாலைவனங்கள் வளர்வதற்காகவே காத்திருக்கின்றன.

ரகசியங்கள் நிறைந்தது பறவைகள்.

நட்சத்திரங்கள் சுதந்திரமானது.

எல்லாவற்றோடும் எல்லாம் தொடர்பு உள்ளதுவே.

தொடர்புகள் மூலமே எல்லாம் வளர்கிறது.

பேச்சின் மூலம் விஷயங்கள் எப்படி வளர்கிறதென்பது உங்களுக்குத் தெரியும்தானே?

********************************************

சத்யா

MULLAI AMUTHAN'S POEMS(2)

TWO POEMS BY

MULLAI AMUTHAN

Translated into English by Latha Rama krishnan(*First Draft)

1. THE SILENCE OF SOME

The silence of many

would offer meanings aplenty

Anger would trigger anger

would turn us sad,

allow expectation to sprout.

There are many more…

The silence of father

The silence of the neighbor

The silence of the politician

The silence of the militant

The silence of the co-worker

The silence of the master

providing employment

The silence of the poems

The silence of the publishing houses

The silence of the readers…….

Above all

The silence of the better half

who gives off her jewelry all too often

for pledging…

The silence of the Lord

standing lifeless in the heaven above

What more to tell….?

சிலரின் மௌனம்

பல அர்த்தங்களைத் தந்து செல்லும்.

பலரது மௌனம்

கோபம் கோபத்தைக் கிளறும்.

ஆதங்கப்படுத்தும்..

எதிர்பார்ப்பைக் கொடுக்கும்...

இன்னும்..

அப்பாவின் மௌனம்..

அயல் வீட்டாரின் மௌனம்.

அரசியல்வாதியின் மௌனம்..

போராளியின் மௌனம்..

சக தொழிலாளியின்

மௌனம்..

தொழில் தரும் முதலாளியின் மௌனம்

கவிதைகளின் மௌனம்

பதிப்பகங்களின் மௌனம்...

வாசகர்களின் மௌனம்...

இத்தனைக்கும் மேலாக

அவ்வப்போது

அடகு வைக்க தன் நகைகளை

கழற்றித்தரும்

மனைவியின் மௌனம்...

பரலோகத்தில் பிணமாய் நிற்கும்

பிதாவின் மௌனம்..

இன்னும் எதைச் சொல்ல...?

முல்லை அமுதன்

(2)

You are warning me

You went away saying that

you would revisit today.

Umpteen number of times I have been

ignored by you.

Wonder why but your anger was felt by me

all the intensely.

My silence might have caused irritation

Never mind, My Friend

This space is now

all yours.

Everything is under your control…

Enjoy life to the hilt!

Just let me be myself.

I know of gun’s heart.

Killing me

don’t you kill my ‘yet to be written’ poems too.

Mullai Amuthan

•

என்னை

எச்சரிக்கிறாய்.

இன்றும்

வருவதாகச் சொல்லிச்

சென்றாய்.

பல தடவை

உன்னால்

புறக்கணிக்கப்படிருக்கிறேன்.

ஏனோ

உன்

கோபம் அதிகமாகவே

என்னால்

உணரப்பட்டது.

என் மௌனம்

கூட எரிச்சலை

தந்திருக்கலாம்.

பரவாயில்லை

நண்பனே..

-இந்த வெளி

இப்போது

உனக்கானது...

எல்லாமே-

உன் கட்டுப்பாட்டிற்குள்..

வாழ்ந்துவிட்டுப் போ!

நானாக இருக்கமட்டும்

அனுமதித்துவிடு..

துப்பாக்கியின்

மனது பற்றி நானறிவேன்.

என்னைக் கொன்று

எழுதாத

என் கவிதைகளையும்

கொன்றுவிடாதே.

முல்லை