LAKSHMI MANIVANNAN'S POEM

 A POEM BY

LAKSHMI MANIVANNAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

See there, Oh!

a puppy is looking

exactly like a child

It plays exactly like a child

Jumps so

booms so

Like a child

it dreams

From somewhere onward

the child becomes a dog,

the child becomes a cat,

a fox

a mouse

and human.

A place such as junction

from where paths branch out

for many places.

From there

each to its own place

returns.

To many places

many branches

When the child leaves itself

the rightful ones arrive and take away

their respective beings.

Lakshmi Manivannan

அச்சுஅசல் ஒரு நாய்க்குட்டி

குழந்தையைப் போலவே இருக்கிறது

குழந்தையைப் போலவே விளையாடுகிறது

குழந்தையைப் போலவே குதிக்கிறது

ஆர்ப்பரிக்கிறது

குழந்தையைப் போல

கனவு காண்கிறது

ஏதோ ஒரிடத்தில் இருந்து

குழந்தை நாயாகிறது

குழந்தை பூனையாகிறது

நரியாகிறது

எலியாகிறது

மனிதனாகிறது

பல ஊர்களுக்கும்

பிரியும்

முச்சந்தி போலொரு இடம்

அதனதன்

ஊர்களுக்கு

அதிலிருந்து

திரும்பிச் செல்கின்றன

பல ஊர்களுக்கு

பல கிளைகளுக்கு

குழந்தை தன்னில் நீங்கியதும்

உரியவை வந்து

எடுத்துச் செல்கின்றன

தங்கள் தங்கள்

மிருகங்களை

SHARMILA VINOTHINI THIRUNAVUKARASU'S POEM(1)

 A POEM BY

SHARMILA VINOTHINI THIRUNAVUKARASU

Translated into English by Latha Ramakrishnan (*First Draft)

THE HOUR OF PARDON

I won’t be asking for any explanation

And I won’t be satisfied with your reasoning?.

As the season of the fresh green leaf of the summer

Losing its watery substance and getting all dried up

My heart is turning all parched.

Therefore, no matter how many explanations you have in hand

I won’t be able to comprehend.

For the betrayals born of abject selfishness

can there be any explanation?

Aren’t treacheries aplenty painted with such splendid hues

clinging on to some distorted sense of justice

and elaborate argument to uphold it?

how to accept your explanations

cleverly concealing their true colours

of treason and betrayal ?

With questions galore

that pierce the heart like atom-holes

would fly all over

the Hows sans directions

How

How

How can you betray thus ?

How can you?

On the day when we arrive at the answer

As Sidhartha who has renounced one and all

As the seer who has no possession nor care

As the Agori of Kasi

As bird sans the passion to fly

As tiny fish that stays aloof to water

I would surely forgive going beyond many demarcations

Please pester me not

I ask not for

nor listen to

any

explanation of any sort.

Sharmila Vinothini Thirunavukarasu

மன்னிப்பின் காலம்

எந்த விளக்கமும் கேட்கப்போவதில்லை

உங்களுடைய விளக்கங்களில் நான் திருப்தியடையப்போவதுமில்லை

கோடைகாலத்துப் பச்சிலையின்

நீர்வற்றும் காலமென

காய்ந்து கொண்டிருக்கிறது மனது

ஆதலால் நீங்கள் தரும் எந்த விளக்கங்களும்

இனி விளங்கிவிடப்போவதில்லை

சுயநலத்தின் மீதான துரோகங்களுக்கு எவ்வகையான விளக்கங்களைக் கொடுத்துவிட முடியும் உங்களால்?

சில நியாயங்களிலும் அவற்றிற்கான விளக்கங்களிலும்தானே தொங்கிக்கொண்டிருக்கின்றன

நிறமூட்டப்பட்ட பல துரோகங்கள்

துரோகங்களின் சாயங்களை மறைத்துக்கொண்டு எப்படி ஏற்கமுடியும் உங்களது விளக்கங்களை?

அணுக்களின் துளையென மனம் கிழிக்கும் பல கேள்விகளோடு பறந்தலையும் திசையிலியின்

எப்படி?

எப்படி?

எப்படி முடிகிறதுங்களால் இப்படித்துரோகிக்க?

என்பதற்கு விடைகாணும் ஒரு நாளில்

யாவும் துறந்த சித்தாத்தனாய்

அனைத்தும் துறந்த துறவியாய்

காசியின் கரை உலவும் அகோரியாய்

பறத்தலில் பற்றற்ற பறவையாய்

நீர் மீது பற்றற்ற சிறுமீனாய்

நிச்சயம் மன்னிப்பேன் வரையறைகள் பல கடந்து

இப்போது விட்டுவிடுங்கள்

நான் எந்த விளக்கமும் கேட்கப்போவதில்லை..

NUHA 'S POEM(1)

 A POEM BY

NUHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

POEM PUTREFIED

When a leaf shrinks and droops

When a ‘kolam’ is smeared and wiped off

When a wound is prodded

When a strand of hair falls off the head

As roaring thunder Poem bursts out.

Hauling the evolutions of memory

Carrying the angst of uprightness

Piercing through the ruins

Making possible the opportunities

It occupies the great grand space.

After documenting raging furies just and fair

it smiles in pride

in front of the mirror.

With all those glittering ornamental drapes

Under which it buried itself so deep

rotting and ceasing to be

stands stooping

there _

bereft of basic courtesy

being far away from human virtues

the head bloated with I

the same Poem so putrefied.

அசிங்கம் பிடித்த கவிதை

ஓரிலை கசங்கும் போது

ஒரு கோலம் கலைக்கப்படும் போது

ஒரு காயம் சுரண்டப்படும் போது

மண்டையிலிருந்து ஒரு முடி உதிரும் போது

இடிமுழக்கமாய் வெடித்துச்சிதறுகிறது கவிதை

ஓர்மத்தின் பரிணாமங்களை அள்ளிக் கொண்டு

தர்மத்தின் தவிப்புகளை சுமந்து கொண்டு

இடிபாடுகளை ஊடறுத்து

சந்தர்ப்பங்களை சாத்தியமாக்கி

பெருவெளியை ஆட்கொள்கிறது

அறச்சீற்றங்களைப் பதிவுசெய்த பின்னர்

நிலைக்கண்ணாடிமுன்

கர்வமாய்ப் புன்னகைக்கிறது

அங்கு

புதைந்துகொண்ட அலங்காரப் போர்வைகள்

சிதைந்தழிய நிர்வாணமாய் தொங்கி நிற்கிறது

அடிப்படை நாகரீகம் அறியாத

மானிடப் பண்புகளுக்குத் தூரமான

நான் தலைக்கேறிய

அசிங்கம் பிடித்த அதே கவிதை

நுஹா

S.P.BALAMURUGAN'S POEM(1)

 A POEM BY

S.P.BALAMURUGAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE TALES TOLD BY A MUG OF TEA

For he who comes famished

after making him sit

offer him a mug full of hot tasty Tea

affectionately.

When the first drop reaches his throat and goes pass

His body and sensation returning to him

would induce him tell tales quite a lot.

First the story of glory and blessing

followed by tales we have hitherto not known

then, those about our foes

and a lot more tales would come gushing forth.

When the whole quantity of Tea fills the stomach

His heart would be full and his sense of gratitude brimming

and we would have acquired tales

more valuable than the tea we gave.

FATHIMA MINHA

 A POEM BY 

FATHIMA MINHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SYMPHONY

In the pool within

My image converging

swirls elongating

many get drawn

As printed copies of an image

multiplied

I am galore

Mirage upon Water

Being heard

the same sound all over

One by one

the pebbles would fall resounding

Doubling

Tripling

…………………..

…………………..

Layers

still being heard

Sounds too many

Stones a few

The two hands of dearth

grow weary

After getting immersed

right till the bottom

in me blown

umpteen number of times

No way nowhere to dry

I.

Fathima Minha

August 19 •

Symphony

*

மனக்குட்டையில்

என் விம்பம் குவிந்து

நீளும் சுழிகள் பல

வரைகின்றன

அச்சுப்பிரதிகள் போல்

பெருகியஉருவாக

பற்பல நான்

நீர் மேல் கானல்

கேட்கின்றன

எங்கும் ஒரே ஒலி

ஒன்றன் பின் ஒன்றாக

வீழ்ந்து அதிரும்

கூழாங்கற்கள்

இரண்டாக

மூன்றாக

..

...

....

அடுக்குகள்

இன்னும் கேட்கின்றன

அதிக ஒலிகள்

சொற்பக் கற்கள்

போதாமையின் இரு கைகள்

அயர்கின்றன

பலமுறை வீசிய என்னில்

ஆழம் வரை மூழ்கிய பின்

உலர எங்கும் வழியில்லை

நான்

~#மின்ஹா.

PERUMAL ACHI's POEM

 A POEM BY

PERUMAL AACHI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Nightmares aplenty have the power of

turning our sleep topsy-turvy

Will there be anyone weaving something

like the mosquito net

for enabling us have dreamless sleep, I wonder...

Within the borders of dreamlands

big and small

sleep shrinks.

Whom to ask for the translation rights of

dreams incomprehensible?

Midnight dreams don’t turn out to be

better than daydreams.

What to tell those formless lot

chasing me in dreams

as faceless species.

In the blood-curdling scream

born of nightmares

those nearby swallow fear.

Just as Life sans desires

what is to be renounced

for a life without dreams?

Perumal Achi

பல கொடுங்கனவுகள் தூக்கத்தையே புரட்டிப் போடும் வல்லமை பெற்றவை..

கொசுக்களுக்கற்ற உறக்கத்திற்கான

வலையைப்போல ஏதேனுமொன்றை

வடிவமைப்பவர் யாரோ?

பெரிதும், சிறிதுமான கனவுவெளிகளின்

எல்லைகளுக்குள் சுருங்கிப்போகின்றது துயில்..

இ்ன்னதென்று புரியாத கனவுகளின் மொழிபெயர்ப்பு உரிமைகளை யாரிடம் கேட்பது?

பகற்கனவுகளை விட நடுநிசிக் கனவுகள்

நல்லவையாக அமைவதில்லை..

முகமிலிகளாய்க் கனவில் துரத்தும் அரூபங்களுக்கு என்ன சொல்லிப்

புரிய வைப்பது?

அகோரக் கனவின் அலறலில்

அச்சத்தை விழுங்குகின்றனர் அருகிலிருப்போர்.

ஆசைகளற்ற வாழ்வைப் போல

கனவுகளற்ற வாழ்க்கைக்கு

எதைத் துறக்க வேண்டும்?

U.NIZAR'S POEM

 A POEM BY

U.NIZAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

When a bird flies high

in the sky

the desire to fly alongside

keeps growing inside

To feel the fireflies and rejoice.

To converse with the stars

To wade through the clouds

_ so on and so forth

wishes galore those days.

With my fantasies

sprouting into wings within me

I go flying afar.

Beneath me

surging seas

dense jungles in deep silence.

The mountains would stand tall and erect.

Heeding to the wind

the trees would swing their heads

The groves would stand in delicate splendour

The tenacious Wind

Rivers that flow breaking barricades

Despite falling the waterfalls would

rise up and flow

Many a rise and fall

inherent in Nature

merging in humans too

resulting in empathetic understanding

making it possible for the world to go on.

பறவையொன்று

வானிலே பறந்து போகும் போது

அதனுடன் சேர்ந்து பறக்க

எனக்குள்ளும்

ஆசை வளர்கிறது

மின்மினிகளைத் தொட்டு மகிழ

நட்சத்திரங்களுடன் உரையாட

மேகங்களிடையே புகுந்து செல்ல

இன்னுமின்னும்

எத்தனையோ ஆசைகள்

அப்போதெல்லாம்...

எனது கற்பனைகள்

ஒவ்வொரு சிறகாக

எனக்குள் முளைக்க

நான் பறந்து போகிறேன்

எனக்குக் கீழே

பொங்கும் கடலலைகள்

அமைதி காக்கும் அடர்ந்த வனங்கள்

நிமிர்ந்து நிற்கும் மலைகள்

காற்றுக்கு இணங்கி ...

தலையசைக்கும் மரங்கள்

ஒய்யாரமாய் நிற்கும் சோலைகள்

அடம் பிடிக்கும் காற்று

தடைகளை ...

உடைத்துப் பாயும் நதிகள்

வீழ்ந்தாலும்...

எழுந்தோடும் அருவிகள்

இயற்கைக்குள் இருக்கும்

எழுச்சியும் வீழ்ச்சியும்

காலமெல்லாம்

மனிதர்களுக்குள்ளும் இரண்டறக் கலக்க

ஏற்பட்ட புரிந்துணர்வால்தான்

வெகு காலம் பயணம் செய்கிறது

இந்த உலகம்

உ . நிசார்

26 . 08 . 2020