KADANGANERIYAN THAMIZHNAADU

 A POEM BY

KADANGANERIYAN THAMIZHNAADU

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

For the grand old lady banging against the soil

and surfacing

while the feet walk along the primordial crematoriums

a handful of words are there

to offer

In return

She points at the direction and course meant for me.

Hearing the noise

a black-naped hare runs away in terrible haste

and falls a prey

to the hound accompanying the shepherd

When there is a reckoning that

at that time, at that spot

blood has to spill somehow

without fail

whoever gives it – does it matter at all

Land or Lady –

suffice to have the face aglow

The twilight sky applies yellow

nothing more can be done

save going to have a bath anon.

ஆதிச் சுடுகாடுகளில் பாதங்கள் நடைபயிலும் போது

மண்ணை முட்டியெழும் கிழவிக்கு கையளிக்க சொற்கள் கொஞ்சம் கைவசம் இருக்கின்றன

பதிலாக

எனக்கான திசைவழியை கை காட்டுகிறாள்

அரவம் கேட்டு குழி முயலொன்று தலைதெறிக்க ஓடி

மேய்ப்பனோடு காவலுக்கு வந்த நாய்க்கு இரையாகிறது

அந்த நேரத்தில் அந்த இடத்தில்

ரத்தம் சிந்தியாக வேண்டுமென கணக்கிருக்கும் போது

யார் கொடுத்தால் என்ன

மண்ணோ / பெண்ணோ முகம் சிவந்தால் போதாதா

அந்தி வானம் வேறு மஞ்சளைப் பூசுகிறது

இதற்கு மேல் நான் செய்வதற்கொன்றுமில்லை

நீராடுவதைத் தவிர...