KANAGA BALAN

 A POEM BY

KANAGA BALAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*first Draft)

Why

are these people in such a hurry

The visual as the seated sculpture

in the vehicle speeding past

leaving the head reeling

Viewed from here

The rude manner in which

_to move ahead of the one

going in front

twisting and zigzagging

leaving the rows in disarray.

The fire of fury igniting annoyance.

That the Time of Mothers

who would be going on foot

taking along their kids

is hurrying in a Scooty

is something lovely; rewarding.

Bearing the brunt of this burning Sun

the traffic police must’ve gone

to have a cup of butter-milk.

Wonder when will the ailing signal light

Would be alright.

At the feet of the Zebra Crossing

I stand faltering

for the past ten minutes.

Should go to the shore across.

ஏன்

இந்த மனிதர்கள் இத்தனை அவசரமாக இருக்கிறார்கள்

தலை சுற்றும் வேகத்திற்கு

விரைந்து செல்லும் வாகனத்தில்

அமர்ந்த சிலையாகக் காட்சி

இங்கிருந்து பார்க்கையில்

பின் வருபவரிலிருந்து

முந்திக் கொள்ள

வளைந்து நெளிந்து

வரிசைகளைக் குலைத்துப்போடும்

அநாகரீகம்

எரிச்சலைக் கிளர்த்தும் கோபத் தீ

சிறு மகனை

கால்நடையில்

அழைத்துச் செல்லும்

அம்மாக்களின் காலம்

ஸ்கூட்டியில் விரைவது

அழகும் பெருமையுமானது

கொளுத்தும் வெயிலுக்கு

மோர் அருந்தச் சென்றிருக்கலாம்

சாலை ஒழுங்கமைப்பாளர்

நோய்வாய்ப்புற்ற

சிக்னல் விளக்கினை

எப்போது குணமாக்குவார்களோ

யாருக்குத் தெரியும்

படுத்துக் கிடக்கும்

ஜீப்ரா கோடுகளின்

கால் மாட்டில்

தயங்கி நிற்கிறேன்

பத்து நிமிடங்களாக

அக்கரை செல்லவேண்டும்

#கனகாபாலன்