SHANMUGAM SUBRAMANIAM

TWO POEMS BY

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

The attentiveness on the key while opening

and upon opening

on the usual place of keeping the key

eluding

on throwing it into the hitherto unused niche

in the speed of the swirling fan

the moisture of the mess slowly drying

though the glow of the tube-light

in the front room

slightly dispersing the dark quietude

of the other ones

eager to enjoy the bliss of composure

prevailing everywhere

when I stepped inside

the void-filled whiteness of the mercury-light

moving away

the shape of the key leaving me

now the sound of the unlocked door

being opened is heard.

The count of keys in the hands

of one and all

to unlock _

the doors wide-open, in stock,

exceed, after all.

Shanmugam Subramaniam

திறக்கும்போது சாவியின் மீதிருந்த கவனம்

திறந்ததும் வழக்கமாக வைக்கும் இடத்தின் மீதான கவனம் வழுவிவிட

இதுவரை பயன்படுத்தாத மாடத்தின் மூலையில் வீசியதும்

மின்விசிறியின் ஓட்டவேகத்தில் கலைப்பின் ஈரம்

மெல்ல உலர

முன் அறையிலுள்ள குழ்ல்விளக்கின் துலக்கம்

மற்ற அறைகளின் இருளமைதியை லேசாக கலைத்தாலும்

படர்ந்திருக்கும் பதட்டமின்மையின் சுகத்தைத் துய்க்க

உள்ளே நுழைந்ததும்

குழல்விளக்கின் வெறுமை பூத்திருக்கும் வெண்மை விலகிச் செல்ல

சாவியின் வடிவம் என்னைவிட்டுவிட

இப்போது பூட்டாத கதவைத் திறக்கும் சத்தம் கேட்கிறது

திறக்க எல்லோரிடமுள்ள சாவிகளின் எண்ணிக்கையைக் காட்டிலும்

விசாலமாய் விரிந்துள்ள கதவுகளின் எண்ணிக்கை

மிகையானதே.

-எஸ்.சண்முகம் -

(2)

Seen as mountain-layers the stillness of clouds

Though thoroughly dark, no confusion

in comprehending the direction.

In the leap of Time slipping away so fast

Leave-taking and vanishing

have become one and the same hour.

The distance of the scene is not something

within eyes’ reach.

How to spend the minutes getting accumulated

ere the seconds be counted

The togetherness now with space in-between

not just here but can take place

wherever we are

and in full view of us.

Everything becoming the same instant

happening in a trice

might some day be

our expertise.

Shanmugam Subramaniam

மலையடுக்குகளாய் காட்சிப்படுகின்றன மேகங்களின் கலையாமை

முழு ஒளியற்றிருப்பினும் திசையைக்

கிரகிப்பதில் குழப்பமில்லை

நழுவியோடும் நேரத்தின் பாய்வில்

விடைபெறுதலும் புலனாகாதலும் ஒரேபொழுதாகிவிட்டன

தெரியும் தூரமல்ல அக்காட்சி

நொடிகளைக் கணக்கிடும் முன்னரே

நிமிடங்கள் சேகரமாவதை எவ்வண்ணமாக செலவிடுவது

இப்போது இடைவெளியுடன் கூடிய ஒன்றுதல்

இங்குமட்டும் அன்றி எங்குள்ளோமோ

அவ்விடத்தில் நாமறியும்படி சம்பவிக்கலாம்

எல்லாமே

விரல்சொடுக்கும் அதே தருணமாதல்

என்றேனும் கைவரலாம்.

-எஸ்.சண்முகம் -

(*ஒரு கவிதை முழுமையாகப் புரிந்துவிட்டால்கூட அதை எளிதாக மொழிபெயர்த்துவிட முடியும் என்று சொல்லவியலாது. முழுமையான புரிதலுக்கு அப்பாற்பட்டதாயிருந்தால்...? நிறுத்தற்குறிகளற்றிருந்தால்...? ஆங்கிலத்திலாவது ஒரு வரியின் முதல் எழுத்து ‘காபிடல்’ எழுத்தில் ஆரம்பமாவதை வைத்து அது அடுத்த வரி என்று கண்டுகொள்ளலாம். ஆனால் தமிழில் அப்படியில்லை. கவிஞரிடம் கேட்கலாமென்றால் எனக்குள்ளிருக்கும் சிறுபத்தி ரிகை வாசகர் ‘உன் வாசகப்பிரதி என்னவாயிற்று?’ என்று இடித்துரைக்கிறார். என்ன செய்ய? என்னால் முடிந்தவரை மொழிபெயர்த்திருக்கிறேன். கவிஞர் திருத்தங்கள் தந்தால் அவற்றைக்கொண்டு கவிதை மொழிபெயர்ப்பை செம்மைப்படுத்துவேன். நான் மூல கவிதையை எத்தனை தூரம் புரிந்துகொண்டிருக்கிறேன் என்பதை கவிஞரோ அல்லது மூல கவிதையோ மட்டுமே சொல்லமுடியும்! சொல்வார்களா?! - லதா ராமகிருஷ்ணன்}