VASANTHADHEEPAN

 A POEM BY

VASANTHADHEEPAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

STARS

I looked at the sky

Tiny droplets of luminous flowers

bloomed there in abundance

spreading far and wide.

Wherefrom they have fallen?

Could it be that they are the hearts of those

dead and gone?

Or the souls of those yet to be born?

Even after they are all well-lit

How come there is darkness still?

What sort of a sea is that

With little drops of fishes wander swimming?

Which giant has plucked off whose eyes

and have strewn them thus?

Whose gold coins stealthily stored

lie scattered there?

Are they the flashing lights of wagons

speeding up above?

Whose teardrops are those?

Are fireflies perching on the tree?

Whose frozen bloodstains?

Which hunters are wandering with headlights

tied around their foreheads?

Are they the gleaming faces of starving animals

of the dark jungle?

Could it be that the God from cosmos

spy on the seven worlds

with his eyes myriad?

What grains are they

poured out of which sack?

The eggs of which birds?

Plunging me into the depths of hunger

they sprinkle furies of all sorts

inside the entire gamut of my heart

as morsels lost.

VASANTHADHEEPAN

நட்சத்திரங்கள்

___________________________

வானத்தைப் பார்த்தேன்

சின்னஞ் சிறு ஒளிப் பூக்கள் ஏராளமாய்

பரவிக் கிடந்தன

எங்கிருந்து இவை உதிர்ந்தன?

ஒரு வேளை

இறந்தவர்களின் இருதயங்களோ...

இல்லை

இனி பிறப்பவர்களின் ஆன்மாக்களோ...

அகல் விளக்குகளாய் ஜொலிக்கும்

அவைகள் ஏற்றி வைக்கப்பட்டும்

இன்னும் ஏன்? இருட்டாயிருக்கிறது

என்ன வகையான கடல் அது?

துளித் துளி மீன்கள் நீந்திச் திரிகின்றன...!

எந்த அரக்கன்

எவரின் கண்களைப் பறித்து

இப்படி போட்டு வைத்திருக்கிறான்

யார்?

பதுக்கி வைத்திருக்கும்

தங்க, வெள்ளி நாணயங்கள்

அங்கே

சிதறிக் கிடக்கின்றன

மேலே நகரும் ஊர்திகளின்

எரியும் விளக்குகளா...!

யார்?

சிந்திய கண்ணீர்த் துளிகள்

ஏதோ மரத்தில்

மின்மினிகள் அமர்ந்து இருக்கின்றனவா?

எவரின்

உறைந்த ரத்தச் சுவடுகள்?

எந்த? வேட்டைக்காரர்கள்

நெற்றியின் மேல்

டார்ச்சுகளைக் கட்டி அலைகிறார்கள்

இருண்ட காட்டின்

பசித்த மிருகங்களின்

ஒளிரும் முகங்களா?

பிரபஞ்சத்திலிருந்து கடவுள்

பல்லாயிரம் கண்களால்

ஏழு உலகங்களை

வேவு பார்க்கிறாரோ...!

எந்த மூட்டையிலிருந்து கொட்டிய

என்ன வகையான தானியங்கள்?

எந்தப் பறவையின் முட்டைகள்?

என்னை பசி மயக்கத்திற்குள் தள்ளி

ரௌத்ரங்களைக் குவிக்கின்றன மனவெளியெங்கும்

பறிபோன

சோற்றுப் பருக்கைகளென.

வசந்த தீபன்