RAHEEMA FAIZAL

 A POEM BY

RAHEEMA FAIZAL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

EASTER SUNDAY APRIL 2019

Vacation time

We were staying in Nuwara Elia

brimming with foamy chill-smoke

mounts in thick clusters

Easter massacre

Resembling an English movie

exploded here there everywhere

as breaking news.

Words of curse and abuse aimed at us

proved more painful than

having to return home

hastily from happy journey.

While travelling

In our workplaces

Eyes glancing at us with intense wrath

burning well over 1000 °C

That day

Hands of love

abandoned us

Hope shattered

Our choice of food and dress

were worst hit

In the circles of our attires

wheels were seen

We were imprisoned

Kitchen knife seemed

deadly weapons

We were put behind bars

Media vomited news

as suited their whims and fancies

Nauseating stench all over

Hearts shell-shocked

Curses falling upon us in heaps

proving unbearable

salty lines of tears

sliced us to the core

We remained broken to the core

Everything was stage-managed

One and all knew

Those who remained dumb

Not being able to speak aloud

exposing the acts of treason

_ We called them our leaders

And the leaders occupied the seats of Power

Well-cushioned

with their patriotism gone with the wind

றஹீமா பைஸல்

உயிர்த்த ஞாயிறு ஏப்ரல் 2019

——————————————-

விடுமுறைக் காலம்

குளிர் புகை மலைகள் நுரைத்து நிறைந்த

நுவரெலியாவில் தங்கியிருந்தோம்

ஈஸ்டர் தாக்குதல்

ஆங்கிலத் திரைப்படத்தின் சாயலில்

ஆங்காங்கே செய்தியாகி வெடிக்கிறது

பயணத்தின் இடை நடுவில் வீடு திரும்பும்

வலியை விடக் கொடுமையாய் இருந்தது

எங்கள் தலைவிதியின் மீது விழுந்த பலிச்சொற்கள்

பயணங்களில்

பணியிடங்களில்

பார்க்கிற பார்வைகளில் வெறுப்பின் நெருப்பு

ஆயிரம் செல்சியசிலும் அதி உக்கிரமாய் கருகச்செய்கிறது

அன்றைய நாளில்

நம் மீதான

அன்பின் கரங்கள் விலக்கப்பட்டன

நம்பிக்கையின் சங்கிலிகள் சில்லு சில்லாய்ச் சிதறின

உடைகளின் தேர்விலும்

உணவு தேர்விலும்

அடிமேல் அடி விழுந்தது

ஆடையில் இருக்கும்

வட்டங்களில் சக்கரங்கள் தெரிந்தன

சிறையிடப்பட்டோம்

சமையலறை கத்திகள் எல்லாம்

ஆயுதங்களாய்த் தெரிந்தன

சிறையிடப்பட்டோம்

ஊடகங்கள் செய்திகளை

கண்டபடி வாந்தியெடுத்தன

நாறிக்கிடந்தது

அதிர்ச்சியில் உறைந்த இதயங்களையும்

தலைவிதியில் விழுந்த பலிச்சொற்களையும்

தாளமாட்டாமல்

கண்ணீரின் உப்புக் கோடுகள்

இதயத்தை உடைகின்றன

உடைந்திருந்தோம்

எல்லாம் நாடகம் என

எல்லோருக்கும் தெரியும்

சதி வலைகளைக் கிழித்துப் பேசமுடியாத படி

ஊமையாகிக் கிடந்தவர்கள் எல்லாம்

நம்மை ஆண்ட தலைவர்கள் என்றோம்

தலைவர்கள் தேசப்பற்றை அடகு வைத்து

கதிரைகளில் அமர்ந்தார்கள்.

-றஹீமா பைஸல்-

RIZMI YOOSUF

 A POEM BY

RIZMI YOOSUF

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

My land has gobbled up centuries

During a period of Time immobile

Kitchenettes were spitting smoky firewood

In stomachs with milk forgotten

the udders of cows turned a daydream

The anguish in queues all the way

fill the empty bags day after day

Those travelling on foot

gazed amazed at the wagons

speeding past

Alas

the people of my land

knelt down before Time

A ruthless tyrant

Time remained.

travelling

Rizmi Yoosuf

என் தேசம் நூற்றாண்டுகளைத் தின்றுவிட்டது

நகராக் காலமொன்றில்,

அடுப்படிகள் புகையும் விறகை உமிழ்ந்துகொண்டிருந்தன

பால் மறந்த வயிற்றில்

பசுமடிகள் பகற்கனவாகின

வரிசைகளில் தங்கும் ஏக்கம்

வெற்றுப்பைகளை தினம் நிறைத்தன

விரையும் வாகனங்களை நடைப்பயணங்கள் வியந்துபார்த்தன

அந்தோ

என் தேசத்து மக்கள்

காலத்திடம் மண்டியிட்டனர்

காலம் கருணையற்று

நின்றிருந்தது

MOHAMED BATCHA

 A POEM BY

MOHAMED BATCHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*first Draft)

We were discussing about WarOut of the bodies King Asoka had sliced

to his heart’s content

how many trees would have sprouted?

When whose life agonized

Alexander the Great would have thought

that this world would not

infinitely last

After shooting and relishing which life

the child’s heart in Hitler

would’ve changed colour?

I feel like doing away with Robert Omen Hyber

In a single cut

Hiroshima, Nagasaki!

For Taliban’s blood thirst

How can Almighty be their own

benign One!

Iraq’s blood

_ American tongue’s Fascist twists

In the Srilanka’s ethnic massacre

Would Buddha have celebrated

the Festival of Bodhi tree?

The European countries see to it

that the weapons don’t rust

That NATO is

the congregation of Arms dealers

_ Does Jelensky know this?

Though for self-protection

That which Russia is building upon blood

is but the never dying stench of blood.

What my friend told last

Proved woefully unsettling:

Only till humans turn into Zombies

There will be War …..

Mohamed Batcha

போரைப் பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருந்தோம்

அசோகன் வெட்டித் தீர்த்த உடம்புகளிலிருந்து

எத்தனை மரங்கள் முளைத்திருக்கும்!

எந்த உயிர் துடித்தபோது

அலெக்ஸாண்டர் நினைத்திருப்பான் இந்த உலகம்

நிலையானது இல்லையென்று?

ஹிட்லருக்குள் இருந்த குழந்தை மனம்

எந்த உயிரைச் சுட்டு ருசித்துப் பின் நிறம் மாறியிருக்கும்?

ராபர்ட் ஓமன் ஹைபரை ஒரே வெட்டில்

வெட்டி வீழ்த்தி விட வேண்டும் போல் இருக்கிறது

ஹீரோஷீமா, நாகசாகி!

தாலிபான்களின் இரத்த ருசிக்கு....

இறைவன் எப்படி இவர்களின் கருணையாளன்?

ஈராக்கின் இரத்தம்

அமெரிக்க நாவின் பாசிச முத்திரைகள்,!

இலங்கை இனப் படுகொலையில்

புத்தன் போதி மரத்து விழாவா கொண்டாடியிருப்பான்?

ஐரோப்பிய நாடுகள்,

ஆயுதங்களைத் துருப்பிடித்துவிடாமல் பார்த்துக் கொள்கின்றன!

நேட்டோ என்பது

ஆயுத வியாபாரிகளின் கூட்டமைப்பு என்பதை

ஜெலன்ஸ்க்கி அறிவாரா?

தற்காப்புக்கென்றாலும் உதிரத்தின் மீது ருஷ்யா கட்டமைப்பது

தீராத இரத்த வாடை!

இறுதியாக நண்பன் சொன்னது அதிர்ச்சியாக இருந்தது

மக்கள் ஜாம்பிகளாக மாறும் வரைதான்

போர் என்பது....

.

முகமது பாட்சா

YAVANIKA SRIRAM

 A POEM BY

YAVANIKA SRIRAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan (*First Draft)

BIRTH AND DEATH

It is between two words

I have to dwell always

Between those two nodes sprouts

the stem of blossom

It is between Water and Land

all disputes are

Sun Moon Night Day

Okay

Indeed puzzling horizon

and ground upon which

the feet stand

Mother Father

Philosophy Practicality

Laughter Tears

Work Rest Sleeping

Waking

Remembering Forgetting

Youth Aged

Well

Unlike

stork and Fish

Sky and Moon

God and Human

Good and Bad

with decent attire in the street

can listen to some music in cool breeze

can smoke

chatting ceasing

copulating comprehending

sphere hour

said and heard

got and lost

wise otherwise

then and now

that way this way

belief and doubt

soft harsh

as manwoman alone

moving to and fro

writing reading and also meeting parting

Everything between two words

ever

Yavanika Sriram

பிறப்பும் இறப்பும்

எப்போதும் இரண்டு சொல்லுக்கு இடையேதான் வசிக்க வேண்டியதாகிறது

அவ்விரு கணுக்குகளுக்கிடையே துளிர்கிறது மலர்காம்பு

நீருக்கும் நிலத்திற்குமிடையேதான்

எல்லா வழக்குகளும்

சூரியன் சந்திரன் இரவுபகல்

சரிதான்

புதிராய்த்தான் இருக்கிறது அடிவானமும் காலூன்றி நிற்கும் தரையும்

தாய் தந்தை

தத்துவம் நடைமுறை

சிரிப்பிற்கும் அழுகைக்கும்

வேலைக்கும் ஓய்விற்கும் உறக்கத்திற்கும் விழிப்பிற்கும்

நினைவிற்கும் மறதிக்கும்

இளமைக்கும் முதுமைக்கும் போகட்டும்

கொக்கிற்கும் மீனிற்கும் வானத்திற்கும் நிலவிற்கும் கடவுளுக்கும் மனிதருக்கும் நன்மைக்கும் தீமைக்கும்

போலல்லாது

தெருவில் கண்ணியமான உடையுடன்

கொஞ்சம் இசை கேட்கலாம் குளிர்ந்த காற்றில் புகைக்கலாம்

உரையாடியதும தீர்ந்ததும்

புணர்ந்ததும் உணர்ந்ததும்

கோளுக்கும் நாளுக்கும்

சொன்னதும் கேட்டதும்

பெற்றதும் இழந்ததும்

உற்றதும் மற்றதும்

அன்றும் இன்றும்

அப்பிடியும் இப்பிடியும்

நம்பிக்கையும் சந்தேகமும்

மென்மையும் வன்மையும்

பெண்ணுமாணுமாய்த்தான் எங்கும் போக வர

எழுதவும்வாசிக்கவும் அத்துடன் கூடவும் பிரியவும்

எப்போதும் இரண்டு சொல்லுக்கிடையேதான்

(நம்பிராஜனுக்கு)

MARIMUTHU SIVAKUMAR

 A POEM BY

MARIMUTHU SIVAKUMAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE LAND WHERE DEMONS WANDER….

Gathering my friends I get ready

to meet the demons.

I fill my heart with hopes excessive

My friend touches Viboothi

Holy thread

Cross

Quran

and several more things sacred

and places his palm over his eyes

reverentially.

I

by way of testing my courage within

began writing a poem

With the caption

‘THE LAND WHERE DEMONS WANDER….’.

The poem writhed and leapt

as if it had drunk the demons’ blood.

It grew in its own way

turning insane it outperformed the demon

Bringing my poem under leash

I sit at the round table

to have a dialogue with the demons.

The knots of today I untie one by one

From them

spread out

Price –rise of essential commodities

Fuel scarcity

Pending salary

Dearth in dollars

So on and so forth

The chieftain-demon

with form gigantic

eyes bulging

wailed thunderously

driving everything

away from its ears.

The lines of poems I have in abundance

I scatter all over the space

The demon turned into ashes

by my raging poem of anguish.

பேய்கள் உலாவும் நாடு.

பேய்களை சந்திப்பதற்காக

தோழர்களுடன் ஆயத்தமாகிறேன்.

மனதிற்குள் அளவுக்கதிக நம்பிக்கையினை செதுக்கிக்கொள்கிறேன்.

சக நண்பன்

பையிலிருந்த

விபூதி

பிரித்நூல்

சிலுவை

குர்ஆன்

என பல புனிதங்களை தொட்டு கண்களில் ஒட்டிக்கொள்கிறான்.

நான் என்னுள் தைரியத்தை பரிசோதனை செய்வதாக

பேய்கள் உலாவும் நாடு எனும் தலைப்பில் கவிதையொன்றை எழுத தொடங்கினேன்,

கவிதை−பேய்களின் ராட்சதம் குடித்தாற்போல் திமிறியது.

கவிதை− தன் இஸ்டப்படி விரிந்தது.

கவிதை−பித்தாகி பேயை மிஞ்சிட்டது.

என் கவிதையினை கட்டுப்படுத்தி பேய்களுடன் பேசுவதற்கு வட்டமேசையில் அமர்கிறேன்.

சமகால வேதனை முடிச்சுக்களை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்து விடுகிறேன்

அதிலிருந்து

அத்தியாவசிய பொருட்களின் விலையேற்றம்

எரிபொருட்களுக்கான தட்டுபாடு

சம்பள நிலுவை

டொலர் பற்றாக்குறை

என அனைத்தும் விரிந்தது...

கட்டுமஸ்த்தான உருவத்தால்

விழி பிதுங்கி இருந்த தலைமை பேய்

யாதையும் தன் செவிகளுக்குள் புகாதபடி

கதறியது.

மிகுதியாய்

என்னிடமிருந்த பாடல் வரிகளை

அவ்வெளியெங்கும் விசுறுகிறேன்.

பேய்

என் வேதனை கவியால் பொசுங்கி தீர்ந்தது.

~~~~

மாரிமுத்து சிவகுமார்.

G.P.ELANGOVAN

 A POEM BY

G.P.ELANGOVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

I am observing the Sea

and also the Land beyond

By way of comforting the waves

that keep tumbling down

as a child learning to walk

I stepped on the sea

Strolling for a while

trailing along the boat learning to swim

deep into the grand sea

where waves cease to be

I have arrived at midsea.

Rushing

to reach home before dark

unseen by my wife

and children

I returned to the shore

well before

the waves.

நான் கடலைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேன் கடல்தாண்டிய நிலத்தையும்

பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன்

நடைபயிலும் குழந்தையைப்போல்

தடுமாறிவிழுகிற அலைகளுக்கு

ஆறுதலாக

சற்றுநேரம் கடலில் நடந்தேன்

அலையேதும் இல்லாத அப்பெருங்கடலின் ஆழத்தில்

நீந்திப்பழகும் படகின்வழியில்

நடுக்கடலுக்கே சென்றுவிட்டேன்

மனைவிக்குத் தெரியாமல்

குழந்தைகளுக்குத் தெரியாமல்

இருளுக்கு முன்பாக

வீடுதிரும்ப வேண்டிய அவசரத்தில்

அலைகளுக்கு முன்பாகவே

கரைதிரும்பி விட்டேன்.