ANTON BENI

 A POEM BY 

ANTON BENI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Just a small shower only.

In our street the windows of many a house open

The parents search for one Quire notebook

left after all that their children had used

in the classroom

and the Ronald pens

to write rain-poem.

In the opposite house where the child is

yet to be admitted in school

the noise of the husband and wife quarreling

is heard above the rain.

To buy that couple Quire notebooks two

I am wading through the street

getting wet.

•

சிறிது மழைதான்

எங்கள் தெருவில் நிறைய வீடுகளின் ஜன்னல்கள் திறக்கின்றன.

பிள்ளைகள் பள்ளியில் எழுதியதுபோக மீதமிருக்கும் ஒரு குயர் நோட்டையும் ரெனால்ட் பேனாக்களையும் பெற்றோர்கள் தேடுகிறார்கள்...

மழைக் கவிதை எழுத.

எழுதட்டும்….

குழந்தையை இன்னமும் பள்ளியில் சேர்க்காத எதிர்வீட்டில்,

கணவனும் மனைவியும் சண்டை போட்டுக் கொள்ளும் சத்தம்

மழையை மீறிக் கேட்கிறது.

அவர்களுக்கு இரண்டு

ஒரு குயர் நோட்டு வாங்கித் தர

நனைந்தபடி தெருவில் நடக்கிறேன்.

ஆண்டன் பெனி

J.J.ANITA

 TWO POEMS BY 

J.J.ANITA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

All those who had gone away

parted ways

Those shutting their hearts enraged

seek pardon with their anger assuaged.

Remembrance of those dead and gone

reflects in life anon.

Even those distancing themselves, one by one

expressing aversion

come closer now

accompanied by love

The very thought of it proving ecstatic _

Oh what have I done to earn it….

Absolutely nothing

With all my sorrows in tact

I have got used to exist

without those lot.

•

பிரிந்து போனவர்கள் எல்லாம்

திரும்ப வருகிறார்கள்.

கோபமாய் மனந்திருப்பியவர்கள்

மன்னிப்பை விரும்புகிறார்கள்.

இறந்தவர்கள் நினைவு

வாழ்வில் தெரிகிறது.

பிடிக்கவில்லையென ஒதுங்கியவர் கூட

அன்பின் துணையோடு

நெருங்குகிறார்கள்.

நினைக்கவே சிலிர்ப்பாகும்படி

அப்படி என்ன செய்தேன்.

ஒன்றுமே இல்லை.

சகல துக்கங்களோடும்

அவர்கள் இல்லாமலே

வாழப் பழகியிருந்தேன்.

ஜே.ஜே.அனிட்டா

(2)

My father taught me the life of

the righteous ones.

Ever since I have grown

and He dead and gone

I have come across those

who are sincere; genuine.

But all too suddenly

These days

I meet but betrayers alone

Identify those faking affection.

Weighed under this revulsion

I turn worse than a worm

They call me one who knows not

how to live well.

But who at all understands life in full.

To my children

I classify treachery and betrayal

I teach them to meet those

Who cheat in the name of love.

The true souls of this planet

Don’t know how to hurt, I proclaim

That intense faith also

Will make you cry, I claim

In truth, only those

who know not how to 'make use' of life

can teach you

the Art of Living.

என் அப்பா எனக்கு

நேர்மையாளர்களின் வாழ்வையே

சொல்லித் தந்தார்.

நான் வளர்ந்த பின்னும்

அவர் இறந்த பின்னும்

உண்மையாய் இருப்பவர்களையே

பார்த்திருக்கிறேன்.

திடீரென்று

இப்போதெல்லாம்

ஏமாற்றுபவர்களாகவே சந்திக்கிறேன்.

பொய்யன்பாளர்களையே

இனங்காண்கிறேன்.

இந்த அருவருப்பின் கீழ்

நானொரு புழுவினும் தாழ்ந்தவளாகிறேன்.

என்னை வாழத் தெரியாதவள்

என்கிறார்கள்.

யாருக்குத் தான் வாழ்வை புரிந்திருக்கிறது.

என் பிள்ளைகளுக்கு நான்

துரோகங்களை அடையாளங்காட்டுகிறேன்.

அன்பின் பெயரால் ஏமாற்றுபவர்களை

சந்திக்கக் கற்றுக் கொடுக்கிறேன்.

இவ்வுலகின் உண்மை ஆன்மாக்கள்

துன்புறுத்த தெரியாதவை என்கிறேன்.

தீவிர நம்பிக்கையும் அழ வைக்குமென்கிறேன்.

உண்மையில் வாழத் தெரியாமல் போனவர்களால் தான்...

வாழ்வைப் புரிய கற்றுக்கொடுக்க முடியும்.

ஜே.ஜே.அனிட்டா

S.RAVINDRAN

 A POEM BY

S.RAVINDRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SIX SHADOWS

How come father has not committed suicide?

How come mother is not insane as yet

In the midst of a whole lot of sorrows

How come I had a comfortable birth

How many a house we have shifted

Ho, why not even one

is our own

Why hasn’t there a time

when we ate to our hearts’ content

Why is it that inside my brain

cockroaches keep breeding in millions

Cramming inside a coffin

the whole lot of these queries

and to come out of this soil

In fury unleashed

I walk on

Out of me six shadows

pursue

One after another

None I merited with a backward glance ever

S Ravindran

•

ஆறு நிழல்கள்

அப்பா ஏன் தற்கொலை செய்துகொள்ளவில்லை

அம்மாவுக்கு ஏன் இன்னும் பைத்தியம் பிடிக்காமல் இருக்கிறது

இத்தனை துக்கத்திலும்

நான் எப்படி சுகமாகப் பிறந்திருக்கிறேன்

எத்தனை வீடுகள் மாறியிருக்கிறோம்

ஒன்றுக்கூட

எங்களுக்கு ஏன் சொந்தமாக இல்லை

வயிறு நிறைய சாப்பிட்ட காலமொன்று

எங்களுக்கு உருப்படியாய் ஏன் வாய்க்கவில்லை

என் மூளைக்குள் ஏன் கோடிக் கணக்கில்

மூட்டைப் பூச்சிகள் உற்பத்தியாகிகொண்டே இருக்கின்றன

இத்தனை கேள்விகளையும்

ஒரு சவப்பெட்டியில் அடைத்துக்கொண்டு

இந்த மண்ணிலிருந்து ஆவேசமாய்

வெளியேற நடக்கிறேன்

என்னிலிருந்து ஆறு நிழல்கள்

ஒன்றன் பின் ஒன்றாக தொடர்ந்து வருகின்றன

அதில் ஒன்றைக்கூட

நான் திரும்பி பார்க்கவேயில்லை

~ ரவீந்திரன்

JAMALDEEN WAHABDEEN

 A POEM BY 

JAMALDEEN WAHABDEEN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

TURTLEPOND

In the pond Where fish should be reared and

so salvation derived

we have nurtured turtles

and as a result suffer...

In the pond that He the Pristine

has created and given

shit-eating turtles

being aplenty proves stench unbearable

Turtles multiplied dangerously.

Fish- merciful died of

Worries aplenty

The human-fish

Swooning in degrees eventually

Ceased to be.

The fish called Love Affection and all

Escaping from the turtle

Reaching the shore became

‘Karuvaadu’.

Good thought is

Good fish isn’t it.

The mother fish killed itself

inside its own stomach

Not getting into the water.

In this pond

With fishes myriad sabotaged

The rule of the turtles.

Hey, you Man

What at all will you get

With the help of turtles.

Each turtle

Would relish shit in each different direction

Is this the scent of your choice,

Haven’t you read

That turtle is hell’s vehicle?

One turtle would ask you

To sabotage the work of another

One turtle would ask you

To drink to your heart’s content

The one who is your companion.

Another turtle would ask you to push another down

and burn

One turtle would tell you to steal something

not owned by thee.

One turtle would goad you to tear off another’s

Dignity

One turtle would say something is

which is not

and something not anywhere

which is very much there

If a person moves forward

The turtle lying inside the pond

would get into his head

and turn him mentally deranged.

A turtle would block the rain God-given

with shells

so depriving other

making him suffer.

Poor thing, as ever.

Rearing turtles is troublesome indeed!

The pond within would have Psychosis swelling

With its stench all pervading.

Ho, Man where are those nostrils!

Turtle to the core – Indeed so dangerous and more

With its shell in tact – the Turtle

_ Envy enormous or even a little.

Yes, of course, it s hell’s vehicle.

Death there would be

The tomb too

Do you still need the rule of turtles to continue

Let’s turn towards the gain

of rearing baby fish again.

ஆமைக்குளம்

.............................

மீன்களை வளர்த்து மீட்சி பெறவேண்டிய அழகிய குளத்தில்

ஆமைகளை வளர்த்து

அவதிப்படுகின்றோம்.

மீன்குஞ்சுகளோடு

தூயவன் படைத்தளித்த

மனக்குளமொன்றில்

மலம் தின்னும் ஆமைகள்

மலிந்து கிடத்தல் துர்நாற்றம்.

ஆமைகளின் அதிகரிப்பு;

கருணை மீன்

கவலை தாங்காமல் செத்துப்போனது.

மானுடமீன்

மயங்கி மயங்கி மரணித்துப்போனது.

அன்பு, பாச மீனெல்லாம்

ஆமைகளிடமிருந்து தப்பி

கரைக்கு வந்து கருவாடாகிப்போயின.

நல்லெண்ணமென்பது

நல்ல மீனல்லவா?

தாய் மீன் வயிற்றுக்குள்ளேயே

தன்னை மாய்த்துக் கொண்டது;

தண்ணீருக்குள் வராமலே.!

இத்தனை மீனினம்

அழிந்துபோன குளத்தில்

ஆமைகளின் ஆட்சி.

ஓ..மனிதா

ஆமைகளைக் கொண்டு நீ

அடையப் போவது எதனை?

ஒவ்வொரு ஆமையும்

ஒவ்வொரு திசையில் மலம் தின்னும்;

இதுதான் உனக்குப் பிடித்த வாசமா?

படிக்கவில்லையா

ஆமை நரகத்தின் வாகனம்.

அடுத்தவன் உழைப்பை

கெடுக்கச் சொல்லும் ஓர் ஆமை.

கூட இருப்பவனையே கழுவிக் குடிக்கச் சொல்லும் ஓர் ஆமை.

மற்றவனை வீழ்த்தி எரிக்கச் சொல்லும் ஓர் ஆமை.

உரிமையில்லாப் பொருளை

அபகரிக்கச் சொல்லும் ஓர் ஆமை.

பிறர் மானமாம் ஆடையைக் கிழித்துச் சிரிக்கச் சொல்லும் ஓர் ஆமை.

இல்லாததை இருப்பதாகவும்

இருப்பதை இல்லாதாகவும் கதைத்தழிக்கு ஓர் ஆமை

ஒருவன் முன்னேறினால்

குளத்துக்குள் கிடந்த ஓர் ஆமை தலைக்குள் ஏறிப் பைத்தியம் பிடிக்கும்.

இறைவன் கொடுக்கும் மழையை

ஆமை ஓடுகளால்

அடுத்தவனுக்கு கிடைக்காமல்

தடுக்கும் ஓர் ஆமை!

பாவம்!

ஆமைகள் வளர்த்தல் அவஸ்த்தைதான் !

மனக்குளம் மனநோயினால் நிரம்பி

நாற்றமெடுக்கும்.

ஓ.. மனிதனே எங்கே அந்த மூக்குத்துவாரங்கள்?

ஆமையது ஆமை பொல்லாத ஆமை

ஓடு கழன்றிடாத

Indeed

பொறாமை.

ஆம் , அது நரகத்து வாகனம் தான்.

மரணமும் உண்டு

மண்ணறையும் உண்டு

இன்னும் வேண்டுமா ஆமைகளின் ஆட்சி?

மீண்டும் மீன்குஞ்சுகள் வளர்ப்போம்.

ஜே.வஹாப்தீன் -

...................................................................................................................

(மொழிபெயர்ப்பாளர் குறிப்பு: Translation is bi-lingual and bi-cultural என்பார்கள். இந்தக் கவிதையில் வரும் ஆமை எதன் உருவகம்? ஆமை உலகின் எல்லாவிடங்களிலும் ஒரே விஷயத்திற்கு உருவகமாகிறது, உவமையாகிறது என்று சொல்ல முடியுமா? Turtle - Tortoise இரண்டுக்கும் உள்ள வித்தியாசம் இரண்டாவது அதிக நாட்கள் நிலத்தில் இருக்கும் என்று கூகுளில் தரப்பட்டிருக்கிறது. இந்தக் கவிதையில் இடம்பெறும் ஆமை , ஆமையா, கடலாமையா?

பொறாமையைப் பற்றிப் பேசுவதுதான் முழுக் கவிதை யின் நோக்கமா? அல்லது, அது கவிதையின் ஒரு பகுதி தானா? பொறாமையில் இடம்பெறும் ஆமையை ஆங்கிலத்தில் அதேயளவாய் மொழிபெயர்ப்பில் கொண்டுவர இயலவில்லை. ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட அர்த்தங்களைத் தரும் சொல் மூலமொழி யில் இடம்பெற்றால் அதை அதேயளவாய் இலக்குமொழியில் கொண்டுவரவே முடியவில்லை. அப்படியெனில் இத்தகைய கவிதை களை மொழிபெயர்க்கத் தேவையில்லையா? ஆனா லும், மொழிபெயர்க்கவேண்டும் என்று தோன்றியது. முடிந்த வரை சரியாக மொழிபெயர்த்திருக்கிறேன் என்று நம்பு கிறேன்.

SIVARASA KARUNAKARAN

 A POEM BY

SIVARASA KARUNAKARAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Children ask affection from me

Vasanthi asks for love

The day demands labour

Time for its radiance

asks me the ghee of my very existence

Comrades ask me to join in their long journey

People ask for life

G asks for her memories

The cook asks

that he be replaced

Prisoners plead for their release.

That he be relieved of his responsibilities _

God asks for a boon

But I

keep stumbling upon the blossom falling down

and lives on.

•

குழந்தைகள் என்னிடம்

அன்பைக் கேட்கின்றன

வசந்தி, காதலைக் கேட்கிறாள்

நாள், உழைப்பைக் கோருகிறது

காலம் தன்னுடைய ஒளிக்காக

என் உயிரின் நெய்யைக் கேட்கிறது

தோழர்கள், தங்கள் மாபெரும் பயணத்துடன் இணைந்திருக்குமாறு கேட்கிறார்கள்

மக்கள் வாழ்வைக் கேட்கிறார்கள்

ஜீ, தன்னுடைய நினைவுகளைக் கேட்கிறாள்

பரிசாரகன் தன்னை விடுவிக்குமாறு கேட்கிறான்

கைதிகள் விடுதலைக்காக யாசிக்கிறார்கள்

தன்னுடைய பொறுப்புகளிலிருந்து

விடுவிக்குமாறு

வரம் கேட்கிறார் கடவுள்

நானோ

உதிரும் மலரில் தட்டுத் தடுமாறி

வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்.

சிவராசா கருணாகரன்