THEEPIKA THEEPA

 A POEM BY

THEEPIKA THEEPA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

HE WHO IS WAITING FOR MONEY-POURING RAIN

There on the sky so high

a flower is coming down

swaying softly .

Along with it four butterflies.

All too suddenly a little girl soars from below,

winged and flying.

At the instant when the flower

and the little girl

come face to face

the butterflies go fluttering in pairs

in the opposite direction.

The readers who climb inside

where the poem comes to a close

go home

carrying the flower and the little girl.

Houses turn beautiful

_ Thanks to poems.

Wounds get healed

_ Thanks to poems.

“These good-for-nothing idiots”

Cursing thus

eyeing the sky

stands there still

in vain

He who is waiting for money-pouring rain

Theepika Theepa

•

பணம் பெய்யும் மழைக்காக காத்திருப்பவன்

------------------------------------------------------------------------

வானத்தில் ஒரு பூ

ஆடியாடி இறங்கி வந்து கொண்டிருக்கிறது.

அதனோடு

நான்கு வண்ணத்துப் பூச்சிகள்.

ஒரு சிறுமி கீழிருந்து

திடீரென்று சிறகுகளோடு பறக்கிறாள்.

பூவும், சிறுமியும் சந்திக்கிற கணத்தில்

சோடி சோடியாக

எதிர்த் திசையில் பறக்கின்றன

வண்ணத்துப் பூச்சிகள்.

கவிதை முடிகிற இடத்தில்

ஏறிக் கொள்கிற வாசகர்கள்

பூவையும், சிறுமியையும் ஏந்தியபடி

தம் வீடுகளுக்குச் செல்கிறார்கள்.

கவிதையால் அழகாகின்றன

இல்லங்கள்.

கவிதையால் அழகாகின்றன

இதயங்கள்.

கவிதையால் ஆறுகின்றன

காயங்கள்.

"வேலை வெட்டியற்ற பயல்கள் "

எனத் திட்டியபடி

இன்னும்

வானத்தையே பார்த்தபடி இருக்கிறான்.

பணம் பெய்யும் மழைக்காக காத்திருப்பவன்.

MAYILIRAGU MANASU SHIFANA

 A POEM BY

MAYILIRAGU MANASU SHIFANA

Translated into English by Latha Ramakrishnan

(*First Draft)

It is to depart in all haste

They arrive so fast

Like a child you refuse to say good bye

spreading your hands wide

blocking the way

not allow them go away

Alas, how sad

How so silly is your idiocy

The way you struggle

unable to end any and all love

that you deem eternal

prove so tiresome, my girl…

So boring,

Terribly annoying

With your absurdities and

abject Ignorance

breaking thy ‘I’ into smithereens

They who cannot collect all thy “I”

lying in a heap in front

and entrust them in your hands

Ho, see them off and never look back -

Understand….?

வெகு விரைவில்

விடைபெறவே

வருகிறார்கள்

குழந்தையைப்போல் பிடிவாதமாய்

வழியனுப்ப மறுத்து கைககளை

விரித்து பாதையை மறித்து

நிற்கிறாய்

எத்தனை சங்கடமானது

உன் முட்டாள்தனம்

தீராத நேசங்களையெல்லாம்

தீர்த்துவிடமுடியாமல்

நீ தடுமாறுவது

எவ்வளவு அபத்தமானது

நிறையவே சலிப்பூட்டுகிறது

நிறையவே களைப்பூட்டுகிறது

உன் புரியாமைகளும்

உன் அறியாமைகளும்

உடைந்து நொறுங்கி

அவர்கள் முன்னால்

குவிந்து கிடக்கும்

உன் சுயங்களை

ஒன்று சேர்த்து

உன்னிடமே ஒப்புவிக்க முடியாதவர்களை

வழியனுப்பிவிடேன்!

மயிலிறகு மனசு

ll reactions:

14Marimuthu Sivakumar, Amuthamozhi Mozhi and 12 others

LEENA MANIMEKALAI

 A POEM BY

LEENA MANIMEKALAI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

“Slicing your limbs, smashing your private parts

Hauling the bits and pieces strewn all over

I would hang them all as a festoon

_So an SMS.

Killing a poet is not that easy.

For slicing her with weapons

She is not a mere body

She is soul utmost

of predecessors innumerable.

“We would gang-rape thee

and circulate the video of it - wait and see”

_ So an open letter.

Sexually assaulting a poet is a 'no-win' challenge

Her vagina

is the source of seven seas infinite

Male organs are mere pebbles.

“We would set you on fire

Lock stock and barrel

Leaving not your family and friends”

“We would never allow you to live anywhere under the sun

Not anywhere in the universe, nor in the moon

Reward awaits him who would bring your head”

So the chorus of thousands of voices.

Fixing a rate for a poet’s head is not that easy.

Her head is ten globes put together

Her family extends on the passage

being trailed by the plough’s edge, ever

The food flowing out of her ‘Akshaya Paathraa’

is no mere food

“We would imprison you

in ten jails simultaneously.

We would not let you set foot

out of our land – Understand?

So complaints and cases multiple

Imprisoning a poet is not that simple

Containing Time behind bars

Can there be Life – before and After?

‘உன் உடற்பாகங்களை துண்டு துண்டாக வெட்டி

ஜனன உறுப்புகளை சிதைத்து அள்ளி கூட்டி

தோரணம் கட்டுவேன்’

என்றொரு குறுஞ்செய்தி

ஒரு கவிஞரைக் கொல்லுவது அவ்வளவு எளிதல்ல

ஆயுதங்களால் காயப்படுத்துவதற்கு

அவள் ஏதோ

அற்ப உடல் அல்ல

ஓராயிரம் மூதாதைகளின்

அந்தராத்மா

‘உன்னை கூட்டாக வன்புணர்வு செய்து

அதைப் பதிவுசெய்து ஒளிபரப்புவோம்’

என்றொரு திறந்த மடல்

ஒரு கவிஞரை வன்புணர்வது பெரிய சவால்

அவளுடைய யோனி

ஏழேழு் கடல்களின் ஊற்றுவாய்

குறிகள் வெறும் கூழாங்கற்கள்

‘உன்னைக் கூண்டோடு குடும்பத்தோடு கொளுத்துவோம்

அண்டசராசரத்தில் எங்கும் வாழ அனுமதியோம்

உன் தலையைக் கொய்பவனுக்கு நன்கொடை’

என

பல்லாயிரக் கணக்கானக் கூக்குரல்கள்

ஒரு கவிஞரின் தலைக்கு விலை நிர்ணயம் சிரமம்

அவளுடைய தலை பத்து பூமிகள்

கலப்பை முனைப் பாதை நெடுக அவள் குடும்பம்

அவளுடைய அட்சயபாத்திரத்தில் பெருகும் உணவு வெறும் உணவு மட்டுமல்ல.

‘ஓரே நேரத்தில் பத்து சிறைச்சாலைகளில் தள்ளுவோம்

நாடு கடக்க விட மாட்டோம்’

விதவிதமான பிராதுகள் வழக்குகள்

ஒரு கவிஞரைப் சிறை பிடிப்பது கடினம்

காலத்தை அடைத்துவைத்துவிட்டுப் பின்

எந்த கிரகத்தில் வாழ்வு மிஞ்சும்?

- லீனா மணிமேகலை

BOOMA ESWARAMOORTHY

 A POEM BY

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Was it then when the sky called it to come

it went floating inside the sky

Was it then when the branches called to come back

it came and sat on the branches

Was it then when the water beds winked

it bathed and quivered

Was it then when it flew happily with its mate

in joy ultimate

Was it then when it fed its chicks

with beak opened wide

Was it then when the sling missing its target

and the stone went past without grazing its skin

Was it then when it could think

of having a nest of its own

Was it then when feeling hungry

it went in search of grains, worms and insects

Was it then when it saw someone similar to its own self

hanging from the electric wire all burnt and darkened

Was it then when inside the branches

dripping in the icy rain it stood huddled

The bird of which hour

to thee I shall offer

in memory of me fading and falling as ever

Ho, my Daughter Dear……..

Booma Eswaramoorthy

வாவென வான் அழைத்ததும் வானுக்குள்

பறந்து மிதந்ததே அப்போதா

கிளைகள் திரும்பிவா என்றழைத்ததும்

கிளைகளில் வந்து அமர்ந்ததே அப்போதா

நீர் நிலைகள் கண் சிமிட்டியதும் குளித்து

உடல் சிலிர்த்தியதே அப்போதா

இணையோடு இணையாக பறந்து

களித்ததே அப்போதா

அலகு விரித்து கேட்ட குஞ்சுகளுக்கு

இரை ஊட்டியதே அப்போதா

குறி தவறிய கவண் எறிந்த கல்

உடல் உரசாமல் போனதே அப்போதா

தனக்கும் ஒரு கூடு வேண்டுமென

யோசிக்கத் தெரிந்ததே அப்போதா

பசியில் தான்யங்களை புழு பூச்சிகளை

தேடியதே அப்போதா

தன்னை போலவே ஒன்று மின் கம்பியில்

கரிந்து தொங்கியதை பார்த்ததே அப்போதா

குளிர் மழையில் சொட்டும் கிளைகளுக்குள்

ஒடுங்கி நின்றதே அப்போதா

எப்போதின் பறவையை உனக்குத் தருவேன்

மகளே

உதிர்ந்து கொண்டிருக்கும் என் நினைவாக.

KATHIR BHARATHI

 A POEM BY

KATHIR BHARATHI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

BURDENED WITH NAME

It was when I escaped from the pull of the river

which would make you fall with its swirl and whirl

that I saw for the first time

my name shivering and swaying.

On another instance

escaping from the snake that blocked the way

running in the opposite direction

fleeing away

my name tumbled down suffering scratches and bruises all over.

And also, I realized then

that blood and sweat would flow out of my name

and felt shaken.

If it is snake for me

Mad – dog for thee

Elephant delirious

Leaping six-wheeled wagon

_ it can be anything.

Preserving life means preserving one’s name

-so a lightning flash inside the brain.

The reason for Regina aunt’s suicide

Is not having a child to preserve her name

Is it for this our elders held

that if worse than causing one to die

is defaming his name

better protect it sacrificing your life.

In the unbearable sorrow of

carrying the corpse of my friend

bearing my name

I feel the burden of myself.

பெயர் சுமந்து கனக்கிறேன்

=====================

அதிவேகச் சுழிப்பில் மல்லாத்திவிடும் நதியின் இழுப்பிலிருந்து

தப்பித்து கரையேறியபோதுதான் என் பெயர் முதன்முறையாக

வெடவெடப்பில் ஆடியதைக் கவனித்தேன்.

பிறிதொருகணத்தில் வழிமறித்த நாகத்திடமிருந்து எதிர்த்திசையிலோடி

பயம் தடுக்கி விழுந்ததில் கைகால் முகமென

எங்கும் சிராய்ப்புகள் பெயருக்கு.

தவிரவும், அன்றுதான் ரத்தமும் வியர்வையும் பெயரிலிருந்து

வழியுமென்பது தெரிய வந்து திடுக்கிட்டேன்.

எனக்கு நாகமெனில் உங்களுக்கு

சித்தம் கலங்கிய நாய்

பித்தம் தலைக்கேறிய யானை

ஆறுசக்கரப் பாய்ச்சலோடு வந்த வாகனம்

எதுவாகவும் இருக்க வாய்ப்பு இருக்கிறது.

உயிரைக் காத்தல் என்பது பெயரைக் காத்தல்தான்

என்று பளிச்சிடுகிறது மூளைக்குள் மின்னலொன்று.

பெயர் சொல்ல பிள்ளை இல்லையென்பதுதான்

நாண்டுகொண்ட ரெஜினா சித்தி பிணமாகக் காரணம்.

உயிரை எடுப்பதைக் காட்டிலும் கீழானது

பெயரைக் கெடுப்பதெனில்

உயிரைக் கொடுத்தாவது பெயரைக் கா என்று

இதற்குதான் சொன்னார்களோ பெரியோர்.

என் பெயர்க் கொண்ட நண்பனின் பிணத்தைச்

சுமந்து செல்லும் துக்கத்தில் உணர்கிறேன்

நான் கனப்பதை.