KALA PUVAN

 A POEM BY 

KALA PUVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In the Love resembling monsoon rain

I repose.

Words shaped solely for thee

have lost their novelty.

A flute doesn’t produce sweet music

More often than not

it asks us to cry

being sorrow-filled.

As the magical Atchayapaathra,

the ever-brimming food-container

my

stretched out night scatters…

Damn thee curse I

and cross the elongated night

in split-seconds.

My existence too moves along

meaningfully

Amen.

_

Kala Puvan

•

கார்கால

மழையொத்த

அன்பில்

இளைப்பாறிக் கொள்கிறேன்

உனக்கெனவே

சமைக்கப்பட்ட

சொற்கள்

புதுமை இழந்து போயின...

ஒரு புல்லாங்குழல்

இசைப்பதில்லை

பல நேரங்களில்

சோகங்களுடன்

அழவே சொல்கிறது.

அள்ள அள்ளக்

குறையாத

அட்சயமாய்

சிதறுகிறது என்

நெடிய இரவுகள் ....

சீ எனச் சொல்லி

நீண்ட இரவை

நொடிகளில் கடக்கிறேன்

என் இருப்பும்

அர்த்தமுள்ளதாகவே

நகர்கிறது .....

ஆமென்

கலா புவன், லண்டன்

MALINI MALA

 A POEM BY 

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

NEED A DAYTIME HERE AND NOW

Well beyond the assigned hours of night

This day is still fast asleep inside darkness.

Oh, which serpentine would have swallowed

the Sun for the dawn of this sky

and is sleeping in the dark

forgetting to spit it out

In order to go searching for

that snake sleeping in the dark

which planet is to be chosen for

setting aflame?

All I need is a day-time here and now

Burning something somehow.

Malini Mala

•

இப்போதே வேண்டுமொரு பகல்

....................................................

இரவுக்கான நேரங்கடந்தும்

இருளுக்குள் தூங்குகிறது

இந்தப் பகல்.

இந்த வானின்

விடியலுக்கான சூரியனை

எந்தப்பாம்பு விழுங்கி விட்டு

துப்ப மறந்த இருளில்

தூங்கிக்கொண்டிருக்கக்கூடும்

இருட்டுக்குள் உறங்கும்

பாம்பைத்தேட

எந்தக் கிரகத்தைக் கொழுத்தத்

தேர்ந்தெடுப்பதிப்போது

என் தேவையெல்லாம்

எதை எரிமூட்டியேனும்

இப்போதே ஒரு பகல்.

RENGARAJAN VEERASAMY

 A POEM BY 

RENGARAJAN VEERASAMY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

He halting for a co-traveller

walked on with the one arriving with the lamp

Wonder what joy could be derived

in nipping it in the bud -

the oil providing some succour

died down

This darkness is not like

the earlier one

That had a thin light

There the one going a little ahead

Suffice to join him

This place then would gain a little shine.

This is how

In order to whitewash the darkness

It was learnt to use

the hue of sorrow

all too dense.

வழித்துணைக்கு நின்றவன்

கை விளக்கொடு வந்தவனுடன் நடந்தான்

சிறிய ஆசுவாசத்தின்

தலையைக் கிள்ளிப்

போடுவதில் என்ன மகிழ்வோ எண்ணெய் தீர்ந்து விட்டது

இந்த இருள்

முன்னது போலில்லை

அது கொஞ்சம்

வெளிச்சமாக இருந்தது

அதோ

சிறிது முன் செல்பவனுடன்

சேர்ந்து விட்டால்

இவ்விடம் சிறிது ஒளி பெறும்

இவ்வாறாகவே

இருளை வெள்ளையடிக்க

அடர்துயர் வண்ணத்தை

கையாளக் கைக்கொண்டது.

_ யுகயுகன்

G.P.ELANGOVAN

 THREE POEMS BY

G.P.ELANGOVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

As the torso of elephant and its trunk

that keep swaying non-stop

this world keeps running

and swaying.

The scent of the jungle

that comes unleashed in the black hue

of its mammoth body

the tusker does not spit

on anybody.

•

ஒருநொடியும் நிற்காமல் அசைந்து கொண்டிருக்கும்

யானையின் உடலும்

தும்பிக்கையுமாக

இவ்வுலகம் ஓடிக்கொண்டும்

அசைந்துகொண்டும் இருக்கிறது..

அதன்பெருத்த உடலின்

கரியநிறத்தில் திமிறியெழும்

வனத்தின் வாடையை

யானையும்

யார்மீதும்

உமிழவில்லை.

***

(2)

As gift I give away the lute

not knowing how to play it.

Let it be with you as a child

that knows not speaking.

For the children who

spread both the hands as

full-skirt

collect sand and play

Sky is but

Sand silvery white.

G P Elangovan

மீட்டத்தெரியாத யாழினை பரிசளிக்கிறேன்

பேசத்தெரியாத குழந்தையாக உன்னிடமே இருக்கட்டும்.

இரண்டு கைகளையும்

பாவாடையாக விரித்துக்கொண்டு

மணல்

அள்ளி விளையாடும்

குழந்தைகளுக்கு

வானம்

என்பது

வெள்ளைநிற மணல்தான்.

***

(3)

On the pavement where rooted you remain

Along the street where you walked on

I go strolling at dawn

In the hazy glow of the first stage crescent moon

that keeps a lone star

as its companion

In each step

I see sky different.

In the snow pursuing, a gulp

has no chill.

In the heat of the ensuing Time

Your face escapes memory

Just as summer

I have gone past this stage of life too

If possible

Let’s meet in the third stage of

Crescent Moon.

G P Elangovan

•

நீ விலகாத நடைபாதையிலும்

நீ கடந்துபோன

தெருவிலும்

அதிகாலையில் நடந்துபார்க்கிறேன்

ஒற்றை நட்சத்திரத்தை

துணையாக வைத்துக்கொண்ட

முதலாம் பிறையின்

துலங்காத வெளிச்சத்தில்

ஒவ்வொரு அடியிலும் ஒவ்வொரு

வானத்தை பார்க்கிறேன்.

பின்தொடரும் பனியில் ஒருமிடறு

குளிரில்லை

பின்தொடரும் காலத்தின்.

வெம்மையில் உன்முகம் நினைவில்லை

கோடையைப்போல்

இப்பருவத்தையும்

கடந்துவிட்டேன்.

சாத்தியப்பட்டால்

மூன்றாம் பிறையில்

சந்திப்போம்.

DEEKCHA DHANAM

 TWO POEMS BY

DEEKCHA DHANAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

One and all without fail

are complicated

Understanding them soon is

not easy at all.

Due to certain pre-conditions

a hear so kind

we fail to apprehend.

Before we could understand

they go far away

and disappear into thin air.

Ere the scent of one’s perfume

goes past

understanding him or her

is the only way to

be that person’s co-traveller.

(2)

Hand to wipe your tears

Legs to give company to your loneliness

A heart to share pains and sorrows

An assuring hug

at the time of losing

some words to provide solace

eyes that observe

the smile

mischief

playfulness

pristine innocence

_ So

For you

Those

Affectionate ones

are there

Somewhere.