VAZHIPOKKAN

 A POEM BY 

VAZHIPOKKAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The shallow sea hauled in the palm

The tiny glitter of the glow-worm

That the eyes swelling in joy unbound

seen once upon a time

Heart-filling Nature’s beauty

The touch of the stranger who head you

when you slipped and about to tumble

The tiny little tales with no trace of sorrow

collected from experiences

to tell and share

Children waving goodbye

a real treasure to preserve

The soft song of the solitary bird

In the wilderness

a little love to give

Awful anger for preventing from

Evil

The cane-beatings received from Time

for the very purpose of proudly displaying them

Jessica’s secret wink

sent out for eatables

A few lovely memories to recollect

At the penultimate moment of Death

Only this much my assets

are mine

Indeed yes…..

I know not how to survive

But I know the Art of Living.

VAZHIPOKKAN

•

உள்ளங்கையில் அள்ளிக்கொண்ட ஆழமற்றக் கடல்

கண்கள் பூரிக்க எப்போதோ

காணக் கிடைத்த

மின்மினியின் சிற்றொளி

இருதயம் நிறைந்த

இயற்கை எழில்

பாதமிடறுகையில் தாங்கிப்பிடித்த

அந்நியரின் ஸ்பரிசம்

சொல்வதற்கென்று

அனுபவங்களில் சேகரித்த

துயரமற்ற சின்னஞ்சிறிய கதைகள்

பயணங்களில்

பொக்கிஷமெனக் கிடைத்த

குழந்தைகளின் கையசைப்பு

வனாந்தரத்தில் தனித்து பாடும்

பறவையின் மெல்லிய பாடல்

கொடுக்கவென்று கொஞ்சம் அன்பு

தீமையிலிருந்து தடுக்கவென்று

நிறைய கோபம்

காட்டவென்று காலத்திடம் வாங்கிய பிரம்படித் தழும்புகள்

தின்பண்டங்களுக்கென

கசியவிடும் ஜெசிமாவின்

ரகசியக் கண் சிமிட்டல்

மரணத்திற்கு முந்தைய கணத்தில்

நினைத்துப்பார்க்க

கொஞ்சம் அழகிய நினைவுகள்

இவ்வளவுதான் என் சொத்து

ஆம்...

நீங்கள் சொல்வதுபோல்

நான் பிழைக்கத் தெரியாதவன்தான்

மறுப்பதற்கில்லை

ஆனால் வாழத் தெரிந்தவன் நான்.

வழிப்போக்கன்

PAALAI NILAVAN

 A POEM BY 

PAALAI NILAVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

TREACHERY

The cat coming in acute hunger

gets the smell of rat

With fingers as if writing poetry

it opens the window.

Inside an aged cough

on the throes of death

Unmindful of someone

dead and gone

suffice to find a lap,

the cat would lie there

Alas where can it get In this apartment

A lap-cradle tied between two thighs alive

Even the poets wander along for that

in the manner of a cat.

Cat’s hunger is an irrelevant theme for man

For the cat that knows not Hunt and deceit

a rat is needed utmost.

There is nothing as dead rat

in earth’s creation.

The treacherous cat alone has to create it.

It is not easy

None cares for the hungry cat

When there are rats

why should a cat starve

A lizard doesn’t beg for a fly

meant for it

When there are insects worms and flies

why should a lizard remain hungry

Cat that knows not deceit

is not a cat in the least.

That is a strange species

Hunger that knows no treason

wanders as a dark shadow.

A pair of eyes with treason unknown.

The eyes of a child yet-to-be born.

It sees the man

eyeing hungrily

Isn’t there food

Anywhere on the earth

It too sees Him

Who hungrily looks

It asks the dying one

in a beseeching tone

Isn’t there

Food anywhere on earth

_ So it beseeches the

hoarse cough dying

Before it could answer

the gullible dry cough

too

alas

breathes its last.

Paalainilavan Nilavan

•

சூது

பசியோடு வரும் பூனைக்கு எலியின் வாடை

கவிதையை எழுதுவது போன்ற

விரல்களால் அது

ஜன்னலை திறக்கிறது

உள்ளே

இறக்கும் தருவாயில்

வயதான இருமல்

மரணமடைந்தவரெனினும்

ஒரு மடி கிடைத்தால்

பூனை படுத்துக்கொள்ளும்

இந்த அடுக்ககத்தில்

உயிருள்ள இரு தொடைகளில்

கட்டப்பட்ட

ஒரு சிறு தொட்டில் மடிக்கு

அது எங்கு போகும்

கவிஞர்களே அதற்கு

பூனையாய் அலைகிறார்கள்

பூனைப் பசி

மனிதனுக்கு தேவையற்றதொரு

கருப்பொருள்

வேட்டையும் திருட்டுத்தனமும்

தெரியாத

பூனைக்கு ஓர் இறந்த எலி தேவைப்படுகிறது

இறந்த எலி என்ற ஒன்று

பூமியின் சிருஷ்டிப்பில்

இல்லை

சூது கொண்ட பூனைதான்

அதை படைக்க வேண்டும்

அது சுலபமல்ல

பசித்த பூனையை

யாரும் சீந்துவதில்லை

எலிகள் இருக்கும் போது

ஒரு பூனை

ஏன் பசித்திருக்க வேண்டும்

ஒரு பல்லி

தனக்கான ஈ யை

யாசிப்பதிலை

பூச்சி புழுக்கள் ஈக்கள் இருக்க

ஏன் பல்லி பசித்திருக்க வேண்டும்

சூது தெரியாத பூனை

பூனையே அல்ல

அது வினோத உயிர்

சூது தெரியாத பசி

கறுத்த நிழல் போல அலைகிறது

சூது தெரியாத இரண்டு கண்கள்

இன்னும் பிறக்காத

குழந்தையின் கண்கள்

பசியோடு

பார்க்கும் ஒருவனை

அதுவும் பார்க்கிறது

பூமியில்

எங்குமே உணவு இல்லையா

என்று

இறந்து கொண்டிருக்கும்

கரகரப்பான இருமலிடம்

கெஞ்சிக் கேட்கிறது

அதற்கு பதில் சொல்வதற்குள்

அந்த வயதான கைவிடப்பட்ட

சூது தெரியாத வறட்டு இருமலும்

தண்ணீர் கேட்டபடியே

பாவம்

இறந்து விடுகிறது

பாலை நிலவன்

M.D.MUTHUKUMARASWAMY

 A POEM BY 

M.D.MUTHUKUMARASWAMY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

AMMANI THEN AND NOW

In those days

Ammani didn’t have her back hunched

as now

In the mango tree that stretches as far as her window

there would be giant-ants crawling

it was looking at them that she adorned her

embroidery Krishna

with black Thulsi bead necklace

Now and then a plump lizard would visit

the round Britannia Biscuit box

placed on her table

Its eyes the same as that of her Krishna

Krishna of winter is radiant

Krishna of Summer is dim

His flute has different tinge

for each hole.

It is her grand daughter who would be

inserting thread into the needle-

Wishing to have a glimpse of

Gopikas Cows Govarthan Mount _ all in one go

did she get into the street.

Now to the address of the house

where the giant-black ant crawling mango tree branch

reaches

someone should bring her

and hand over.

——

•

அம்மணிக்கு இப்போது போல்

—-

அம்மணிக்கு இப்போது போல்

முன்பெல்லாம் பாதியாய் முதுகு

வளைந்த கூன் விழுந்திருக்கவில்லை

அவள் அறை ஜன்னலை எட்டும்

மாமரக்கிளையில் பெரிய பெரிய

கட்டெறும்புகள் ஊர்ந்துகொண்டிருக்கும்

அவள் அந்த எறும்புகளைப்

பார்த்துதான் தன் தையல்பூவேலை

கிருஷ்ணனுக்கு கருப்பு துளசிமணி

மாலை கோர்த்தாள்

அவள் மேஜை மேல் இருக்கும்

வட்ட பிரிட்டானியா பிஸ்கட் டப்பா

மூடிக்கு குண்டு பல்லி ஒன்று வந்து போகும்

அதன் கண்கள்தான் அவளுடைய கிருஷ்ணனுக்கும்

குளிர்கால கிருஷ்ணன் பிரகாசமாயிருக்கிறான்

வெயில்கால கிருஷ்ணன் மங்கலாயிருக்கிறான்

அவன் குழல் துளைக்கொரு

வண்ணமாயிருக்கிறது

ஊசியில் நூல் கோர்த்து தருவது பேத்தி

கோபியரும், மாடுகளும், கோவர்த்தனகிரியும்

சேர்க்க கொஞ்சம் வெளியே போய்

பார்த்து வரலாம் என்றுதான்

வீட்டைவிட்டு தெருவில் இறங்கினாள்

இப்போது கட்டெறும்புகள் ஊரும்

மாமரக்கிளை எட்டும் வீட்டு முகவரிக்கு

அவளை யாராவது கொண்டு சேர்க்கவேண்டும்

RISHAN SHAREEF

 A POEM BY 

RISHAN SHAREEF

Translated into English by Latha Ramakrishnan (*First Draft)

SHE THE BOAT-DWELLER

With the red-hued-dragonflies reposing

on the sail held by the hands of the boat-woman

the wooden canoe moves quietly.

The white-birds circling the canoe

sketch the stirs of water

on the sky

When the fish leap out of the water

every now and then

With sun-burnt dark wrinkles

surfacing on her forehead

She would smile to herself

As symphony

she would be listening to the sound

of water-hens chorusing at dusk

from the shrubs on the bank

while crossing the river in an empty ferry

She would at times have it anchored in mid-river

and visualize around the boat

firmly built doors and windows

Then lying on her back, looking up

she would weave the roof

in sky blue or

in shining black of the star-lights or

in grey of the hanging full-moon

or in seven-hues blended rainbow.

படகில் வசிப்பவள்

படகுக்காரியின்கைகள்பற்றியிருக்கும்துடுப்பில்

செந்தும்பிகள்ஓய்வெடுக்க

சலனமின்றிநகர்கிறதுபலகைத்தோணி

ஓடத்தைவட்டமிட்டுப்பறக்கும்வெண்பறவைகள்

ஆகாயத்தில்வரைகின்றன

தண்ணீரின்சலனங்களை

நீரிலிருந்துமீன்கள்

அவ்வப்போதுதுள்ளிப்பாய்கையில்

வெயிலில்கருத்தநெற்றிவரிகள்சுருங்க

தனக்குள்சிரித்துக்கொள்வாள்

அந்திநேரங்களில்

கரைப்புதர்களுக்குள்ளிருந்து

நீர்க்கோழிகள்குலவையிடுமோசையை

இசையெனக்கேட்டிருப்பாள்

ஆற்றைக்கடக்கும்பயணிகளற்றவேளைகளில்

ஆற்றின்மத்தியில்நங்கூரமிட்டுக்கொள்பவள்

படகைச்சுற்றிவர

கற்பனையில்கட்டிக்கொள்வாள்

உறுதியானகதவுகளை, ஜன்னல்களை

பின்னர் அண்ணாந்துபடுத்து

கூரையைநெய்துகொள்வாள்

ஆகாயநீலத்தில்அல்லது

நட்சத்திரவிளக்குகள்மின்னும்கருப்பில்அல்லது

பௌர்ணமிநிலாதொங்கும்சாம்பல்நிறத்தில்அல்லது

ஏழுவர்ணங்கள்குழைத்தவானவில்லில்

- எம்.ரிஷான்ஷெரீப்

'PUNNAGAI' AMSAPRIYA

 TWO POEMS BY 

'PUNNAGAI' AMSAPRIYA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

Carrying an incomplete sentence

A girl on the verge of turning a teen

Wanders

In the words that chase her

Glows the sprouting shoot of

Her lust

A word would stand close to her

Another would sit close by her side

Though she loves so much those word

that keep multiplying

she does agree with another word also

which taught that any word and all words

would make us trip and tumble.

That at the end of this passage

the prime word of another assemblage of words

which would give you refuge

awaits

Till then not to be carried away by words deranged

- So commands a magical word.

Collecting words from words

She began coining a sentence on her own.

At that point had gone

the word ‘girl’

never to be obtained again.

முற்றுப்பெறாத வாக்கியமொன்றை

சுமந்தபடி அலைகிறாள் முதுசிறுமி

அவளைத் துரத்தும் சொற்களில்

அவளின் வளர்காமத்தளிர் சுடர்கிறது

நெருங்கி நிற்கும் ஒரு சொல்

நெருங்கி அமரும் ஒரு சொல்

வாஞ்சையோடு அணுகுமொரு சொல்

பல்கிப் பெருகும் அச்சொற்களை

மிகவும் நேசித்தாலும்

எச்சொல்லும் இடறுமெனக் கற்பித்த

வேறொரு சொல்லோடும் இணங்குகிறாள்

இந்தப் பாதையின் இறுதிப்புள்ளியில்

அடைக்கலப்படுத்திக்கொள்ளும்

இன்னுமொரு சொற்கூட்டத்தின் தலைமைச் சொல்

இருகிறதெனவும்

அதுவரை சொற்களின் பிறழ்வில்

மயங்காதிருக்கும்படி கட்டளையிடுகிறது

ஒரு மாயச்சொல்

சொற்களிலிருந்து சொற்களைப் பொறுக்கி

தானே ஒரு வாக்கியத்தை

அமைக்கத் தொடங்கினாள்

அப்போது விடைபெற்றிருந்தது

சிறுமியென்ற கிடைக்கப் பெறாச் சொல்

க.அம்சப்ரியா

(2)

Adhisya going on stage

forgot the song halfway

and got down deeply perturbed.

Seeking pardon again and again

In the manner of having committed

a great treason

Words one and all

pursue the little girl

as her pet puppy

மேடையேறிய அதிஸ்யா

பாட்டைப் பாதியில் மறந்து

படபடத்து கீழிறங்கினாள்

ஒரு குழந்தைக்கு

பெரும் துரோகம் இழைத்துவிட்டதான

பாவனையில்

மன்னிப்பு கேட்டபடி

செல்ல நாய்க்குட்டியெனப்

பின் தொடர்கின்றன

அத்தனை சொற்களும்.

க.அம்சப்ரியா