IYARKKAI

 A POEM BY

IYARKKAI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

MUNIFICENCE

(1)

Dragonflies whirl in the rain

I see the rain pouring softly

Not weighing heavy on the dragonfly

I observe the gentle beauty of

the caring rain.

(2)

The rain jumping and leaping in the vessels

in an attempt to go back

grows tired in a short while

and stretches itself inside the house itself

(3)

To the little boy, thoroughly drenched

bringing Tea,

when I offered some extra coins

and asked him to take it all,

slowly stirring

the Rain surged upward

ஈரம்

****

1.

மழையில் தும்பிகள் பறக்கின்றன

தும்பிக்குக் கனக்காமல் பெய்யும்

மழையைப் பார்க்கிறேன்

மழையின்

அழகான ஈரத்தைப் பார்க்கிறேன்.

2.

திரும்பிப் போக

பாத்திரங்களில் துள்ளிப் பார்த்த மழை

கொஞ்ச நேரத்தில்

வீட்டிலேயே

அசந்து படுத்துக்கொள்கிறது.

3.

சொட்ட நனைந்தபடி

டீ கொணர்ந்தத் தம்பியிடம்

கூடுதல் சில்லறை தந்து

எடுத்துக்கொள் என்றபோது

மெல்ல அசைந்து

மேல்நோக்கி எழுந்தது மழை.

- இயற்கை

RAMESH PREDAN

 A POEM BY

RAMESH PREDAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

MATING THE SEA

The goddamned useless Rain

urinates on the corpse

raising its hind leg

Sickening.

Since morning I have been caged here

Need a little munificence of the Sun

With the river entering into the town

Fish swim along the streets.

The cats with their fur drenched in rain

catch them and hop away happily.

That the Sea is entering through the estuary,

they say.

Through the narrow openings of the door

the waters have gushed inside

A sound

as though somebody was knocking at the door….

Climbing down the cot

walking In knee-deep water

I open the door.

In the deserted street

dolphins lilt and leap

From out of blue emerging from the floods

leaving me spellbound

having goosebumps all over

swimming the mermaid entered my abode.

Shutting the door, searching for

I found the candle and lit it.

With her fins glittering in the glow

With the pointed-face of the grasshopper

two impeccable boobs

chilled and taut

lying sideways on the cot

shaking her tail

She smiles at me.

At dawn before the flood subsides

till she reaches the tidal mouth swimming

I ran pursuing her.

Waving her hands she joined the sea.

How erroneous it is to have compared the rain with dog’s urine

The stench of fish all over my body

Since that time

till date I have never bathed.

Ramesh Predan

கடலைப் புணர்ந்தவன்

--------------------------------

ஒன்றுக்கும் உதவாத மழை

பிணத்தின் மீது பெய்கிறது

பின்னங்காலைத் தூக்கி

சகிக்க முடியவில்லை

காலையிலிருந்து அடைபட்டுக் கிடக்கிறேன்

வெயிலின் கருணை

கொஞ்சம் வேண்டும்

ஆறு ஊருக்குள் புகுந்து

தெருக்களில் மீன்கள் நீந்துகின்றன

தூறலில் உரோமம் நனைந்த பூனைகள்

அவற்றை கவ்விக்கொண்டு ஓடுகின்றன

முகத்துவாரம் வழி

கடல் உள் நுழைவதாகப் பேச்சு

கதவிடுக்கின் வழியாக வீட்டுக்குள்ளும்

நுழைந்துவிட்டது வெள்ளம்

வாசல் கதவை யாரோ

மோதுவது போல சப்தம்

கட்டிலைவிட்டு இறங்கி

முழங்காலளவு நீரில் நடந்து

கதவைத் திறக்கிறேன்

ஊரொடுங்கிய தெருவில்

டால்ஃபின்கள் துள்ளிக்குதிக்கின்றன

திடீரென வெள்ளத்துக்குள்ளிருந்து வெளிப்பட்டு

என் மயிர்க் கண்கள் சிலிர்த்து நிற்க

வீட்டுக்குள் நீந்தி நுழைந்தது

கடல்கன்னி

கதவை அடைத்து

தேடி எடுத்து

மெழுகுவர்தியை ஏற்றினேன்

ஒளியில் செதில்கள் மினுமினுங்க

வெட்டுக்கிளியின் கூர்முகத்தோடு

கச்சிதமான இரு முலைகள்

சில்லிட்டு விடைத்து நிற்க

கட்டிலின் மீது

ஒருக்களித்துப் படுத்து

வாலைப் படபடவென உதறியபடி

என்னைப் பார்த்து முறுவலிக்கிறாள்

விடியலில் வெள்ளம் வடிவதற்குள்

நீந்தி முகத்துவாரத்தை அவள்

அடையும் வரை பின்னே ஓடினேன்

கைகளை அசைத்து

விடைபெற்றபடி கடல் சேர்ந்தாள்

மழையை

நாயின் மூத்திரத்திற்கு ஒப்பிட்டது

எத்தனை தவறு

என் உடம்பு முழுவதும் மீன் கவிச்சை

அதற்குப் பிறகு இன்றுவரை நான்

குளிக்கவேயில்லை.

INSIGHT- SEPTEMBER 2021- POETS

INSIGHT- SEPTEMBER 2021- POETS 

INSIGHT - SEPTEMBER 2021 _ I THANK YOU ALL

 

FRANCIS KIRUPA

A POEM BY

FRANCIS KIRUPA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Weeping with just two eyes

How can I release this Sea

as tears

When my Dreams and Fantasies

my Heart and Blood

are turned into a pair of torn doormats

how to abstain from crying

Can’t slice the teardrop into two

as a boiled egg.

It could be that it is here

Love is lost.

Dear Friends of both genders and

ghastly betrayers

Instead of consolation

Give me a weapon

Let me kill that one

who has taught that Sea is but

Ship’s thoroughfare,

and be gone.

 *தமிழின் தரமான கவிஞர்களில் ஒருவரான ஜெ.பிரான்சிஸ் கிருபா கடந்த மாதம் காலமாகிவிட்டார். அவருக்கு என்னால் செய்ய முடிந்த எளிய அஞ்சலி இது:

அவருடைய இந்த அற்புதக் கவிதையின் ஆழத்தை என் மொழிபெயர்ப்பால் எட்டிப்பார்க்கக்கூட முடியவில்லை. _ லதா ராமகிருஷ்ணன்

* மிதியடி என்ற சொல் செருப்பையும் குறிக்கிறது. doormat, footwear. இருந்தாலும் காலின் கீழ் மிதிபடும் துணியெனும் பொருளில் doormatயையே பயன்படுத்தியுள்ளேன்.

ஜெ.பிரான்சிஸ் கிருபா வின் கவிதை

(வலியோடு முறியும் மின்னல்(டிசம்பர் 2004) தொகுப்பிலிருந்து)

இரண்டே இரண்டு விழிகளால் அழுது

எப்படி இந்தக் கடலை

கண்ணீராக நான் வெளியேற்ற முடியும்.

என் கனவும் கற்பனைகளும்

என் இதயமும் குருதியும்

கிழிந்த மிதியடிகளாக மாற்றப்படும்போது

எப்படி நான் அழாமலிருக்க முடியும்.

கண்ணீரின் ஒரு துளியை

அவித்த முட்டையைப்போல்

இரண்டு துண்டாக அறுத்துவிட முடியவில்லை.

அன்பும் இங்குதான் தொலைகிறதோ என்னவோ

நண்பர்களே தோழிகளே துரோகிகளே

ஆறுதலுக்கு பதில்

ஒரு ஆயுதம் தாருங்கள்

கடலை கப்பலின் சாலையென்று

கற்பித்தவனைக் கொன்றுவிட்டுப்

போகிறேன்.

RAGAVAPRIYAN THEJESWI

 A POEM BY

RAGAVAPRIYAN THEJESWI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

As the pillar in a shrine of Lord Aranga

with the smudge of the oil residual

upon your fingers

I remain here and now.

The gravel stones of soulful moments

lived and waded through

A blade of grass of Time

of the corridors of Lord Aranga’s temple

with the spread of gravel stones

sprouts defying the stamping feet.

While circumambulating

the rainbow of the murmurs of my hymns

for Lord Aranga

appears as the halo….

The swing of devotion

of the laden heart that prostrates

and prays

rise and

remains there

not lowering.

Standing in front

with palms together paying homage

at this time when the Garuda Eons

as eyelids within me

blinking

and quivering

a lamp of joy is raised above

and taken in a circular motion

for Lord Aranga, the benign.

Oh do worship him

patting your cheeks devoutly…

Then

in the palm of you and me

extending

a droplet of moisture

would fill and swell…..

Oh do cherish it in your heart

before it starts drying up

Henceforth let devotion

fill your heart

as pillars plenteous…

sans oil stains.

Ragavapriyan Thejeswi

அரங்கனின் கோவில் ஒன்றில்

உங்கள் விரல்களின்

மீந்த எண்ணெய்

அப்பிக்கிடக்கும்

தூணாகக் கிடக்கிறேன் இன்று...

வாழ்ந்து கடந்த

ஆன்ம நொடிகளின்

கற்கள்

பாவிக் கிடக்கும்

அரங்கக் கோவிலின்

பிரகாரத்தின்

காலப் புல் ஒன்று

பாதமிதிகளை மீறி

துளிர்க்கிறது...

சுற்றி வருகையில்

அரங்கனுக்கான

என் பிரபந்தகளின்

முணுமுணுப்பின்

வானவில்

மேற் வட்டமென

தோற்றமளிக்கிறது...

விழுந்து வணங்கும்

கனத்த இதயத்தின்

பக்தி ஊஞ்சல்

உயர்ந்து

தாழ மறுத்து

கிடத்தப்பட்டிருக்கிறது...

எதிரே

நின்றபடி

கைகூப்பிக்கொண்டிருக்கும்

கருட யுகங்கள்

என்னுள் இமைகளாய்

மூடித் திறந்து

துடிக்கும் இப்பொழுதில்

மகிழ்வின்

தீபம் ஒன்று

அரங்கனைச் சுற்றி

சுழற்றப்படுகிறது....

கன்னத்தில்

போட்டுக் கொள்ளுங்கள்...

பின் நீளும்

உங்களதும் என்னதுமான

உள்ளங்கையில்

ஈரத்தின் துளியொன்று

நிரம்பித் தளும்பும்...

அதை இதயத்திற்குள்

பூட்டிக் கொள்ளுங்கள்

காயத் தொடங்குவதற்குமுன்...

உங்களின்

இதயமெல்லாம்

இனி பக்தி

எண்ணெய் தடவப்படாத

ஆயிரங்கால்

தூண்களால் நிரம்பட்டும்...

ராகவபிரியன்

RAJAJI RAJAGOPALAN

 A POEM BY

RAJAJI RAJAGOPALAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

“Amma” called she.

Yes indeed, she did call Amma

I who came that way observed.

Her Mother didn’t come out.

She too moved not a bit.

Mother who had thrashed her and chased her away

five years ago

would undergo a change of heart

with the passage of time,

Won’t she?

She called out two more times

Even then her Mother didn’t come.

The baby at her hip cried.

I saw the mother emerging.

Rajaji Rajagopalan

அம்மா என்று கூப்பிட்டாள்

ஆம், அம்மா என்றுதான் கூப்பிட்டாள்

நடந்துவந்த நானும் கவனித்தேன்

அம்மா வெளியே வரவில்லை

அவளும் அந்த இடத்தைவிட்டுப் அகலவில்லை

ஐந்து ஆண்டுக்கு முன்னர் அடித்துத் துரத்திய அம்மா

ஒரு நாள் மனம் மாறுவாள்தானே

மேலும் இரண்டுமுறை கூப்பிட்டாள்

அப்போதும் அம்மா வரவில்லை

இடுப்பிலிருந்த குழந்தை அழுதது

அம்மா வெளியே வந்ததைக் கண்டேன்.