VELANAIYUR THAS'S POEM

 A POEM BY

VELANAIYUR THAS

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

GOOD MORNING

How to send this Good Morning

Viber WhatsApp E-mail – all and more are there

Severing all connections you remain a primordial being

Being an island surrounded on all sides by the vast sea.

Wish I had trained a bird

Wrapping my love with its wings it would have brought it to you

Shall I climb the peak and proclaim standing there

Won’t the words air-borne

become time-worn

Can write it in the cloud

Of those thousands of clouds ever on the run

Alas, how will you identify this tiny one!

My little girl!

This ‘Greeting’ is exclusively for thee.

Ere the moisture of affection on each letter dry up

I should disclose this

Stretching the hand of memory that tends

to extend

I touch thee

And now I tell here

Good Morning, My Dear.

காலை வணக்கம்

-----------------------வேலணையூர்-தாஸ்

எப்படி அனுப்புவது இந்த காலை வணக்கத்தை

வைபர் வட்சாப் ஈ மெயில் எல்லாம் இருக்கிறது

தொடர்புகளை துண்டித்து

ஆதி கால மனுசியாகி இருக்கிறாய்

நீண்ட கடல் சூழ்ந்த தீவாகிறாய்

நான் ஒரு பறவையை பழக்கியிருக்கலாம்

என் பிரியத்தை சிறகினால்

பொத்தி வந்து கொடுத்திருக்கும்.

உயரத்தில் ஏறி நின்று உரக்க சொல்லிவிடவா

காற்று காவி வரும் வார்த்தைகளுக்கு

வயதாகி விடாதா!

மேகத்தில் எழுதி விடலாம்

ஓடும் ஆயிரம் மேகங்களில்

எப்படி கண்டு கொள்வாய் இந்த துண்டு மேகத்தை!

என் சின்னப்பெண்ணே!

உனக்கான வணக்கம் இது

ஒவ்வொரு எழுத்திலும் இருக்கிற அன்பின் ஈரம் காயும் முன்

இதை சொல்லி விடவேண்டும்

நீள நினைக்கிற நினைவின் கை நீட்டி

உன்னை தொடுகிறேன்

இப்போது சொல்கிறேன்

இனிய காலை வணக்கம்

K.MOHANARANGAN'S POEM

 A POEM BY

K.MOHANARANGAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Observing the Memory

climbing down crawling

in freezing loneliness

with muscles tightening

shaking the head

and peeling off its own skin

proves terrorizing;

thrilling.

For me to clasp

Your ten fingers prove inadequate.

THEEPIKA THEEPA'S POEMS(2)

 TWO POEMS BY

THEEPIKA THEEPA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)]

1. BLEEDING PARDON

Bloodbaths and massacres

have become all too familiar to us*

Just as the leaking rainwater in the veranda

our eyes grew watching blood non-stop.

In the name of war

we had marketed blood so cheap

Blood had never been novel to us

Blood dripped in all our journals

All our days commenced with gory deaths.

In our nights

more than the stars

humans dropped dead.

In the name of war

we pardoned Blood.

Crimson-hued blood that went on springing

poured torrentially.

We were blood-sprouting foster-children

In the end

with no room for any peace whatsoever

War too had been massacred.

But we are yet to let go of

the bloody-cups.

The frenzy of our blood given so profusely

still make us dance to its tune.

Our blood keeps chasing us

not letting us go.

Despite the declaration that well before the harvest time

our armaments were silenced

bloodthirsty, we keep roaming all over the world

The curse called blood entrenched in us

is throttling us.

Here

with hammer we smash our own children

and kill them.

Alas, my god

Forgive us for being bloodthirsty.

Let someone secure freedom for our people

from the gruesome grip of blood.

*We : Eelam Tamils

Theepika Theepa

இரத்த மன்னிப்பு

----------------------------

இரத்தங்களுக்கும்,

படு கொலைகளுக்கும்

பரீட்சயமானவர்கள் *நாங்கள்.

ஒழுகும் தாழ்வார மழைநீரைப் போல

குருதியைப் பார்த்துப் பார்த்து

வளர்ந்தன எங்கள் கண்கள்.

யுத்தத்தின் பெயரால்

இரத்தத்தை நாங்கள்

மிக மலிவாகச் சந்தைப்படுத்தினோம்.

இரத்தமென்பது

எங்களுக்கு எந்தப் புதினமாகவும் இருக்கவில்லை.

எங்களின் பத்திரிகைகளெல்லாம்

இரத்தங்களோடேயே வடிந்தன.

எங்களின் நாட்களெல்லாம்

படு கொலைகளோடேயே தொடங்கின.

எங்களின் இரவுகளில்

நட்சத்திரங்கள் உதிர்ந்ததைக் காட்டிலும்

மனிதர்கள் உதிர்ந்தார்கள்.

நாங்கள்

யுத்தத்தின் பெயரால்

இரத்தத்துக்கு பாவமன்னிப்பு வழங்கினோம்.

அள்ள அள்ளக் குறையாத

சிவப்பு இரத்தம் ஊறிப் பொழிந்தது.

நாங்கள் இரத்தம் பூக்கும்

தத்துப் பிள்ளைகளாக இருந்தோம்.

இறுதியில்

இனியொரு சமாதானத்துக்கு இடமின்றி

யுத்தமும் படு கொலை செய்யப்பட்டு விட்டது.

நாங்கள்

எங்களின் இரத்தக் கிண்ணங்களை

இன்னமும் கைவிடவேயில்லை.

அள்ளியள்ளிக் கொடுத்த

நம் இரத்தத்தின் வெறி

எங்களை ஆட்டுவிக்கிறது.

இன்னமும் கைவிடாமல்

நம்மைத் துரத்திக் கொண்டு வருகிறது

எமது இரத்தம்.

அறுவடைக் காலத்துக்கு முன்பே

நம் ஆயுதங்கள் மௌனிக்கப்பட்டுவிட்டன

என்று பிரகடனப்படுத்தப்பட்டு விட்ட பிறகும்

நாங்கள் குருதியின் தாகத்துடன்

உலகெங்கும் அலைகிறோம்.

எங்களைப் பிடித்துக் கொண்ட

இரத்தச் சனியன்

கழுத்தை இறுக்கி வைத்திருக்கிறது.

இதோ!

நாங்கள் சுத்தியலால்

எங்கள் சொந்தக் குழந்தைகளேயே

அடித்துக் கொல்கிறோம்.

கடவுளே!

எங்களுக்கு இரத்த மன்னிப்பளியும்.

எங்களின் சனங்களுக்கு

இரத்தத்தின் பிடியிலிருந்து

யாராவது விடுதலை பெற்றுக் கொடுங்கள்.

--- xxx ---

- தீபிகா-

04.10.2020

02.01 அதிகாலை

* நாங்கள் - ( ஈழத் தமிழர்)

2. MOTHER’S RAINY SEASON

Overriding all the poems that this rain

brings to me

pains

the wheezing sound of mother’s Asthmatic bronchitis

Children who have seen at close quarters

the rainy season of their mother

suffering to the core unable to mutter a word

would never ever celebrate rain.

With no oven lit

in mother’s wheezing house

just the warm tea given by father

the children have,

soaking the bread-pieces in it.

Children not wanting to sail ships

keep pleading with the Rain

for the sake of their mother

lying all wrapped.

Theepika Theepa

•

அம்மாவின் மழைக்காலம்

---------------------------------------

இந்த மழை

என்னிடம் கொண்டு வந்து சேர்க்கும்

எல்லாக் கவிதைகளையும்

தோற்கடித்துக் கொண்டு வலிக்கிறது

அம்மாவின்

முட்டு இழுப்புச் சத்தம்.

ஒரு வார்த்தை பேச முடியாமல்

அவதிப்படுகிற

அம்மாவின் மழைக் காலங்களை

அருகிருந்து பார்த்து வளர்ந்த குழந்தைகள்

ஒரு போதும்

மழையை கொண்டாடப் போவதேயில்லை.

அடுப்பெரியாத

அம்மாவின் மூச்சிழுக்கும் வீட்டில்

அப்பா ஆற்றிக் கொடுக்கும்

வெறும் தேனீரை

குழந்தைகள் பாண் துண்டுகளில்

தோய்த்துச் சாப்பிடுகிறார்கள்.

கப்பல் விட விரும்பாத தம் கைகளால்

குழந்தைகள்

போர்த்துக் கொண்டு படுத்திருக்கிற

தங்கள் அம்மாவுக்காக

மழையிடம் மன்றாடிக் கொண்டேயிருக்கின்றன.

NESAMITHRAN'S POEMS(2)

TWO POEMS BY

NESAMITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

A handful of soil that cannot be thrown beyond earth

Having the sea stand erect someone is slicing it into planks of glasses.

Rain

Which meteor had broken earth’s thermometer

All over the lawn Mercurial droplets are flying

The massive cylinder called Sea is a whetstone

The sky hones

Dusk and Dawn

The ashes of words

turn into clouds burn and die out

and enter into the night.

Just as the sea the sand too ever unable to exit

keep moving on as footprints

Which wind is that which had xeroxed the same direction

on all sides

and stuck it everywhere

Which female’s craving has downloaded as shade

unable to be hauled by hand

the hue frozen into Emerald

Ho, who had converted the birds’ bellies as balloons

filled with smoke blown inside

Which hand is that which had spread the storm

as electric wire and drawn lifelines

Who has switched on the abject swirl of the ball

that had lured the meteor

Who has stirred the virus-skeleton of the

Demon of Time Immemorial

buried deep in the polar

As the shadow of the caged bird falling on speeding train

Life being ripped apart.

பூமிக்கு வெளியே எறிய முடியாத பிடிமண்

கடலை செங்குத்தாய் நிறுத்தி கண்ணாடிக் கண்ணாடியாய் யாரோ அறுத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்

மழை

பூமியின் வெப்பமானியை எந்த எரிகல் உடைத்தது

புல்வெளியெங்கும் பாதரசத்துளிகள் பறந்து கொண்டிருக்கின்றன

கடலெனும் மாபெரும்

திகிரியோர் சாணைக்கல்

வானம் தீட்டுகிறது

அந்தியும் கருக்கலும்

வார்த்தைகளின் சாம்பல்

மேகங்களாகி எரிந்தணைந்து இரவுக்குள் நுழைகின்றன

கடலைப் போலவே மணலும் வெளியேறவே முடியாமல் பாதச்சுவடுகளால் நகர்ந்துகொண்டே இருக்கிறது

ஒரே திசையை எல்லா பக்கமும் நகலெடுத்து ஒட்டி வைத்த காற்று எது

மரகதமாய் உறைந்த நிறத்தை கையில் அள்ள முடியாத நிழலாய் ஒளி இறக்கம் செய்ததெந்த தனியளின் தாபம்

புகை கொண்டு ஊதி நிரப்பிய பலூன்களாய் பறவைகளின் அடிவயிற்றை மாற்றி பறக்கவிட்டதார்

சூறைக்காற்றை மின் கயிறாய்

விரித்து ரேகைகளிட்டதெந்த கரம்

விண்கல்லை ஈர்த்த விசைப்பந்தின் இகழத்தக்க சுழற்சியை முடுக்கியது யார்

துருவத்தில் புதைந்த பேரூழி

காலப் பிசாசின் கிருமிப் பிரேதத்தை

உசுப்பியவன் எவன்

ஓடும் ரயிலின் மேல் விழும்

கூண்டுப் பறவையின் நிழலாய்

அறுபடுகிறது இருப்பு.

(2) ZHA’GARI (ழகரி)

See the birds

They can eat with the same lip with which they fed

The migrant birds set out instantly

from one continent to another

for the sake of mating

Every time growing a new skin

snakes copulate.

In seahorses it is the male

that becomes pregnant.

We know of bird breathing its last

as soon as its companion dies

But, do we know of such plants?

Metamorphosing into bird

snake and more _

Oh, what is there to savour?

Why not we exchange our bodies?

Is there a better way to experience Love ?

Do tell me please.

நேச மித்ரன்

ழகரி - 6

பறவைகளைப் பார்

,ஊட்டிய உதட்டாலேயே

உண்ண முடிகிறது

நினைத்தால்

காதலிப்பதற்காய்

கண்டம் கடக்கின்றன

வலசைப் பறவைகள்

ஒவ்வொரு முறையும்

புதிய தோல் வளர்த்து

புணர்கின்றன நாகங்கள்

கடற்குதிரைகளில்

ஆண் தான் கர்ப்பம்

சுமக்கிறது

இணை மாண்டதும்

தானும் மாயும் பறவைகள்

தெரியும்

தாவரங்களைத் தெரியுமா

கூடுவிட்டு கூடு பாய்ந்து

பறவையாய் பாம்பாய்

இன்ன பிறவாய் ஆவதில்

என்ன ருசி

நாம் ஏன் நம்

உடல்களை

மாற்றிக் கொள்ளக் கூடாது

காதலை உணர இதைவிட

சிறந்த உபாயம் ஏதுமிருந்தால்

சொல்.

RIYAS QURANA'S POEM

 A POEM BY

RIYAS QURANA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

PAINKILLER

I am familiar with the wind since long.

While going past touching and caressing

swaying the trees afar and so announcing

its arrival

Seeing not seeing

all these years have gone by

_ said she today.

I had never aspired to become the air.

She said the very same thing.

That on those moments of finding out her wish

to travel a long way

she goes inside the wind and dwells there in secrecy

and that even when finally tearing off the roof of my house

she was viewing it all being inside

said she.

She went on to say that she didn’t ask the wind

to do so.

You who believes everything believe this also said she

and left once and for all.

•

வலி நிவாரணி

காற்றை நெடுநாளாய் அறிவேன்

தொட்டுத் தடவிக் கடந்து செல்கையிலும்,

துாரத்தே மரங்களை அசைத்து

தனது வருகையை அறிவிக்கையிலும்

பார்த்தும் பாராமலும்

இவ்வளவு காலங்களும் கடந்துவிட்டது

என்று இன்று சொன்னாள்.

தான் காற்றாக மாற

என்றும் ஆசைப்பட்டதில்லை

இதையே அவளும் சொன்னாள்

நெடுந்துாரம் போக நினைப்பதை

கண்டுபிடிக்கும் தருணங்களில்,

காற்றினுள் சென்று ரகசியமாக

இருப்பதாகவும்,

கடைசியாக எனது வீட்டுக்கூரையை

பிய்த்துச் செல்லும்போதும்

உள்ளே இருந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்ததாகவும்

சொன்னாள்.

அப்படிச் செய்யும்படி தான் சொல்லவில்லை

என்றும் சொன்னாள்.

இவ்வளவையும் நம்பும் நீ

இதையும் நம்பு எனச்சொல்லி

கடைசியாகப் பிரிந்தாள்.

MARIMUTHU SIVAKUMAR'S POEM

 A POEM BY

MARIMUTHU SIVAKUMAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

INTERROGATION

I have given the petition umpteen number of times

No response till date

What could have been the knots entangled in that

The potency of the petition must have silenced them

Or sheer malice towards me must’ve so intensified.

Therein I have questioned the ones

forcibly squeezed inside me

crushing my rights

Have they turned taut because I,

with my eyes so wakeful, have recorded

with my blood as ink

the abject truths about those foxes

licking the blood of kith and kin

and forcibly squeezing some others into me

My complaints are being reviewed

They subjected me to interrogation many a time

The inquiry came to an end.

Now the answer came in search of me

With my eyes tied

ears locked

and mouth sealed

I am given the response.

Looking at everything intently

I remain fallen.

Marimuthu Sivakumar

விசாரணை

பலமுறை மனு கொடுத்துவிட்டேன்

அம்மனுக்கான பதில் இன்றுவரை இல்லை.

அம்மனுக்குள் அப்படியென்ன பதிலளிக்க முடியாத முடிச்சுக்கள் இருந்திருக்கும்.

மனுவின் அத்தனை வீரியமும்

அவர்களை மெளனிக்க வைத்திருக்கும்.

அல்லது

என் மீது அதீத வெறுப்பு உயர்ந்திருக்கும்.

என் உரிமைகளை கசக்கி

வேறு சிலவற்றை என்னுள் திணித்தவற்றை அதனுள் கேள்விகளாக்கியிருந்தேன்.

என் கண்கள் விழித்தபடியிருக்க

உறவுகளின் உதிரம் நக்கிய நரிகளின் அப்பட்டமான உண்மைகளை உதிரமையால் பதிவிட்டதால் அவர்கள் இறுகிப்போனார்களா..

என் முறைபாடுகள் பரிசீலிக்கப்படுகிறது

என்னை பலமுறை விசாரணைக்குட்படுத்தினார்கள்

விசாரணை முடிவுற்றது

இப்போது பதில் என்னை தேடிவரலாயிற்று..

என் கண்கள் கட்டப்பட்டு

செவிப்பறை பூட்டப்பட்டு

வாய் ஒட்டப்பட்ட நிலையில்

எனக்கு பதிலளிக்கப்படுகிறது.

நான் எல்லாவற்றையும்

உற்று நோக்கியபடி வீழ்ந்து கிடக்கிறேன்.

~~~~~~~

16.10.2020

மாரிமுத்து சிவகுமார்