TWO POEMS BY
MADUSAN SIVAN
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
(1)
Inside this White Snowy forest that looks like
Just like others I too lose this night
I keep walking with my feet turning worn-out.
Lone glass shining light and fading stars
Applying the darkness that seeps at one corner
of the cobweb stick
all over the skin of Light
Coming out of the building-portion of
the automatic door
opening and shutting hither and thither
in one leap
I run away
Amidst all those voices calling out ‘Bless him’
a lone voice screamed “Catch Him”.
வெள்ளை பொஸ்பரஸ் குண்டுகளின் புகை போன்றே
இருக்கும் வெள்ளைப் பனிக்காட்டுக்குள்
மற்றவர்களைப் போல நானும்
இவ்விரவை தொலைக்கிறேன்
பாதம் தேய நடக்கிறேன்;
ஒற்றை கண்ணாடியும் மின்னும் வெளிச்சமும் இருளும் நட்சத்திரங்களும்,
துடைப்பத்தை சுமந்த ஒட்டடை குச்சியின் ஓரமாக வழியும் இருளை ஒளியின் மேனியெங்கும் பூசி
அங்கும் இங்குமென திறந்து மூடும் தானியங்கி கதவின் கட்டிடப்பகுதியில் இருந்து வெளியே ஒரே தாவாக தாவி ஓடுகிறேன்
அவனை ஆசீர்வதியுங்கள் என்ற குரல்களின் நடுவே
ஓரே ஒரு குரல் மட்டும் அவனை பிடியுங்கள் என்று கத்தியது
2. LIGHT SPROUTS ON ALL SIDES
Like a bird I fly all over the space
to be the prey for your hunger
The bird I mentioned in particular
Is it visible to your eyes
Sensing the minute stirs
Flying low its vibrations must have
reached your ear-lobes
– arent they
The bird flying hither and thither
measures the length and breadth of the cosmos
and rise up above
Then, where did it go?
In the water-tap at one corner of kitchenette
The sound of water dripping drop by drop
Just as the bird pecks at the nights of summer
With its sharp beaks
From deep sleep
I rise up
In between two White clouds
rolling and crawling
I come along, hapless and forlorn, along cosmos
And I thus coming dissolve into Rain
and ooze out of the water-tap.
Now, no sound resembling the pecking of bird
is heard.
Once again I return
to sleep subconscious, deep down.
Madusan Sivan
•
எல்லா இடங்களிலும் வெளிச்சம் மெல்ல துளிர்விடுகிறது
ஒரு பறவையைப்போல வெளி எங்கும் பறக்கிறேன்
பசிக்கு இரையாக்க பறவை ஒன்றை தேடி அலைகிறீர்களா
நான் குறித்துச் சொல்லியிருந்த பறவை
உங்கள் கண்களுக்கு தெரிகிறதா
மெல்லிய நுண்ணதிர்வுகளை உணர்ந்து
தாளப்பறக்கும் அதன் அதிர்வலைகள் உங்கள் செவிமடல்களை வந்தடைந்திருக்க வேண்டுமே
பறவை அங்குமிங்குமென வானத்தை அளந்து மேலெழுகிறது,பின் எங்கு போனது
சமையலறையின் ஓரமாயிருக்கும் நீர்குழாயில்
துளித்துளியாய் கொட்டும் நீர் துளிகளின் சப்தம்
கோடையின் இரவுகளை பறவை தன் கூரிய அலகுகளால் கொத்துவதை போல;
ஆழ் தூக்கத்திலிருந்து
மேலெழுகிறேன்
வெள்ளை முகில்களிடை புரண்டு தவள்ந்து
அப்படியே நிராதரவாய் வெளியினிடை வந்து கொண்டிருக்கிறேன்
வந்து கொண்டிருந்தவன் மழையாக கரைந்து
நீர் குழாய் வழியே சிந்துகிறேன்
இப்பொழுது பறவை கொத்துவதை போன்ற
சப்தம் இல்லை;
மறுபடியும் ஆழ் நிலை தூக்கத்திற்கு போய்கொண்டிருக்கிறேன்
-மதுஷன் சிவன்
.jpg)
