JEYADEVAN

 A POEM BY

JEYADEVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

With mere debates and arguments can’t grow

even a tiny plant.

Dry philosophies cannot prevent a bubble

from bursting

The chants of priests won’t wash away

even the dust and dirt accumulated

on the idol

The fire set to rage by campaigns

in the yellow river

won’t burn in Thamiravaruni

Words are mere feathers

Action alone alike a full-fledged dove

it is only because the Ujjayini mount

spoke nothing save silence

Kalidasan remains a poet

Piano’s rows of teeth preserved a golden quiet

out of that Beethoven collected

his sonata absolute

Between two words dwell

Poem real

Between two lips

woman’s smile is cupped

Nazareth went on talking

But only when nailed in the Cross

he turned Jesus

Siddhartha on preserving silence

_The serene Buddha.

வெறும் தர்க்கங்களால்

சின்னச் செடியைக் கூட

வளர்க்க முடியாது

வரட்டுத் தத்துவங்களால்

ஒரு நீர்க்குமிழி உடைவதை

தடுத்துநிறுத்த முடியாது.

பூசாரியின் மந்திரங்கள்

சிலைமீது படிந்த அழுக்கைக்கூட

கழுவிடாது

பிரச்சாரங்களினால்

மஞ்சள் நதியில் பற்றிய தீ

தாமிரபரணியில் எரியாது

சொற்கள் வெறும் இறகுகள்

செயல்மட்டுமே ஒரு புறா நிகர்

மெளனத்தை மட்டுமே

உஜ்ஜையனி மலை பேசியதால்தான்

காளிதாசன் கவிஞனாயிருக்கிறான்.

பியானோவின் பல் வரிசை

அமைதி காத்தது.

பீத்தோவன் அதிலிருந்து

எடுத்துக் கொண்டான்

தன் " சொனட்"டாவை

இரண்டு சொற்களுக்கு

இடையேதான் உள்ளது

உண்மையான கவிதை

இரண்டு உதட்டுக்கு நடுவேதான்

ஒரு பெண்ணின் புன்னகை

நாசரேத் பேசிக்கொண்டே இருந்தார்...ஆனால்

சிலுவையில் ஏற்றப்பட்ட போதுதான்

ஏசுவானார்

சித்தார்த்தன் மெளனம் காத்தபோதுதானே

புத்தன்.

ஜெயதேவன்

•

THENDRAL SIVAKUMAR

 A POEM BY 

THENDRAL SIVAKUMAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Let us slightly scrape the Square’s edges

_ They would invariably begin in this vein.

That Octagon you like utmost

That the shape has become more expansive

than before

and it suits your supreme knowledge

better

_ You would believe

For what pressure

which line

would bend and curve

They know it all too well.

Losing its straightness and sharpness

after it is blunted into a circle

Calling it a shape outmoded

they would go past unabashed.

How will you pursue those

under cover

That there would be the resurgence

of your square

once more -

So they would lie in wait,

as ever

for sure.

Thendral Sivakumar

சதுரத்தின் முனைகளைக்

கொஞ்சம் சீவிக் கொள்கிறோம்

என்றுதான் ஆரம்பிப்பார்கள்.

அந்த எண்கோணத்தை

உனக்கு அவ்வளவு பிடிக்கும்.

முன்பைக் காட்டிலும்

இந்த வடிவம் பரந்திருப்பதாகவும்

உன் பேரறிவுக்குப் பொருந்துவதாகவும்

நீ நம்புவாய்.

எத்தனை அழுத்தத்துக்கு

எந்தக் கோடு

எவ்வளவு வளையும் என்பதை

அவர்கள் அறிவார்கள்.

நெகிழ்ந்து தேய்ந்து

வட்டமானபின்

பழைய வடிவமென்று

கடந்து செல்வார்கள்.

ஒளிந்து கொண்டிருப்பவர்களை

எப்படிப் பின் தொடருவாய்?

மீண்டும் உன் சதுரம்

தோன்றுமென்றுதான் காத்திருப்பார்கள்.

மீண்டும்.

S.RAVINDRAN

 TWO POEMS BY 

S.RAVINDRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. MOTHER

Killing my father

I have admitted my mother in the mental asylum

Sins in human forms are strolling everywhere

But I don’t care

Allowing my weak legs to dangle

in the abyss of earth

I am sitting on a willowy weight

Looking at the bird

that flies into deep chasms

I screamed aloud

The sound that reached nowhere

remained inside the voice itself

With mere wind I blow the balloons

and make their bellies bloated

This universe is also expanding so.

Knows not what is blowing

If the cosmos were to explode

at this very instant

I would escape from this miserable life

and settle as ashes

on the dust of Time Immemorial

Oh, Mother….

அம்மா

அப்பாவை கொன்றுவிட்டு

அம்மாவை பைத்தியக்கார விடுதியில் சேர்த்திருக்கிறேன்

எங்கெங்கும் மனித பாவங்கள் அலைகிறார்கள்

நானோ இதையெல்லாம்

ஒரு பொருட்டாக மதிப்பதில்லை

வலுவிழந்த கால்களை

பூமியின் பள்ளத்தில் தொங்கவிட்டு

ஒரு சிறிய எடையில் அமர்ந்திருக்கிறேன்

பெரும் ஆழங்களினுள் பறக்கிற

அந்த பறவை நோக்கி

பலங்கொண்டு கத்தினேன்

எங்கும் சேராத சப்தம்

குரலுக்குள்ளேயே தங்கிவிட்டது

வெறும் காற்றை மட்டும் வைத்து

பாலூன்களை ஊதி அதன் வயிற்றை நிரப்பிக்கொண்டிருக்கிறேன்

இந்த பிரபஞ்சமும் அப்படித்தான்

விரிந்துகொண்டே இருக்கிறது

ஊதுவது எதுவென்று தெரியவில்லை

பேரண்டம் இப்பொழுது வெடித்தால்கூட

இந்த அவலமான வாழ்விலிருந்து தப்பித்து

அரதப் பழசான தூசியில்

சாம்பலென படிவேன் அம்மா

S Ravindran

2. PEACE

My silence is

a recreation club

My obstinacy a comical proscenium

My fooleries

A joker’s dais.

As a circus animal

I am contained in this Global giant cage

As an irreversible old error

I keep attempting to stitch something

out of this universe

Ignoring that it is being torn further

picking up a lost shoe of a child

I run behind the wagon.

This world watches on amused

Crying Peace, Peace someone’s voice

comes pursuing.

சமாதானம்

என் மௌனம் ஒரு கேளிக்கை விடுதி

என் பிடிவாதம் ஒரு கோமளித்தன அரங்கம்

என் பைத்தியக்காரத்தனங்கள்

ஒரு ஜோக்கர் மேடை

சர்க்கஸ் விலங்குபோல்

நான் இந்த பூமியின் கூண்டில் அடைக்கப்பட்டிருக்கிறேன்

திருத்த முடியாத பழைய பிழையைப்போல்

இந்த பிரபஞ்சத்தில் இருந்து

எதையோ தைக்க முயற்சிக்கிறேன்

மேலும் அது கிழிவதை பொருட்படுத்தாமல்

ஒரு குழந்தையின் தவறிய ஷூவை எடுத்துக்கொண்டு

வாகனத்தின் பின்புறம் ஓடுகிறேன்

இந்த உலகம் வேடிக்கை பார்க்கிறது

சமாதானம் சமாதானம் கத்தியபடி

யாருடைய குரலோ ஓடிக்கொண்டு வருகிறது

~ S.ரவீந்திரன்

MALINI MALA

 A POEM BY

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The wick that glows all too radiantly

at the last moment

with the oil getting over

and

on the verge of extinction

The Autumnal Tree

that after getting ready for

bidding goodbye

wearing hues splendid

and waving

My Ultimate Word

that on my final breath

would be buried in smile

In all is treasured

the lone word unveiled

by the one and only language.

Malini Mala

•

எண்ணெய் வற்றி

அணையப்போகும்

இறுதிக்கணத்தில்

ஒளி பெருக்கும் திரி,

விடைபெற

ஆயத்தமாகி விட்ட பின்

வர்ணமுடுத்தி கையசைக்கும்

உதிர்கால மரம் ,

சொல்லத் துடித்து

இறுதி மூச்சில்

புன்னகைக்குள் அமுங்கப் போகும்

என் கடைசி வார்த்தை,

எல்லாவற்றுக்குள்ளும்

வெளிப்படாத ஒற்றைச்சொல்லை

பொத்தி வைத்திருக்கிறது

ஒரே மொழி.

AIAYAAVU PIRAMANATHAN

 A POEM BY 

AIYAAVU PIRAMANATHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The crow caught in the dark losing its trail climbing on quietude flies

The crow that pecks at light and survive

Has similar hue as its

Softly swaying the branches turning into crow the night that knows not how to call cawing

***

The dog startled at seeing the dark barking

the night so familiar with its

keeps wagging its tail.

***

The rain pouring in the night

has the eyes of lust

The fish keep pecking at the Moon

floating in the pond

Playing merrily

Appealing to the fish that have fully swallowed the Moon

To devour it also

So brimming all over the pond and overflowing

The dark of the New Moon day.

***

Faraway

Someone in isolation was with the

sound of cough is spitting tuberculosis

Being at his side

the midnight comfors him.

***

From the wick lit

Light shines as the golden sun

As black kitten

there lies at the feet of the earthen lamp

a minuscule darkness

***

The night calls the glow worms

glittering all over the branch

as the flowering of light

As if it is carrying the sky on its crest

the tree crackles.

***

In nights that are designated for sleep

one and all go to bed

In the dream of the child alone

to whom mother had given food

showing the magical sky

there stay wide awake

a lone Moon

and a few stars.

***

Inside the eyes that are tightly shut

Afraid of the radiance blossoming in the fire

lit by father

darts in a flash and hides itself

The Night childlike.

அய்யாவு பிரமநாதன்

• வழி தவறி இருளுக்குள் சிக்கிக்கொண்ட காகம்

மரத்தின் நிசப்தத்தின் மீதேறி அமர்ந்து பறக்கிறது

வெளிச்சம் கொத்தி வாழும் காகம்

தன் நிறம் தோய்ந்திருப்பதைக் கண்டு

மெல்ல மரக்கிளைகளை அசைத்து காகமாகிக் கொண்டிருக்கிறது

கரைந்து அழைக்கத் தெரியாத இரவு.

***

இருளைக் கண்டு துணுக்குற்ற நாய் குரைத்துக் கொண்டிருக்க

பழகிப்போன இரவு

வாலாட்டிக் கொண்டே இருக்கிறது.

***

இரவில் பெய்யும்

மழைக்கு

காமத்தின் கண்கள்.

***

குளத்தில் மிதக்கும் முழுநிலவை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மீன்கள் கொத்தி

விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறது

நாள்தோறும்

நிலவை முழுவதும் விழுங்கிய

மீன்களிடம் தன்னையும்

விழுங்குமாறு குளமெங்கும் நிரம்பி வழிந்து கொண்டிருக்கிறது

அமாவாசை இருள்.

***

தொலைவில் யாரோ தனிமையில் இருமல் சத்தத்துடன் காசநோயை காரி உமிழ்கிறார்கள்

அருகில் இருந்து

ஆசுவாசப் படுத்துகிறது

நடுச் சாமம்.

***

ஏற்றி வைக்கப்பட்ட

திரியிலிருந்து மஞ்சள் வெயிலைப்போல் சுடர்கிறது ஒளி

கருப்பு பூனையைப்போல்

அகலின் காலடியில் சுருண்டு கிடக்கிறது

குட்டி இருள்.

***

மின்மினிப் பூச்சிகள் கிளையெங்கும் ஒளிர்வதை வெளிச்சம் பூத்திருப்பதாக சொல்கிறது இரவு

தன் தலையில் வானத்தையே சுமந்திருப்பதாக சலசலக்கிறது மரம் .

***

உறங்குவதற்காகவே

வரையறுக்கப்பட்ட

இரவுகளில் எல்லோரும் உறங்குகிறார்கள்

அம்மா ஆசைகாட்டி சோறுட்டிய

குழந்தையின் கனவில் மட்டுமே

விழித்திருக்கிறது

ஒரு நிலவும்

சில நட்சத்திரங்களும் .

***

அப்பா பற்ற வைத்த தீயில்

விரிந்து பூக்கும் வெளிச்சத்திற்கு

பயந்து இறுக மூடிக்கொண்ட கண்களுக்குள் வெடுக்கென ஓடி ஒளிந்து கொள்கிறது குழந்தைமை இரவு.

INSIGHT - SEPTEMBER 2022

 INSIGHT - SEPTEMBER 2022