RAGAVAPRIYAN THEJESWI

 A POEM BY

RAGAVAPRIYAN THEJESWI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*first Draft)

Her tree has

leaves innumerable

The quivers of joy

born of squirrels leaping on her branches

and the sonorous laughter of birds

playing hide and seek under the cover of those leaves

With her root

getting eroded

in dire thirst

She stands there rotting

with her leaves withering.

The leaping ecstatic quiver

and the birds’ laughter

would remain clinging to the

decaying tree.

as the yellowish smile

sticking at the corner of lip.

Let Cauvery water come

Let her tree

get resurrected

sprouting wholesome.

Ragavapriyan Thejeswi

கணக்கற்ற இலைகளுடைய

மரம் அவளுடையது..

அவள் கிளைகளில்

அணில்கள் தாவும்

சிலிர்ப்புகளும்

பறவைகளின் சிரிப்புகளும்

இலைமறையாய்..

அவளின் வேர்

தாகம் தாங்காமல்

அரிக்கப்பட..

உதிர்ந்த இலைகளுடன்

பட்டு நிற்கிறாள்..

தாவும் சிலிர்ப்பும்

பறவைச் சிரிப்பும்

பட்ட மரத்தில்

ஒட்டிக் கிடக்கும்..

இதழோர

மஞ்சள் புன்னகையென..

காவிரி நீர்வரட்டும்..

அவளின் மரம்

கணக்கற்று

துளிர்க்கட்டும்..

ராகவபிரியன்

BYSAL

 A POEM BY

BYSAL BYSAL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

BREATH

'Vaappaa 's breath has a distinct smell.

Several hundreds of cement-filled gunny bags

Pesticides , rat-poison

Chemical manure,iron cable, nail-box

Fruit-box

Paper-bundle

Spectacle-case

Box of medicine

The breath bearing it all and more

have sounds multifarious.

Breaths monotonously breathing

can never comprehend

breaths burden-laden and heaving.

When sleeping at night

with the heavy load unpacked

breathing would turn into a snore.

If it is not heard

holding a thread close to the nostrils

I would listen with bated breath.

மூச்சு

------------

வாப்பாவின் மூச்சுக்காற்றிற்கு

தனியொரு வாசனையுண்டு

நானூறு,ஐநூறு சிமெண்டு மூட்டைகள்

பூச்சி மருந்து,எலிமருந்து,இரசாயன உரம்,

கம்பி,ஆணிப் பெட்டி,பழப் பெட்டி,

பேப்பர் கட்டு,கண்ணாடிப் பெட்டி,மருந்துப் பெட்டி

என சுமக்கும் மூச்சு விதவிதமான ஒலி கொண்டது.

வெறுமனே சுவாசிக்க மட்டுமே

பழக்கப்பட்ட மூச்சுகளால்

சுமை தூக்கும் மூச்சுகளை

அறியமுடியாது

பெரும் சுமையை இறக்கி

வைத்துவிட்டு இரவில் உறங்கும் மூச்சு

குறட்டையாக மாறும்

குறட்டை கேட்காமலிருந்தால்

மூக்கருகே சிறு நூலைவைத்துப் பார்ப்பேன்.

BYSAL BYSAL

RAJAPUTHRAN

 TWO POEMS BY

RAJAPUTHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1) SOLACE

On coming to thee for learning

You were with the Veena

in the portrait.

In your reservoir

off the frog

Music springs out straight

in a single leap

and travel beyond all directions _

four and more.

I read

and realized albeit late

that the creations of Brammarajan

are not frail

but the succour

of those

strong to the core.

இராஜபுத்திரன் கவிதைகள்

#சமாதானம்

உன்னிடம் கற்க வருகையில்

புகைப்படத்தில்

வீணையோடு தான் இருந்தாய்

உன் நீர்நிலையில்

தவளையிடமிருந்து

ஒரே தாவலில்

நான்கு திசையும் தாண்டி

எம்பிக் குதிக்கும் இசை

நான் படித்தேன்

தாமதமாகவே உணர்கிறேன்

பிரம்மராஜனின் படைப்புகள்

பலவீனம் அல்ல

அது பலம் மிக்கவர்களின்

சமாதானம் ..

#கோவை_இராஜபுத்திரன்

(2)

Aadi Amaavaasai _

My Star today

She ticks the ‘Like’

My heart keeps ticking for

Love eternal

Boothagi, the la-demon she is

While searching for Lord Shiva

wandering all over the forehead

In the roots of the soil

blooms

the Third eye

In stars with Rasis unknown

and in roots unseen

Flowers’ pretense

prevails.

Oh You,

If you want

I will give away my heart

Have not come across

the Third Eye.

All that I want

are Five Eyes

The Five Elements….

do turn more turbulent

melt me, the frost

A river I will flow

and retrieve

AadhiShiva,

• Aadi Amavaasai - The New Moon day of the Tamil Month Aadi that falls between July 15 and August 15th

•

ஆடி அமாவாசை

இன்றென் நட்சத்திரம்

அவள் விருப்பிடுகிறாள்

தொலையாத அன்பைத்

தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன்

அவள் பூதகி

நெற்றி மீதலைந்து

சிவனைத் தேடுகையில்

நிலத்தின் வேர்களில் பூப்பூக்கிறது

மூன்றாவது கண்

ராசி அறியாத நட்சத்திரங்கள்

அறியப்படாத வேர்களில்தான்

மலர்களின் பாசாங்கு

ஒளிந்திருக்கிறது

அம்மா,

இதயம் வேண்டுமானால்

தந்துவிடுகிறேன்

மூன்றாவது கண்

கண்டதில்லை

எனக்கு வேண்டியதெல்லாம்

ஐந்து கண்கள்

ஐம்பூதங்கள் ...

இன்னும் கோபப்படுங்கள்

உறைபனி என்னைக்

கரைத்துவிடுங்கள்

நதியாக ஓடி

மீட்டெடுத்து வருகிறேன்

ஆதிசிவனை ..

#கோவை_இராஜபுத்திரன்

VELANAIYOOR THAS

 A POEM BY

VELANAIYOOR THAS

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

LET’S UTTER GENTLE WORDS

Words of love have the wings of bird

The smooth gliding of the fish

Gentle words

Become the river of mercy

Gentle words come as God’s utterance.

Gentle words

lift up the disheartened

they applaud shake hands

wipe off the tears

caresses the head with so much care and concern

Gentle words don’t weigh heavy.

Have you realized their flying off you

and those who listen to them hold them

with such love

Gentle words never apply on them things unwanted

Like anger envy treachery and a lot more

Therefore

they never turn hot and burn

Soaked in the cool water called Love

They wrap the heart so cool and soft

Each word of love turn into a poem that breathes

It turns the one uttering them into a god

For those steeped in sorrow, for those ailing for those feeling weary

Words born of love become life-giving water

Relieving one of anguish

it makes one’s heart flourish.

Words born of live

are gentle

Thin and low

but kind and courteous to the core

Mmmm, what more do we want

Let’s us speak words all sweet

at all times

“Shall we begin?

Good Morning

So happy to see you

Or

If the person you meet happens to be someone so close

You can start like this

“In the poem swelling and streaming down your eyes

I too have become a word precise.

Velanaiyoor Thas

இனியன பேசுதல்

.................... வேலணையூர்_தாஸ்.

அன்பின் சொற்களுக்கு பறவையின் இறகு.

இலகுவாய் மிதக்கும் மீனின் லாவகம்.

இனிய சொற்கள் கருணையின் நதியாகிறது.

இனிய சொற்கள் கடவுளின் வார்த்தையாய் வருகிறது.

இனிய சொற்கள்

சோர்ந்தவனை தூக்கி நிறுத்துகிறது

பாராட்டுகிறது கைகுலுக்கி கொள்கிறது

கண்ணீர் துடைக்கிறது அருகிருந்து ஆறுதலாய் தலை தடவிக் கொள்கிறது..

இனிய சொற்கள் பாரம் அற்றவை உங்களிடமிருந்து அவை பறந்து போவதையும் கேட்பவர் அதை அன்போடு ஏந்தி கொள்வதையும் உணர்ந்திருக்கிறீர்களா..

இனிய சொற்கள் வஞ்சகம் கோபம் பொறாமையென வேண்டாத ஒன்றையும் பூசிக் கொள்வது இல்லை

அதனால் சூடாகி எரிவதில்லை.

அன்பெனும் பனிநீர் தோய்ந்து

குளுமையாய் இதயம் போர்த்துகிறது

அன்பின் சொற்கள் ஒவ்வொன்றும் ஈரமான கவிதையாகிறது .

அது பேசுபவனை தெய்வமென செய்கிறது...

துயர் அடைந்தோர்க்கும் நோய்நலிந்தோற்கும் மனம் சலித்தோர்க்கும்

அன்பின் சொற்கள் உயிர் நீராகிறது.

சோகம் தீர்த்து

தழைத்திட செய்கிறது.

அன்பின் சொற்கள்

மென்மையானவை

ஒலி குறைந்தவை ஆயினும் பண்பினால் நிரம்பி வழிபவை

ம்ம் இனியென்ன காலை முதல் இரவு வரைஇனியன பேசலாம்

..ஆரம்பிக்கலாமா

"காலை வணக்கம்"

"உங்களை சந்திப்பதில் மிகவும் மகிழ்ச்சி அடைகிறேன்"

அல்லது

சந்திபவர் உங்கள் மனதிற்கு மிக நெருக்கமானவராக இருந்தால் இப்படி ஆரம்பிக்கலாம் __

"உன் கண்களில் நிரம்பி வழிகிற கவிதையில் நானும் ஒரு சொல்லாகியிருக்கிறேன்...

_______________

செம்மண் யூலை 2021.

NISHA MANSOOR(2 POEMS)

 TWO POEMS BY

NISHA MANSOOR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

With burning bloody eyes.

If sleep is forgetting the I for the time being

Is sleeplessness the dance chaos of the I mused Musafir.

‘My son, you eyes are shrouded in darkness

as the haphazard scribbling of

Suruma

You are suffering from sleeplessness.

For, it is sleep that turns a man radiant.

In sleep he is all alone

Being one with his savior

In sleep he is blissfully unaware of Self

Immersed in Oneness.

Sleep, My Son

Rejuvenate yourself

Have yourself open up into a flower

Show yourself to your own self

Sleep, My Son, said Sufi.

தகிக்கும் சிவந்த விழிகளுடன்

"உறக்கம் தற்காலிக சுயமறத்தல் எனில்

உறக்கமின்மை என்பது சுயத்தின் ஆழிக்கூத்தா ?"

என்றான் முஸாஃபிர்

"தாறுமாறாக இடப்பட்ட

சுருமாவின் கிருக்கல்களாக

உனது கண்கள் கருமை சூழ்ந்திருக்கின்றன மகனே

நீ உறக்கமின்மையால்

தவிக்கிறாய்

உறக்கமே மனிதனைப்

பொலிவடையச் செய்கிறது

உறக்கத்தில் அவன்

தன் ரட்சகனை அன்றி

வேறொன்றல்லாத நிலையில்

தனித்திருக்கிறான்

உறக்கத்தில் அவன்

தான் எனும் சுயத்தையும் மறந்தபடி

ஏகத்தில் ஒடுங்கி நிற்கிறான்

மகனே உறங்கு

உன்னைப் புதுப்பித்துக் கொள்

உன்னை மலர வைத்துக் கொள்

உன்னை உனக்குக் காண்பித்துக் கொடு

மகனே உறங்கு" என்றார் சூஃபி

#நிஷாமன்சூர்

(2)

In the grip of intense sufferings

With feelings and emotions

Never taken into consideration

And with wishes simple and minimal

Never realized

O. the parrot of broken wings….

With the tears of your sufferings

I construct the sky

With the dense volume

of my Love Supreme

Create a wing brand new.

புறக்கணிக்கப்பட்ட மனோவுணர்வுகளுடனும்

நிறைவேறாத எளிய ஆசைகளுடனும்

பரிதவித்துக் கொண்டிருக்கும்

சிறகொடிக்கப்பட்ட கிளியே,

உன் துயரத்தின் கண்ணீரைக் கொண்டொரு

வானத்தைச் சமைக்கிறேன்

என் பேரன்பின் அடர்த்தியைக் கொண்டொரு

புதியசிறகை உற்பத்தியாக்கு.

#நிஷாமன்சூர்