YAVANIKA SRIRAM

 A POEM BY

YAVANIKA SRIRAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

While waiting for God

It had happened thus.

My dear, wonder at which century you had left me

I am still struggling for a lone line of Love Divine.

I embrace an egg

At the instant it breaks

In East the twilight sun

descends into the ocean.

By way of response

I place my lips upon your teary reddish eyes and quench my thirst

Along the river course the crops would ripen or in the spell of your growth

I was on its shore with a hook.

When the animals give birth to their calves

I witnessed in my lifetime

your placenta and water seeping at the slopes

and torrential downpour.

The Moon-juice that the fruity trees dropped

Along those boobs thousands of miles I go on foot

With the snowfall proving unbearable

late-night hours in your tight embrace

Unable to bear the summer a spring in your lips

Yes, there they dig out iron, here they cremate the corpses

There bridges for Paradise being constructed.

Till our jackfruits turn ripe

Till the heat of your urine subsides

When such demonic times draw closer

In truth during your pains periodical gripped by ages bygone

that had betrayed everything

My Love

atleast a lone line in my language

tasting bitter in my throat deep down

I would be writing somehow.

Yavanika Sriram

கடவுளுக்காக காத்திருந்த போது

இப்படி நிகழ்ந்து விட்டது

அன்பே எந்நூற்றாண்டில் கைவிட்டு போனாயோ

உன்னதமான ஒரு காதல் வரிக்கு இன்னும் தடுமாறுகிறேன்

ஒரு கோழி முட்டையை தழுவுகிறேன்

அது உடையும் நேரம் கிழக்கே

கடலிறங்குகிறது அந்திச் சூரியன்

பதிலாக உன் கண்ணீர் மல்கும் செவ் வரிப்படலங்களில் வாய் வைத்து தாகம் தீர்க்கிறேன்

நதியின் வழியில் கதிர்கள் முற்றும் அல்லது நீவளர்ந்துவந்த பருவத்தில்

ஒரு தூண்டிலுடன் அதன் கரையில் இருந்தேன்

மிருகங்கள் கன்றுகளை ஈனும் போது உன் பனிக்குடத்தையும் சரிவுகளில் நீர்க்கசிவையும் பெரும் அடைமழையையும் வாழ்நாளில் கண்டேன்

கனிமரங்கள் உதிர்த்த நிலவின் சாறு

அந்த முலைகளின் வழியே பல ஆயிரம் மைல்கள் என் கால்நடை

பனிதாங்காமல் உன்னுடன் ஜாமங்களின் இறுக்கம்

கோடை தாங்காமல் உன் இதழ்களில் ஒரு நீரூற்று

ஆமாம் அங்கே இரும்பைத்தோண்டி எடுக்கிறார்கள் இங்கே பிணங்களை எரியூட்டுகிறார்கள்

அங்கே சொர்க்கத்திற்கான பாலங்கள் கட்டப்படுகின்றன

நாம் பலாக்கள் கனியும் வரை

உனது சிறுநீர்சூடு தணியும் வரை

அப்பிடியான கொடுங்காலங்கள் நெருங்கும்போது

உண்மையில் அனைத்தையும் கைவிட்ட கடந்த காலங்கள் பற்றிய உன் விடாய் வலிகளின் போது அன்பே

ஒற்றை வரியேனும் எனது மொழியில் அது அடித்தொண்டையில் கசக்கும்படி எழுதித்தான் இருப்பேன்.

• Anaamikaa Rishi

  கவிஞருக்கு நன்றி. திருத்தங்கள் தேவையெனில் தெரிவிக்கவும். நிறைய கவிதைகள் பிடித்திருந்தும் அவை மொழிபெயர்ப்புக்குப் பிடிபடுவதில்லை. இந்தக் கவிதையும் ஒருவகையில் அப்படியே. செவ்வரிப்படலம் எதைக் குறிக்கிறது. விடாய் - தாகவிடாயா மாதவிடாயா - இப்படி நிறைய புரிந்தும் புரியாமலுமான வார்த்தைகள் வரிகள் அவற்றின் இணைவுகள்... கடலை ஒலிநயத்திற்காக ஆங்கிலத்தில் ocean ஆக மாற்றினேன் - எல்லாம் நீர்மயம் என்ற தத்துவார்த்தப் பார்வையில்! புரிந்தும் புரியாமலுமாயிருந்தும் கவிதையில் புரிந்தது உண்டாக்கிய நெகிழ்வில், மொழிபெயர்ப்பு கொஞ்சம் முன்ன பின்ன இருந்தாலும்(????) பெரியமனதுக்காரத் தோழர் யவனிகா கோபித்துக் கொள்ள மாட்டார் என்ற நம்பிக்கையில் கவிதையை மொழிபெயர்த்துப் பதிவேற்றிவிட் டேன்! நாளை மொழிபெயர்ப்பை மேலும் செம்மைப்படுத்த வழி பிறக்கும் என்று நம்புகிறேன்.

  

  3

  • Like
  •  · 
    Reply
  •  · 2w
  •  · 
    Edited
• Yavanika Sriram

  செவ்வரிப்படலம் கண்ணின் வெண்படலம்தான் தோழி

  விடாய் தாகத்திற்கும் உதிரநாட்கள் இரண்டிற்கும் ஆனதுதான்

  மிகச்சிரமமான இக்கவிதையை மொழிபெயர்க்கத்தேர்ந்தமைக்கு எனது நன்றி

  கூடார்த்தங்கள் ஆங்காங்கே உள்ள இதை மறுபடி உங்களால் எளிதாகச் செப்பனிடமுடியும்

  வாசகங்களுக்கிடையே

  சைலன்ஸ் வந்திருந்தால் அருமைதானே

  எனக்கு ஆங்கிலத்தின் நுட்பங்கள் தெரியாது

  இந்த அளவில் உங்களுக்கு அன்பும் நன்றியும் தோழமையே

MALINI MALA

 A POEM BY

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

After you had got up and left

The seat remains vacant still.

She a recent acquaintance

seems to understand something

Yet she can’t become You.

No matter whoever pleads

some spots can be given away to none

I contend

She who insists on occupying that seat

vacated by thee

argues that friendship is not just an empty word

within word.

These days

when I am wrecked

weary lost and worn out

My hands remain cold.

Yet the all too precious gooseberries

meant for thee,

scattered all over my garden _

I am not ready

to offer them to anybody.

Malini Mala

நீ எழுந்து சென்ற பின்

இன்னும் காலியாகவே இருக்கின்றது

அவ்விருக்கை.

அண்மையில் அறிமுகமானவள்

சற்றுப் புரிந்து கொண்டவள் போலிருக்கிறாள்

எனினும் அவள் நீயாகவில்லை.

யாரெவரும் யாசித்தும்

சில இடங்களை என்னால் யாருக்கும்

கொடுத்துவிட முடிவதில்லை என்கிறேன்.

உனதந்த இருக்கைக்கு அடம்பிடிப்பவள்

நட்பு வார்த்தைக்குள் அடங்கும்

வெறும் வார்த்தையல்ல என்கிறாள்

இப்போதெல்லாம்

நான் உடைவுறும் போதும்

சோர்வுறும் போதும்

என் கரங்கள் குளிர்ந்து கிடக்கின்றன

எனினும் ,

என் தோட்டம் முழுதும்

உதிர்ந்து கிடக்கும் உனக்கான

அற்புத நெல்லிக் கனிகளை

எவர்க்கும் கொடுக்க நான் தயாரவதில்லை.

PERUMAL ACHI

 A POEM BY

PERUMAL ACHI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Seeing me, a stranger viewing her countenance

The tall mirror fixed with the almirah

might’ve been a little shaken.

With a soft cloth I softly stroked and removed its worries

for the known faces lost.

Wonder how many times the previous tenants would have

looked into the mirror…

When they who were real close to it shifted place

the mirror must have remained dust-filled and dirty

for quite a few days.

It might’ve been petrified by the sweaty faces of those

who had come to paint the walls

I smiled at the mirror having sticker-dots here and there

as the sign of whitewashing

After a few weeks it changed in accordance

with my nature.

Just as the looking mirror

that transforms itself in tune with those

looking into it,

there are some of us.

Perumal Achi

•

சற்றே அதிர்ந்திருக்கக்கூடும் புதிதாக முகம் பார்க்கும் என்னைப்பார்த்து அலமாரியுடன் இணைக்கப்பட்ட ஆளுயரக்கண்ணாடி..

பழைய முகங்கள் என்னவாகின என்ற கவலைகளை மெல்லிய துணியால் ஒற்றி எடுத்தேன்.

எத்தனை முறை முகம் பார்த்தார்களோ முன்பு குடியிருந்தவர்கள்.

நல்ல நட்புடன் பழகிய அவர்கள் வேறிடம் சென்றதும் சில நாட்கள் தூசியும் அழுக்குமாக இருட்டில் இருந்திருக்கக்கூடும் அக்கண்ணாடி.

சுவர்களுக்கு வண்ணம் பூச வந்தவர்களின் வேர்வை முகங்களில் கலங்கியிருக்கலாம்.

வண்ணம் பூசிய அடையாளமாக ஆங்காங்கே பொட்டிட்டுக் கொண்ட கண்ணாடியிடம் நட்பாய் புன்னகைத்தேன்.

சில பல வாரங்களுக்குப் பிறகு என்னியல்புகளுக்கு ஏற்ப மாறிவிட்டது பார்ப்பவர்களுக்கேற்ப மாறிவிடும் அக்கண்ணாடி போலத்தான் மனிதர்கள் சிலரும்.

ILAMPIRAI

 TWO POEMS BY

ILAMPIRAI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. LET A SMALL WINDOW

REMAIN OPEN

If you feel like hating or discarding someone

Please do so…

If the person is someone who loves you dearly

give some time.

Just like throwing the cool pebbles

collected joyously from the river

with water flowing thousands of years

into another more ancient one

throwing carefully all too deep

wherefrom none

could retrieve

throw softly, one by one_

remembrances.

After barricading with iron planks

don’t you fill up the cracks instantly

Let little droplets of water scatter

till they stop on their own.

Do’t bang shut all the doors.

Let a small window remain open.

Don’t keep pouring fire.

Suffice to have an ember

Let it rage and blaze

and turn into ash

Leave it as it is

in the Fire of Time

Not alighting as thunder

upon memory alive

and sabotaging it

Turning into torrential downpour

just dissolve it and go away.

Not making the other swoon and fall

with your silence uproarious

Tell what went wrong where and

part ways.

At the least

try showing this minimal compassion

as a parting gift to the person concerned.

For whatever it be

that person loves thee.

2. NOTHING SOMETHING

Though you don’t suffer for anything

You are suffering for something.

Though none can trouble you

Someone is troubling you.

Though none can deceive thee

You are being deceived daily.

Though you who want not to come

anywhere

Seeking thee come

all and more.

That you want to live in a world where

all expectations ceased to be

You lament to the covert expectations

surrounding thee.

You keep waiting for something that is nothing

to grab thee and fly high.

Grabbing thee and flying high

when in wilderness it tears thee

and pull out your intestine

stunned you return.

Cursing the heart that forces you

who wants to do nothing

into doing some damn thing

You sit and swing

in something sans anything

with inabilities of curtailing

memories springing.

Ilampirai

# ஒன்றுமற்ற ஒன்று

நீ எதற்கும் சிரம்ப்படுவதில்லை என்றாலும்

எதற்கோ சிரம்ப்பட்டுக்கொண்டுதனிருக்கிறாய்

உன்னை யாரும்

தொந்தரவு செய்ய முடியாதென்றாலும்

யாரோ தொந்தரவு

செய்துகொண்டுதானிருக்கிறார்கள்

உன்னை யாரும்

ஏமாற்ற முடியாதென்றாலும்

நீ தினமும்

ஏமாந்துகொண்டுதானிருக்கிறாய்.

எங்கும் வரவிரும்பாத

உன்னைத்தேடி

எல்லாம் வந்துவிடுகின்றன

எதிர்பார்ப்புகள் தீர்ந்த உலகில்

வாழ விருப்பமென

சூழ்ந்து நிற்கும்

மறைமுக எதிர்பார்ப்புகளிடம்

புலம்புகிறாய்.

ஒன்றுமற்ற ஒன்று

கவ்விப் பறக்காதா என

காத்திருக்கிறாய்

கவ்விப் பறந்து

அத்துவானத்தில் வைத்து

குதறி குடல் இழுக்கையில்

பதறி திரும்பிவிடுகிறாய்

ஒன்றும் செய்ய விரும்பாத உன்னை

ஏதோ செய்து தொலைக்கும்படியான

நெஞ்சின் நிர்பந்தம் சபித்து

உட்கார்ந்து ஊஞ்சலாடுகிறாய்

ஒன்றுமற்ற ஒன்றில்

ஞாபகங்களை அமர்த்தமுடியாத

இயலாமைகளுடன்.