MARIMUTHU SIVAKUMAR's POEMS

A POEM BY 

MARIMUTHU SIVAKUMAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

NIGHT CRYING IN HUNGER

A night sans din and noise

Some cats stroll
along the roadside.

Seems like, the cats’ eyes
have surpassed the stars

Holding tight their dole-plates
beggars, here and there,
fast asleep.

Having toiled hard for twelve hours
unable to go home _
The daily-wager
half-dead

With something
for supper
tightly bundled
and tucked in the armpit _
someone…..

Marimuthu Sivakumar

March 24 at 8:31 PM •

பசியில் கரையும் இரவு.

ஆரவாரமற்ற நடுநிசி இரவு

தெருவோரத்தில் சில பூனைகளின்

நடமாட்டம்.

பூனைகளின் கண்கள்

அந்த விண் மினிகளை

மிஞ்சியதான உணர்வு

பிச்சை பாத்திர தட்டினை

தலையணையாய் இறுக்கியபடி

அங்காங்கே ஆழ் நித்திரையில்

யாசகர்கள்.

பன்னிரண்டு மணிநேர

வேலை முடித்து

வீடு செல்ல முடியாத

நாட்கூலி நடைபிணமாய்.

இரவு உணவிற்கானதை

இறுக்கி சுற்றி

தன் கக்கத்தில் திணித்தபடி

ஒருவன்.

~~~~~

(2)

HUNGER

I go carrying the palanquin
made of nights
Swallowing thousands of fireflies
it had swelled
bearing the thirst of all burden
upon the shoulders….
Out of those nights
something seemed to seep
The hunger entering stealthily
deep down the belly
lamented poisonously
Slowly I stretch the palanquin
upon the floor
The hunger inside
surging at a high velocity
turned into a deluge.

Marimuthu Sivakumar

பசி
இரவுகளால் செய்த பல்லக்கினை
சுமந்து செல்கிறேன்..
பல்லாயிர மின்மினிகளை விழுங்கி
அது திரண்டிருந்தது
சுமைகளின் தாகமெல்லாம்
தோளில் சுமந்தபடி..
அவ்விரவுகளிலிருந்து
ஏதோ கசிவதாய் உணர்கிறேன்
அடி வயிற்றில் நுழைந்த
பசி
விஷமானதாய் புலம்பியது
மெதுவாய் பல்லக்கை
தரையில் கிடத்துகிறேன்
உள்ளிருந்த பசி
உயர் தொனியில் பீச்சிட்டு
பிரளயமானது.

TAMIL MANAVALAN's POEM

A POEM BY TAMIL MANAVALAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

HALF WAY THROUGH THE CURFEW

It was with the nagging doubt of

dam being constructed all too suddenly

across the waters that gush,

the sand-bags were piled.

Though felt like the sand-bags

heaped in a rush

refused to be broken

the memory of overflowing is also absent.

Everywhere, the same…..

When there is no inflow

Where to fill and swell, O….

Without a stir,

Forgetting to flow

Calmly

turning those dry leaves that come floating

into face mask

lies crouched there

_ the Great Grand River.

ஊரடங்கின் மத்தியக் காலம்
******************************
பிரவாகத்தின் இடையே
திடீரென தடுப்பணை
ஏற்படுத்தி விடும்
சாத்தியத்தின் ஐயத்தோடு தான்
மணல் மூட்டைகள்
அடுக்கப்பட்டன
அவசர கதியில்
குவிக்கப்பட்ட மணல் மூட்டைகள்
உடைதலை மறுதலித்ததென
உணரத் தலைப்பட்ட போதினும்
நிரம்பி வழிதலின்
நினைவும்.
இல்லை.
வழியெங்கும் இது போலவே...
வரத்தேயில்லாத போது
நிறைவதாவது
வழிவதாவது...
சலனமற்று ஓட்டம் மறந்து
நிதானமாய்
நேற்றைய இயக்கத்தை
நாளைக்கு உறுதி செய்ய
மிதந்து வந்த சருகுகளை
முகக்கவசமாக்கி
முடங்கிக் கிடக்கும்
பெருநதி.

-தமிழ்மணவாளன்

KAVITHASABAPATHI's POEM

A POEM BY KAVITHASABAPATHI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SELF-SKETCHING PAINTBRUSH

Tears too, in total lock down

contained inside the eyes
due to Corona that boom
doing multiplication to our doom

•
In Time’s ledger
Pages of peril that none can bear;
Wars waged by the virus
beyond the bounds of eyes.
•
If this is the yield
It is so ordained.
If it is some evil design
the perpetrator would be damned.
•
Don’t know whether Time would
reach me to you or not.
Publish my two poem-collections.
At the peak of Corona
being across the Seas
I asked my better-half this.

NETKOLUTHASAN's POEMS

TWO POEMS BY NETKOLUTHASAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

I spread out the splinters of a Second

one by one,
Just as a diagram, nothing stirs.

except the clock-hands that move
on the wall dark-frozen.

At all the spots touched by the clock-hands
Deaths are stored.
Isolations and
Emergency care double.

None in the shades of squares.
Those who meet and disperse
along the shores of Zen river
Lovers
Night queens of the City of Casinos
No one is there.
No one is ready to share the burden
of anybody’s Cross.

These are grim, leaden days.

In the empty basket of the old man
going past with a French Pan
a bouquet.

Let it be the birthday of his better-half.

At the market some;
Some behind the shadow of lanes
with cheap wine
Some boys lifting finger to the Police.

It is because of them that this city is still alive.

Those in power
go on declaring the war against Viruses.

Tomorrow _
The First Day of Spring.

நெற்கொழு தாசன்
March 29 at 11:58 AM •
கண நேரத்தின்
சிதறலுக்குள்ளேயே விரித்துப் பார்க்கிறேன்
ஒவ்வொன்றாக,
வரைபடம்போல எதுவுமே நகரவில்லை.
இருளுறைந்த சுவரில் நகரும் முட்களைத் தவிர.
முட்கள் தொடும் புள்ளிகளிலெல்லாம்
மரணங்கள் வைப்பிலிடப்படுகின்றன
தனிமைப்படுத்தல்கள்
அவசரசிகிச்சைகள் இருமடங்காகின்றன.
சிகப்பு எச்சரிக்கை இடைவிடாது ஒலிக்கவிடப்படுகிறது.
சதுக்கங்களின் நிழல்களில் யாருமில்லை
சென்நதியின் கரையோரங்களில்
கூடிக் கலைபவர்கள்
காதலர்கள்
கேளிக்கை நகரத்தின் இரவு அரசிகள் எவருமில்லை.
யாரும் எவருடைய சிலுவைக்கும்
கைகொடுக்கத் தயாரில்லை.
கனத்த நாள்கள் இவை
பிரெஞ்சுப் பானுடன் கடக்கும்
முதியவரின் வெற்றுக் கூடைக்குள்
மலர்க்கொத்து.
துணையின் பிறந்தநாளாக இருக்கட்டும்.
அங்காடிகளில் ஒரு சிலர்.
தெருமறைவுகளில் மலிவு வைன்களுடன் சிலர்
பொலீஸுக்கு விரல் தூக்கும் சில சிறுவர்கள்
இவர்களால் தான்
இந்த நகர் சாகாதிருக்கிறது
அதிகாரத்திலிருப்பவர்கள்
கிருமிகளுக்கு எதிரான போரை
அறிவிப்பு செய்துகொண்டேயிருக்கிறார்கள்.
நாளை
வசந்தகாலத்தின் முதல் நாள்.

* * * 

(2)

The way an animal walking with thousand legs

Gradually cave in, crouching _
That’s how this city seems.

Is there anyone?

‘People mowed in different directions’
So I wrote once
Alas! Where have they gone?

The parks are being locked
for the first time.

See here, they are asking the shops and cafes
to shut.

Camus Kafka and Jean Jenet who would always
greet with a good morning and a great hug _
O, where at all they would go?

It is in these streets and lanes that
Victor Hugo wandered
saying Man would live on.

This is a damned leisure.

How many more days to wander
carrying the cooking recipes for tomorrow
stored in the mind

How many like me

Have you ever seen
a city turning deadly quiet
with none sleeping?

I can’t endure it

Who is coming
Tomorrow let’s get into some train
alight at some station
and return.

ஆயிரம் கால்களால் நடந்த மிருகமொன்று
கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தனக்குள் ஒடுங்கிப்போவதை
போலிருக்கிறது இந்த நகரம்.

யாராவது இருக்கிறீர்களா ?

திசைகளில்
அரைபடும் மனிதர்கள் என்றொருநாள் எழுதியிருந்தேன்.
எங்கே போயினர்.

பூங்காக்கள் முதல் தடவையாக பூட்டப்படுகிறது.

இதோ கடைகளையும் கஃபே விடுதிகளையும்
அடைத்துவிடச் சொல்கிறார்கள்.

காலைவணக்கம் சொல்லித் தழுவும்
Camusகாம்யூவும் காஃப்காவும்
ஜோன்ஜெனேயும் எங்கேதான் போவார்கள்

இந்த தெருக்களில் தானே விக்டர் ஹெக்கோ
மனிதன் வாழ்வான் என சொல்லித்திரிந்திருந்தான்

இது ஒரு சபிக்கப்பட்ட ஓய்வு.

தலைக்குள் அடுக்கிக்கொண்ட
நாளைய நாளின் சமையல் குறிப்புகளை
எத்தனை நாள்களுக்கு சுமந்து அலைவது..

என்னைப்போல் எத்தனை பேர்.

யாரும் உறங்காமலிருக்க,
ஒரு நகரம் அமைதியாகிப் பார்த்திருக்கிறீர்களா..

என்னால் சகிக்க இயலவில்லை
யார் வருகிறீர்கள்
நாளை ஏதாவது ஒரு தொடரூந்தில் ஏறி
எங்காவது ஒரு தரிப்பிடத்தில் இறங்கி
திரும்பி வருவோம்.

 —நெற்கொழு தாசன்.

NUHA's POEM

A POEM BY 
NUHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SIPPING THE LIGHT

The sparrow-lark that flies a kite

in the thin string of dawn
drinks the radiance
and quenches its thirst.

Chill becomes an identity
Chill becomes an anxiety
Chill turns round
and endured in the throat.

While collecting and swallowing the saliva
it goes rotating like fire-balls
Heat inside - it is sheer furnace
In

The yellow sparrow-lark
enraged
keeps pecking at the diamond-fruits
that gleam on grass-blades
and devovour them all.

Doesn’t matter.

That is an ornament
Despite its absence
in the long veins filled with the fragrance of Green
there resonates
Beauty’s gaiety.
The relentless dance of the abstract dreams
fluttering in the breeze.

Light has turned a Drink.

Niro Niyas

பானமாகிய ஒளி

உதயத்தின் மெல்லிய நூலில்
பட்டம்விடும் நெற்குருவி ஒளியை அருந்தி
தாகசாந்தி பெறுகிறது
குளிர் அடையாளமாகிறது
குளிர் அவஸ்தையாகிறது
குளிர் உருண்டையாகிறது
தொண்டைக்குள் பொறுத்துக் கொள்கிறது
எச்சில் கூட்டி விழுங்கும் போது
நெருப்புக் கோளமாய் உருண்டு செல்கிறது
உள்ளே வெம்மை. அது சூளை
அந்தரமான தகிப்பில் வெந்து குழைகிறது
மாய வனம்
புல் நுனியில் மினுங்கும் வைரப் பழங்களை
உக்கிரமாகும் மஞ்சள்க்குருவி
கொத்தித் தின்று தீர்க்கிறது
போகட்டும்
அது ஆபரணம்
அதுவல்லாத போதும் பச்சை கமகமக்கும்
நீள நரம்புகளில் ஆலாபிக்கிறது
அழகின் கொண்டாட்டம்
இளம் காற்றில் சடசடக்கும் அரூபக் கனவுகளின் தீராத நடனம்
ஒளி பானமாகிவிட்டது
நுஹா
06/03/2020