MULLAI AMUTHAN

 A POEM BY

MULLAI AMUTHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

I set myself aflame along with my poems

They are not shocked at seeing me burning

Instead

I can see them all feeling enraged

at my act of setting afire the poems

The walls of the room,

the pen I write with

blank sheets

Poems yet to be completed

The butterfly that keeps visiting every now and then

The paintings drawn on the room-wall

If only she had not left hurting me to the hilt.....

Losing these beings, things

doesn’t seem right.

Pardon me..

If the flames have saved something in some corner

Let it safely entrust it in her hands without fail

The poet remained virtuous till the very end of Time

Let this truth be known to the world once and for all.

என்னை நானே கவிதைகளுடன்

எரியூட்டிக்கொள்கிறேன்.

நான் எரிவதை கண்டு அதிர்ச்சியுறவில்லை.

மாறாக,

கவிதைகளை எரியூட்டியதில்

அனைத்துமே கோபம் கொண்டிருப்பதை உணர்கிறேன்.

அறைச்சுவர்,சன்னல்,எழுதும் பேனை,வெற்றுத்தாள்கள்,

எழுதி முடிக்கப்பெறாத கவிதைகள்...அவ்வப்போது வந்து போகும் வண்ணத்துப்பூச்சி...

அறைச் சுவரில் வரையப்பட்டிருந்த ஓவியங்கள்.

என்னைக் காயப்படுத்தாமல் அவள் செல்லாமல் இருந்திருந்தால்..

இவர்களை,இவைகளை இழந்துவிடுவது ஏற்புடையதாயில்லை.

மன்னித்து விடுங்கள்.

நெருப்பின் சுவாலை எங்காவது மூலையில்

எவற்றையாவது காப்பாற்றியிருந்தால்..

அவளிடம் சேர்ப்பிக்கட்டும்.

கவிஞனிடம் காலம் உள்ளவரைக்கும் கற்பு இருந்தது..

உண்மை உலகுக்கும் உறைக்கட்டும்.

THIRUGNANASAMPANTHAN LALITHAKOPAN

 A POEM BY

THIRUGNANASAMPANTHAN LALITHAKOPAN

Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Birds are

Memory’s Lovers

Trails

Seasons

Years

In all flights galore

With the lone strand of feather

that appears all too suddenly

from nowhere along the course

how many birds at all

one can sketch....

Each bird

an enduring mystery.

Each time I string the catapult

I cannot help remembering thee

In the wings that keep spreading

in Thousands

Millions

the stratagem for bringing you down

is the sling I own

Till that time

would continue

my vengeful Love.

பறவைகள்

நினைவின் காதலர்கள்

தடங்கள்

பருவங்கள்

ஆண்டுகள்

யாவிலும் பறத்தல்கள்

பாதையில்

சட்டென காணும்

ஒற்றை இறகினால்

எத்தனை பறவைகளைத்தான்

வரைய முடியும்

தீராத மர்மங்கள்

ஒவ்வொரு பறவையும்

கவணில் நாணேற்றும்

ஒவ்வொரு தடவையும்

நீ நினைவுக்கு வருகிறாய்

ஆயிரமாய்

இலட்சமாய்

விரியும் இறகுகளில்

என்றைக்காவது உனை

வீழ்த்தும் சூட்சுமம்

எனது கவண்

அதுவரைக்கும்

தொடரும் என்

வன்மம் நிறை நேசம்.

-லலித்தா

MARIMUTHU SIVAKUMAR

 A POEM BY

MARIMUTHU SIVAKUMAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

BUDDHA ATTAINS ‘SAMAADHI’ AGAIN

Buddha sat there feeling terribly restive

He directs his disciples to

take him to his place

and have him seated there...

The pacts made with the powers-that-be

turn them transfixed sweating profusely.

Unsettled from his tranquil state Buddha

redistributed the stolen lands...

The commoners reaching the peak of joy

stole Buddha’s Sermons

Buddha once again

attained ‘Samaadhi’ in his soil.

புத்தன் மீண்டும் சமாதியாகிறான்.

புத்தன் மன அமைதியின்றி அமர்ந்திருந்தான்.

தன்னை

தன் இருப்பிடத்திற்கு கொண்டுச் சென்று அமர்த்தும்படி

சீடர்களுக்கு உத்தரவிடுகிறான்..

அவர்கள்

தலைமைகளோடு செய்துகொண்ட ஒப்பந்தங்களால்

வியர்த்து நின்றனர்.

தன் நிலை கலைந்த புத்தன்

அபகரிக்கப்பட்ட நிலங்களை மீள் பகிர்ந்தார்..

மகிழ்வின் உச்சமடைந்த சாமானியர்கள்

புத்தனின் போதனைகளை கவர்ந்தனர்.

மீண்டும் புத்தன்

தன் மண்ணில் சமாதியானார்.

MU.RAMESH

 A POEM BY

MU.RAMESH

Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

LOVE IS BLIND....

(Poet Kaamakoeti)

Love is Blind, they say

Which is the Eye they imply...

And why....

For , plants do not fix the stem

into their blossom

with the help of sunlight.

No calf starts sucking milk

from the udder of Mother cow

holding a lantern.

Just as there is no light

in any woman’s lips

in any male thighs

Yet, it is with closed eyes

Humans copulate always

Splendidly; in supreme ecstasy.

As the Body-Space

Breath-Language

Awesome wholesome

with sensations, emotions

entwined

The Body and Soul

being one Whole

Love would enter in One and All.

The word ‘Kann’ for Eye in Tamil

is also the locative case

grammatically...

Eye of the Face

Or of the Inner Space?

Love means Tamil

Tamil means Akam, that is the Internal

Akam means Heart

Heart means Mind

Mind means You

You means I

I Mean We

They who have not learnt this Love – My Dear

Have eyes that are but ulcers!

காதலுக்கு கண்ணில்லை

கவிஞர் காமகோடி

காதலுக்கு கண்ணில்லை

என்கிறார்கள்

இவர்கள் சொல்லும்

கண் எதுவென்று தெரியவில்லை.

தாவரம் எதுவும்

சூரிய வெளிச்சத்தை பார்த்து

தன் பூவில் காம்பை

பொருத்துவதில்லை

எந்த கன்றுகுட்டியும்

கைவிளக்கின் துணைகொண்டு

தாய்மடியின் காம்பில்

வாய்வைப்பதில்லை

எந்த பெண்ணின்

உதட்டிலும் விளக்கில்லாததைபோல

ஆணின் தொடையிலும்தான் இல்லை

ஆனாலும் கண்ணைமூடிகொண்டு

அட்டகாசமாக மனிதர்கள்

புணருகிறார்கள்

உடல் வெளியாக

மூச்சுமொழியாக

மெய்

மெய்யாக மெய்யாக

உயிராக உணர்வாக

காதல் இரங்கும்.

கண் என்னும்

ஏழாம்வேற்றுமை உருபு

இடம் பொருளை கொண்டது

முகத்தின்கண்ணா

அகத்தின்கண்ணா

காதல் என்றால் தமிழ்

தமிழென்றால் அகம்

அகமென்றால் உள்ளம்

உள்ளமென்றால் மனம்

மனமென்றால்

நீ

நீயென்றால் நான்

நானென்றால் நாம்

இக்காதலை கல்லாதவர்

முகத்திரண்டும் புண்ணுடையார்.

RAMESH PREDAN

 THREE POEMS BY 

RAMESH PREDAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

IN ELEPHANT-MATING JUNGLE

I am but a simpleton

shocked at seeing in the still pond

the appearance

of the giant form

that carries the life of ant

transported into the elephant’s corpse

Though an elephant in form

In essence I creep as an ant

The form and growth of Life Ommense

is Infinite.

In the humanscape the space I filled

for my own self

is the volume of life

filled in the bodily dimensions .

Having the body as the measuring container of Life

in my eagerness to squeeze Ant inside Elephant

and Elephant inside Ant

I have become contained in thee.

As the form given to the essence of my being

You stand in front of me

Through touching thee

Firmly do I create the Formless One

all pervading

Lust is the Philosophy of Physique

Love is the Philosophy

beyond Physique.

In elephant-mating woodland

Ant too has Love Libidinous.

○ களிறு புணரும் காட்டில்

இறந்த யானையின் உடலில்

கூடுபாய்ந்த எறும்பின் உயிரைச் சுமந்து செல்லும்

பெருத்த உருவின் தோற்றத்தை

அசையாதக் குளத்தில்

கண்டு மருளும்

எளியோன் நான்

தோற்றத்தில் யானை என்றாலும்

உள்ளடக்கத்தில்

எறும்பாக ஊர்கிறேன்

அளவிட முடியாத உயிரின்

தோற்றமும் வளர்ச்சியும்

எல்லையில்லாதது

மனிதவெளியில் நான் எனக்கென நிறைத்துக்கொண்ட இடம்

உடம்பின் கனப்பரிமாணத்தில் நிரம்பிய உயிரின் அளவு

உயிரை அளவிடும் கொள்கலனாக

உடம்பைக்கொண்டு

யானைக்குள் எறும்பையும்

எறும்புக்குள் யானையையும்

திணிக்கும் ஆர்வத்தில்

உனக்குள் அடைபட்டேன்

என் உயிருக்குத் தந்த உருவமாக

என் முன்னே நிற்கிறாய்

உன்னைத் தொடுவதினூடாக

என்னில் நிறைந்த உருவிலியைத் திடமாகச் சமைக்கிறேன்

காமம் என்பது

மெய்யுள் உறையும் மெய்யியல்

காதல் என்பது

மெய்யைக் கடந்த மெய்யியல்

களிறு புணரும் காட்டில்

எறும்புக்கும் மையலுண்டு.

●

2. GOD WITH NAME UNKNOWN

With two kinds of living species of the planet called earth

Getting into each other in perfect sync

I evolved as a plant-animal.

Flying it arrived from somewhere

and at the bottom branch of the body

building nest in the shape of a basket

the bird of an alien soil

as soon as it finished constructing

flew away know not where.

Though Tree, yet my body

is made of flesh none vein and blood

With a deadly thorn of one of the twigs of nest

piercing

In the bough’s left thigh blood seeps

Bending I wipe it with the corner of the branch

Pain caused by the bird

Of what use a barren nest is?

Day after day you climb on me

Seeing the nest sans egg

you feel disappointed

Don’t you know how to mate the tree

If you mate me throughout this season

Each day i would lay egg in this nest

Having your five senses shrinking and coiling

Will you be contained there

incubating?

The solitary bird not knowing how to lay egg

renouncing the nest that it had instinctively buit returned to where it came from.

When the nest it had built

and I for laying egg

are available

why hesitate to mount on me and mate

Replicating its own self

is the spirit of the dynamics of life

A nest common to the Tree and Thee

Yes, the one built in me by that bird

- The God with name unknown

wandering all over the planet called Earth

with one flutter of wing

leaps past a continent.

○

பெயர் தெரியாத தெய்வம்

புவிக்கோளின் இருவகை உயிர்மை

ஒன்றோடொன்று ஒன்றி

தாவரவிலங்காகப் பரிணமித்தேன்

எங்கிருந்தோ பறந்துவந்து

உடம்பின் அடிமரக் கவையில்

சுள்ளிகள் கோர்த்து

கூடை வடிவில் கூடுகட்டிய வேற்று நிலப் பறவை

கட்டிமுடித்ததும் எங்கோ பறந்துவிட்டது

மரம் எனினும் எனது உடம்பு

தசை எலும்பு நரம்பு குருதியாலானது

கூட்டின் சுள்ளி ஒன்றின் கொடுமுள் தைத்து

கவையின் இடத்தொடையில் குருதி வழிகிறது

குனிந்து கிளை முனையால் துடைக்கிறேன்

பறவை செய்த வலி

வெறும் கூட்டால் பயன் என்ன?

நாள்தோறும் என்மீது ஏறுகிறாய்

முட்டை இல்லாக் கூட்டைப் பார்த்து ஏமாறுகிறாய்

மரத்தைப் புணரும் வழிவகை அறியாயோ

என்னைப் புணர்ந்தால் இப்பருவம் முழுவதும்

நாள்தோறும் இக்கூட்டில் முட்டையிடுவேன்

அதில் ஐம்புலன் சுருண்டு அடங்கி அடைக்காப்பாயா?

முட்டையிடத் தெரியாத அந்தத் தனித்த பறவை

உள்ளுணர்வால் கட்டியக் கூட்டைத் துறந்து

எங்கிருந்து வந்ததோ அங்கே திரும்பிவிட்டது

பறவை செய்தக் கூடும்

முட்டையிட நானுமிருக்க

என்னை ஏறிப்புணர என்னத் தயக்கம்?

தன்னைப் படியெடுத்துக்கொள்வதே

உயிர்ப்பொருளின் இயங்கியல் பண்பு

மரத்திற்கும் உனக்கும் பொதுவில் ஒரு கூடு

ஆம், என்னில் அந்தப் பறவை கட்டியது

புவிக்கோளகையில் சுற்றித் திரியும்

பெயர் தெரியாத தெய்வம்

ஒற்றைச் சிறகசைப்பில் கண்டம் தாண்டுகிறது.

ரமேஷ் பிரேதன்