RAGAVAPRIYAN THEJESWI

TWO POEMS BY

 RAGAVAPRIYAN THEJESWI

Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Can’t contain the floods of Vayanaadu

in the dry and parched agricultural fields of ours.

Wandering atop the mountain peaks

as elephants

all over God’s Land

The Rain.

Caught in the elephant-trunks of rain

the areca-trees and all vegetation

go scattering.

The highways paved along its trail

and the hutments

are stamped and crushed

by the battalion of rain-tusker

Unable to preserve the heavy imprints of rain-tusker

We are going to leave it into the sea

To float as hippopotamus

The Kerala elephants

are always giants

Of them while bringing some

with the help of Kumki

Losing them in Kabini or Krishnarajasagar

asking for their little ones

We have been begging our

neighbouring States

for the past several years.

That screams for alms

go on reverberating all over the firmament of Tamil Nadu

as summer-thunder unbearable.

Alas _

A post-modern tusker

losing its way

keeps wandering all over facebook these days.

Don’t take it to be a soon to die cloud

and build modern resorts in its trail .



வய நாட்டின் வெள்ளத்தை

எங்களின் காய்ந்த கடைமடை

வயற்காடுகளில்

கட்டிவைக்க முடியவில்லை..

ஒரு யானையென மலைமுகடுகளில்

அலைந்து திரிகிறது

கடவுளின் சொந்த பூமியெங்கும்

மழை..

மழையின் தும்பிக்கைகளில்

சிக்குண்டு சிதறிப்போகின்றன

பாக்குமரங்களும் பச்சையங்களும்..

அதன் வழித்தடத்தில்

வேயப்பட்ட நெடுஞ்சாலைகளை

கூரை வேய்ந்த குடிசைகளை

மிதித்தே உடைத்தெடுக்கின்றன

யானைமழைக் கூட்டம்..

பாய்ந்து வரும் யானைக்கனஅடிகளைத்

தேக்கி வைக்க முடியாமல்

மழையானையை

கடலுக்குள் நீர்யானையாய்

மிதக்கவிடப்போகிறோம்..

கேரளத்தின் யானைகள்

எப்போதுமே பிரமாண்டங்கள்...

அவற்றில் சிலவற்றை

கும்கி உதவியுடன்

கூட்டிவருகையில்

கபினியிலோ கிருஷ்ணராஜ சாகரிலோ

தொலைத்துவிட்டு..

அதன் குட்டிகளைக்கேட்டு

அண்டை மாநிலத்திடம்

சில ஆண்டுகள்

பிச்சையெடுக்கிறோம்..

அந்தப் பிச்சைப் பிளிறல்கள்

சகிக்க முடியாத

கோடையிடிகளாய்

தமிழக வானமெங்கும்

இடித்துக்கொண்டே இருக்கின்றன...

போகட்டும்

ஒரு பின் நவீன கவிதையானை

தன் வழிதவறி

முக நூலெங்கும் அலைந்துகொண்டிருக்கிறது..

அதை மரிக்கப்போகும்

மேகமென நினைத்து

அதன் வழித்தடத்தில்

நவீன விடுதிகளைக் கட்டிவிடாதீர்கள்..

ராகவபிரியன்

(2)

It was the sleep of a little girl

dwelling in the hut upon the banks of Kaveri

salvaged from the sandy muddy earth

In wakeful nights

with her star-friend

upon the sand

and rarely in the river water

She would play, sleeping.

Caution: River Cauvery is

Flooding

Tonight

in the classroom of the nearby government school

She would read lessons with her friend

But

heer sleep

and hut

might be going round and round

in the all too massive current

of the river.

Ammaayee…

While feeding the motherless little girl

and her star-friend

the smell of the wet field

mixed with the Kaveri water

would taste so delicious.

Today’s wage for planting crops

Ammaayee

would receive tomorrow.

For buying star-studs

tonight itself

the child was walking along Sky, the bazaar street

with her dear friend.

He who was fixing the ears with studs

in the thin square-cardboards

to the stars

saying ‘thirty rupees,

The little star wiped the twinkling drops of sweat.

The vendor speaking in Hindi…

will my grandma understand it

blabbered she in her sleep.

For fulfilling the child’s wish

her grandma turned thirty rupees –

all that she had _

into earrings.

With her friend swinging

in her ears

Tea boiled

in Ammaayee’s lament.

For he who spoke in Hindi

the language of hunger appeared to be all too familiar.

Not only for the grandma but also for her grand-daughter he bought Tea

and despite losing twenty rupees

laughed heartily…..

When in the morning everybody

evincing surprise

told Ammaayyee that

Mother Kaveri

paid her obeisance to the little girl’s hut

touching its feet

sulking that none had noticed

her friend

swinging in her ears

the little girl

is sleeping



மணற்தரையினின்று மீண்ட

கரைமீதான குடிசைமகளின்

தூக்கம் அது..

விழித்த இரவுகளில்

நட்சத்திரத் தோழியுடன்

மணலிலும் எப்போதாவது

ஆற்று நீரிலும்

விளையாடுவாள் உறங்கியபடியே..

காவிரியின் வெள்ள எச்சரிக்கை...

இன்றிரவு

அருகிருக்கும் அரசுப்பள்ளியின்

வகுப்பறையில்

தோழியுடன் பாடம்படிக்கலாம்..

ஆனால்

அவளின் உறக்கமும்

குடிசையும்

வெள்ளத்தின் ஆகப்பெரிய

சுழலுக்குள்

சுற்றிக் கொண்டிருக்கக்கூடும்..

அம்மாயி..

அம்மாயில்லாத அவளுக்கும்

நட்சத்திரத் தோழிக்கும்

சோறூட்டிக் கொண்டிருக்கையில்

அவள் கையின்

வயற்சேற்று வாசம்

காவிரியின் நீர்கலந்து

அத்தனை ருசியாயிருக்கும்..

இன்றைய நடவுக்காசு

அம்மாயிக்கு

நாளை கிடைக்கும்..

இன்றிரவே..

நட்சத்திரக் கம்மல்

வாங்க கடைவீதிவானில்

தோழியுடன் நடந்துகொண்டிருந்தாள்

குழந்தை..

கம்மல் அட்டைகளில்

தோடுடைய செவிகளை

நட்சத்திரங்களுக்குப்

பொருத்திக்கொண்டிருந்தவன்

முப்பது உரூபாயெனச் சொல்ல...

சின்ன நட்சத்திரம்

சோபைவியர்வையைத்

துடைத்துக்கொண்டது..

விற்பவன் இந்தியில் பேச..

பாட்டிக்குப் புரியுமா

என உறக்கத்தில் பிதற்றினாள்..

குழந்தையின் ஆசைக்கு

இருந்த முப்பது உரூபாவை

கம்மலாய் மாற்றினாள் பாட்டி..

அவளின் காதுகளில்

தோழி ஊஞ்சலாட..

அம்மாயி புலம்பலில்

தேனீர் கொதித்தது..

இந்தியில் பேசியவனுக்கு

பட்டினி மொழியும்

பரிச்சயம் போலும்...

பாட்டிக்கு மட்டுமல்ல

பேத்திக்கும் தேனீர்வாங்கி

இருபது உரூபா

இழந்தும் சிரித்தான்...

குழந்தையின் குடிசை வாசலை

காவிரி தொட்டுக் கும்பிட்டதாய்

அம்மாயியிடம்

அத்தனை பேரும்

காலையில் ஆச்சரியம் காட்ட...

அவளின் காதில் ஆடிக்கொண்டிருக்கும்

தோழியை

யாரும் கண்டுகொள்ளாத கோபத்தில்

குழந்தை உறங்கிக்கொண்டிருக்கிறாள்...

ராகவபிரியன்

(2)

In the hanging eyes of the bats

the rainbow would appear as horse-shoe.

For the mouse that had got inside a paddy-sack

Coming out would prove exile!

For the peacock seeing rain-clouds

the noise of thunder would prove discordant

making it think that its dancing feet were being broken

Before death

should tie the shoe atleast once, they say.

For running and dancing with no wear and tear

the mouse and the peacock do bat-like penance....

It was on the tip of arrow shot from the rainbow

their fate was written!

வெளவால்களின்

தொங்கும்கண்களில்

வானவில்குதிரைலாடமாய்த்தெரியும்!

நெல்மூட்டையுட்புகுந்த

சுண்டெலிக்குவெளியேறுவது

நாடுகடத்துவதாய்தெரியும்..!

மழைமேகம்கண்டமயிலுக்கு

இடியோசைஅபஸ்வரமாகி

ஆட்டக்கால்கள்ஒடிக்கப்படுவதாய்நினைக்கும்!

இறப்பதற்குமுன்ஒருமுறையாவது

லாடம்கட்டிக்கொள்ளவேண்டுமாம்..

தேய்மானமின்றிஓடவும்ஆடவும்

சுண்டெலியும்மயிலும்

வெளவால்தவமியற்ற...

வானவில்லில்இருந்துஎய்யப்பட்ட

அம்பின்முனையில்தான்

அவர்களின்விதிஎழுதியிருந்தது..!!

ராகவபிரியன்

RAJAJI RAJAGOPALAN

 A POEM BY

RAJAJI RAJAGOPALAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

IF I WERE TO SEE GOD….

I would ask for a new world

One and the same language the world over

I would ask for nations sans boundaries

Ethnic groups sans enemies

I would ask for a reign where justice reigns supreme

I would ask for justice without laws

Leaders with no warring tendencies

_ being benign and benevolent rulers

I would ask for a casteless society

Towns and villages sans hutments

Strangers not ungrateful

Friends not selfish

I would ask for kith and kin

who eat with one and all

In their place

Being well-knit in harmony

I would ask those haves to share what they have

And the have-nots to strive hard

I would ask for houses without fences

Hearts not fake

Those kindhearted ones helping voluntarily

And patrons donating all too generously.

I would ask for the flood to subside

Volcano to be contained within itself

I would ask the wind and rain to be merciful

And all the oceans to stay tranquil

I would ask for the pride of the sea not to be

The lashing rain to be contained

The fire of the thunders to extinguish

Nature’s fury to cool down

I would ask for the ozone world to be saved

The harmful gases to be removed

I would ask for the ecological safety

And those muddy to learn things goody.

I would ask for the rain forests to flourish

So also the wealth of minerals

I would ask for the oil riches to spring and swell

And for Nature’s bounty to be shared well.

I would ask for the frontier region to turn frozen

I would ask for the polar bears to multiply

I would ask for the snow-species to live on

And the chill forests to be preserved.

I would ask for the deadly bacteria to be wiped out

I would ask for the planets to be organized

I would ask for global warming to go down

I would ask for the oceans’ surface not to rise.

*** *** ***

I would ask for the rights of the working class

I would ask those reveling to realize

I would ask for the workers to join hands and unite

And to have equal share of the wealth of the world.

I would ask for an exclusive land for the Tamils

And peace and harmony to prevail there

I would ask for the love of war to rot.

and people with empathy to speak and interact.

I would ask for shrines without doors

And arts to flourish in temples

I would ask for religions sans priests

And for the coatings of religions to come off.

I would ask for Thirukkural in every household

And poems free from the ritualistic grammar

And for music to embellish our lives

I would ask for library everywhere

*** *** ***

I would ask for patience in parents

And compliance in children

Simplicity in women

And courteous disposition in the elders.

I would ask for zeal and fervor in the youth

For being kind to the have-nots

I would ask for the efforts of the poor to bear fruit

I would ask for those leading a life of begging

to become extinct.

I would ask for modesty in the better-half

Love in the heart of he who embraces

I would ask for the same heart day and night

And patience and tolerance in the behavior of both upright

*** *** ***

I would ask for rights to women

To enumerate virtue for men

I would ask for a way to know my wife’s thoughts

And to respect her womanhood and motherhood.

I would ask for an exclusive god for Love

And kindness in the hearts of young women

Would ask for young men to be compassionate to them

Would ask for decorum even in illicit love

Oh, I would ask for humans

whom Humanity hails and salutes!

இறைவனைக் கண்டால்….

இனியொரு புதிய உலகினைக் கேட்பேன்

உலக்ம் முழுவதும் ஒரே மொழி கேட்பேன்

எல்லைகள் அற்ற நாடுகள் கேட்பேன்

எதிரிகள் இல்லா இனங்களைக் கேட்பேன்

சமத்துவ நெறியில் அரசொன்று கேட்பேன்

சட்டங்களில்லா நீதியைக் கேட்பேன்

போர்க்குணமற்ற தலைவர்கள் கேட்பேன்

பாராளுவதிலும் பெருந்தன்மை கேட்பேன்

சாதிகள் ஒழிந்த சமுதாயம் கேட்பேன்

சேரிகளில்லா ஊர்களைக் கேட்பேன்

செய்நன்றி மறவா அயலவர் கேட்பேன்

சுயநலம் கருதா நண்பர்கள் கேட்பேன்

ஊரோடு உண்ணும் உறவினர் கேட்பேன்

உறவினரிடையே இணக்கத்தைக் கேட்பேன்

பொருளுடையோர்கள் பகிர்ந்திடக் கேட்பேன்

பொருளில்லாதோர் முயன்றிடக் கேட்பேன்

வேலிகளில்லா வீடுகள் கேட்பேன்

போலிகளற்ற இதயங்கள் கேட்பேன்

பரிந்தே உதவும் தொண்டர்கள் கேட்பேன்

வாரிக் கொடுக்கும் வள்ளல்கள் கேட்பேன்

ஆற்றினில் வெள்ளம் அடங்கிடக் கேட்பேன்

எரிமலை தன்னுள் ஒடுங்கிடக் கேட்பேன்

காற்றிலும் மழையிலும் கருணையைக் கேட்பேன்

சமுத்திரம் அனைத்திலும் சாந்தியைக் கேட்பேன்

ஆழியின் அகந்தை அழிந்திடக் கேட்பேன்

மாரியின் சீற்றம் முடங்கிடக் கேட்பேன்

இடிகளின் அக்கினி அணைந்திடக் கேட்பேன்

ஊழியின் உக்கிரம் ஆறிடக் கேட்பேன்

ஓசோன் உலகைக் காத்திடக் கேட்பேன்

அழுக்கு வாய்வுகள் அழிந்திடக் கேட்பேன்

சூழலின் தூய்மை போற்றிடக் கேட்பேன்

சேற்றினைக் கழிப்போர் கற்றிடக் கேட்பேன்

மாரிக்காடுகள் செழித்திடக் கேட்பேன்

தாதுக்கள் திரவியம் தழைத்திடக் கேட்பேன்

எண்ணேய் வளங்கள் ஊறிடக் கேட்பேன்

இயற்கையின் செல்வம் பகிர்ந்திடக் கேட்பேன்

தூந்தர பூமி உறைந்திடக் கேட்பேன்

துருவக் கரடிகள் தளைத்திடக் கேட்பேன்

உறைபனி விலங்குகள் வாழ்ந்திடக் கேட்பேன்

குளிர்நிலக் காடுகள் காத்திடக் கேட்பேன்.

உயிர்கொல்லிக் கிருமிகள் அழிந்திடக் கேட்பேன்

அண்டத்துக் கோளங்கள் ஒழுங்கினைக் கேட்பேன்’

அகிலத்து வெம்மை தணிந்திடக் கேட்பேன்

ஆழியின் மட்டம் அடங்கிடக் கேட்பேன்

*** *** ***

உழைக்கும் மக்கள் உரிமை கேட்பேன்

உண்டு களிப்போர் உணர்ந்திடக் கேட்பேன்

பாட்டாளி வர்க்கம் இணைந்திடக் கேட்பேன்

பாரினில் செல்வம் பகிர்ந்திடக் கேட்பேன்

தமிழருக்கென்று நிலமொன்று கேட்பேன்

நிலத்தினில் ஒற்றுமை நிலவிடக் கேட்பேன்

போரினில் நாட்டம் போய்விடக் கேட்பேன்

பரிந்துணர் நெஞ்சுடன் பேசிடக் கேட்பேன்

கதவுகள் இல்லாக் கோயில்கள் கேட்பேன்

கோயிலில் கலைகள் வளர்ந்திடக் கேட்பேன்

சாமிமார் இல்லாச் சமயங்கள் கேட்பேன்

சமயங்கள் சாயங்கள் கலைந்திடக் கேட்பேன்

இல்லங்கள் அனைத்திலும் திருக்குறள் கேட்பேன்

இலக்கணமற்ற கவிதைகள் கேட்பேன்

இசையினில் வாழ்வு இயைந்திடக் கேட்பேன்

ஊரெங்கும் நூலகம் அமைந்திடக் கேட்பேன்.

*** *** ***

பெற்றோர்களிடத்தே பொறுமையைக் கேட்பேன்

பிள்ளைகளிடத்தே பணிவினைக் கேட்பேன்

பெண்களிடத்தே எளிமையைக் கேட்பேன்

பெரியோரிடத்தே பண்பினைக் கேட்பேன்.

இளைஞர்கள் மத்தியில் எழுச்சியைக் கேட்பேன்

இல்லாதோர்க்கும் இரங்கிடக் கேட்பேன்

ஏழைகள் முயற்சியில் ஏற்றத்தைக் கேட்பேன்

இரந்தே வாழ்பவர் ஒழிந்திடக் கேட்பேன்

அகமுடையாளிடம் அடக்கத்தைக் கேட்பேன்

அணைப்பசன் மனதில் அன்பினைக் கேட்பேன்

இரவிலும் பகலிலும் ஒருமனம் கேட்பேன்

இருவரின் போக்கிலும் பொறுமையைக் கேட்பேன்

பெண்களுக்குரிமை பிறப்பிக்கக் கேட்பேன்

ஆண்களின் கற்பு உரைத்திடக் கேட்பேன்

மனையாளின் மனதை அறிந்திடக் கேட்பேன்

மங்கையைத் தாயாய் மதித்திடக் கேட்பேன்

காதலுக்கென்றொரு கடவுளைக் கேட்பேன்

கன்னியர் நெஞ்சினில் கருணையைக் கேட்பேன்

காளையர் பெண்களைப் பரிந்திடக் கேட்பேன்

களவியல் வாழ்விலும் கண்ணியம் கேட்பேன்.

மானுடம் மதிக்கும் மனிதர்கள் கேட்பேன்!

மணற்காடர்(ராஜாஜி ராஜகோபாலன்)

'RISHI' (Latha Ramakrishnan)

 TWO POEMS BY

'RISHI'

(Latha Ramakrishnan)

(*Translated into English by the Poet)

1. STAGE

On the dais

and in the rows of seats _

everywhere men and women,

including those invisible in the empty ones,

each a separate horizon

simultaneously, in unison

each intent on playing the assigned role

to perfection….

Friend

Foe

Freak

Fool…

Hole after hole we dig

deep and deeper

but to unearth never

the whole….

Curtain raises;

Words flow -

Torrential;

Terribly superficial;

Heartfelt;

Hyperboles;

Sensible;

Sweet nonsense;

Slightly sarcastic;

Sugar-coated;

Bitter-tinged;

Hope-filled;

Heartrending;

Faces with hearts reflected

Wholly or partly

Fill the auditorium....

As everything else

this show too comes to a close.

Accompanied by melting moments

I step into the lane;

with night glistening

start walking in the rain.

அரங்கம்

மேடையில் _

கீழே வரிசையாக இருந்த இருக்கைகளில் _

எங்கு பார்த்தாலும் ஆண்களும் பெண்களும்,

அங்கிருந்த காலி நாற்காலிகளில்

அருவமாயிருந்தவர்கள் உட்பட…..

ஒவ்வொருவரும் ஒரு தனி தொடுவானம்

அதே சமயம், ஒருங்கிணைந்தும்.

அவரவருக்கென்று தரப்பட்டிருக்கும் பாத்திரத்தை

அப்பழுக்கற்று நடிக்கும் அதிமுனைப்போடு…..

நண்பன்

எதிரி

வினோதன்

முட்டாள்

குழி குழியாய்த் தோண்டிக்கொண்டிருக்கிறோம் நாம்

ஆழமாய் இன்னும் ஆழமாய்

ஒருபோதும் முழுமையை அகழ்ந்தெடுக்கலாகாமல்

திரை மேலேறுகிறது;

சொற்கள் பொங்கிப்பாய்கின்றன;

வெள்ளமாய்

கள்ளமாய்

அதி மேலோட்டமாய்

ஆத்மார்த்தமாய்

உயர்வுநவிற்சிகள்;

பக்குவமானவை;

இனிய உளறல்கள்;

சிறிதே எள்ளலுடன்;

மேலே இனிப்பு தடவப்பட்டவை;

கசப்புத் தோய்ந்தவை;

நம்பிக்கை தளும்புவன;

இதயத்தை பிளப்பன.

தத்தம் இதயம் முழுமையாகவோ பகுதியளவோ

பிரதிபலிக்கின்ற முகங்கள்

அரங்கை நிறைக்கின்றன.

எல்லாவற்றையும் போலவே

இந்த நிகழ்வும் முடிவுக்கு வருகிறது.

உருகும் தருணங்களோடு

குறுகலான சந்தொன்றில் நுழைகிறேன்.

இருள் மின்ன

நடக்கலானேன் மழையில்.

2. CRUELLY ENTHRALLING

Getting inside the room hastily

Taking the seat

He glanced at the doorway accidentally.

An all too tiny worm stood there

Rising in a delicate swirl.

For a moment he took it to be

Its dance of ecstasy….

Then it dawned….

It was on the throes of death

crushed under hurrying feet…

Worlds apart, wondering what to do

He turned away – appalled

Bemoaning

O, what a cruelly enthralling Vanity Fair

Life is…..

குரூர வசீகரம்

அவசர அவசரமாய் அறைக்குள் நுழைந்து

இருக்கையில் அமர்ந்தவர் யதேச்சையாய்

வாயில்பக்கம் பார்க்க

அங்கே ஒரு நுண்ணிய புழு

அதிநளினமாய்ச் சுழன்றபடி....

ஒரு கணம் அதையோர் அதிபரவச நடனமாகக் கண்டார்.

மறுகணம் புரிந்தது….

விரையுங்கால்களில் மிதிபட்டுஅது இறந்துகொண்டிருப்பது.

இணை[ப்பற்ற

இருவேறு உலகங்களாய்

செய்வதறியாமல் அப்பால் திரும்பிக்கொண்டார்

கதிகலங்கி யனத்தியபடி:

”ஐயோ, என்னவொரு

குரூர வசீகரக் கண்காட்சி

இந்த வாழ்க்கை”