RAJAJI RAJAGOPALAN

 A POEM BY

RAJAJI RAJAGOPALAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

IF I WERE TO SEE GOD….

I would ask for a new world

One and the same language the world over

I would ask for nations sans boundaries

Ethnic groups sans enemies

I would ask for a reign where justice reigns supreme

I would ask for justice without laws

Leaders with no warring tendencies

_ being benign and benevolent rulers

I would ask for a casteless society

Towns and villages sans hutments

Strangers not ungrateful

Friends not selfish

I would ask for kith and kin

who eat with one and all

In their place

Being well-knit in harmony

I would ask those haves to share what they have

And the have-nots to strive hard

I would ask for houses without fences

Hearts not fake

Those kindhearted ones helping voluntarily

And patrons donating all too generously.

I would ask for the flood to subside

Volcano to be contained within itself

I would ask the wind and rain to be merciful

And all the oceans to stay tranquil

I would ask for the pride of the sea not to be

The lashing rain to be contained

The fire of the thunders to extinguish

Nature’s fury to cool down

I would ask for the ozone world to be saved

The harmful gases to be removed

I would ask for the ecological safety

And those muddy to learn things goody.

I would ask for the rain forests to flourish

So also the wealth of minerals

I would ask for the oil riches to spring and swell

And for Nature’s bounty to be shared well.

I would ask for the frontier region to turn frozen

I would ask for the polar bears to multiply

I would ask for the snow-species to live on

And the chill forests to be preserved.

I would ask for the deadly bacteria to be wiped out

I would ask for the planets to be organized

I would ask for global warming to go down

I would ask for the oceans’ surface not to rise.

*** *** ***

I would ask for the rights of the working class

I would ask those reveling to realize

I would ask for the workers to join hands and unite

And to have equal share of the wealth of the world.

I would ask for an exclusive land for the Tamils

And peace and harmony to prevail there

I would ask for the love of war to rot.

and people with empathy to speak and interact.

I would ask for shrines without doors

And arts to flourish in temples

I would ask for religions sans priests

And for the coatings of religions to come off.

I would ask for Thirukkural in every household

And poems free from the ritualistic grammar

And for music to embellish our lives

I would ask for library everywhere

*** *** ***

I would ask for patience in parents

And compliance in children

Simplicity in women

And courteous disposition in the elders.

I would ask for zeal and fervor in the youth

For being kind to the have-nots

I would ask for the efforts of the poor to bear fruit

I would ask for those leading a life of begging

to become extinct.

I would ask for modesty in the better-half

Love in the heart of he who embraces

I would ask for the same heart day and night

And patience and tolerance in the behavior of both upright

*** *** ***

I would ask for rights to women

To enumerate virtue for men

I would ask for a way to know my wife’s thoughts

And to respect her womanhood and motherhood.

I would ask for an exclusive god for Love

And kindness in the hearts of young women

Would ask for young men to be compassionate to them

Would ask for decorum even in illicit love

Oh, I would ask for humans

whom Humanity hails and salutes!

இறைவனைக் கண்டால்….

இனியொரு புதிய உலகினைக் கேட்பேன்

உலக்ம் முழுவதும் ஒரே மொழி கேட்பேன்

எல்லைகள் அற்ற நாடுகள் கேட்பேன்

எதிரிகள் இல்லா இனங்களைக் கேட்பேன்

சமத்துவ நெறியில் அரசொன்று கேட்பேன்

சட்டங்களில்லா நீதியைக் கேட்பேன்

போர்க்குணமற்ற தலைவர்கள் கேட்பேன்

பாராளுவதிலும் பெருந்தன்மை கேட்பேன்

சாதிகள் ஒழிந்த சமுதாயம் கேட்பேன்

சேரிகளில்லா ஊர்களைக் கேட்பேன்

செய்நன்றி மறவா அயலவர் கேட்பேன்

சுயநலம் கருதா நண்பர்கள் கேட்பேன்

ஊரோடு உண்ணும் உறவினர் கேட்பேன்

உறவினரிடையே இணக்கத்தைக் கேட்பேன்

பொருளுடையோர்கள் பகிர்ந்திடக் கேட்பேன்

பொருளில்லாதோர் முயன்றிடக் கேட்பேன்

வேலிகளில்லா வீடுகள் கேட்பேன்

போலிகளற்ற இதயங்கள் கேட்பேன்

பரிந்தே உதவும் தொண்டர்கள் கேட்பேன்

வாரிக் கொடுக்கும் வள்ளல்கள் கேட்பேன்

ஆற்றினில் வெள்ளம் அடங்கிடக் கேட்பேன்

எரிமலை தன்னுள் ஒடுங்கிடக் கேட்பேன்

காற்றிலும் மழையிலும் கருணையைக் கேட்பேன்

சமுத்திரம் அனைத்திலும் சாந்தியைக் கேட்பேன்

ஆழியின் அகந்தை அழிந்திடக் கேட்பேன்

மாரியின் சீற்றம் முடங்கிடக் கேட்பேன்

இடிகளின் அக்கினி அணைந்திடக் கேட்பேன்

ஊழியின் உக்கிரம் ஆறிடக் கேட்பேன்

ஓசோன் உலகைக் காத்திடக் கேட்பேன்

அழுக்கு வாய்வுகள் அழிந்திடக் கேட்பேன்

சூழலின் தூய்மை போற்றிடக் கேட்பேன்

சேற்றினைக் கழிப்போர் கற்றிடக் கேட்பேன்

மாரிக்காடுகள் செழித்திடக் கேட்பேன்

தாதுக்கள் திரவியம் தழைத்திடக் கேட்பேன்

எண்ணேய் வளங்கள் ஊறிடக் கேட்பேன்

இயற்கையின் செல்வம் பகிர்ந்திடக் கேட்பேன்

தூந்தர பூமி உறைந்திடக் கேட்பேன்

துருவக் கரடிகள் தளைத்திடக் கேட்பேன்

உறைபனி விலங்குகள் வாழ்ந்திடக் கேட்பேன்

குளிர்நிலக் காடுகள் காத்திடக் கேட்பேன்.

உயிர்கொல்லிக் கிருமிகள் அழிந்திடக் கேட்பேன்

அண்டத்துக் கோளங்கள் ஒழுங்கினைக் கேட்பேன்’

அகிலத்து வெம்மை தணிந்திடக் கேட்பேன்

ஆழியின் மட்டம் அடங்கிடக் கேட்பேன்

*** *** ***

உழைக்கும் மக்கள் உரிமை கேட்பேன்

உண்டு களிப்போர் உணர்ந்திடக் கேட்பேன்

பாட்டாளி வர்க்கம் இணைந்திடக் கேட்பேன்

பாரினில் செல்வம் பகிர்ந்திடக் கேட்பேன்

தமிழருக்கென்று நிலமொன்று கேட்பேன்

நிலத்தினில் ஒற்றுமை நிலவிடக் கேட்பேன்

போரினில் நாட்டம் போய்விடக் கேட்பேன்

பரிந்துணர் நெஞ்சுடன் பேசிடக் கேட்பேன்

கதவுகள் இல்லாக் கோயில்கள் கேட்பேன்

கோயிலில் கலைகள் வளர்ந்திடக் கேட்பேன்

சாமிமார் இல்லாச் சமயங்கள் கேட்பேன்

சமயங்கள் சாயங்கள் கலைந்திடக் கேட்பேன்

இல்லங்கள் அனைத்திலும் திருக்குறள் கேட்பேன்

இலக்கணமற்ற கவிதைகள் கேட்பேன்

இசையினில் வாழ்வு இயைந்திடக் கேட்பேன்

ஊரெங்கும் நூலகம் அமைந்திடக் கேட்பேன்.

*** *** ***

பெற்றோர்களிடத்தே பொறுமையைக் கேட்பேன்

பிள்ளைகளிடத்தே பணிவினைக் கேட்பேன்

பெண்களிடத்தே எளிமையைக் கேட்பேன்

பெரியோரிடத்தே பண்பினைக் கேட்பேன்.

இளைஞர்கள் மத்தியில் எழுச்சியைக் கேட்பேன்

இல்லாதோர்க்கும் இரங்கிடக் கேட்பேன்

ஏழைகள் முயற்சியில் ஏற்றத்தைக் கேட்பேன்

இரந்தே வாழ்பவர் ஒழிந்திடக் கேட்பேன்

அகமுடையாளிடம் அடக்கத்தைக் கேட்பேன்

அணைப்பசன் மனதில் அன்பினைக் கேட்பேன்

இரவிலும் பகலிலும் ஒருமனம் கேட்பேன்

இருவரின் போக்கிலும் பொறுமையைக் கேட்பேன்

பெண்களுக்குரிமை பிறப்பிக்கக் கேட்பேன்

ஆண்களின் கற்பு உரைத்திடக் கேட்பேன்

மனையாளின் மனதை அறிந்திடக் கேட்பேன்

மங்கையைத் தாயாய் மதித்திடக் கேட்பேன்

காதலுக்கென்றொரு கடவுளைக் கேட்பேன்

கன்னியர் நெஞ்சினில் கருணையைக் கேட்பேன்

காளையர் பெண்களைப் பரிந்திடக் கேட்பேன்

களவியல் வாழ்விலும் கண்ணியம் கேட்பேன்.

மானுடம் மதிக்கும் மனிதர்கள் கேட்பேன்!

மணற்காடர்(ராஜாஜி ராஜகோபாலன்)

'RISHI' (Latha Ramakrishnan)

 TWO POEMS BY

'RISHI'

(Latha Ramakrishnan)

(*Translated into English by the Poet)

1. STAGE

On the dais

and in the rows of seats _

everywhere men and women,

including those invisible in the empty ones,

each a separate horizon

simultaneously, in unison

each intent on playing the assigned role

to perfection….

Friend

Foe

Freak

Fool…

Hole after hole we dig

deep and deeper

but to unearth never

the whole….

Curtain raises;

Words flow -

Torrential;

Terribly superficial;

Heartfelt;

Hyperboles;

Sensible;

Sweet nonsense;

Slightly sarcastic;

Sugar-coated;

Bitter-tinged;

Hope-filled;

Heartrending;

Faces with hearts reflected

Wholly or partly

Fill the auditorium....

As everything else

this show too comes to a close.

Accompanied by melting moments

I step into the lane;

with night glistening

start walking in the rain.

அரங்கம்

மேடையில் _

கீழே வரிசையாக இருந்த இருக்கைகளில் _

எங்கு பார்த்தாலும் ஆண்களும் பெண்களும்,

அங்கிருந்த காலி நாற்காலிகளில்

அருவமாயிருந்தவர்கள் உட்பட…..

ஒவ்வொருவரும் ஒரு தனி தொடுவானம்

அதே சமயம், ஒருங்கிணைந்தும்.

அவரவருக்கென்று தரப்பட்டிருக்கும் பாத்திரத்தை

அப்பழுக்கற்று நடிக்கும் அதிமுனைப்போடு…..

நண்பன்

எதிரி

வினோதன்

முட்டாள்

குழி குழியாய்த் தோண்டிக்கொண்டிருக்கிறோம் நாம்

ஆழமாய் இன்னும் ஆழமாய்

ஒருபோதும் முழுமையை அகழ்ந்தெடுக்கலாகாமல்

திரை மேலேறுகிறது;

சொற்கள் பொங்கிப்பாய்கின்றன;

வெள்ளமாய்

கள்ளமாய்

அதி மேலோட்டமாய்

ஆத்மார்த்தமாய்

உயர்வுநவிற்சிகள்;

பக்குவமானவை;

இனிய உளறல்கள்;

சிறிதே எள்ளலுடன்;

மேலே இனிப்பு தடவப்பட்டவை;

கசப்புத் தோய்ந்தவை;

நம்பிக்கை தளும்புவன;

இதயத்தை பிளப்பன.

தத்தம் இதயம் முழுமையாகவோ பகுதியளவோ

பிரதிபலிக்கின்ற முகங்கள்

அரங்கை நிறைக்கின்றன.

எல்லாவற்றையும் போலவே

இந்த நிகழ்வும் முடிவுக்கு வருகிறது.

உருகும் தருணங்களோடு

குறுகலான சந்தொன்றில் நுழைகிறேன்.

இருள் மின்ன

நடக்கலானேன் மழையில்.

2. CRUELLY ENTHRALLING

Getting inside the room hastily

Taking the seat

He glanced at the doorway accidentally.

An all too tiny worm stood there

Rising in a delicate swirl.

For a moment he took it to be

Its dance of ecstasy….

Then it dawned….

It was on the throes of death

crushed under hurrying feet…

Worlds apart, wondering what to do

He turned away – appalled

Bemoaning

O, what a cruelly enthralling Vanity Fair

Life is…..

குரூர வசீகரம்

அவசர அவசரமாய் அறைக்குள் நுழைந்து

இருக்கையில் அமர்ந்தவர் யதேச்சையாய்

வாயில்பக்கம் பார்க்க

அங்கே ஒரு நுண்ணிய புழு

அதிநளினமாய்ச் சுழன்றபடி....

ஒரு கணம் அதையோர் அதிபரவச நடனமாகக் கண்டார்.

மறுகணம் புரிந்தது….

விரையுங்கால்களில் மிதிபட்டுஅது இறந்துகொண்டிருப்பது.

இணை[ப்பற்ற

இருவேறு உலகங்களாய்

செய்வதறியாமல் அப்பால் திரும்பிக்கொண்டார்

கதிகலங்கி யனத்தியபடி:

”ஐயோ, என்னவொரு

குரூர வசீகரக் கண்காட்சி

இந்த வாழ்க்கை”

NESAMITHRAN

 FIVE POEMS BY

NESAMITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. SHE WHO COUNTS THE CLOUDS

The movements of the snake falling into the water with thorn twisted and pierced through

resembles the voice-tract of the wolf looking up at the moon and speaking.

Under the circus-tent floating in the flooded city

the cage with animal that knows swimming

keeps sinking gradually

At the entrance of Stem Cell Bank

the saliva oozing out of the

autism - afflicted mentally deranged female

counting the clouds,

conversing with soothing silence

drips

on the amulet made of umbilical cord

Upon the wait atop the beak that would peck at and open it

at the close of the final day,

remains the bird with yet to grow fluffs.

Standing in front of the receiver

the dumb bar-worker is smoking

his own song.

மேகங்களை எண்ணும் பெண்

நேசமித்ரன்

பிசகி ஏறிய முள்ளுடன்

நீரில் வீழும் பாம்பின் உடல்மொழி,

முழுநிலா பார்த்துப் பேசும்

ஓநாயின்

குரல்பாதையை ஒத்திருக்கிறது.

வெள்ளம் வந்த நகரத்தில்

மிதக்கும் சர்க்கஸ் கூடாரத்தின் கீழ்

நீந்தத் தெரிந்த மிருகம் உள்ள கூண்டு

மெல்ல மூழ்கியபடி

ஸ்டெம் செல் வங்கியின் வாசலில்

பதனத் தைலமிடப்பட்ட

மௌனத்திடம் கதைத்தபடி

மேகங்களை எண்ணுகிற ஆட்டிசப் பிச்சியின்

கடைவாயிழுகும் நீர்

சொட்டுகிறது

தொப்பூல் கொடி

அடைத்து செய்த தாயத்தின் மீது

இறுதிநாள் அடைக்குப் பின்

தன்னைக் கொத்தித்திறக்கும்

அலகின் மீதான காத்திருப்பிலிருக்கிறது

இன்னும் ரோமம் முளைக்காதப் பறவை

ஒலிவாங்கியின் முன் நின்று

புகைத்துக் கொண்டிருக்கிறான்

ஊமை பார்ஊழியன்

தன் பாடலை

2. SKY’S GOOSEBUMPS

These stars are the goosebumps that come

when in the foreplay of a communion

I ecstatically caress a body

set afire in an attempt at self-immolation

but yet survived

This crescent moon is the hanging- out tongue

of the watch dog

of a wine-shop opened at

early morn

that stretches its limbs

with head shaking

and front legs leaning backward

the lilies blossomed in the nakedness of the pond

resembles the fiery-eyed incense-sticks

emitting smoking on a tomb

The ants have devovoured the sunflower;

the fruit-eating bats gobble

at the clusters of grapes

hanging low as the breasts of pregnant woman

The body

stitched and handed over

giving no room to fall upon and wail

can ‘t be kept with us for long.

From somewhere seeps

the fragrance of the flower ‘Paalappoo’

ஆகாயத்தின் மயிர்க்கூச்சம்

---------------------------------------------------

தீக்குளித்து மரிக்காத உடலின்

தழும்புகளை ஒரு கூடலின்

முன்விளையாட்டில் தடவிக் களிக்கையில்

வரும் மயிர்க்கூச்சம்

இந்த நட்சத்திரங்கள்

தன் முன்னங்கால்கள் பின்சாய

தலைநடுங்க சோம்பல் முறிக்கும்

ஓர் இளங்காலை

மதுச்சாலையின் காவல் நாய்

நீட்டும் நாக்கு

இத்தேய் பிறை

கல்லறை மேல் புகையும்

தீக்கண் ஊதுபத்திகளை ஒத்திருக்கின்றன

குளத்தின் நிர்வாணத்தில் பூத்த

அல்லிகள்

சூரியகாந்திப் பூவை முற்றுமாய்

தின்றுவிட்டன எறும்புகள்

கர்ப்பவதியின் தனங்களாய்

தாழ்ந்த திராட்சைக் குலைகளைக்

காவுகின்றன பழந்தின்னி வவ்வால்கள்

விழுந்து அழ இயலாத

தைத்துக் கொடுக்கப்பட்ட உடலை

வெகுநாட்களுக்கு வைத்துக் கொண்டிருக்க

முடிவதில்லை

எங்கிருந்தோ கசிகிறது பாலப்பூவின்

வாசனை

(3)

In the book wherein

names are lost no sooner than they are written

I left behind an ultimate/armed alphabet.

All that those who willingly pay their obeisance

to the great grand God of Oblivion

place at Time’s altar of sacrifice is but

sun’s ashes of those days deeply relished.

In the liver of the bird migrating beyond the continent

the seed of the fruit savoured utmost .

In an unpredictable wave of the sea

the reflection of it’s abdomen for a split-second

winked as a wishfully believable lie.

எழுதியதும் பெயர்கள் தொலையும் புத்தகத்தில் ஓர் ஆயுத எழுத்தை

விட்டு வந்தேன்

மறதியின் பெருந்தெய்வத்தை

விரும்பித்தொழுபவர்கள்

காலத்தின் பலிமேடையில்

வைப்பது மிகச் சுகித்த

நாள்களின் சூரியச் சாம்பலைத்தான்

கண்டங்கடக்கும்

வலசைப் பறவையின் இரைப்பையில்

மிக ருசித்த கனியின் விதை

கடலின் ஏதோ ஒரு அலையில்

அதன் அடிவயிற்று பிம்பம்

ஒரே ஒரு கணம்

நம்ப விரும்புமோர் பொய் போல

சிமிட்டியது

(ஜூன் நினைவு)

(4)

Atop the tower of absurdity

a bird named Wonder

has laid eggs.

For someone to pray

each time it has to go flying and show

For love to hatch

how many more prayers

or

half-circles.

அபத்தத்தின் கோபுரத்தில்

அற்புதம் என்ற பறவை

முட்டையிட்டிருக்கிறது

யாரோ பிரார்த்திப்பதற்கு

ஒவ்வொருமுறையும்

பறந்து காட்ட வேண்டியிருக்கிறதும்

கூட

அன்பு பொரிப்பதற்கு

இன்னும் எத்தனை பிரார்த்தனைகள்

அல்லது

எத்தனை அரை வட்டங்கள்

நேச மித்ரன்

(5)

The purse she had lost while getting into the festival day bus

forced the old lady to get off the bus midway.

She stands there speechless

holding the new clothes which she had bought for her

dear grandson

with the money of her tireless toil

the whole month

The sky turns darker and darker

She stood there visualizing the inferno of thieves

in that remote deserted bus terminus

till the time

someone approached her

seeing the cloth bag

and ascertaining her identity.

பண்டிகை நாள் பேருந்தில்

ஏறும் போது

பறிகொடுத்த பர்ஸ்

அந்த மூதாட்டியை

பாதி வழியில்

இறக்கி விடுகிறது

மாசம் முழுக்க உழைத்து

பேரனுக்கு வாங்கிய புத்தாடையுடன்

செய்வதறியாது திகைத்து நிற்கிறாள்

வானம் இருட்டிக் கொண்டு வருகிறது

திருடர்களின் நரகம் எப்படி இருக்கும்

என்று கற்பனித்துக் கொண்டிருந்தாள்

அந்த தனித்த பேருந்து நிலையத்தில்

யாரோ துணிப்பையை பார்த்து

நீங்கள் இன்னார் தானா என்று

கேட்கும் வரை

நேச மித்ரன்

INSIGHT - MAY - JUNE 2023

 

1. MULLAI AMUTHAN

2. VAIDHEESWARAN

3. RENGARAJAN VEERASAMY(YUGA YUGAN)

4. KALAPRIA T.K.

5. NAAVUK ARASAN

6. THEEPIKA THEEPA

7. MAYILIRAGU MANASU SHIFANA

8. LEENA MANIMEKALAI

9. BOOMA ESWARAMOORTHY

10. KATHIR BHARATHI

11. RAMESH PREDAN

12. NESAMITRAN

13. MUJAHITH SHARI

14. LAREENA ABDUL HAQ

15. AASU SUBRAMANIAN

16. RAMESH KANNAN

17. KADANGANERIYAN ARIHARASUTHAN

18. YAVANIKA SRIRAM

19. RAJAPUTHRAN

20. VELANAIYOOR RAJINTHAN

21. MA.KALIDAS

22. MARIMUTHU SIVAKUMAR

23. THENMOZHI DAS