A.K.MUJARATH

 A POEM BY 

A.K.MUJARATH

Translated into English by Latha Ramakrishnan (*First Draft)

THE SECOND READER

Poetry is the perfect place for pouring or dropping sorrows
_ so Imagines the Second Reader.
Having already imagined it
I was sharing my failures with Poetry,
reclining.
Most of those who go to meet Poetry
have always retuned fully recovered
_Thus a sound comes from the middle line
of the poem.
The second reader
having full faith
jumps into the heart of hearts of the poem.
Then he realizes that Poetry alone knows
the magical balm
that could heals wounds unbearable.
Also, he receives training for going to the other world.
Finally when he completes reading the poem
He turns to the right and looks.
Some who had already got into it
learnt life and are leaving.

AK MUJARATH

இரண்டாம் வாசகன்

துயரங்களை வந்து கொட்டுவதற்கு அல்லது போடுவதற்கு
பொருத்தமான ஒரு இடம்
கவிதை என்பதாக
இரண்டாம் வாசகன்
கற்பனை செய்கிறான்.
நான் ஏற்கனவே
கற்பனை செய்து
கவிதையிடம் தோல்விகளை சொல்லி
இளைப்பாறிக் கொண்டிருந்தேன்.
கவிதையை சந்தித்துச் செல்லும்
அனேகமானோர்
குணமடையாமல்
திரும்பியதேயில்லை என
கவிதையின் நடு வரியிலிருந்து
சத்தம் வருகிறது
இரண்டாம் வாசகன்
முழு நம்பிக்கை கொண்டு
கவிதையின் ஆழ் மனதுக்குள் குதிக்கிறான்.
பின்பு காயங்களுக்கு தடவும்
வசியமருந்து
கவிதைக்குத்தான் தெரியுமென
உணர்கிறான்.
இன்னொரு உலகத்தை அடைவதற்கான பயிற்சியையும் பெறுகிறான்.
இறுதியாக அவன்
கவிதையை வாசித்து முடிக்கும் போது
வலது பக்கம் திரும்பிப் பார்க்கிறான்
ஏற்கனவே நுழைந்த சிலர்
வாழ்க்கையை கற்றுக் கொண்டு வெளியேறிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

ஏ.கே. முஜாரத்

LAKSHMI MANIVANNAN

 TWO POEMS BY 

LAKSHMI MANIVANNAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

At dusk

the lone tree standing by the roadside

brims with the chirping of birds

Vehicles unmoved

move on swiftly.

Carrying the tree with all its resonance

I am returning home.

With chunks of road

keep falling en route

Entering inside

the jungle fills my habitat.

Lakshmi Manivannan

•

அந்தியில் பறவைச் சத்தத்தால்

நிறைகிறதிந்த நெடுஞ்சாலையோரம்

நிற்கும் தனிமரம்

பொருட்படுத்தா வாகனங்கள்

விரைந்து கடக்கின்றன

தனிமரத்தை சப்தத்தோடு

எடுத்து

வீடு திரும்பிக் கொண்டிருக்கின்றேன்

நெடுஞ்சாலை துண்டு துண்டாக

வழிநெடுக

விழுந்து

கொண்டேயிருக்க

வீட்டுக்குள்

வந்து நிறைகிறது

காடு.

(2)

IF ELEPHANT COMES 

A CHILD I BECOME

(1)

Many a wagon pass by
The road remains firm, unperturbed
The road that says not anything
Even when a heavy vehicle speeds past
Says ‘O, it pains’
In the small accident
Of he who stepped out
So very angry.

(2)

The tourist van carrying school children
Howling all the way
The highway
Turns happiness-personified.

(3)

At day break
The road is different
During day time
The road is different
The twilight-road is different
The road of midnight
Is the heart.

(4)

It is but the road that says
that the taste of dog urinating
and that of the boy
are dissimilar always.

(5)
In this bazaar
As intestine
The highways
lies in the middle

(6)
They would close the shops
I would return home
Then what would you be doing at night
I ask the road
I would go to the sky
It replies.

(7)

For seeing a peaceful highway
We need to wait for the whole day.

(

This bazaar road loves so much
the humans.

(9)

Do you sleep I asked
During daytime I would sleep
At night I stay awake
says the road.

(10)

If so, who are you, respected road
For all those in the market
Stomach
I am

(11)

In the temple tower glow
I would dream
If elephant comes
A child I become
I would ascend the rear seat of the Scooty
steered by a young woman.
Oh is it why she is such a beauty?
He who has a roadside shop
is a friend
if having a shop in a lane
Beloved then.

Lakshmi Manivannan
•
ஆனை நடந்தால் குழந்தையாவேன்
1
எத்தனையோ வாகனங்கள் கடக்கின்றன
சாலை அழுத்தமாக இருக்கிறது
கனரக வாகனம் கடக்கும் போதும்
ஒன்றுமே சொல்லாத
சாலை
கோபத்தில் வந்தவனின்
சிறு விபத்தில்
ஓ ...
வலிக்கிறது
என்கிறது

2
பள்ளிக் குழந்தைகள்
ஊளையிட்டுச் செல்கிற
சுற்றுலா
வாகனம்
குதூகலமடைகிறது
சாலை

3
விடியலில் சாலை வேறு விதம்
பகலில் சாலை வேறு விதம்
சாயுங்கால சாலை வேறு விதம்
நள்ளிரவின் சாலை
இருதயம்

4
நாய் சிறுநீர் கழிப்பதும்
பையன் சிறுநீர் கழிப்பதும்
சுவை ஒன்றுபோலில்லை
என்று சொல்வதும்
சாலை தான்

5
இந்த பஜாரில்
குடல் போலும்
நடுவில்
படுத்திருக்கிறது
நெடுஞ்சாலை
6
கடைகள் அடைத்துவிடுவார்கள்
நான் வீட்டுக்குச் சென்று விடுவேன்
பின்னர் இரவில்
என்ன செய்வீர்கள்
என்றேன் சாலையிடம்
ஆகாயத்துக்குச் சென்று விடுவேன்
என்கிறது சாலை

7
மன நிம்மதியோடு இருக்கும் சாலையை காண
ஒரு நாள் முழுதும் காத்திருக்க வேண்டும்

8
மனிதர்களை இஷ்டத்திற்குப் பிடித்துப் போயிருக்கிறது
இந்த பஜார் சாலைக்கு

9
உறங்குவீர்களா என்றேன்
பகலில் தூங்கி விடுவேன்
இரவில் விழித்திருப்பேன்
என்கிறது சாலை

10
அப்படியானால் நீங்கள் யார் சாலையாரே ...
பஜாரில் உள்ள அத்தனைபேருக்கும்
நானே
வயிறு

11
கோபுர விளக்கொளியில்
கனவு காண்பேன்
ஆனை நடந்தால் குழந்தையாவேன்
ஸ்கூட்டியோட்டிக் செல்லும் யுவதியின்
பின்னிருக்கையில்
ஏறி அமர்வேன்
அதனால்தான் அவள் அத்தனை அழகு ?
ரோட்டோரத்தில்
கடை வைத்திருப்பவன்
நண்பன்
சந்தில்
கடை வைத்திருந்தால்
காதலி

KAVIDHAIKAARAN ELANGO

 THREE POEMS BY 

KAVIDHAIKAARAN ELANGO

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

CORRECT INCORRECT

The monkey with a fruit in hand knew not
of the worms that have originated inside and begun eating their source the fruit itself
Fruit is but a shape
Its taste reminding of its shape
Moreover
the seeds turning into worms and writhing
eats away the body.
The monkey that allows not in its consciousness
the blossoming of taste-buds
starts believing all the more
that the fruit in hand is indeed a fruit
just as it believes the monkey
to be a monkey



சரியற்றே ஒரு சரி..
*
கையில் பழமுள்ள குரங்கு அறியவில்லை
அதனுள் முளைத்து அதனையே தின்னத் தொடங்கியிருக்கும்
புழுக்கள் பற்றி
பழம் என்பது ஒரு வடிவம்
வடிவத்தின் நினைவாக அதன் சுவை
மட்டுமன்றி
புழுவாக மாறி நெளியும்
விதைகள்
உண்கின்றன உடலை
சுவை மொட்டு மலர்தலை
பிரக்ஞையில் அனுமதிக்காத குரங்கு
மேலும்
நம்பத் தொடங்குகிறது
கையிலிருக்கும் பழத்தை
பழமென
குரங்கை
குரங்கென்றே நம்புவதைப் போல
***
-இளங்கோ

 

(2)

THE MOON BURNING THROUGH

THE NIGHT

Why should one and all understand a poet

He is the shadow of an insanity

The detested untimely time of the grand space of Time.

His Sun is supremely chill

His Moon

would burn as fire the whole night

Inside your walls

Inside your moral codes of conduct

In the keyholes of your doors

He never fits

You keep on banging at him at him

He never opens himself

From time immemorial

You have been voicing your complaint

If only you can lend your ears to his music

a little more patiently

If only you can

feel his aloneness

a little more boundlessly

If only you can get closer to his breath

a little more caringly

You can find out

that he is just a threshold

He has no doors

Why should one and all in unison

understand a poet

For he knows to wander as the shadow of

Your external world’s insanities

இரவெல்லாம் அனலாய் எரியும் நிலவு

---------------------------------------------------------

ஒரு கவிஞனை

ஏன் எல்லோரும் புரிந்துகொள்ளவேண்டும்

அவன் ஒரு பைத்தியத்தின் நிழல்

காலப்பெருவெளியின்

விரும்பப்படாத அகாலம்

அவனுடைய சூரியன்

ரொம்பவும் குளிர்ச்சி மிகுந்தது

அவனுடைய நிலவு

இரவெல்லாம் அனலாய் எரியக்கூடியது

உங்கள் சுவர்களுக்குள்

உங்கள் ஒழுக்க விதிகளுக்குள்

உங்கள் கதவுகளின் சாவித்துவரங்களில்

அவன் என்றுமே பொருந்திப் போவதில்லை

நீங்கள் தொடர்ந்து

அவனைத் தட்டிக்கொண்டே இருக்கிறீர்கள்

அவன் தன்னைத் திறப்பதேயில்லை

காலங்காலமாக

உங்கள் புகாரை நீங்கள் உச்ச்சரிதுக்கொண்டே நிற்கிறீர்கள்

உங்களால்

இன்னும் கொஞ்சம் பொறுமையாக

அவனது இசையை கேட்க முடியுமென்றால்

இன்னும் கொஞ்சம் அளவற்று

அவனது தனிமையை உணர முடியுமென்றால்

இன்னும் கொஞ்சம் வாஞ்சையோடு

அவனது சுவாசத்தை நெருங்க உங்களால் முடியுமென்றால்

நீங்கள் தெரிந்துக்கொள்ளலாம்

அவன் ஒரு வாசல் மட்டுமே

அவனிடம் கதவுகளேதுமில்லை

ஒரு கவிஞனை ஏன் எல்லோரும் ஒருமித்து

புரிந்துக்கொள்ளவேண்டும்

அவன்

உங்கள் புற உலகப் பைத்தியங்களின்

நிழலாக

உலவத் தெரிந்தவன்

-இளங்கோ

(3)

13th NOTE

Short notes about your beauty

I have emailed to thee.

When we met you said that

the 13th Note

was your favourite.

Digits circled for identification

turning into God of Worship

is something unstoppable in all eons.

13வது குறிப்பு

------------------------

உனது அழகைப் பற்றிய துண்டுக் குறிப்புகளை

உனக்கு மின்னஞ்சல் அனுப்பி வைத்தேன்

நேரில் சந்தித்தபோது சொன்னாய்

பட்டியலில் இடம்பெற்றிருந்த

13வது குறிப்பு

மிகவும் பிடித்தமானதென்று

ஓர் அடையாளத்துக்காக சுழியிடப்படும் எண்கள்

வழிப்பாட்டுக்குரிய கடவுளாக மாறுவதை

எந்த யுகத்திலும் நிறுத்த முடிவதில்லை.

_ இளங்கோ