NUNDHAAKUMAARUN RAAJAA

   TWO POEMS BY

NUNDHAKUMAARUN RAAJAA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. THE RUBIK’S CUBE OF NIGHT

The wheel of time has stopped

Just as this electric-fan switched off

Time beyond Time hangs suspended

as snow-rain.

This cabin

transformed into a ‘Rubik’s Cube

is rolled towards the problems

of solutions

born on their own.

Dense darkness

On the spot where tumbled down

the first crescent light of sound

When on night’s blackboard

scribbling something non-stop

Feeling heady almost swooning

step by step daring to move towards

Death

At that instant

fortunately was heard

saved at a stone throw.

an anonymous voice being pounded in

the grinder of midnight.

Wondering whether it is mine

as in slumber

Time lives on ever.

இரவின் ‘ரூபிக்ஸ் க்யூப்’

காலச்சக்கரம் நின்று விட்டது

நிறுத்தப்பட்ட இந்த மின்விசிறி போல

அந்தரத்தில் உறைபனி மழையெனத்

தொங்குகிறது அகாலம்

இந்த அறை

ஒரு ‘ரூபிக்ஸ் க்யூப்’ ஆக உருமாற்றப்பட்டு

ஏற்கனவே சுயம்புவாக உருவான

தீர்வுகளின் பிரச்சனைகளை நோக்கிச்

சுழற்றப்படுகிறது

அடர் இருள்

இடறி விழுந்த இடத்தில்

சப்தத்தின் முதற் பிறை வெளிச்சம்

இரவின் கரும்பலகையில்

எதையாவது

கிறுக்கக் கிறுக்கக்

கிறுகிறுத்துச்

சிறுகச் சிறுகச்

சாக்காடத் துணிந்த கணம்

நல்லவேளை கேட்டது

கல் தொலைவில் காப்பாற்றியது

நள்ளிரவின் உரலில் இடிபடும்

அனாமதேயக் குரல் ஒன்று

அது என்னுடையதா என யோசித்தபடியே

உறங்குவது போலும்

வாழும் காலம்.

நந்தகுமாரன் ராஜா

(2)

THE SOUND OF YOUR 'NADI' ASTROLOGICAL PALM-LEAF MANUSCRIPT BEING WRITTEN

A strand of feather is to be shed

A snow-drop is to dry up

Between a snow-drop and a soap-bubble

Or between a displaced sticker-dot and a mole in a body

Time has to wander languishing

In the disclaimer ‘Just as the breath exhaled forget me who has written this’

we are damned to contain the omnipresence into ordinariness

Converting all your invalid words into cursed hymns

chants and what not

Your are to be hailed using them all

From the good words you utter

we need to pluck out and take apart the very soul of meaning and

turn them into bodies barren to be taken over by evil spirits anon.

Digging out all the witchcraft materials

that you have cast upon your own selves

Wrapping them in a gift-box

We have to return it to thee

on an illusory housewarming day

The fury of destiny proceeding towards thee

I have to use my blessed hand feeling your holy chest

and turn it into the music of benign fate

and play it on

My words required by dawn and dusk

are but a few.

It is for your day lying stretched in between

all these utterances.

From the treasury of calm

a word for causing quietude supreme

comes to be

Again

what to do

I am thus blessed to blabber all such nonsense

to thyself, you see

Once again I shake the rattle of language

You watch on bemused in the manner of a child.

Beware

you can’t be doing just that forever

remaining a mere onlooker.

உங்கள் நாடி சோதிட ஓலைச்சுவடி எழுதப்படும் சப்தம்

ஒரு இறகு உதிர வேண்டியிருக்கிறது

ஒரு பனித் துளி உலர வேண்டியிருக்கிறது

ஒரு பனித் துளிக்கும் ஒரு வழலை நுரைக் குமிழிக்கும் இடையிலோ

ஒரு உடலில் இடம் மாறிய ஸ்டிக்கர் பொட்டுக்கும் மச்சத்திற்கும் இடையிலோ

காலம் அலைபாய வேண்டியிருக்கிறது

வெளியேற்றப்பட்ட மூச்சுக் காற்று போல இதை எழுதிய என்னை மறந்து விடுங்கள் என்ற பொறுப்பு துறப்பில் சர்வத்தை சாதரணத்தில்

அடக்கித் தொலைய வேண்டியிருக்கிறது

உங்கள் செல்லாத வார்த்தைகளையெல்லாம்

பொல்லாத அர்ச்சனைச் சொற்களாக மாற்றி

உங்கள் மீதே மந்திரித்து விட வேண்டியிருக்கிறது

நீங்கள் உதிர்க்கும் நற்சொற்களிலிருந்து

அர்த்தத்தின் ஆன்மாவைப் பிடுங்கிப் பிரித்தெடுத்து

வெற்றுடல்களாக்கிப் பேய் பிடிக்க வைக்க வேண்டியிருக்கிறது

நீங்கள் உங்களுக்கே வைத்துக் கொண்ட செய்வினைகளைத் தோண்டியெடுத்து

ஒரு பரிசுப் பெட்டியிலிட்டு

ஒரு பொய்மனைப் புகுவிழா நாளில்

திருப்பித் தர வேண்டியிருக்கிறது

உங்களை நோக்கி வரும் ஊழியின் ருத்ரத்தை

உங்கள் திருமார்பில் படும் என் திருக்கரம் கொண்டு

ஒரு நல்லூழின் பண்ணாக்கி இசைக்க வேண்டியிருக்கிறது

விடியலுக்கும் அஸ்தமனத்திற்கும் தேவையாகும்

என் சொற்கள் குறைவு

நடுவில் நீண்டு கிடக்கும் உங்களின்

இந்த நாளுக்குத் தான் இத்தனைப் பேச்சும்

அமைதியின் கருவூலத்தில் இருந்து

பேரமைதிக்கான ஒரு சொல் பிறக்கிறது

மீண்டும்

என்ன செய்ய இப்படியெல்லாம்

எனக்கு உளறக் கொடுத்து வைத்திருக்கிறது உங்களிடம்

மொழியின் கிலுகிலுப்பையை

மீண்டும் நான் அசைக்கிறேன்

ஒரு குழந்தை போல நீங்கள்

வேடிக்கை பார்கின்றீர்கள்

இப்படியே வேடிக்கை மட்டுமே நீங்கள்

எப்போதும் பார்த்துக் கொண்டிருக்க முடியாது

நந்தாகுமாரன்