RENGARAJAN VEERASAMY

 A POEM BY

RENGARAJAN VEERASAMY

(Yuga Yugan)

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Wonder where at all they who go missing

are actually going

Scaling the compound walls

crossing the massive ocean

Ho, where at all they hurry

wading through waves of darkness

As that safeguarded as the foetus

flowing out bleeding

No need to feel so ill at ease

My fellowmen

Kicking and pushing

those leaving the womb

_ Ho, don’t call them ’missing’

Suffice to have contraceptive pills…

And to hold and cradle

wouldn’t there be railroads

and any train

to climb on the chest crawling…..

•

அப்படி

எங்கே தான் போகிறார்கள்

இந்த காணாமல் போகிறவர்கள்

கம்பிகளை

மதில்களைத் தாண்டி

பொத்தல் படகுடன்

பெருங்கடலைத் தாண்டி

இருளலைகளில் எங்கே விரைகிறார்கள்

கருவென காத்தது

உதிரமாய் வழிந்தது போல்

பதற வேண்டாம் உலகீர்

உந்தி உதைத்து

கருப்பை விட்டுச் செல்வோரை

காணவில்லை என்று சொல்லாதீர்

கருத்தடை வில்லைகள்

போதும்

ஏந்திக் தாலாட்ட

தண்டவாளங்களும்

மார்பேறித் தவழ இரயிலேதும்

இல்லாமலா போய்விடும்.

_யுகயுகன்