RAMESH PREDAN

THREE POEMS BY

RAMESH PREDAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. SALT WATER

Four year old little girl asked;

Sea water

tastes salty

just as my urine

Who has urinated daddy?

The father said:

This is like you.

A God, my girl.

At once she snapped

asking her father who was

walking along the seashore

with waves stroking his feet

‘If so

Is God bigger than me

like the sea

‘Yes, my dear daughter.

The sea is a droplet of your urine

Likewise

You are a droplet of God

உப்பு நீர்

நான்கு வயதுக் குழந்தை கேட்டாள்

கடல்

நீர் உப்புக் கரிக்கிறதே

எனது மூச்சா போல்

இது யார் பெய்தது அப்பா

அப்பா சொன்னான்;

இது உன்னைப் போல

ஒரு கடவுள் அம்மா

கரையில்

அலையுரச நடந்து கொண்டிருக்கும் தகப்பனிடம் வெடுக்கென்று கேட்டாள்

அப்படியென்றால்

அக் கடவுள்

என்னை விடக்

கடல் போலப் பெரியதா அப்பா

ஆம் மகளே

கடல் உனது சிறுநீரின் ஒரு துளி

அது போல

கடவுளின் ஒரு துளி நீ

ரமேஷ் பிரேதன்

(2)

SHE IS EVERYTHING

Out of her skin - She whose job is to roll cigars _

the odour of tobacco would sweetly emanate.

Hugging her all too close and sleeping _

Oh it is bliss consummate.

She herself is a Cuban cigar

In whose lips it is being smoked

That is the crux of the matter

Che Guevara or Castro or Me

She snores

Moving off her and rising

In the glow of the table lamp

I am recording this.

எல்லாம் அவள்

சுருட்டு சுற்றும்

வேலை செய்யும்

அவள் உடம்பில் புகையிலையின் மணம் கமழும்

அவளைக் கட்டி அணைத்தபடி

உறங்குவதில் உள்ள சுகம்

வேறெதிலும் இல்லை

அவளே ஒரு கியூபா சுருட்டு

அது யாருடைய உதடுகளில் புகைகிறது

என்பதில் தான் பிரச்சனை

சே குவேராவா காஸ்ட்ரோவா நானா

குறட்டைவிடுகிறாள்

அவளை விலகி எழுந்து

சிறிய மேசை விளக்கொளியில்

இதைப் பதிவு செய்கிறேன்

ரமேஷ் பிரேதன்

(3) LIFEFORCE

The child rolls down the stairs

within its reach

the ball rolls

The mother who came hurrying

slips and rolls

At her hand’s reach

the child

In its reach

a big ball

and a house

roll.

In the street

making way on both sides

We stand in a corner.

உயிரியக்கம்

படிக்கட்டுகளில் குழந்தை

உருள்கிறது

அதன் கை தொடும் தூரத்தில்

பந்து உருள்கிறது

பதறி ஓடி வந்த தாய்

தானும் சறுக்கி உருள்கிறாள்

அவள் தொடும் தூரத்தில்

குழந்தையும்

அது தொடும் தூரத்தில்

பெரிய பந்தும்

வீடும் உருள்கிறது

தெருவில்

இரு புறங்களிலும்

வழிவிட்டு

ஒதுங்கி நிற்கின்றோம்

ரமேஷ் பிரேதன்