PRABHA ANBU

 A POEM BY

PRABHA ANBU

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

It is he or she who has no time to think of us

who knows not the value of togetherness

who we keep thinking about,

loving all the more.

Searching for the call that was not

we keep turning the mobile

upside down

all the while

The smss sent in those days

prior to separation

become etched in our memory

after falling apart.

In our quest for love

a craving

a disappointment

tears abundant

become permanent

the parting

Even when we shed tears

Of agony intense

If the person whom we love the most

journey along as mere wayfarer

then the parting is not going to be of

any concern to them

Those living with the burden

of Love Indifferent

become wretched idiots.

Till the time we keep chasing them

in hot pursuit

they won’t follow suit.

•

நம்மை நினைத்துப் பார்க்க நேரமில்லாத

உறவின் மகத்துவம் புரியாத

ஒருவரைத்தான் நாம்

நேசித்துக்கொண்டிருக்கிறோம்

வராத அழைப்பைத்தேடி

அடிக்கடி தொலைபேசியைப் புரட்டுகிறோம்

பிரிவிற்கு முன்பான நாட்களில் அனுப்பப்பட்ட குறுஞ்செய்திகள்

பிரிவின் பின்பு

மனதில் பாடமாகிவிடுகிறது

அன்பிற்கான தேடலில்

ஒரு ஏக்கம்

ஒரு ஏமாற்றம்

மிகுதியான கண்ணீர்

நிரந்தரமாகிவிடுகிறது

கதறித் துடித்து நாம் அழும் போதுகூட

நம் நேசத்துக்குரியவர்கள்

வழிப்போக்கரைப்போல்தான் பயணிக்கிறார் எனில்

நம் பிரிவு அவர்களை ஒருபோதும் கவலைப்படுத்தப் போவதில்லை

பலவீனமான அன்பை சுமந்து வாழ்வதால் முட்டாள்களாகிவிடுகிறோம்

நாம் தேடிக்கொண்டிருக்கும்வரை

நம்மை அவர்கள் தேடப்போவதில்லை....

#பிரபாஅன்பு#