VASANTHADHEEPAN

 A POEM BY

VASANTHADHEEPAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

INQUEST OF A SHRUNKEN FLOWER

Love is a wonderful thing

It can be neither sold nor bought

We can share love with love

Yesterday nothing was said

Is today also to follow suit

will I be able to know

at least tomorrow?

Your words – sheer poetry

Your heart – dictionary

Your memories Language

On the river bank

A rose-plant

I search for wild flowers

But forests are nowhere to be seen

The dust bangs against mu countenance

One became outdoor

And the other, indoor

Memories have two thresholds

Placenta she bore in her stomach

The water-pot upon her hip

Her family she bears in her heart

Everyday

Drop by drop

She is being dried up

The earthen lamp keeps

Glowing

Even in the storm

beautify every moment

add colour to each and every dream

your life would gain lustre

with the passing of every day

Going past lust

love would bloom

Dreams of love – never-drying spring

for wading through bitterness, sorrows and sufferings

for all pains to drain

for going beyond everything somehow

aided by the embrace of love

Along the course of the river

the withered and fallen flowers leaves _

all and more for ever.

காய்ந்த பூவொன்றின் உசாவல்

____________________________________________

அன்பு அற்புதமான வஸ்து

விற்கவோ வாங்கவோ முடியாது

அன்பை அன்பால் பகிர்ந்திடலாம்

நேற்று எதுவும் சொல்லவில்லை

இன்று அப்படியே போகணுமா?

நாளையாவது தெரிஞ்சுருவேனா?

உன் வார்த்தைகள் கவிதை

உன் மனசு அகராதி

உன் நினைவுகள் மொழி

நதிக்கரையில் ரோஜாச்செடி

காட்டுப் பூக்களைத் தேடுகிறேன்

காடுகளைக் காணவில்லை

புழுதி முகத்தில் அறைகிறது.

ஒன்று வெளியரங்கமானது

மற்றொன்று ரகசியமானது

நினைவுகளுக்கு இரண்டு வாசல்கள்

பனிக்குடம் வயிற்றில் சுமந்தாள்

தண்ணீர்க்குடம் இடுப்பில் சுமந்தாள்

குடும்பத்தை தினம்

நெஞ்சில் சுமக்கிறாள்

துளித்துளியாய் வடிந்து கொண்டிருக்கிறாள்

அகல்விளக்கு புயற்காற்றிலும்

எரிந்து கொண்டிருக்கிறது

ஒவ்வொரு பொழுதையும் அழகூட்டு

ஒவ்வொரு கனவிற்கும் வர்ணம் தீட்டு

உன் வாழ்நாளில் கூடும் மெருகு

காமத்தைத் தாண்டியே காதல் மலரும்

காதலின் கனவுகள் தீராத சுனை

நீண்ட துயரங்களை... கசப்புகளை...

நேசத்தின் ஆழ்ந்த தழுவலில்

நீர்த்துப் போக... கடந்து போக

நதியின் போக்கில்

உதிர்ந்த பூவும் இலையும் யாவும்.