A POEM BY
AATHI PARTHIPAN
The first Tea I didn’t have with thee
Nor the last Tea
It is in the thousands of Teas in between
such enormous philosophical complications
Some tale or other is immersed in each Tea
Some lust-based perplexities
And in the end a kiss becomes possible
In the noblest stage of living
Or in the silent space of love
There is no Tea of any sort.
Those shared for all too transient feelings and emotions
that evanesce in a split-second
are too many indeed too many.
When we can release body’s tautness
with a kiss or a cup of tea
Nothing wrong in relishing a Tea or lips suitable
That’s why, My Friend
Between Living and Dying
thousands of Tea and a few hundred females
prevail
Aathi Parthipan
•
புரிந்த கொள்ளப்பட்ட தேநீர்
முதலாவது தேநீரை உன்னுடன் சேர்ந்து அருந்தவில்லை
இறுதி தேநீரையும் கூட
இடையில் இருக்கும் பல்லாயிருக்கணக்கான தேநீருக்குள்ளும் தான் இத்தனை தத்துவச்சிக்கல்கள்.
ஏதாவது ஒரு கதை ஒவ்வொரு தேநீருக்குள்ளும் சாத்தியமாகின்றது,
எதாவது ஒரு காமம் நிரம்பிய குழப்பம்
முடிவில் ஒரு முத்தம் சாத்தியமாகின்றது, வாழ்தலின் உன்னத நிலையிலோ
காதலின் மௌனமான வெளியிலோ அருந்திக் கொண்டிருக்கும்
தேநீர் எதுவுமில்லை
கணத்தில் கரைந்து போகும் உணர்வுகளுக்காய் பகிர்ந்து கொண்டதே அதிகம் அதிகம்
உடலின் இறுக்கத்தை ஒரு முத்தம் கொண்டு அல்லது தேநீர் கொண்டு தளர்த்திக்கொள்ளலாம் எனும் போது
ஒரு தேநீரையோ அல்லது தகுந்த உதடுகளையோ சுவைப்பதில் தவறில்லை
அதனால் தான் – நண்பா
வாழ்தலுக்கும் சாவுக்குமிடையே பல்லாயிரக்கணக்கான தேநீரும் சில நூறு
பெண்களும் இருக்கின்றனர்.
No comments:
Post a Comment