AYLI

 A POEM BY 

AYLI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

//கவிதை பிடித்திருந்தது. மொழிபெயர்க்கத் தொடங்கினேன். பிறகுதான் பார்த்தேன் - இவரும் கவிஞர் ஷகியின் மகள்! மனதுக்கு நிறைவாக இருந்தது - லதா ராமகிருஷ்ணன்//

Mehshia began writing

diary since the time she was fourteen.

Even in the days prior to that began writing

diary since the time she was fourteen.

Even in the days prior to that

She might have written.

With her colours on the wall and with stickers on the almirah mirrors.

Mehshia writes not her diary with words alone.

With day dreams also conceiving imaginary forms she would turn into a creator of sort

One day intend on drawing her cat in the diary

She was holding ‘Cuzy’ and insisting on sticking her in the sheet.

Between fourteen and sixteen years of age

She wanting to bloom into a politician

Kept changing her speeches and characteristics

Every now and then.

Hence her voice might have turned hoarse.

It could be the reason for Mehshia being eager to read News and listen to it

Mehshia had an intense love for planting tomato sapling

She would give a pet name to each and every tomato plant.

She would kiss them, feed them

And also cover them with small clothes.

Mehshi would always keep those tomato plants in curd-filled earthen bowls

Under her cot and go to sleep

Her dawn would break in quarrels.

Her mother who would wake up at dawn

Would take those bowls and leave them in their place.

This Mehshi intensely disliked.

For she likes to do it herself and this was the reason why quarrels take place in the morning

Between Mehshi’s chest and neck

There is a mole being close to her tits

Her mother would kiss it

and cuddle her child

in the right -side ear and cheek

there are newly-formed moles

not only for her

but also for her younger sister

when they both see them

they would go round and round

affection-personified

humming some song.

Mehshia has written about that mole also

In her diary.

And also about her curly strands of hair that

Disturb her sleep in the well of nights.

Things happening and not happening in her life

The imaginary life she leads

She has explained in her diary

But, it is about her mother

That Mehshi had written the most

Mehshia loved her mother so very dearly.

That day Mehshi’s mother, when her daughter was away

Taking out the tomato bowls

And tidying her table

She leafed through the pages of diary

In the pages she opened

Mehshi had written about the awful incidents that Mehshia had to face in the buses.

Her mother required more than a month

To bring her out of that bad experience

After that Mehshi’s mother had turned her daughter into a steely woman

Strong and self-confidant

It is thus she had also shared about a grasshopper lying dead one day

Right from the beginning Mehshi was of the nature to shed tears for trivial things.

In course of time that gifted her with an unshakable heart

Even in the funeral of her mother

Mehshi shed no tears.

That is just a loss but

Her mother has not died

So she keeps telling till date.

Of this Mehshi has not jotted anything

in the diary.

To tell the truth

Since then Mehshi drew nothing

Nor written Diary

Except the strength to bear her dear mother’s demise

Mehshi’s mother has turned Mehshia

a tough resilient child

Ayli ゝ

•

மேஃஷியா தனது பதினொரு வயதிலிருந்தே டயரி எழுதத் தொடங்கிவிட்டாள்

அதற்கு முந்திய காலங்களிலும் அவள் எழுதியிருக்கலாம்

நிறங்களினால் சுவர்களிளும்,அலுமாரி கண்ணாடிகளில் ஸ்டிக்கர் மூலமாகவும்

எழுதியிருக்கலாம்

மேஃஷியா எழுத்துக்கள் மூலம் மட்டுமே டயரி எழுதுபவள் அல்ல,

பகல் கனவுகளாலும் கற்பனையால் உருவங்களை கொண்டு இயக்குனராகவும் மாறிவிடுவாள்

ஒரு நாள் தனது பூனையை டயரில் வரைய வேண்டும் என்றதற்க்காவே பூனை "க்யூஸி"யை தூக்கிக்கொண்டு தாளில் ஒட்டுவதற்கு அடம்பித்துக்கொண்டிருந்தாள்

அவளுடைய பதினான்கு, பதினாறு வயதுகளில் அரசியல்வாதியாக

வேண்டும் என்று

அவள் தன்னுடைய பேச்சுக்களையும் தன் குணங்களையும் இடைக்கிடையே மாற்றிக் கொண்டவாரே இருந்தாள்

இதனால் அவள் குரல் தடிப்பானதாகவும் மாறியிருக்கலாம்,

மேஃஷியா

பத்திரிகை வாசிப்பதிலும் செய்திகள் கேட்பதிலும் ஆர்வமாக இருந்ததற்கு இதுவே காரணமாக இருக்கலாம்

மேஃஷிய்விற்கு தக்காளி கன்று நடுவதில் ஒரு காதல் உண்டு

ஒவ்வொரு தக்காளிச் செடிக்களுக்கும் செல்லப்பெயர் வைப்பாள், முத்தமிடுவாள், சாப்பாடு ஊற்றி விடுவாள், போதாதற்கு சிறு சிறு துணிமணிகளை போர்த்தி விடுவாள்

மேஃஷி இரவு நேரங்களில் தயிர் சட்டிகளில் இருக்கும்

தக்காளி செடிகளை தான் தூங்கும் கட்டிலின் அடியில் வைத்து விட்டு துயில் கொள்வாள்

அவளுடைய விடியல் சண்டையோடு தான் ஆரம்பமாகும்

அதிகாலையிலே எழும்பும் அவளின் தாய்

அச்சட்டிகளை இருப்பிடத்திலே வைத்து விடுவாள்

இது மேஃஷியாவிற்கு

கொஞ்சமும் பிடிப்பதில்லை

அவளே அதை எடுத்த இடத்தில் வைக்க விரும்புவதால் தான் சண்டைகள் காலையிலே இடம்பெறும்

மேஃஷியின் கழுத்திற்கும் நெஞ்சின் மையத்திற்கும் இடையில் அவள் மார்பகங்களை சொந்தம் கொண்டாடும் மச்சம் உள்ளது

அதில் அவள் தாய் முத்தமிட்டுக் கொஞ்சுவாள்,

வலது புற காதிலும், கன்னத்தில் இப்போது புதிதாக முளைத்த மச்சமுமம் உள்ளது

அது அவளுக்கு மட்டும் அல்ல

அவள் தங்கைக்கும் அதே இடங்களில் மச்சங்கள்

உள்ளன

இருவரும் அதை பார்க்கும் நேரங்களில் அவ்வளோ பிரியா பாச மலர்களாக ஏதோ பாடலுடன் வலம் வருவார்கள்

மேஃஷியா அவ் மச்சத்தை பற்றியும் டயரியில் எழுதி இருக்கின்றாள்

கூடவே தன்னை தூங்க விடாமல் நடுச்சாமங்களில் நித்திரையை குழப்பும் தன் சுருட்டை முடிகளையும் பற்றி எழுதியிருக்கின்றாள்

தனக்கு நடப்பது நடக்காமல் போனது

கற்பனையில் வாழும் தன் வாழ்க்கையையும் குறித்து டயரியிடம் விளக்கம் கொடுத்தும் இருக்கிறாள்

அதிகமாக தன் தாயை பற்றி தான் டயரியில்

எழுதியிருக்கிறாள்

மேஃஷியாவிற்கு தன் தாயின் மீது

அளவு கடந்த அன்பு

அன்று மேஃஷியின் தாய் அவள் இல்லாத போது தக்காளி சட்டிகளை வெளியே எடுத்து விட்டு

குப்பையாக கிடந்த அவள் மேஜையை ஒழுங்கு படுத்தி விட்டு

அவள் டயரியை பிரட்டிப்பார்த்தாள்,

அவள் திறந்த பக்கங்களிலே

மேஃஷியாவிற்கு பேரூந்தில் இடம்பெற்ற மோசமான நிகழ்வை மேஃஷி எழுதி இருந்தாள்

அச்சம்பவத்தில் இருந்து அவளை வெளிக்கொண்டு வருவதற்கு

ஒரு மாதகாலங்களுக்கு மேலாக எடுத்தது

அதன் பின் அவள் தாய் மேஃஷியை

பலமான உறுதியான குழந்தையாக மாற்றியிருந்தாள்

இது போன்று தான் ஒரு வெட்டுக்கிளி இறந்து கிடந்ததையும் பகிர்ந்திருந்தாள்

மேஃஷி ஆரம்பத்தில் இருந்தே

சிறிய சிறிய விடயங்களுக்காக

கண்கலங்கி அழக்கூடியவள்

காலப்போக்கில் அதுவே அவளுக்கு

பலம்வாய்ந்த ஒரு மனதை உருவாக்கியது

அவளுடை தாயின் இறுதி சடங்கிற்கும்

மேஃஷி அழுததேயில்லை

அது ஒரு இழப்பே தவிற தன் தாய் மரணிக்கவில்லை என்றே இன்னும் கூறிக்கொண்டே இருக்கின்றாள்

இது சம்மந்தமாக மேஃஷி தனது டயரில் எதுவும் குறிப்பிடவில்லை

உண்மையை சொல்ல போனால்

அதன் பின் மேஃஷி டயரியோ சித்திரமோ வரைந்ததோ எழுதியதோ இல்லை

அவள் தாய் மரணித்த நிகழ்வை

மேஃஷி தாங்கும் சக்தியை தவிர்த்து

மேஃஷியின் தாய் மேஃஷியாவை

பலமான உறுதியான குழந்தையாக மாற்றியிருந்தாள்

~அய்லி ஸஹ்ரா ~