LAREENA ABDUL HAQ

 A POEM BY

LAREENA ABDUL HAQ

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The way that waterfall alone having its course

in the opposite direction always

the fish discussed with amazement

amongst themselves

The wind which has learnt to balance the angst and repose

of rising against the fall destined

in a lone scale

goes past with a soft smile.

Those defined as something usual and norms

have all been constructed for the sake of

someone or other.

Some trees and creepers too

might initiate on their own

the process of moving themselves

towards the light

Clinging close to a swelling swirl of love

is not the same as

strolling along bearing one’s body

It is like the waterfall rising in the opposite direction

It is Resistance…. Rickety

The last word uttered by the waterfall

with all its moss-filled rocky sediments

that the existential crisis of the fish

is not its responsibility ,

it is the job of the Almighty

crossed her floating with marble-tinged foam.

At last with an all too dense silence

when she crossed the waterfall

coming back to its original self

it flowed on rustling

bearing the ever-stinging angst of Love.

Abdul Haq Lareena

அந்த அருவி மட்டும்

எப்போதும் எதிர்திசையில் பயணிப்பதை

மீன்கள் வியப்புடன் பேசிக்கொண்டன.

வீழுமாறு விதிக்கப்பட்டிருத்தலை

மீறியெழுவதன் வலியையும் ஆசுவாசத்தையும்

ஒற்றைத் தராசில் நிறுக்கப் பழகிவிட்ட காற்று

ஒரு புன்னகையோடு கடந்துபோகிறது.

இயல்புகள், நியமங்கள் என வகுக்கப்பட்டவை எல்லாம்

யார் யார் பொருட்டோ கட்டமைந்தவை தாம்

எனின்,

சில மரங்களும் கொடிகளும்கூட

ஒளியீர்ப்பு நோக்கிய சுயாதீன முன்னகர்வினை

தாமாகவே மேற்கொள்ளக்கூடும்.

உடலைச் சுமந்தலைவது போன்றதல்ல

ஒரு நேசப்பெருக்கினைக் காவித் திரிவது

மறுதலையாய் நிமிர்ந்தெழும் அருவியைப் போல

புறநடையானது... தத்தளிப்பானது...

தமது இருத்தல் குறித்த மீன்களின் கவலைக்கு

பொறுப்புக் கூறுதல் என்பது

தனக்கு உரியதல்ல, கடவுளின் வேலையென்று

பாசிபடிந்த கற்பாறைப் படிவுகளோடு

அருவி இறுதியாய்ச் சொன்ன சொல்

பளிங்கு நிற நுரையோடு மிதந்துசென்றது

இறுதியாக ஓர் அடர்ந்த மௌனத்தோடு

அவள் அருவியைக் கடந்தபோது

அது தன்னியல்பு மீண்டு

காதலின் ஆறாத்தவிப்பினைச் சுமந்து

சலசலத்தோடியது.