KALA PUVAN

 A POEM BY

KALA PUVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

FIGHTER BIRDS

Birds that have notes on war

concealed in the folds of their feathers

are born day after day.

With the dreams of their forefathers in one eye

and their existential struggle in the other

carrying perseverance as their goal

in one wing they fly on and on.

The joys of yesterdays

the woes of today

and the expectations of tomorrow

they feed their little ones.

They instill in their chicks

an understanding of conflict and combat

right in their nests.

Bearing the residual fear

round their neck

They cross distances.

This is how

birds live their lives

in skies exclusive; their own.

Amen.

Kala Puvan

சமர் பறவைகள்

சிறகுகளின் மடிப்புகளில்

சமர் குறிப்புகளை வைத்திருக்கும்

பறவைகள் தினம் தினம் பறக்கின்றன

தமது மூதாதைகளின் கனவை ஒரு விழியிலும்

தமது வாழ்க்கை போராட்டத்தை மறு விழியிலும் சுமந்து வைராக்கியத்தை இலக்காக

ஒற்றை சிறகிலும் தூக்கி பறக்கிறது

நேற்றின் மகிழ்ச்சியையும்

இன்றைய அவலங்களையும்

நாளைய எதிர்பார்ப்புக்களையும்

தனது குஞ்சுகளுக்கு உணவுடன் ஊட்டுகிறது

சமர் பற்றிய புரிதலை

தமது குஞ்சுகளுக்கு கூடுகளிலேயே அறியப்படுத்துகிறது

அச்சத்தின் எச்சங்களை

தமது கழுத்தில் சுமந்து கொண்டு

தூரங்களை பறந்து கடக்கின்றன

இப்படித்தான் பறவைகள்

தங்கள் வானங்களில்

வாழ்க்கையை நடத்துகின்றன....

ஆமென்

கலா புவன் - லண்டன்

NA. PERIYASAMY(2 POEMS)

 TWO POEMS BY

NA. PERIYASAMY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

The wind knows everything.

It knows not how to spell out.

With its sound

it would give some signals

not all can decipher.

Till date not heard the tale of

He who had lost the address

of his dearest

beseeching the wind

From now on

I would become a tale indeed.

.

காற்றுக்கு

எல்லாமும் தெரியும்

பேசத் தெரியாது

தன் ஓசையால்

எல்லோராலும் புரிந்துகொள்ள முடியாத

சமிக்ஞைகளைக் காட்டும்.

பிரியத்துக்குரியவளின்

முகவரியை தொலைத்தவன்

காற்றிடம் மன்றாடிய

கதையை இதுவரை

கேட்டதில்லை.

இனி

நான் கதையாவேன்.

(2)

Mixing the ice cube in water

The body rejoices in the pleasant cool.

It was like what we feel

post intercourse

described my pal

his experience of relishing a drink

brimming with ice-chips.

A sense of longing drowned me,

The ice-cubes are ever ready

Blissfully ignorant of it all

So engrossed in her game

was the little girl

who had drawn the ice.

குளிர்க்கட்டியை

நீரில் கலக்க

சில்லிடலில் உடல் மகிழ்ந்தது.

புணர்ச்சிக்குப் பின்னான

குதுகுலத்தை தந்ததாக

கூறினான் நண்பன்

குளிர்கட்டி தளும்பிய

மது அருந்திய அனுபவத்தை.

அவ்வளவு ஏக்கமாகிப் போனதெனக்கு.

எப்பொழுதும்

தயராகவே இருக்கின்றன

குளிர்க்கட்டிகள் .

இது குறித்தெல்லாம்

எவ்வித புரிதலுமற்று

தன் விளையாட்டில் இருந்தாள்

பனிக்கட்டியை வரைந்த சிறுமி.

The wind knows everythingerything

KADANGANERIYAN THAMIZHNAADU[2 POEMS]

 TWO POEMS BY

KADANGANERIYAN THAMIZHNAADU

Translated into Tamil by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Ways blocked everywhere but

there is the lap of Sea the Holy Mother always

to find solace.

Having the ears that can feel the Supreme Quiet

lying in the midst of the noise

of the ever babbling waves’ voice

is boon classic.

While lifting the dumped wastes

and casting them away in one swing

the waves would lilt and dance

in the magnetic pull of the New Moon Day

I enter the Sea searching for fishes.

Oh, come metamorphosing into one such.

கடங்கநேரியான் தமிழ்நாடு

வாழ்வின் அத்தனை திசைகளும் அடைக்கப்பட்டிருப்பினும்

எப்போதும் தஞ்சம் புக கடல் மாதாவின் மடியிருக்கிறது .

கடலலைகளின் ஓயாத பேச்சுச் சத்தத்திடையே இருக்கும்

பேரமைதியை உணரும் காதுகளைப் பெற்றிருப்பது

பெரு வரம் .

தன்மீது கொட்டப்பட்ட குப்பைகளைத் தூக்கி

தூர எறிந்து ஒதுக்கும்.

(2)

They are blessed by Life to probe into their childhood and write it.

Going to school for a mouthful of food

…………………………

Wading through all those we have arrived here, haven’t we?

The human acumen that casts aside the fish

that elude the baits and nets

as rotten

would always keep itself alive and kicking.

The river would hug and kiss them

and allow them to swim along its flow.

Each one in its own course

Nature offers shelter to all.

Your yardsticks and mine

are not one and the same

Yet, the scale is but one.

When each one’s need and cause and fairness

differ

We surrender ourselves at the feet of

cup filled with liquour

providing succour

by making us lose

the ‘I’ in us.

The colour of blood brimming in the cup

would never change.

It is the eyes that perceive

see things in different angles.

Until then this globe would go

round and round.

கடங்கநேரியான் தமிழ்நாடு

பால்யத்தை கிளறிப் பார்த்தெழுத

அவர்களுக்கு வாழ்வு ஆசீர்வதித்திருக்கிறது

ஒருவாய் சோற்றுக்கு பள்ளிக்கூடம் செல்லவும்

சேக்காளிகளின் கிழிந்த ஆடைகளில் தொவைக்காட்சி மை பார்க்க நிர்பந்திக்கப்பட்ட வாழ்வல்லவா நமது

அத்தனையையும் கடந்துதானே இங்கு வந்தோம்

தூண்டில் களுக்கும் வலை களுக்கும்

அகப்படாத மீன்களை

கள்ளப்பட்டவை என விலக்கும் மனித சூக்குமம்

தன்னை உயிர்ப்போடு இயங்க வைக்கும்

அவற்றை உச்சி முகர்ந்து தன்னோடு நீந்த விடும் நதி

அததது அதனனின் போக்கில்

யாவருக்கும் இடமளிக்கும் இயற்கை

உன்னுடைய அளவீடும்

என்னுடைய அளவீடும் ஒன்றல்ல

ஆனாலும் அளவுகோல் ஒன்று தான்

அவரவருக்கான தேவையும் நியாயமும் அறமும்

மாறுபடும் போது

நாம் சுயநினைவை மறக்கச் செய்யும் மதுக் கோப்பையிடம் தஞ்சமடைகிறோம்

கோப்பையில் நிரம்பியிருக்கும் குருதியின் நிறம்

மாறாதது

மாறாக பார்க்கும் கண்களுடைய கோணம்

வெவ்வாறானது

அதுவரை இப் பூமிப் பந்து சுழலும்.

INIYAVAN VIKRAM

 A POEM BY

INIYAVAN VIKRAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

He keeps butchering someone or other for ever

It is always extremely brutal

Yet

He has not reached his target

in this mission.

Therefore

A fanatic sometime

A lunatic sometimes, yet, so exquisite….

An assassin, yes indeed an assassin _

he always identifies himself as one

Ascending on the corpses and sitting there

and giving out a monstrous laughter

was symbol typical of him.

Despite propagating the symbol so much

none seems to comprehend as such.

In despair

once killing himself when he climbed on his corpse

and gave out a gruesome laugh

amidst the cries and wails he alone in a state of bliss

cried to his heart’s content.

Jumping suddenly

wiping out the dripping blood

He moves on to carry out the next murder.

There on him lingers the bloody odour

none has smelt so far.

அவன் எப்போதும் யாரையேனும் கொன்று குவிக்கிறான்

அது எப்போதும் மிருகத்தனமாகவே இருக்கிறது..

இருப்பினும்

கொல்வதில் அவன் இலக்கை எட்டவேயில்லை!!

அதனால்,

சில நேரம் வெறிபிடித்தவனாக,

சில நேரம் பைத்தியக்காரனாக, எனினும் மிக நேர்த்தியாக..,

கொலைகாரனாக, ஆம் கொலைகாரனாகவேதான் அவன் தன்னை உணர்ந்துகொள்கிறான்..

பிணங்களின் மீதேறி அமர்ந்து அரக்கத்தனமாய் சிரிப்பது அவன் குறியீடு.......!!!

குறியீட்டினை அவன் விளம்பரப்படுத்தியும் அது யாருக்கும் விளங்குவதாயில்லை..

விரக்தியில்

ஒருமுறை தன்னைத்தானே கொன்று, தன்மீதேறி சிரித்தபோது அழுகுரல்களுக்கு மத்தியில் அவன் மட்டும் பேரானந்தம் கொண்டவனாய் அழுது தீர்க்கிறான்...

சட்டென

குதித்தெழுந்து,

சொட்டும்

இரத்தத்துளிகளை

துடைத்தெறிந்து,

அடுத்த கொலையை நிகழ்த்திட நடக்கிறான்..!!!

எவரும் நுகராத குருதி வாசமொன்று அவன்மீது வீசிக்கொண்டேயிருக்கிறது..

- இனியவன் விக்ரம்

\