RAGAVAPRIYAN THEJESWI

 TWO POEMS BY

RAGAVAPRIYAN THEJESWI

Translated into English by Latha Ramakrishnan

As aircraft

that knows not swimming

Straightaway crashes into the mid-sea

A Word.

Landing on the seabed

sits there cross-legged

There

baby fishes

kissing the Word

would start their prattle.

All over the dais of the sea-surface

rhe noise uproarious of

thronging cluster of words

come floating as

fish-waves

The din and noise of words on stage

would be snatched by the beaks of Arctic Tern

Caught in one of the nets

thrown widespread

the Word-Aircraft

faltering to surface

A born anew quiet-word

diffident of the dais

would leap in the sky

with zest and fervour.

The wordy-noises of the aircraft

that has gone missing in the mid-sea

waging assault against the shore

as waves with no respite whatsoever

The depth of Word

or the depth of Sea

_ Which is more

Won’t you declare -

Wave Dear…..

•

நீச்சல் அறியா

விமானமாய்

நடுக்கடலுக்குள்

பாய்கிறது ஒருசொல்..

கடல் ஆழத்தினடியில்

மெளனமாய் சம்மனமிடுகிறது..

ஆங்கே

சொல்லை முத்தமிடும்

மழலை மீன்கள்

பேசத் தொடங்கும்..

சொற்கூட்டம் ஆர்பரிக்கும்

கடல் மேற்பரப்பு மேடையெங்கும்

மீன் அலைகளாய்..மிதந்துவர..

மொழியின் மேடைச் சத்தம்

ஆலாக்களின் அலகுகளில்

சிக்கிவிடும்..

வீசப்பட்ட வலையொன்றில்

சிக்குண்ட சொல்விமானம்

வெளிவரத் தயங்க..

மேடைக் கூச்சமுடை

புத்தம் புதிய மெளனச்சொல் ஒன்று

வானில் சீறிப் பறக்கும்..

நடுக் கடலுக்குள்

தொலைந்து விட்ட

விமானச் சொற்சத்தங்கள்

ஓய்வற்ற அலைகளென

கரை தாக்க..

சொல் ஆழம் கடல் ஆழம்

எது அதிகம் சொல் அலையே...

ராகவபிரியன்

(2)

There, in my house alone

a patio,

which has become a thing bygone…

Upon that a sparrow

after drifting in the sun

has alighted and sat down.

Two legs it has.

Two wings to fold and keep safe

A beak…

A sky meant for it….

The height to scale….

Worms caught in its beak…

All enduring…

It is to convey to me

that the sky meant for me

The height

And the insects flying around me

This patio

and itself

are but evanescent _

that it has,

after wandering in the sun,

alighted here and sat down.

அரிதாகிப்போன திண்ணை

என் வீட்டில் மட்டும் ..

அதில் குருவியொன்று

வெயிலில் அலைந்துவிட்டு

வந்தமர்ந்திருக்கிறது..

அதற்கு இரண்டு கால்கள் உள்ளன..

மடித்து வைத்துக்கொள்ள

இரண்டு றெக்கைகள் ..

ஒரு அலகு...

அதற்கான வானம்

பறப்பதற்கான உயரம்

அலகில் சிக்கும் பூச்சிகள்..

அனைத்தும் நிரந்தரம்..

எனக்கான வானமும்

உயரமும்

என்னைச் சுற்றிப்பறக்கும் பூச்சிகளும்

இந்தத் திண்ணையும்

தானும்

நிரந்தரமில்லையென

சொல்லத்தான்

வெயிலில் அலைந்துவிட்டு

வந்தமர்ந்திருக்கிறது..

ராகவபிரியன்