BOOMA ESWARAMOORTHY

 A POEM BY

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

I have seen this man

coming in the evening everyday thus

when the early night has not yet started disrobing itself

and sitting in a black iron chair.

As one taken bath just then

he would be so fresh.

Without moving too close I sat next to him.

In front of us flower-plants galore

blooming without a care

unmindful of all there.

Of them there were many White Hibiscus flowers.

He too, a white Hibiscus

That we greeted each other exchanging ‘Good Evening’

Those White Hibiscus would have possibly noticed.

Beyond that we didn’t say anything to each other

Our mother tongues differ

Well, both of us and the flowers have

but one and the same poem to tell:

“In all places a New Street is there.

which is now an old street everywhere”.

முன்னிரவு தனது ஆடையை அவிழ்க்க துவங்கியிராத சாயங்காலத்தில் இவர் இப்படி தினமும் ஒரு கறுப்பு இரும்பு நாற்காலியில் வந்து அமர்ந்து கொள்வதை பார்த்திருக்கிறேன்.

இப்போதுதான் குளித்து முடித்தவரைப் போல புதிதாக இருப்பார்.

இவர் பக்கத்தில் ரொம்பவும் நெருங்காமல் அமர்ந்தேன்.

எங்களுக்கு எதிரே நிறைய பூச்செடிகள் யாரை பற்றியும் கவலைப் படாமல் பூத்திருந்தன.

அவைகளில் பல வெள்ளை செம்பருத்திகள்.

இவரும் கூட ஒரு வெள்ளை செம்பருத்திதான்.

நாங்கள் ஒருவருக்கொருவர் மாலை வணக்கம் சொல்லிக் கொண்டதை

வெள்ளை செம்பருத்திப் பூக்கள் கவனித்தும் இருக்கலாம்

அதற்கு மேல் நாங்கள் எதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை. எங்களின் தாய் மொழி வேறுவேறு.

எங்கள் இருவரிடமும் பூக்களிடம் சொல்ல ஒரே ஒரு கவிதை இருக்கிறது.

“எல்லா ஊர்களிலும் ஒரு புதுத் தெரு இருக்கிறது. அது இப்போது ஒரு பழைய தெரு “

பூமா ஈஸ்வரமூர்த்தி