VASANTHAN

 TWO POEMS

BY VASANTHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. NEW YEAR

Yesternight at 11.19

kissing my sleeping kids

the New Year meant for me

has come to be

Overcome by the fatigue of

the long journey covering 160 kilometres

going beyond the place of alighting

and getting down

dazed by the early morn sleep

while struggling to find the way

in the eyes of the dear and near ones

those not celebrating the New Year

the unhappy countenances of children.

I have a Home

In this life where exchange of greetings

remains an impossible feat

This shall also pass…

True, of course.

I am keeping vigil

standing at all the borders

of this globe

in front of people’s

hate-filled eyes.

புது வருடம்

நேற்றிரவு 11.19 ற்கு

உறங்கிக் கொண்டிருக்கும்

குழந்தைகளை முத்தமிட்டதில்

தொடங்கியிருக்கிறது

எனக்கான புதுவருடம்

160 கிலோமீட்டர் பயணத்தின் களைப்பில்

நிறுத்தம் கடந்திறங்கி

அதிகாலை உறக்கத்தில் வழியை தேடுகையில்

புத்தாண்டு கொண்டாடாத

உறவுகளின் விழிகளில்

குழந்தைகளின் வாடிய முகம்

எனக்கொரு வீடு இருக்கிறது

வாழ்த்துகளைப் பகிர்ந்துகொள்ள

இயலாத வாழ்க்கையில்

இதுவும் கடந்துபோகும் என்பது

உண்மை தான்

நான் காவல் காக்கின்றேன்

இவ்வுலகின் அனைத்து விளிம்புகளிலும்

நின்றபடி

மக்களின் வெறுப்பேறிய

கண்களின் முன்பு.

வசந்தன்

2. MORTUARY

While conducting the post-mortem

on a 21-day decomposed corpse

After identifying the body

unable to bear the stench

the son ran away and hid himself

Arranging for the free Hearse van

for the one poverty-ridden

his friend pleaded with the driver

and took him along.

The corpse rotting and decaying

caused the entire hospital to

reel under its impact.

For he who covering his nose

with a small handkerchief

and discharging his duty

half-a-day leave.

After conducting the autopsy of the bodies

the pathologist washed his hands.

The police-station was stationed

at the doors of Courts

holding case-files that can never be

washed away.

There Vaagai tree blooms

in blood-red.

பிணவறை

ஒரு பிணவறை கிடங்கில்

21 நாட்கள் அழுகிய சடலத்தை

பிரேத பரிசோதனை செய்கையில்

சடலத்தை அடையாளம் காட்டிய பின்

நாற்றம் தாங்க முடியாமல்

ஓடி ஒளிந்து கொண்டான் மகன்

வறுமையில் வாடித் தவிக்கும்

அவனுக்கு இலவச அமரர் ஊர்தி

ஏற்பாடு செய்துவிட்டு

ஓட்டுனரை கெஞ்சி

அழைத்துச் சென்றான் நண்பன்

அழுகி உருகும் சடலம்

மருத்துவமனையையே ஓட விரட்டியது

துண்டு கைக்குட்டையால்

நாசியை மறைத்தப்படி

கடமையை செய்த நண்பனுக்கு

அரைநாள் ஓய்வு

பிணங்களின் கூராய்வு பிறகு மருத்துவர்

கைகளைக் கழுவிக்கொண்டார்

ஒருபோதும் கைகழுவ முடியாத

கேஸ் கட்டுகளோடு காவல்நிலையம்

நீதிமன்றங்களின் வாசலில்...

அங்கே வாகைமரம்

இரத்தச் சிவப்பில் பூத்திருக்கிறது.

வசந்தன்