A POEM BY
MULUMATHY MURTHALA
Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
AALIYA’S TRAIN
Aaliya who longed for travelling in train
losing hope in ‘Vaapaa’s words
set out steering the plastic train she has
It was only after that
she has created the rail tracks
with two lines.
She has abandoned the old train in the
textbook.
It was electric train
that her imagination entertained.
In her train having Green Blue Red Yellow
and in all compartments four
She also let in
classmates of her.
Her train keeps on running
unmindful of flags, signal lights and the like
Going past the scenes of the railway stations
where yellow flowers scattered all over
and the unsafe level-crossings
and words hopeless
she kept travelling far beyond
Please don’t impose stations in
children’s wishes.
Now two trains
are speeding in her mind
Her father deeply moved by this act of
his daughter dear
soon arranged for a train-travel
to her.
In what other way he can act
to keep his status of a father
in tact?
Mulumathy Murthala
•
ஆலியாவின் ரயில்
--------------------------------
தொடரூந்து பயணத்திற்கு ஆசைப்பட்ட ஆலியா
வாப்பாவின் சொற்களில் நம்பிக்கையிழந்து
தன்னிடமிருந்த பிளாஸ்ரிக் ரயிலை செலுத்த தொடங்குகிறாள்
அதன்பிறகுதான் அவள் தண்டவாளங்களை
இரு கோடுகளால் உருவாக்கியிருந்தாள்
பாடப்புத்தகத்தில் இருந்த
பழைய ரயிலை அவள் கைவிட்டிருந்தாள்
எலக்ரிக் ரயிலே அவளது கற்பனையில் இருந்தது
பச்சை நீலம் சிவப்பு மஞ்சள் வர்ணங்களுடைய
மொத்தம் நான்கு பெட்டிகள் கொண்ட அவளது ரயிலில்
தன்னைப் போன்ற
வகுப்புத் தோழிகளையும்
இணைத்துக் கொண்டாள்
கொடிகள், சமிக்ஞை விளக்குகள் எதையும் பொருட்படுத்தாமல்
ஓடிக்கொண்டே இருக்கிறது அவளது ரயில்.
மஞ்சள் மலர்கள் சொரிந்து கிடக்கும்
புகையிரத நிலையங்களின் காட்சிகளையும்
பாதுகாப்பற்ற ரயில் கடவைகளையும்
நம்பிக்கையற்ற சொற்களையும் தாண்டி அவள் வெகு தொலைவில்
போய்க் கொண்டிருந்தாள்
தயவு செய்து குழந்தைகளின் ஆசைகளில் நிறுத்தங்களை திணிக்காதீர்கள்
இப்போது இரண்டு ரயில்கள்
அவளது கற்பனையில்
ஓடிக் கொண்டிருக்கின்றன
மகளின் இச்செயல் குறித்து
நெகிழ்ந்த அவளது தந்தை
விரைவில் ஒரு ரயில்பயணத்திற்கு ஆலியாவை அழைத்துச் செல்ல
ஏற்பாடு செய்தார்
தந்தை ஸ்தானத்தை தக்க வைக்க அவரால்
வேறு என்னதான் செய்ய முடியும் ?
@ முழுமதி எம்.முர்தளா
No comments:
Post a Comment