A POEM BY
ABDUL JAMEEL
I open the room and look inside.
The books not read for ages
and have turned dusty
were being read by the breeze
entering through the window.
In which language the wind would have read
Is immaterial to me indeed.
I come out and observe
Sitting on the branches
it was sharing all that it had read
With the leaves there..
Yet while leaving
whether the wind will have written in its memory
the number of the page read last
I wonder
Every time it arrives
if it starts from the first page
Oh, when at all would the wind conclude
reading a book
புத்தகம் வாசிக்கும் காற்று
___________________________
புத்தகங்களை யாரோ
புரட்டும் சப்தம் கேட்டு
அறையை திறந்து பார்க்கிறேன்
நீண்ட நாட்களாக வாசிக்கப்படாமல் புழுதி வளர்ந்து கிடந்த புத்தகங்களை
சன்னலூடாக வந்த காற்று
வாசித்துக் கொண்டிருந்தது
காற்று என்ன மொழியில்
வாசித்திருக்கும் என்பதெல்லாம்
எனக்கு அவசியமில்லை
வெளியில் வந்து பார்க்கிறேன்
வாசித்த சம்பவங்களை
கிளைகளில் அமர்ந்தபடி
இலைகளுடன் பகிர்ந்து கொண்டது
இருந்தும் திரும்பிச் செல்லும் போது
இறுதியாக வாசித்தது
எத்தனையாவது பக்கமென்பதை
காற்று நினைவில்
எழுதி வைத்திருக்குமா என்ன
ஒவ்வொரு முறை வரும் போதும்
முதல் பக்கத்திலிருந்து துவங்கினால்
காற்று புத்தகத்தை
எப்போது வாசித்து தீர்க்குமோ
●
ஜமீல்
No comments:
Post a Comment