A POEM BY
ANBIL PIRIYAN
Hiding in the shadow
Minute after minute proving stinging whiplash
Anguished not knowing where to go
At a loss to know how to escape
With eyes brimming with tears
Going here there everywhere
Kneeling down in front of any and everyone
The mind getting soaked in the juice of ‘Oomathangkaai
The sin committed leaving the mind
These legs and the soul
breaking apart
Having no place to lie down for a while
Nor lap to provide solace
Staring at the photograph taken with the dead mother
with a scorching smile
proceed
the minutes of the final lap of run.
•
தெரிந்தோ தெரியாமலோ
எப்போதோ இழைத்த குற்றம்
நிழலுக்குள் பதுங்கி
நிமிடத்திற்கு நிமிடம்
சுளீர் கசையடிகளாகி
எங்கே போவதென அலைக்கழிந்து
எப்படி தப்பிப்பதென தெரியாது
நீர் ததும்பும் கண்களுடன்
எங்கேங்கோ யார் யாரிடமோ மண்டியிட
ஊமத்தங்காய் சாறில் சித்தம் தோய்ந்து
எக்குற்றமென மறந்தே போக
இக்கால்களும், ஆன்மாவும் முறிவதாகி
தலைசாய சிறு இடமின்றி
தாங்கிக்கொள்ள ஒரு மடியுமின்றி
இறந்த அம்மாவோடு எடுத்துக்கொண்ட
சிறுவயது புகைப்படத்தை
கன்றிய புன்னகையுடன் பார்த்தப்படியே
தொடர்கின்றன
கடைசி ஓட்டத்தின் நிமிடங்கள்.
அன்பில்பிரியன் அன்பில்பிரியன்
No comments:
Post a Comment