SAMAYAVEL'S POEMS(3)

THREE POEMS BY

SAMAYAVEL KARUPPASAMY

Translated into English by Latha Ramakrishnan

(1)

IN MEMORY MAP NOOKS APLENTY

The driver of the car speeding along the Google route

suddenly turned it into a small road.
The one sitting next asked, highly perturbed _
“Why brother, what happened?”
“Nothing, please be patient for a while”
So saying he steered the car further into another lane.
Halting the car at the intersection where a nook forked at the right
he switched off the engine.
“There , the second house”, said he to the friend at the back.
Both of them brought down the glass screens of the car hurriedly.
In that second house there was a massive gate.
In the desolate courtyard a white glow floated.
From that empty open space
From that massive gate where not even a cat seen
a retreat approached the car.
Something must’ve have happened exclusively to the driver
All too suddenly the engine was switched on
and the car setting out at great speed
began running along the international map.
In Memory Map
Nooks multiple;
Crossroads innumerable.

Samayavel Karuppasamy
May 16 •
ஞாபகங்களின் வரைபடத்திலோ எத்தனையோ முடுக்குகள்
-----------------------------------------------
கூகுள் வழித்தடத்தில் ஓடிக் கொண்டிருந்த காரை
ஓட்டுநர்
திடீரென ஒரு சிறிய சாலையில் திருப்பினார்.
பக்கத்தில் இருந்தவர் ‘தம்பி என்ன ஆச்சு’ என்று பதறினார்.
“ஒன்றுமில்லை கொஞ்சம் பொறுமையாக இருக்கமுடியுமா…”
என்று கூறிவிட்டு காரை
மேலும் ஒரு சிறிய தெருவில் திருப்பினான்.
வலதுபுறம் ஒரு முடுக்கு பிரியும் சந்தியில்
காரை நிறுத்தி என்ஜினை ஆஃப் செய்தான்.
பின்னால் இருந்த நண்பனிடம், அந்த இரண்டாவது வீடு தான் என்றான்.
இருவரும் வேகவேகமாக கார்க்கண்ணாடிகளை இறக்கினார்கள்.
அங்கே அந்த இரண்டாவது வீட்டில் ஒரு பெரிய கேட் இருந்தது.
ஒருவருமில்லாத முற்றத்தில் வெள்ளை வெளிச்சம்
மிதந்தது.
அந்த வெறும் முற்றத்திலிருந்து
ஒரு பூனை கூட நிற்காத அந்தப் பெரிய கேட்டில் இருந்து
ஒரு ஏகாந்தம் காரை நோக்கி வந்தது.
ஓட்டுநருக்கு மட்டும் ஏதோ நிகழ்ந்திருக்க வேண்டும்.
சட்டென என்ஜின் முடுக்கப்பட்டு
கனவேகம் எடுத்த கார்
மீண்டும் சர்வதேச வரைபடத்தில் ஓடத் தொடங்கியது.
ஞாபகங்களின் வரைபடத்திலோ
எத்தனையோ முடுக்குகள்
எத்தனையோ தெருமுனைகள்.

(2)FOREVER

The irrigation tank is cheerful

Even in tiny whiff of air it sways softly
and with silken sounds kisses the shore

When the cluster of frogs leap and play
round and round it spreads the waves
and glows in splendor

Happiness personified the doves are
They come together in countless numbers
and rejoice

Collecting four twigs constructing nest
hatching eggs feeding the chicks
and letting them fly away
they get ready for the next love

For welcoming the month of Chithirai
the Neem tree on a blossoming spree
scattering flowers all over the street
feels elated

With her unbroken love
flowering in her womb
an expectant mother in hue unusual
goes wandering
accompanied by the tinkling music of bangles

A poet wedded forever to sorrow
embracing everything
wanders here as the very wind.

என்றென்றைக்குமாக
கண்மாய் சந்தோஷமாக இருக்கிறது
மீச்சிறு காற்றிலும் மெல்ல அசைந்து
சிறிய சப்தங்களுடன் கரைகளை முத்தமிடுகிறது
தவளைக்கூட்டம் குதித்தாடுகையில்
வட்டவட்டமாய் அலைபரப்பி மினுமினுக்கிறது
புறாக்கள் சந்தோஷமாக இருக்கின்றன
கணக்கில்லாமல் கூடிக் கூடி களிக்கின்றன.
நாலு குச்சிகளைப் பொறுக்கிக் கூடுகட்டி
முடையிட்டு குஞ்சுகளுக்கு இரையூட்டிப் பறக்கவிட்டு
அடுத்த காதலுக்குத் தயாராகின்றன.
வேப்பமரம் சித்திரையை வரவேற்க
பூத்துப் பூத்து பூத்து
தெரு முழுதும் பூக்கள் சிந்திக் குதூகலிக்கிறது
தன்னுடைய இடை நில்லாக் காதல் கருவாக
வினோதமான நிறத்தில்
வளையல்களின் இசையோடு நடந்து திரிகிறாள்
ஒரு நிறைசூலி.
என்றென்றைக்குமாக
துயரைத் திருமணம் செய்துகொண்ட கவியொருவர்
எல்லாவற்றையும் தழுவியவாறு
இங்கே காற்றாய் அலைகிறார்.

(3) QUESTIONS QUESTIONABLE

 “No herculean task – walking on the waters’ _

states the white-breasted water hen
The ‘pheasant-tailed jacana’
walks hurriedly on the floating leaves
to where the fish would be bouncing
While swimming in the spot sans leaves
the entire pond sways and sanctifies.

The pheasant-tailed jacana
is the child of this pond

The bouncing fish
The lotus-leaves holding pearls
and swaying in velvety softness
Cormorants Jacanas, Storks sans sight
The legs gleaming under the water
at the steps of pond
Banyan trees mountain ranges of the horizon _
All and more gulping in turns
Who am I?

கேள்விக்குரிய கேள்விகள்
தண்ணீரின் மேல் நடப்பது ஒன்றும் பெரிய காரியமில்லை
என்கிறது நீர்க்கோழி.
குளத்தில் மீன்கள் துள்ளும் இடங்களை நோக்கி
மிதக்கும் இலைகளின் மேல் விடுவிடுவென்று நடந்து போகிறது
தாமரைக்கோழி.
இலைகளற்ற இடத்தில் நீந்துகையில்
மொத்தக் குளமே அசைந்து ஆசீர்வதிக்கிறது.
தாமரைக்கோழி இந்தக் குளத்தின் குழந்தை.
துள்ளும் மீன்கள்
வட்டவட்டமாக முத்துக்கள் ஏந்தி
வழுவழுப்பாய் அசையும் தாமரை இலைகள்
தாமரைக்கோழிகள், நீர்க்காகங்கள், குருட்டுக் கொக்குகள்,
குளத்தின் மடிக்கட்டில் நீருக்குள் ஒளிரும் கால்கள்
ஆலமரங்கள், அடிவானத்தின் மலைத்தொடர்கள்
எல்லாம் மாறிமாறிப் பருகும்
நான் யார்?

சமயவேல் கருப்பசாமி-இந்தியா