RAGAVAPRIYAN THEJESWI

 TWO POEMS BY

RAGAVAPRIYAN THEJESWI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

As a wave that went on lashing and

turned fatigued

would return to the sea again and

come back again

Mother comes home after her office hours.

Her little daughter is submerged in the cell

Mother’s raging crabs

As words coming out of the mouth-cage

And start running towards the child

My brand new poem that I was Dtping

in my computer

Jumping into the sea all at once

And attempt suicide.

The anger of the wave called mother

Not being able to bear the burden of

Having to teach the child home work

Rising as Tzunami

Hauls the child and tosses it.

Even then

Neither the child nor the mobile

Let go of each other.

Upon he who observed

That those who swim across the sea of life

Are they who do the homework

And those who fail in wading through

Are those with their homework undone

A giant crab began scratching so hard

With its legs.

How at all to prevent

raging crabs from running along

The beach of any child

Ragavapriyan Thejeswi

அடித்தடித்து ஓய்ந்த

அலையொன்று

மீண்டும் கடல் சென்று திரும்பும்

வலு ஓய்ந்த அலையென

அம்மா அலுவல் முடிந்து வருகிறாள்..

குழந்தை கைபேசியில் மூழ்கியிருக்கிறாள்...

அம்மாவின் கோப நண்டுகள்

வார்த்தைகளென வாயின் குகைமீண்டு

குழந்தையை நோக்கி

ஓடத்துவங்குகின்றன..

கணிணியில் தட்டச்சிக் கொண்டிருந்த

என் புத்தம் புதிய கவிதையொன்று

சட் டென கடலில் குதித்து

தற்கொலைக்கு முயல்கிறது...

வீட்டுப் பாடம்

கற்பித்தாக வேண்டிய

சுமையைச் சுமக்கவியலா

அம்மாவெனும் அலையின் கோபம்

சுனாமியென எழுந்து

குழந்தையை தூக்கி வீசுகிறது..

அப்போதும் கூட கைபேசியை

குழந்தையும் குழந்தையை

கைபேசியும் கைவிடவில்லை...

எதிரில் தெரியும்

வாழ்வின் கடலை நீந்துவர்

வீட்டுப் பாடம் செய்வோர்

நீந்தார் செய்யாதார்

என்றவனின் மேல்

ராட்சத நண்டொன்று தன் கால்களால்

அப்படி பிறாண்டத் தொடங்கியது...

கோப நண்டுகள்

எந்தக் குழந்தையின்

கடற்கரையிலும்

ஓடாமல் எப்படித்தான் தடுப்பது?

வீட்டுப் பாடம் செய்யாமல்

வாழ்வின் கடலை நீந்தச்செய்ய

எப்படித்தான்

குழந்தைக்குக்

கற்றுக் கொடுப்பது?

ராகவபிரியன்

(2)

1

The tusks of the Terracotta elephant

have lost their sharp edges

Tapping it with the index-finger knuckle

With the thundering sound making all directions vibrate

Identifying itself as its blare

The next finger having golden ring shining

the dirt kept concealed.

The sugarcanes bought with selling the ring

providing food for the elephant

With its grand majesty being enhanced

the elephant raised aloft its trunk and stood there.

All over the street filled with the wet chariot-trails of those

coming to buy

the tinkling of the Bell Of Hope

sounding thinly

The elephant thoroughly fatigued

blocking the door for a year

stood there, with its colour faded.

The spot of white-skin concealed by the

ring

has darkened...

All over the red skin of the

Terracotta elephant

with its trunk touching the floor

In the shape of ring

black patches

strewn in abundance.

சுடு சிற்பத்து

யானையின்

தந்தங்கள் கூரிழந்திருந்தன..

ஆள்காட்டி விரல்

முட்டியால் தட்டிப்பார்க்க

திசையதிரும் சப்தம்

பிளிறலென தரம் தர..

அடுத்த விரல் தங்க மோதிரம்

மின்னுவதை

அழுக்கு மறைத்திருந்தது..

மோதிரம் விற்று

வாங்கிய கரும்புகளை

யானைக்கு தீனியிட

பொலிவு கூடி

தும்பிக்கை தூக்கி நின்றது யானை..

வாங்க வருவோரின்

தேர்த்தடங்கள்

நீர்த்த தெருவெங்கும்

நம்பிக்கை யானையின்

மணியோசை

மெலிதாக ஒலித்தபடியிருக்க...

ஓராண்டாய்

வாசலடைத்து

ஓய்ந்திருந்த யானை

நிறம் மங்கி நின்றிருந்தது..

மோதிரம் மறைத்த

வெள்ளைத் தோலிட விரலிடம்

கருத்திருந்தது..

தும்பிக்கை தரைதொடும்

சுடுமண் யானையின்

சிவப்பு உடலெங்கும்

மோதிரவடிவில்

கருப்புத் திட்டுகள்

கொட்டிக்கிடந்தன.....

ராகவபிரியன்